• Vier jaar geleden werd een meisje dood gevonden in de kelder van een school, Alexis Campbell was haar naam. De doodsoorzaak? 50 messteken in haar buik. Alexis was populair op school, zij kende iedereen en iedereen kende haar. Het was een lief meisje, met een sluwe kant. Ze kon de dingen die ze wou makkelijk krijgen. Zo kon ze ook makkelijk zorgen voor het ontslag van kantine medewerker John. Toen ze dood was gevonden na 6 maanden van vermissing was hij meteen een verdachte, en hij bekende. Hij had de dood van de 15-jarige Alexis Campbell op zijn geweten. Hij werd veroordeeld tot 15 jaar cel, en de begrafenis van Alexis zorgde ervoor dat iedereen het een beetje kon afsluiten..
    Nu zijn we vier jaar verder, en vijf jongens zijn nu een wereldberoemde band. One Direction. De vijf hadden allemaal een band met Alexis. De een was haar vriendje, de ander haar beste vriend en een ander was haar vijand. Nu ze zo beroemd zijn hebben ze er nooit meer aan gedacht, tot nu. Het is precies vier jaar geleden, en ze krijgen een smsje. Van A. Twijfels komen in het spel. Leeft Alexis nog of speelt iemand een ziek spelletje. Wat is het doel van A? Wil ze de vijf gewoon bang maken of wil ze een einde maken aan hun carriere. En tot hoever gaan de jongens mee in het spelletje.. Is het wel geheel ongevaarlijk? En dan nog de grootste vraag.. Hoe kent A de geheimen van de vriendinnen, en waarom worden ook hun meegetrokken in het spel...


    Jongens:
    Harry Styles: - Danosaur || Vijand
    Zayn Malik: - Sempra || Beste Vriend
    Niall Horan: - nessje
    Louis Tomlinson: - AppleBottom || Vriendje
    Liam Payne: - Depay || Beste Vriend

    Meisjes:
    Vriendin Harry: Alivia ‘Ali’ Parker - Erestor
    Vriendin Zayn: Alexandra Bella-Rose Montoya - Malino
    Vriendin Niall: Aliz Zarah Tayson - Luminoase
    Vriendin Louis: Leslie Cadence Shore - Arriver
    Vriendin Liam: Charmila Mely Donoghue - Infelia

    Regels:
    - Geen oneliners! Je moet minstens 3 regels schrijven!
    - Geen perfecte personages!
    - 16+ is toegestaan
    - Alleen ik (Malino) doe de berichtjes van A! Tenzij ik tegen iemand zeg dat die het kan doen
    - Alleen ik maak de topics, behalve als ik offline ben maar dan wil ik wel een linkje naar het topic!
    - Geen ruzie OOC en OOC tussen haakjes!
    - Meld je niet aan als je niet genoeg tijd hebt! Ik wil geen mensen die na één topic niet meer reageren!
    - We sluiten niemand buiten en zorgen dat iedereen het kan volgen
    - Maximaal 2 personages, dan wel een jongen en een meisje!

    [ bericht aangepast op 9 mei 2013 - 22:00 ]


    El Diablo.

    Charmila Mely Donoghue

    Liam lachte even en leunde gelukzalig naar achteren met mij in zijn armen. Ik grinnikte, mijn droom was eigenlijk wel uitgekomen. Alleen dat ik over een jaar werd aangenomen op de universiteit moest nog komen, maar na dit kon mijn dag, week niet meer stuk. "Wat gaan de andere jongens ervan vinden? Ik bedoel, ze hebben ook een vriendin.." Zei ik en keek hem even schuin aan. Ik wilde het tenminste wel verwachten als ze de hele tijd nors en chagrijnig tegen mij gingen doen, al zou ik dat wel snappen eigenlijk. Ik beet op mijn lip en keek Liam vragend aan. Mijn mobiel begon te trillen en ik kreeg een sms binnen. Ik begon het zorgvuldig te lezen, misschien was het wel van Modest, maar ze hadden mijn nummer niet. Alsnog. Reken maar niet op een lange stage.
    Ik vrees namelijk dat anderen er niet heel blij mee zijn.
    - A
    Ik fronste even. A? Wie kon A in hemelsnaam zijn? Dat Liam ook zo'n berichtje kreeg was nog enger. ''Ik hou van je Char. Jij maakt mijn leven compleet.'' Zei Liam glimlachend. Ik glimlachte waterig terug, maar mijn gedachten waren nog bij de sms. ''Zullen we gaan klaarmaken? Dan kunnen we zo gaan eten.'' Ik knikte maar wat. "Lees deze sms maar eens. Hoe weet hij of zij dat ik een stage ga lopen bij Modest?" Vroeg ik en keek Liam lipbijtend aan terwijl ik hem mijn telefoon gaf. Fijn, mijn dag werd geruïneerd door één sms. Ik zuchtte diep en haalde een hand door mijn haar, ik moest even kalm blijven, anders ging ik echt door het lint en dat wilde ik zelf ook niet.


