I know your secrets - A || 1D || O1 - Speeltopics

Vier jaar geleden werd een meisje dood gevonden in de kelder van een school, Alexis Campbell was haar naam. De doodsoorzaak? 50 messteken in haar buik. Alexis was populair op school, zij kende iedereen en iedereen kende haar. Het was een lief meisje, met een sluwe kant. Ze kon de dingen die ze wou makkelijk krijgen. Zo kon ze ook makkelijk zorgen voor het ontslag van kantine medewerker John. Toen ze dood was gevonden na 6 maanden van vermissing was hij meteen een verdachte, en hij bekende. Hij had de dood van de 15-jarige Alexis Campbell op zijn geweten. Hij werd veroordeeld tot 15 jaar cel, en de begrafenis van Alexis zorgde ervoor dat iedereen het een beetje kon afsluiten..
Nu zijn we vier jaar verder, en vijf jongens zijn nu een wereldberoemde band. One Direction. De vijf hadden allemaal een band met Alexis. De een was haar vriendje, de ander haar beste vriend en een ander was haar vijand. Nu ze zo beroemd zijn hebben ze er nooit meer aan gedacht, tot nu. Het is precies vier jaar geleden, en ze krijgen een smsje. Van A. Twijfels komen in het spel. Leeft Alexis nog of speelt iemand een ziek spelletje. Wat is het doel van A? Wil ze de vijf gewoon bang maken of wil ze een einde maken aan hun carriere. En tot hoever gaan de jongens mee in het spelletje.. Is het wel geheel ongevaarlijk? En dan nog de grootste vraag.. Hoe kent A de geheimen van de vriendinnen, en waarom worden ook hun meegetrokken in het spel...

Jongens:
Harry Styles: - Danosaur || Vijand
Zayn Malik: - Sempra || Beste Vriend
Niall Horan: - nessje
Louis Tomlinson: - AppleBottom || Vriendje
Liam Payne: - Depay || Beste Vriend

Meisjes:
Vriendin Harry: Alivia ‘Ali’ Parker - Erestor
Vriendin Zayn: Alexandra Bella-Rose Montoya - Malino
Vriendin Niall: Aliz Zarah Tayson - Luminoase
Vriendin Louis: Leslie Cadence Shore - Arriver
Vriendin Liam: Charmila Mely Donoghue - Infelia

Regels:
- Geen oneliners! Je moet minstens 3 regels schrijven!
- Geen perfecte personages!
- 16+ is toegestaan
- Alleen ik (Malino) doe de berichtjes van A! Tenzij ik tegen iemand zeg dat die het kan doen
- Alleen ik maak de topics, behalve als ik offline ben maar dan wil ik wel een linkje naar het topic!
- Geen ruzie OOC en OOC tussen haakjes!
- Meld je niet aan als je niet genoeg tijd hebt! Ik wil geen mensen die na één topic niet meer reageren!
- We sluiten niemand buiten en zorgen dat iedereen het kan volgen
- Maximaal 2 personages, dan wel een jongen en een meisje!

[ bericht aangepast op 9 mei 2013 - 22:00 ]

---

El Diablo.

Liam Payne
Haar wangen kleurde rood en ik zag hoe ze knikte. 'Maar.. Oké. Misschien is het wel beter als ik het met jou doe, snap je.' kwam er grinnikend uit haar mond. 'Maar wil je dit echt doen? Ze hebben heus je nummer en ik weet niet wat ik moet zeggen..' zei ze zachtjes en ze keek me met een vragende blik in haar ogen aan. Ik hoorde hoe ze zachtjes zuchtte en haar vingers met de mijne verstrengelde, waarna ze er een zacht kneepje in gaf. Ik keek haar even niet begrijpend aan waarop ze ellendig kreunde. 'Schat, doe nou niet zo zenuwachtig, ik bel en geef de telefoon dan wel aan jou, oke?' zei ik en voordat ze antwoord kon geven drukte ik al op de groene balk onderin mijn beeldscherm wat betekende dat ik Modest nu belde. Ik drukte nog snel een kusje op Char's wang toen het nummer overging. Na slechts drie keer overgaan werd er opgepakt. 'Goedemiddag, Modest Management, u spreekt met Melissa.' hoorde ik de baliemedewerkster zeggen. Hallo, met Liam Payne van One Direction. Ik zit hier met mijn vriendin en zij heeft een paar vragen over stage lopen bij Modest, kan je me door verbinden met de juiste persoon? vroeg ik zo net mogelijk. 'Oke, ik zet u op de andere lijn, ze zullen u zo te woord staan. zei ze voordat ik een saai deuntje door mijn telefoon hoorde. 'Ze verbinden me door..' fluisterde ik zachtjes tegen Char toen ik even in haar hand kneep. Voordat ik de kans kreeg om nog iets tegen haar te zeggen kwam er weer een stem aan de andere kant. Modest Management, met John, afdeling werving en sollicitaties. U had een paar vragen voor mij hoorde ik?
      Hallo John, met Liam. Mijn vriendin had een paar vragen, ik geef haar even mijn telefoon! zei ik vrolijk tegen John. Hij was een bekende van me, hij regelde naast sollicitaties ook veel rondom One Direction. Ik gaf mijn telefoon aan Charmila en keek haar vol verwachting aan. 'Komt goed..' fluisterde ik.

