• Vier jaar geleden werd een meisje dood gevonden in de kelder van een school, Alexis Campbell was haar naam. De doodsoorzaak? 50 messteken in haar buik. Alexis was populair op school, zij kende iedereen en iedereen kende haar. Het was een lief meisje, met een sluwe kant. Ze kon de dingen die ze wou makkelijk krijgen. Zo kon ze ook makkelijk zorgen voor het ontslag van kantine medewerker John. Toen ze dood was gevonden na 6 maanden van vermissing was hij meteen een verdachte, en hij bekende. Hij had de dood van de 15-jarige Alexis Campbell op zijn geweten. Hij werd veroordeeld tot 15 jaar cel, en de begrafenis van Alexis zorgde ervoor dat iedereen het een beetje kon afsluiten..
    Nu zijn we vier jaar verder, en vijf jongens zijn nu een wereldberoemde band. One Direction. De vijf hadden allemaal een band met Alexis. De een was haar vriendje, de ander haar beste vriend en een ander was haar vijand. Nu ze zo beroemd zijn hebben ze er nooit meer aan gedacht, tot nu. Het is precies vier jaar geleden, en ze krijgen een smsje. Van A. Twijfels komen in het spel. Leeft Alexis nog of speelt iemand een ziek spelletje. Wat is het doel van A? Wil ze de vijf gewoon bang maken of wil ze een einde maken aan hun carriere. En tot hoever gaan de jongens mee in het spelletje.. Is het wel geheel ongevaarlijk? En dan nog de grootste vraag.. Hoe kent A de geheimen van de vriendinnen, en waarom worden ook hun meegetrokken in het spel...


    Jongens:
    Harry Styles: - Danosaur || Vijand
    Zayn Malik: - Sempra || Beste Vriend
    Niall Horan: - nessje
    Louis Tomlinson: - AppleBottom || Vriendje
    Liam Payne: - Depay || Beste Vriend

    Meisjes:
    Vriendin Harry: Alivia ‘Ali’ Parker - Erestor
    Vriendin Zayn: Alexandra Bella-Rose Montoya - Malino
    Vriendin Niall: Aliz Zarah Tayson - Luminoase
    Vriendin Louis: Leslie Cadence Shore - Arriver
    Vriendin Liam: Charmila Mely Donoghue - Infelia

    Regels:
    - Geen oneliners! Je moet minstens 3 regels schrijven!
    - Geen perfecte personages!
    - 16+ is toegestaan
    - Alleen ik (Malino) doe de berichtjes van A! Tenzij ik tegen iemand zeg dat die het kan doen
    - Alleen ik maak de topics, behalve als ik offline ben maar dan wil ik wel een linkje naar het topic!
    - Geen ruzie OOC en OOC tussen haakjes!
    - Meld je niet aan als je niet genoeg tijd hebt! Ik wil geen mensen die na één topic niet meer reageren!
    - We sluiten niemand buiten en zorgen dat iedereen het kan volgen
    - Maximaal 2 personages, dan wel een jongen en een meisje!

    [ bericht aangepast op 9 mei 2013 - 22:00 ]


    El Diablo.

    Alivia ‘Ali’ Parker
    ‘Niet, zoveel mensen vinden mij grappig.’ Als bewijs laat hij mij de foto op instagram zien. De foto heeft al behoorlijk wat likes en reacties, dat na enkele minuten. ‘En jou,’ zegt hij erachteraan. Een glimlach vormt zich rond mijn lippen. Dagelijks krijg ik wel negatieve reacties. Zowel op twitter, instagram en allerlei andere sites. Zelfs een meisje met ongelofelijk veel zelfvertrouwen zou aan zichzelf gaan twijfelen. Vooral toen ik nog maar net met Harry samen was, kon ik er moeilijk mee omgaan. Langzamerhand lukte het steeds beter om eroverheen te lezen en me er niet zo druk over te maken. Een fan die iets aardigs zegt, in dit geval dat ik grappig ben, doet me toch goed. ‘Dat weet iedereen allang al,’ doel ik op zijn woorden dat de fans me grappig vinden. Ik voel hoe Harry zijn handen door mijn haren gaan. Harry’s zachte lippen kussen weer die van mij. ‘Dat is het minst originele idee ooit.’ Zachtjes lach ik. ‘Maar het bevalt me wel,’ fluister ik erachteraan. Met een zucht ga ik overeind zitten, de bank ligt toch niet zo lekker als verwacht. Om het mezelf gemakkelijker te maken schop ik mijn schoenen uit en kruip dicht tegen Harry aan. Mijn hand verstrengel ik in die van hem. In deze houding zou ik de rest van de dag wel willen zitten.