    I don't want you to die, I want you to suffer.

    Louis William Tomlinson

    "Die A hé, die bestaat gewoon niet, ik heb haar net een sms proberen te sturen, maar ik kreeg vrijwel meteen te zien dat het nummer niet meer in gebruik was." Ze laat me een berichtje zien en zachtjes grinnik ik. "Lieverd, je kan geen sms'jes naar een onbekend nummer sturen, je gsm weet niet welk nummer het is, dus het heeft geen zin." Ze zucht. "Wat nu?" Vraagt ze dan. Ik haal mijn schouders op. "Nu niks, gewoon afwachten." Zeg ik zachtjes. "Ik ga het er vanavond met de jongens over hebben." Zeg ik dan. "We vinden wel iets, trek je er niet te veel van aan." Ik neem haar hand en geef haar een glimlach.


    Leslie Cadence Shore
    'Lieverd, je kan geen smsje naar een onbekend nummer sturen, je gsm weet niet welk nummer het is, dus het heeft geen zin' zegt Louis tegen me. Ik knik even, maar ik weet zelf wel dat ik wel smsjes naar onbekenden kan sturen, dus ja. Dan zegt Louis 'Nu, niks, gewoon afwachten' Ik zeg dan 'En dan? Nog meer smsjes van die A binnen moeten krijgen? Nee, dankje'. Louis praat weer verder en zegt 'Ik ga het er vanavond met de jongens over hebben. We vinden wel iets, trek je er niet te veel van aan'. Dan pakt hij mijn hand vast en geeft hij mij een glimlach. Ik geef hem een glimlach terug en zeg dan 'Ik hoop dat we iets vinden, want ik vind het nou al niet meer leuk'. Ja, van zulke dingen kon ik heel snel bang worden.


    That is a perfect copy of reality.

    Alivia 'Ali' Parker
    Harry heeft gelijk. Ik ben niet net aangelegd. Ik doe steeds minder moeite om mijn kamer op te ruimen. Na een paar dagen zie je er toch niets meer van terug. Ik leg mijn hoofd op Harry's schouder, die inderdaad naast me is komen zitten. Even lach ik om zijn reactie. Dat Larry bestaat is nog wel de roddel die ik het meest voorbij zie komen. En de meest vervelende. Dat Harry en Louis een vriendin hebben is niet voldoende om Larry shippers ervan te overtuigen dat het niet echt is. Er zijn er zelfs een paar die zeggen dat Leslie en ik betaald worden, gewoon absurd. De stemming wordt wat serieuzer. Ik moet A gewoon helemaal vergeten. Een stom berichtje laat ik niet nog langer mijn humeur verpesten. Het kijken naar Harry's gezicht is genoeg om me alweer iets vrolijker te maken. 'Zie ik er boos uit dan?' Een expres overdreven en brede glimlach komt op mijn gezicht te staan. Mijn gezicht verberg ik kort daarna in zijn nek en mijn armen sla ik om hem heen. 'De ruimte tussen jouw schouder en hoofd is echt perfect gevormd voor mijn hoofd.' Het plekje is ook nog eens precies goed om zijn geur op te snuiven. Het zou een hele opgave geweest zijn om nu nog boos op hem te blijven.

    [ bericht aangepast op 18 mei 2013 - 12:36 ]


    “My thoughts are stars I cannot fathom into constellations.”