    [ bericht aangepast op 13 mei 2013 - 21:26 ]


    “My thoughts are stars I cannot fathom into constellations.”

    SMS:


    Karma houdt niet van je, maar daar kom je nog wel achter.
    Wie kan er nou van jóúw houden?


    Verzonden naar: Harry.


    El Diablo.

    Leslie Cadence Shore
    Als me op een stoel laat zitten, lijkt hij al gauw weer in gedachten verzonken. Dit keer laat ik hem maar even zitten. Ik kijk even in de kaart en besluit dat ik niks hoef. Dan raak ik ook in gedachten over die A. Misschien is het wel Alexis, ik was toen 13, ik zat in de eerste of tweede klas.
    Ik kan me die dag nog goed herrineren, de deuren waren nog dicht, terwijl andere scholen allang begonnen waren. Ik stond ergens vooraan, toen er een lijk naar buiten werd gebracht, Alexis Campbell was op school gevonden naar zes maanden, dood. Toen merkte ik de politie pas op, ik kende die Alexis niet persoonlijk, maar toch voelde ik met de nabestaanden mee.
    Dan zie ik dat Louis nog in gedachte verzonken was. Ik zwaai voor zijn ogen. 'Hallo Louis?' vraag ik. Ik open mijn mobiel en ga naar het smsje van A. Ik typ een smsje terug

    Beste A,
    Wie ben je en waarom val je mij en Louis lastig?
    Rot gewoon op?
    - L.

    Ik klik op versturen en het berichtje verstuurt.


    That is a perfect copy of reality.

    SMS:


    Uw sms kan niet worden ontvangen door het gekozen nummer.
    Het nummer is niet meer in gebruik.


    Verzonden naar: Leslie

    [Ja, ik ga het heel eng maken doordat jullie niet terug kunnen smsen ^^]


    El Diablo.

    Curlies schreef:
    Charmila Mely Donoghue

    "Schatje toch." Zei Liam wat vertederd. Ik voelde dat ik weer wat rood werd en giechelde kort. "Ik meem het. Mijn ouders zullen het me heus wel toe laten in de vakanties." Grinnikte ik en beet op mijn lip. Voor mijn doen waren we gewoon soulmates voor het leven, wat er ook gebeurde tussen ons - voor mijn part bleven we altijd beste vrienden. Ik zuchtte gelukzalig en keek Liam weer aan. "Ik heb echt geluk met iemand zoals jij." Zuchtte ik en kneep even in zijn wang. Mijn mondhoeken krulden zich automatisch omhoog en nam een slokje van mijn Red Bull. "Hoe gaat het trouwens met school?" Vroeg Liam. Ik haalde onverschillig mijn schouders op en zuchtte. "Goed, wel oké. Nerveus, stressend. Ik wil echt graag naar de universiteit en de laatste weken en maanden heb ik hard aan school gewerkt, als afleiding, maar je kent me. Ik kan makkelijk leren, maar ik kan makkelijk flippen en stressen, zeker bij examens." Ik glimlachte zwakjes, aan de ene kant kon ik niet wachten tot de examens en de o zo heilige woorden dat ik ben geslaagd. "Ik kan niet wachten tot ik ben geslaagd, al zou dat al een hele grote wonder zijn eigenlijk." Grinnikte ik en legde mijn hoofd op Liam's schouder. Ik hield van dit soort momenten.

    (Ja, ik ook ;3 Ik denk dat ik morgen niet naar school ga, voel me nogal ziek :/ )


    Liam Payne
    'Goed, wel oké. Nerveus, stressend. Ik wil echt graag naar de universiteit en de laatste weken en maanden heb ik hard aan school gewerkt, als afleiding, maar je kent me. Ik kan makkelijk leren, maar ik kan makkelijk flippen en stressen, zeker bij examens. Ik kan niet wachten tot ik ben geslaagd, al zou dat een hele grote wonder zijn eigenlijk.' grinnikte ze toen ze met haar hoofd op mijn schouder rustte. Ik zuchtte even kort. Ja, de universiteit, een grote droom van Char, al voor zolang als ik haar kende. Ik wilde er niet eens over nadenken dat ze naar de universiteit zou gaan. Ik zou haar nog minder zien en zij zou het net zo druk krijgen als mij. Soms vroeg ik me af of onze relatie dat wel vol ging houden. Zo lang niet samen zijn, ver uit elkaar en elkaar weinig spreken, die dingen konden gewoon niet lang goed gaan. Ik beet even op mijn lip, ik wilde er niet over nadenken dat ze weg ging en vooral niet nu ze naast me zat. 'Je gaat wel slagen schat, ik geloof in je en ik weet zeker dat je het kan' probeerde ik haar gerust te stellen. Zelfs nu ik er niet gerust op was wilde ik dat zij op haar gemak was.


    Sometimes your plans don't work out because God has better ones.

    Harry Styles
    Ik haalde nonchalant mijn schouder op. Niet origineel, maar wel geniaal.' Grinnikte ik zachtjes en sloeg mijn armen goed om Alivia toen ze weer goed ging zitten. Ik wreef met mijn neus langs haar wang en zuchten zachtjes. Ik vond het knap van haar dat ze zo onder mijn stres kon leven. De haat die ze over zich heen kreeg omdat de fans het niet konden hebben dat ze geen kans meer maakte. Ik kreeg ook haat, maar dat was anders. Dat was om wat ik deed en niet omdat ik met iemand ging. Alivia had niets misdaad. Net al altijd hadden de reacties er nu weer gestaan, onder de foto. Dat ze lelijk was, en dat ik veel beter verdiende. Maar ze was juist ongelofelijk knap en ik kon me geen betere en lievere vriendin wensen. Ik glimlachte en begon kleine kusjes over haar gezicht te planten. Ik sloeg geen enkel stukje huid over. Ik hield hiervan. Gewoon een beetje aankloten, aan elkaar zitten en maf doen. Ik stopten toen mijn mobiel trilden en gristen hem naast me vandaan. Eigenlijk om het gewoon op stik te zetten, omdat ik geen zin had ik gezeik vandaag. Maar mijn oog viel toch op het smsje. Mijn ogen gleden over de regels en van schik liet ik mijn iphone vallen. Mijn ogen schoten de kamer door en ik trok Alivia dichter naar me toe. Karma. Hoe kon dit? Niemand behalve Alivia kon weten dat ik dit had gezegd.

    [ bericht aangepast op 14 mei 2013 - 7:12 ]


    ''yOu aLreaDy kNoW wHaT'S uP''

    Louis William Tomlinson

    Een hand wuift voor mijn ogen. "Hallo Louis?" Langzaam knipper ik met mijn ogen en tover een, hopelijk, goede glimlach tevoorschijn. Leslie is met haar gsm bezig, waarschijnlijk is ze een sms'je naar haar moeder aan het sturen of naar een vriendin. Zachtjes zucht ik. "Um, heb je al gekozen wat je wilt?" Vraag ik dan. Ikzelf neem waarschijnlijk nog maar eens een mokka koffie. Nog een zucht rolt over mijn lippen en mijn blik blijft hangen op mijn gsm, die ik op het tafeltje had gelegd voor het geval iemand me zou bellen of sms'en, misschien moet ik de jongens over deze A persoon vertellen? Het zou een goed idee zijn om eens met alle jongens een filmavond te houden, of iets te gaan eten. Snel haal ik mijn mobiel uit men zak en open een nieuw tekst bericht, 'Vanavond film, bij mij thuis? x Lou' ik druk op 'Verzenden' en het berichtje verzend naar alle vier de jongens, nu maar hopen dat ze tijd hebben.


    The artist is the kid that survived.