    Curlies schreef:
    Charmila Mely Donoghue

    Liam lachte even en leunde gelukzalig naar achteren met mij in zijn armen. Ik grinnikte, mijn droom was eigenlijk wel uitgekomen. Alleen dat ik over een jaar werd aangenomen op de universiteit moest nog komen, maar na dit kon mijn dag, week niet meer stuk. "Wat gaan de andere jongens ervan vinden? Ik bedoel, ze hebben ook een vriendin.." Zei ik en keek hem even schuin aan. Ik wilde het tenminste wel verwachten als ze de hele tijd nors en chagrijnig tegen mij gingen doen, al zou ik dat wel snappen eigenlijk. Ik beet op mijn lip en keek Liam vragend aan. Mijn mobiel begon te trillen en ik kreeg een sms binnen. Ik begon het zorgvuldig te lezen, misschien was het wel van Modest, maar ze hadden mijn nummer niet. Alsnog. Reken maar niet op een lange stage.
    Ik vrees namelijk dat anderen er niet heel blij mee zijn.
    - A
    Ik fronste even. A? Wie kon A in hemelsnaam zijn? Dat Liam ook zo'n berichtje kreeg was nog enger. ''Ik hou van je Char. Jij maakt mijn leven compleet.'' Zei Liam glimlachend. Ik glimlachte waterig terug, maar mijn gedachten waren nog bij de sms. ''Zullen we gaan klaarmaken? Dan kunnen we zo gaan eten.'' Ik knikte maar wat. "Lees deze sms maar eens. Hoe weet hij of zij dat ik een stage ga lopen bij Modest?" Vroeg ik en keek Liam lipbijtend aan terwijl ik hem mijn telefoon gaf. Fijn, mijn dag werd geruïneerd door één sms. Ik zuchtte diep en haalde een hand door mijn haar, ik moest even kalm blijven, anders ging ik echt door het lint en dat wilde ik zelf ook niet.


    Liam Payne
    Het is alsof ze mijn gedachtes leest. 'Wat gaan de andere jongens ervan vinden? Ik bedoel, ze hebben ook een vriendin..' zei ze en ze keek me even schuin aan. 'Ik weet niet.. Misschien moet ik ze straks even een berichtje sturen, zodat ze ervan weten?' stelde ik voor. Ze beet op haar lip en keek me vragend aan. Ik hoorde haar mobiel trillen in haar zak en ze griste het ding eruit. Ik probeerde mee te lezen, maar het lukte niet echt, dus gaf ik het maar op. Ik zag haar fronzen, waarna ik mijn opmerking maakte. Ze glimlachte waterig terug en knikte na mijn voorstel om klaar te gaan maken. Ik keek haar vragend aan. Wat was er ineens met haar gebeurt? 'Lees deze sms maar eens. Hoe weet hij of zij dat ik een stage ga lopen bij Modest?' vroeg ze en ze keek me aan terwijl ze haar telefoon aan me gaf.
    Reken maar niet op een lange stage. Ik vrees namelijk dat anderen er niet heel blij mee zijn. -A
    Ik schudde verward mijn hoofd, 'Weer zo'n zieke grap.' zuchtte ik. Ook Char zuchtte even en haalde een hand door haar haar. Ik liet haar los en stond voorzichtig op van de bank, waarna ik even op en neer in de woonkamer ijsbeerde. 'Laat die sms maar rusten, ik bel de jongens morgen en dan heb ik het erover met hun, oke?' vroeg ik met een zwakke glimlach op mijn gezicht.


    Sometimes your plans don't work out because God has better ones.

    Charmila Mely Donoghue

    ''Ik weet niet.. Misschien moet ik ze straks even een berichtje sturen, zodat ze ervan weten?'' stelde Liam voor, waarna ik kort knikte. Ik keek weer naar mijn telefoon en stopte het ding toch in mijn zak. ''Weer zo'n zieke grap.'' zuchtte hij. Ik hoopte het maar, anders ja.. Dan wist ik ook geen raad meer van mezelf. Dat iemand ons gewoon zat te bekijken, op het moment was gewoon eng. ''Laat die sms maar rusten, ik bel de jongens morgen en dan heb ik het erover met hun, oke?'' Ik knikte langzaam, ik hoopte het maar dat ze het zouden accepteren. Het hing wel van mijn toekomst af, ik bedoel. Zij hebben al een goede carrière, al wilde ik niet gemeen overkomen - het was wel volkomen waar. Ik zuchtte even diep en gooide mijn telefoon in mijn tas, zodat ik er geen last meer van had. ''Nu heb ik zo het gevoel dat iemand ons zit te bekijken en dat is echt geen fijn gevoel.'' mompelde ik terwijl ik mijn schoenen uitdeed en mezelf op de bank opkrulde, mijn armen sloeg ik over mijn benen heen en keek door de kamer heen. Eigenlijk voelde ik me niet zo op m'n gemak naar de sms, ik voelde me altijd veilig en op mijn gemak bij Liam, maar nu niet. Ik sprong van de bank af en ging naast Liam staan. ''Dit is echt een zieke grap. Dat iemand zoiets doet. Hoe gek kan je dan wel niet zijn?'' vroeg ik zacht en ging wat op mijn tenen staan om ongeveer op dezelfde lengte te staan. Mijn ogen gingen naar de grond en rond de kamer. Hoe kon iemand zo op onze hielen zitten?