    Alivia 'Ali' Parker
    Elk stuk van mijn gezicht krijgt een kusje van Harry. Ik sluit mijn ogen om er nog meer van te kunnen genieten. Soms draai ik mezelf om zodat een kus niet op mijn wang terecht komt maar op mijn lippen. Plotseling houdt Harry op. Na het openen van mijn ogen zie ik dat hij een bericht leest. Zijn ogen worden iets groter van de schrik. De iPhone valt uit zijn handen en belandt op mijn been. Hij speurt de kamer af, maar ik heb geen idee naar wat. Vragend kijk ik hem aan en pak zijn mobiel op. Hij moet iets hebben gelezen wat zijn gedrag veroorzaakt. Het bericht staat nog open op zijn mobiel. Velen vragen schieten door mijn hoofd. Hoe komt dit persoon aan zijn nummer? Waarom bedreigt iemand hem? Hoe weet dat persoon waar wij het over hadden? 'Wat is dit?' is de enige vraag die ik hem stel. Ik krijg een angstig gevoel. Er moet hier iemand in huis zijn, hoe kon iemand anders weten waar wij het over hadden? 'Er moet iemand binnen zijn.' Ik ben blij dat Harry me zo dicht tegen me aan heeft getrokken, dat voelt toch veiliger. Het huis is doodstil. Niets wijst erop dat er iemand binnen is. 'Dit is niet een of andere slechte grap van jou hé?' vraag ik voor de zekerheid. Ik verwacht van niet, maar je weet het nooit zeker. Dit is niet het soort grap die Harry zou uithalen. Hij leek ook oprecht te schrikken, niet geacteerd. Dat zou ik wel door hebben gehad door Harry's slechte acteerwerk. De mobiel die ik nog steeds in mijn handen vasthoud begint te trillen. Deze keer laat ik hem van schrik vallen. Na het oppakken zie ik gelukkig een bekent nummer staan. 'Het is Louis.' Hij heeft wel een heel slecht moment uitgekozen om een bericht te sturen.


    “My thoughts are stars I cannot fathom into constellations.”

    Harry Styles
    Mijn hersens maalde zo dat ik nog net geen hoofdpijn van kreeg. A, ik moest weten wie A was. Ik letten niet meer op Alivia die nu mijn mobiel pakten en het bericht las. Mijn ogen bleven als automatisch de kamer scannen, op zoek naar iets ongewoons. Maar alles zag er zo uit als het hoorde. Zoals ik het gister had achtergelaten toen ik naar bed ging. 'Wat is dot?' Mijn ogen schoten naar Alivia. Ik schudden mijn hoofd als teken dat ik het niet wist. 'Vanochtend. Het begon vanochtend. Iets over 4 jaar geleden. Ik weer het niet All.' Wat had ik vier jaar geleden gaan? Ik wist het niet. Ik schoot overeind toen Alivia begon over mensen in het huis. 'dat kan niet.' Mijn huis was beter beveiligd dan de het witte huis. oke, dat was niet waar, maar het kwam nog net niet in de buurt. mensen kwam hier niet binnen, dat was onmogelijk. maar toch werd ik er onzeker van. Mijn blik werd beledigt toen Alivia vroeg of ik een grap uithaalde. 'Met mezelf zeker.' Vroeg ik iets spottend. 'Daarbij, mijn grapjes zijn leuk, niet eng.' Ik schoot achteruit toen mijn mobiel weer trilden, maar Alivia keek al. Ik slaakte een opgeluchte zucht toen het Louis bleek te zijn en pakte mijn mobiel terug. 'We gaan vanavond naar Boo. Goed?' Maar ik begon al terug te typen. graag bol. ik ben bang. Er is iemand die precies weet wat ik nu zeg en doe enzo. Zeg alsjeblieft dat jij het bent die hier een camera heeft opgehangen ofzo? stuurde ik terug. Meteen stopte ik mijn mobiel terug en ging ik weer naar Alivia zitten. Ze hoefde niet te weten dat ik bang was. Harry Styles was nooit bang. Ik drukte een kus op haar slaap. 'Het zal vast een kut grap zijn van een van de jongens. Of van Ed ofzo.' Ik zag Ed er namelijk ook wel voor aan.

    [ bericht aangepast op 15 mei 2013 - 18:20 ]


    ''yOu aLreaDy kNoW wHaT'S uP''

    Alivia ‘Ali’ Parker
    Als Harry begint over vanochtend bekijk ik zijn lijst met berichten, waar inderdaad iets staat met vier jaar geleden. ‘Waarom heb je me hier niets over verteld?’ Niet dat het nu nog uitmaakt. Maar als ik zo’n bericht had gekregen, was Harry de eerste die er iets over wist. Het is wel anders in zijn geval. Misschien dacht hij eerst aan een fan en stond hij er niet echt bij stil. Harry zijn reactie laat zien dat ook hij deze situatie niet prettig vind. Hij blijft maar om zich heen kijken, op zoek naar iets verdachts. Het is duidelijk dat Harry deze keer niet de persoon is die een grap heeft gemaakt. Hij kijkt zelfs een tikkeltje beledigt door mijn opmerking. ‘Ik wilde het gewoon zeker weten,’ mompel ik. In het sms’je vraagt Louis waarschijnlijk of we vanavond langskomen, maak ik op uit Harry’s vraag. Leslie zal er vanavond vast ook zijn. Het is al een tijdje geleden dat ik haar heb gesproken, dus dat wordt erg gezellig. ‘Het zal vast een kut grap zijn van een van de jongens. Of van Ed ofzo,’ zegt hij na een kus op mijn slaap. Dit is de meest logische oplossing. Het is onmogelijk om hier zomaar naar binnen te komen. De jongens en Ed hebben allemaal de mogelijkheid om ergens een microfoon te plaatsen. Voor nu ga ik hier ook van uit en laat ik alles voor wat het is. ‘Je hebt vast gelijk. Over een paar uur zitten we te lachen omdat we zo idioot reageerden.’ Nu ik het allemaal bedenk ik mijn hoofd is de kans groot dat het Louis is. Zijn bericht kwam vlak na die van A en daarom wilde hij ons dus vanavond zien. Om ons uit te lachen. ‘Hoe kan ik je opvrolijken?’ Harry doet misschien wel alsof dit hem niets doet, maar ik ken hem langer dan vandaag. ‘Helpt dit een beetje?’ Ik buig voorover om hem een kus te geven.


    “My thoughts are stars I cannot fathom into constellations.”

    Charmila Mely Donoghue

    ''Je gaat wel slagen schat, ik geloof ik je en ik weet zeker dat je het kan.'' zei Liam. Ik glimlachte waterig en knikte langzaam. ''Weet je, ik zat erover te denken om ergens stage te lopen en omdat ik Economie doe, snap je. Wilde ik misschien bij Modest stage lopen. Voor een jaar.'' zei ik en keek Liam weer aan. Ik had er een beetje over getwijfeld en mijn moeder vond het wel een goed idee om stage te lopen voor Modest. Daarbij wilde ik met Liam zijn en tegelijkertijd iets leren. Een jaar moest wel genoeg zijn, hoopte ik. Ik glimlachte even en pakte zijn hand weer vast om er weer mee te spelen. Mijn moeder en ik hadden al wat gekeken voor formulieren en hoe we het best konden aanpakken, wat hield ik toch van mijn moeder. ''Maar, wat vind jij ervan? Ik wil namelijk ook bij je zijn voordat ik ga studeren en ik heb wel het geduld om een jaar te wachten om te studeren.'' grinnikte ik en keek Liam vragend aan. Mijn mondhoeken krulden al omhoog bij het idee dat ik de hele dag bij Liam zou zijn, tenminste als ik ook met hun meemocht op tour en zo.


    I don't want you to die, I want you to suffer.

    Leslie Cadence Shore
    'Ik hoef niks' zeg ik tegen Louis. Ik kijk weer op mijn mobiel en ik zie dat ik gelijk een bericht terug gekregen heb, alleen dit keer niet van die A. Ik lees het berichtje en schrik dan.
    Uw sms kan niet worden ontvangen door het gekozen nummer.
    Het nummer is niet meer in gebruik.

    Ik leg mijn mobiel snel weer op de tafel en glimlach dan even kort naar Louis, ik hoop niet dat hij de angst in mijn ogen zit, wie is die A, waarom kan ik haar geen smsjes sturen, en zij mij wel? En nog belangrijker, waarom valt zij ons lastig, we hebben haar toch helemaal niks aangedaan? Teminste, dat hoop ik. Ergens krijg ik het gevoel dat die A, Louis vroegere vriendin was, aangezien er allemaal van die liefdesdingen instaan. Ik kijk weer naar Louis en ik zie dat hij nu ook bezig ik met zijn mobiel.


    That is a perfect copy of reality.

    Curlies schreef:
    Charmila Mely Donoghue

    ''Je gaat wel slagen schat, ik geloof ik je en ik weet zeker dat je het kan.'' zei Liam. Ik glimlachte waterig en knikte langzaam. ''Weet je, ik zat erover te denken om ergens stage te lopen en omdat ik Economie doe, snap je. Wilde ik misschien bij Modest stage lopen. Voor een jaar.'' zei ik en keek Liam weer aan. Ik had er een beetje over getwijfeld en mijn moeder vond het wel een goed idee om stage te lopen voor Modest. Daarbij wilde ik met Liam zijn en tegelijkertijd iets leren. Een jaar moest wel genoeg zijn, hoopte ik. Ik glimlachte even en pakte zijn hand weer vast om er weer mee te spelen. Mijn moeder en ik hadden al wat gekeken voor formulieren en hoe we het best konden aanpakken, wat hield ik toch van mijn moeder. ''Maar, wat vind jij ervan? Ik wil namelijk ook bij je zijn voordat ik ga studeren en ik heb wel het geduld om een jaar te wachten om te studeren.'' grinnikte ik en keek Liam vragend aan. Mijn mondhoeken krulden al omhoog bij het idee dat ik de hele dag bij Liam zou zijn, tenminste als ik ook met hun meemocht op tour en zo.