    I don't want you to die, I want you to suffer.

    Harry Styles
    Ik grinnikte even en sloeg mijn arm om Alivia haar schouder. Rustig speelde ik met haar, haar, toen ze haar hoofd op mijn schouder legde. 'Ik ben perfect.' Giechelde ik zachtjes. Ik prikte in haar wang en zuchten zachtjes. Ik keek naar de tv, maar het kwam niet echt binnen. Mijn vingers kriebelde ik Alivia haar nek en zachtjes kust ik haar kreun. Omdat dat het enige was waar ik bij kon zo. Met mijn andere hand streelde ik haar bovenbeen. 'Je bent lief.' Fluisterde ik.


    ''yOu aLreaDy kNoW wHaT'S uP''

    Curlies schreef:
    Charmila Mely Donoghue

    ''Ik weet niet.. Misschien moet ik ze straks even een berichtje sturen, zodat ze ervan weten?'' stelde Liam voor, waarna ik kort knikte. Ik keek weer naar mijn telefoon en stopte het ding toch in mijn zak. ''Weer zo'n zieke grap.'' zuchtte hij. Ik hoopte het maar, anders ja.. Dan wist ik ook geen raad meer van mezelf. Dat iemand ons gewoon zat te bekijken, op het moment was gewoon eng. ''Laat die sms maar rusten, ik bel de jongens morgen en dan heb ik het erover met hun, oke?'' Ik knikte langzaam, ik hoopte het maar dat ze het zouden accepteren. Het hing wel van mijn toekomst af, ik bedoel. Zij hebben al een goede carrière, al wilde ik niet gemeen overkomen - het was wel volkomen waar. Ik zuchtte even diep en gooide mijn telefoon in mijn tas, zodat ik er geen last meer van had. ''Nu heb ik zo het gevoel dat iemand ons zit te bekijken en dat is echt geen fijn gevoel.'' mompelde ik terwijl ik mijn schoenen uitdeed en mezelf op de bank opkrulde, mijn armen sloeg ik over mijn benen heen en keek door de kamer heen. Eigenlijk voelde ik me niet zo op m'n gemak naar de sms, ik voelde me altijd veilig en op mijn gemak bij Liam, maar nu niet. Ik sprong van de bank af en ging naast Liam staan. ''Dit is echt een zieke grap. Dat iemand zoiets doet. Hoe gek kan je dan wel niet zijn?'' vroeg ik zacht en ging wat op mijn tenen staan om ongeveer op dezelfde lengte te staan. Mijn ogen gingen naar de grond en rond de kamer. Hoe kon iemand zo op onze hielen zitten?


    Liam Payne
    Ze knikte langzaam en zuchtte even diep toen ze haar telefoon in haar tas gooide. 'Nu heb ik zo het gevoel dat iemand ons zit te bekijken en dat is echt geen fijn gevoel.' mompelde ze langzaam terwijl ze haar schoenen uitdeed en zichzelf opkrulde op de bank. Ik zuchtte, ze had gelijk. Het was een vervelend gevoel om te weten dat iemand ons in de gaten hield. Ze sprong van de bank af en ging naast me staan. 'Dit is echt een zieke grap. Dat iemand zoiets doet. Hoe gek kan je dan wel niet zijn?' vroeg ze zacht en ze ging wat op haar tenen staan waardoor ze op ongeveer dezelfde lengte als mij stond. Haar ogen schoten naar de grond in plaats van naar mijn ogen. Daarna keek ze een beetje angstvallig de kamer rond. Ik zuchtte en trok haar dicht tegen me aan. 'Ik weet het schat, ik voel me ook niet fijn..' zei ik zachtjes. 'Ik ga het hier zo snel mogelijk met de jongens over hebben.' beloofde ik haar. Ik drukte een kusje op haar voorhoofd en liet haar vervolgens los. 'Ik ga me klaarmaken, dan kunnen we zo gaan eten.' zei ik om het onderwerp van me af te schudden.


    Sometimes your plans don't work out because God has better ones.

    Charmila Mely Jones

    Liam zuchtte even en trok me dicht tegen hem aan, een gelukzalig en veilig gevoel ging door me heen, maar het bleef niet lang omdat mijn gedachten weer afdwaalden naar de sms. Ik kreeg er gewoon rillingen van. ''Ik weet het schat, ik voel me ook niet fijn..'' Ik zuchtte zacht, was het normaal in deze eeuw dat we werden gestalkt door een ene A? Het was nou ook eenmaal normaal dat er wereldwijd moorden werden gepleegd dus ik wist het echt niet meer. Alles was opeens zo normaal in deze wereld. ''Ik ga me klaarmaken, dan kunnen we zo gaan eten.'' Ik knikte en liep weer naar de bank om mezelf weer op te krullen. Een zucht verliet mijn mond en blies een stuk haar weg uit mijn gezicht. Ik sloot even mijn ogen en ademde rustig in en uit, ik moest even kalm blijven. Opnieuw verliet een zucht mijn mond. Ik kon hier niet tegen, ik moest gewoon weten wie die A was. Als het Alexis was.. Wat dan? Ze was al vier jaar dood en mensen staan niet op van de dood. Of haar dood moest een vergissing zijn. Ik schudde de gedachte uit mijn hoofd. Dat kon gewoonweg niet, onmogelijk.


    I don't want you to die, I want you to suffer.

    Alivia 'Ali' Parker
    Het is verbazingwekkend hoe snel we weer gewoon de oude zijn. 'Wist ik al.' Zijn haren zijn perfect. Zijn ogen zijn perfect. Zijn mond is perfect. Zijn lichaam is perfect. In mijn ogen, en in die van miljoenen andere meisjes, is alles aan hem perfect. 'Bijna net zo perfect als ik.' Grinnik ik. De hand die over mijn bovenbeen glijdt voelt rustgevend aan. Mijn gezicht komt weer tevoorschijn om een kus op zijn lippen te drukken 'Ik hou van je.' Glimlach ik. Hoe lekker ik ook lag, ik ga toch anders zitten zodat ik wat van de tv kan zien. Wel blijf ik dicht tegen Harry aanzitten. Een arm is nog om hem heen geslagen, mijn andere arm rust op zijn borstkas. Het is stil, maar niet ongemakkelijk stil. Dit is het moment die ik het meest mis als hij weg is met One Direction. Gewoon simpel bij elkaar zijn. Mijn ogen zijn op de tv gericht. Een of ander stom praatprogramma over beroemdheden is op de tv te zien, werkelijk elk detail vinden ze belangrijk om te bespreken. Ik heb deze programma's nooit gemogen, veel van wat ze zeggen is waarschijnlijk toch niet waar. Ik neem niet de moeite om de afstandsbediening te pakken. Mijn aandacht richt ik weer op de jongen naast me. Ik plant een kus op zijn lippen waarna ik er zacht in bijt.. 'Je bent veel leuker dan de televisie.'


    “My thoughts are stars I cannot fathom into constellations.”

    Harry Styles
    Ik grinnikte zachtjes. Alivia was ook perfect in mij ogen. Ik bedoel. Had ze dat niet geweest, had ik ook geen relatie met haar gehad. 'Weet ik ook.' Ze komt omhoog en zachtjes kus ik haar terug. Mijn hand legde ik op haar wang en ik wreef met het puntje van mijn neus tegen die van haar. 'Ik ook was jou.' Nog een kusje en ze keer naar de tv. Ik deed niet eens de moeite om er naar te kijken. Ik keek sowieso weinig tv en al helemaal niet naar die achterlijke programma's waar ik hoogstwaarschijnlijk zelf in voor zou komen en nergens op sloegen. Ik bleef naar Alivia kijken en begon ik haar te plagen. Mijn lippen kuste haar kaak en mijn hand die nog altijd op haar bovenbeen lag, kriebelde langzaam op en neer. Uiteindelijk had ik haar aandacht weer en ik grijnsde. 'Dat is vanzelfsprekend.' Mompelde ik en tikte met mijn tong tegen haar tanden. Ik kwam halen wat ik net niet kreeg.