    Liam Payne
    Ze glimlachte en knikte langzaam. 'Weet je, ik zat erover te denken om ergens stage te lopen en omdat ik Economie doe, snap je. Wilde ik misschien bij Modest stage lopen. Voor een jaar. Maar, wat vind jij ervan? Ik wil namelijk ook bij je zijn voordat ik ga studeren en ik heb wel het geduld om een jaar te wachten met studeren.' grinnikte ze en ze keek me vragend aan. Haar hand had zich weer om de mijne geklemd en haar vingers speelde voorzichtig met de mijne. Dat zou betekenen dat ze elke dag bij me zou zijn, dat ze mee zou gaan naar de optredens, mee naar de interviews, fotoshoots en misschien zelfs nog mee op tour.. Ik glimlachte en drukte een kusje op haar wang. 'Wat denk je nou dat ik ervan vind?' Zou ze echt denken dat ik het niks zou vinden om elke dag bij haar te zijn? 'Ik zou het geweldig vinden babe, maar als jij naar de universiteit wil, vind ik dat je dat ook zeker moet doen. Je moet je niet laten tegenhouden door mij.' zei ik zachtjes. Ik pakte haar hand tussen mijn twee handen en zuchtte. 'Ik zou niets liever willen dan elke dag bij je zijn.'


    Sometimes your plans don't work out because God has better ones.

    Harry Styles
    een zachte zucht rolde over mijn lippen en ik sloot mijn ogen als ik mijn neus tegen haar wang druk. Ik vouwde een been onder mijn kont en ging richting Alivia zitten, zodat ik haar tegen me aan kan trekken. 'Sorry dat ik niets gezegd heb. Maar ik dacht niet dat het belangrijk was.' Gaf ik toe. Daarbij wilde ik haar niet met alles lastigvallen wat me overkwam. Aangezien ik dan voor altijd met haar aan de telefoon zou hangen. Ze was het wel met me eens, dat het toch wel een grap van de jongens was en ik besluit het hierbij te laten. Ik ging me er niet meer druk om maken en alleen nog maar mijn aandacht aan het meisje in mijn armen besteden.
    Ik knikte langzaam onder de greep van haar lippen, als teken dat dit zeker een manier was om me op te vrolijke. 'Je bent aardig opweg.' grijnsde ik tegen haar lippen aan, waarna ik haar zachtjes, achterover op de bank duwde en op haar kroop. Zachtjes kuste ik haar weer, waarna ik haar met twinkelende ogen aankeek. 'Daarbij. die A praat onzin. want jij houd van me, toch?' Vroeg ik onschuldig.


    ''yOu aLreaDy kNoW wHaT'S uP''

    Charmila Mely Donoghue

    "Wat denk je nou wat ik ervan vind?" Ik glimlachte licht. "Ik zou het geweldig vinden babe, maar als jij naar de universiteit wil, vind ik dat je dat ook zeker moet doen. Je moet je niet laten tegenhouden door mij." Ik schudde abrupt mijn hoofd en keek hem serieus aan. "Nee, zo wil ik het niet. Ik wil al best lang een break na mijn middelbare. Ja, ik wil al heel lang naar de universiteit, maar ik wil ook wat ervaring op doen. Ik wil immers ergens in een management werken." Zei ik met een lichte glimlach en grinnikte. "Maar ik weet niet of ze me wel aannemen, want ja. Ik ben en blijf je vriendin. Straks denken ze dat ik je afleid tijdens je concerten. Ik hoop natuurlijk dat ik ook meemag dan." Ik glimlachte breed en legde mijn hoofd weer op zijn schouder. Universiteit kon wel wachten en het zou beter op mijn CV staan als ik stage heb gelopen bij Modest. Ik glimlachte al bij de gedachte, het zou gewoonweg fantastisch zijn. Een stage én bij mijn vriend zijn. Een gelukzalige zucht rolde over mijn lippen en leunde wat achterover. "Je weet niet hoe gelukkig ik ben." Grinnikte ik en keek hem aan.


    I don't want you to die, I want you to suffer.