    ''yOu aLreaDy kNoW wHaT'S uP''

    Louis William Tomlinson

    "En dan? Nog meer sms'jes van die A binnen moeten krijgen? Nee, dank je." Hoor ik Leslie zeggen, ik grinnik zachtjes. "Ik hoop dat we iets vinden, want ik vind het nou al niet meer leuk." Ik knik en geef haar een glimlach. "We vinden wel iets, pumpkin." Stel ik haar gerust. "Het zal niet zo moeilijk zijn, desnoods stappen we naar de politie." Ik knijp zachtjes in haar had en drink de laatste paar slokken van mijn koffie op, sta recht en check mijn gsm. Harry had nog een berichtje gestuurd. 'Boo! ik vjnd het niet meer leuk. Jij hebt ook last van A? We gaan nu naar Alivia. Wil niet bekeken worden. ;c hoe laat zullen we naar jou komen. <3' Ik grinnik bij het hartje op het einde en schud mijn hoofd. Zo gek als een achterdeur. Terwijl ik naar de toonbank loop om te betalen en een fooi te geven aan de jongeman die me mijn koffie heeft gebracht typ ik iets terug. 'Wel, daar wou ik het over hebben, doe haar de groetjes van en zeg haar dat het eten waarschijnlijk aangebrand gaat zijn net als de laatste keer (; Maar misschien over anderhalf uur? <3' Er zal wel niks mis zijn met een hartje naar je best vriend sturen toch? Dat is super onschuldig. Toch?


    The artist is the kid that survived.

    Alivia 'Ali' Parker
    Tijdens het tv kijken blijft Harry me afleiden. Ik voel zijn ogen op me gebrand. Uiteindelijk raak ik er dan ook door afgeleid. Ik ga zonder twijfel in op zijn tong. Mijn arm verlaat zijn borstkas zodat ik langs zijn wang kan strelen. 'Krijg je niet al genoeg aandacht van al je fans?' Lach ik. Niet dat ik het erg vind, ik geef hem maar al te graag mijn aandacht. Ik verander van houding door te gaan liggen en Harry op me te trekken. Met veel geklungel weet ik mijn schoenen, zonder gebruik te maken van mijn handen, uit te schoppen. Net zoals bij Harry thuis verdwijnen mijn handen onder zijn shirt. Nu liggen we weer zoals eerst, alleen heb ik niet het gevoel bekeken te worden. Liefdevol geef ik hem kusjes in zijn nek, steeds verder naar zijn lippen toe. Daar aangekomen is de kus iets ruwer dan voorheen. Ik begin zijn shirt uit te trekken maar stop als ik Harry's mobiel tegen mijn huid voel trillen. 'Je hebt het druk vandaag met alle berichten.' Ik ben niet bang dat het A is. Het zal Louis wel zijn, Harry had nog geen bericht over vanavond teruggekregen. Weer precies op het verkeerde moment heeft Louis waarschijnlijk besloten te antwoorden. 'Larry tijd.'

    [ bericht aangepast op 19 mei 2013 - 17:07 ]


    “My thoughts are stars I cannot fathom into constellations.”

    Harry Styles
    Ik schud zielig mijn hoofd. Ik zou nooit genoeg aandacht kunnen krijgen. En al helemaal niet van Alivia. Ik grinnikte toen ze ging liggen en zich op me trok. Ik schopten met gemak mijn gympen uit en ging goed op Alivia haar onderlichaam zitten. Ik slikte even toen ze kusjes in mijn nek drukten en haar koude handen op mijn huid voelden. Ruw kuste ik haar terug. Ik wilde me terugtrekken zodat mijn shirt uit kon, maar voelde mijn mobiel trillen. Alivia stopt en ik zucht. 'Dat ben je toch gewent.' Ik drukte een klein kusje op haar lippen. Ik gristen mijn mobiel uit mijn broekzak. Louis. prima. Tot zo, babycakes. <3 stuurde ik snel terug en snel gooide ik mijn mobiel aan de kant. 'We hebben een uur.' Grijnsde ik en trok mijn shirt over mijn hoofd. Nu was het tijd voor Alivia. Zachtjes kuste ik naar weer.


    ''yOu aLreaDy kNoW wHaT'S uP''

    Curlies schreef:
    Charmila Mely Jones

    Liam zuchtte even en trok me dicht tegen hem aan, een gelukzalig en veilig gevoel ging door me heen, maar het bleef niet lang omdat mijn gedachten weer afdwaalden naar de sms. Ik kreeg er gewoon rillingen van. ''Ik weet het schat, ik voel me ook niet fijn..'' Ik zuchtte zacht, was het normaal in deze eeuw dat we werden gestalkt door een ene A? Het was nou ook eenmaal normaal dat er wereldwijd moorden werden gepleegd dus ik wist het echt niet meer. Alles was opeens zo normaal in deze wereld. ''Ik ga me klaarmaken, dan kunnen we zo gaan eten.'' Ik knikte en liep weer naar de bank om mezelf weer op te krullen. Een zucht verliet mijn mond en blies een stuk haar weg uit mijn gezicht. Ik sloot even mijn ogen en ademde rustig in en uit, ik moest even kalm blijven. Opnieuw verliet een zucht mijn mond. Ik kon hier niet tegen, ik moest gewoon weten wie die A was. Als het Alexis was.. Wat dan? Ze was al vier jaar dood en mensen staan niet op van de dood. Of haar dood moest een vergissing zijn. Ik schudde de gedachte uit mijn hoofd. Dat kon gewoonweg niet, onmogelijk.


    Liam James Payne
    Ze knikte en liep weg naar de bank om zich daar weer in haar veilige plekje op te krullen. Ik zuchtte en liep de woonkamer uit. Ik stapte mijn slaapkamer in en ging op de rand van mijn bed zitten. Ik griste mijn iPhone uit mijn zak en opende mijn berichten. Ik besloot om het nu maar alvast met de jongens te regelen, ik kon het ze beter maar zo snel mogelijk te vertellen.
    Aan: Hazz, Lou, Zaynie en Nialler
    Hello hello, ik moet jullie allemaal zo snel mogelijk spreken.
    Morgen rond 12 bij mij?
    x Li.

    Ik verstuurde het en legde mijn telefoon weer op het nachtkastje. Ik liep naar de grote kledingkast die aan de andere kant van mijn kamer stond en voordat ik de deuren opende zuchtte ik al. Ik zag er best tegenop om het de jongens te vertellen morgen. Terwijl ik nadacht over alles pakte ik een simpele beige broek en een spijkerblouse uit mijn kast, die ik aantrok. Eronder droeg ik witte All Stars. Ik liep de woonkamer weer in om Char daar in precies dezelfde opgekrulde houding terug te vinden. Ik ging naast haar op de bank zitten en streelde over haar haren. 'Het komt wel goed schat, zet het even van je af nu, voor mij..' begon ik zachtjes om vervolgens weer van onderwerp te veranderen. Ik drukte een kusje op haar wang. 'Wil jij je nog omkleden voordat we gaan eten?'


    Sometimes your plans don't work out because God has better ones.

    Alivia 'Ali' Parker
    Ieder meisje zou haar aandacht richten op zijn ontblote bovenlijf, maar ik kan mijn blik niet van zijn ogen afhouden. Ik bijt even op mijn lip maar beweeg mijn gezicht al snel weer omhoog om mijn lippen op zijn nek te drukken. Er zal toch nog genoeg tijd komen om hem aan te staren. Kort geleden liepen we nog boos naast elkaar, nu ligt Harry alweer halfnaakt op me. De weinig voorkomende ruzies die we hebben zijn gelukkig altijd zo weer opgelost. Mijn nagels gaan van de twee getatoeëerde vogels op Harry's lichaam langzaam naar beneden. Mijn vingers laat ik om hem te plagen niet lager dan de rand van zijn broek gaan. In plaats daarvan strijk ik een verdwaalde pluk haar achter mijn oor. De andere hand blijft over de huid vlakbij de knoop glijden terwijl onze lippen op elkaar zijn. Mijn onderlichaam duw ik tegen die van hem. Weer trilt zijn telefoon. 'Dit meen je niet.' Zucht ik. Eigenlijk ga ik er gelijk vanuit dat het een van de jongens is. Dat ze de hele tijd het verkeerde moment uitkiezen om te sms'en laat me zelfs even lachen. Ik help Harry een handje door zijn mobiel aan te geven. 'Je hebt het er maar druk mee.' Grinnik ik wanneer ik de mobiel overhandig

    [ bericht aangepast op 19 mei 2013 - 23:08 ]


    “My thoughts are stars I cannot fathom into constellations.”