---

Sometimes your plans don't work out because God has better ones.

Harry Styles
Ik grinnik zachtjes. Ik was inderdaad onmogelijk en ik vroeg me soms toch wel af hoe Alivia het met me uithield. Ik zou echt niet kunnen samen leven met iemand zoals ik. Zachtjes blijf ik Haar kussen en ga meteen op haar tong in. Als haar handen mijn gezicht verlaten en op verkenning gaan, op mijn rug weet ik waar dit naartoe gaat. En eerlijk, ik was er echt aantoe. Mijn handen glijden met gemak onder haar truitje. ik kon de ribben onder mijn vingertoppen tellen, maar al snel gleden maar handen hoger. Mijn telefoon die piept negeer ik, net zoals Alivia beveelt. Maar voor ik het weet stopt ze zelf al. Haar handen verdwijnen en zuchtend trek ik ook die van mij terug. Ik ga weer goed zitten als ze me een zetje geeft en trek haar zelf ook weer recht. 'Wat is het probleem.' Ze wees me nooit af en nu opeens? Pas toen ze over A begon, begreep ik het. Meteen schoten mijn ogen de kamer weer rond en gristen ik mijn mobiel. 'Louis is het niet, zegt hij. Maar hij wil het wel over A hebben.' Zucht ik. Eerst Zayn en nu ook al Louis. 'Ik ben er klaar mee. Zayn, Louis. Iedereen heeft last van die A' kwaad stond ik op en inspecteerde alle hoeken van de kamer. Boeken werden uit de kast getrokken. Ik zou die camera vinden. Wie er ook achter zat.. Al wist ik niet eens zeker of het wel een camera was.

---

''yOu aLreaDy kNoW wHaT'S uP''

Alivia 'Ali' Parker
Harry is gelijk weer gefocust op de kamer. Zijn ogen zoeken naar iets om aan te tonen dat er een camera of dergelijke is. Het bericht is van Louis afkomstig, waarin staat dat hij het niet is. Mijn theorie dat Louis dit allemaal heeft geregeld klopt dus niet. Louis zou dit wel kunnen verzinnen, maar hij weet best wanneer het niet meer leuk is. Ik denk dus niet dat hij in dat berichtje heeft gelogen. Boos doorzoekt Harry de kamer. In elk hoekje kijkt hij of er iets verdachts is. Als hij begint met boeken uit kasten te trekken is het tijd om in te grijpen. Op mijn tenen trippel ik naar Harry, zodat ik niet op boeken ga staan. Zijn beide handen pak ik vast, zodat hij niet nog meer rotzooi maakt. 'Harry, dit heeft geen zin.' Begin ik. 'Het kan altijd Ed nog zijn, je weet hoe hij is.' Ik wil niet geloven dat dit echt een stalker of fan is. Ik blijf bij mijn standpunt dat een van zijn vrienden een grap met iedereen uithaalt. 'We kunnen beter afwachten tot we wat van Zayn en Louis hebben gehoord voordat we er van uit gaan dat er hier werkelijk iemand binnen is geweest.' Ik doe mijn best om mijn woorden te geloven, zelf weet ik het ook allemaal niet. Maar als het iemand is buiten Harry's vrienden om is, is dit misschien wel het doel. Ervoor zorgen dat Harry er helemaal paranoïde van wordt. 'We kunnen naar mijn huis gaan, of alvast naar Lou.' Stel ik voor.

---

“My thoughts are stars I cannot fathom into constellations.”

Harry Styles
De boeken vliegen door de kamer. Ik wist niet eens dat ik er zoveel had. Ik wilde me meteen lostrekken, om door te gaan, toen Alivia me vastpakten, maar zielig bleef ik stilstaan. Nors haalde ik mijn schouders op. Wat moest ik dan. Ik zuchten toen Alivia over Ed begon. Ed had vaak misselijke grapjes, maar dit was niet zijn stijl. 'Ja, misschien.' Zei ik toch en pakte haar gezicht vast. Ik wreef het topje van mijn neus tegen die ban haar. Het idee dat er misschien iemand in mijn huis was geweest maakte me misselijk. Al het vanavond niet bleek te zijn die ik kende zorgde ik er gewoon dat er een speciaal team kwam om mijn huis leeg te kamen en ik beveiliging voor de deur kreeg. Zo makkelijk was het. Ik beet even op mijn lip. Ik wilde niet wegrennen van mijn eigen huis. Ik hoorde me hier juist veilig te voelen toch. 'We kunnen nu wel naar jou huis. Ik sms boo Hoellaat we kunnen komen.' Mompelde ik uiteindelijk toch. Ik drukten een kusje op Aliia haar lippen en pakte mijn mobiel. Boo! ik vjnd het niet meer leuk. Jij hebt ook last van A? We gaan nu naar Alivia. Wil niet bekeken worden. ;c hoe laat zullen we naar jou komen. <3 ik stopte mijn mobiel in mijn zak en zuchten. Hier was ik lekker mee.

---

''yOu aLreaDy kNoW wHaT'S uP''

Alivia 'Ali' Parker
Het is een prettiger idee om naar mijn huis te gaan, dan weten we tenminste zeker dat we niet bekeken of afgeluisterd worden. M'n moeder is gelukkig niet thuis, hebben we er ook geen last dat ze overal bij zit. 'Niet zo chagrijnig zijn.' Zeg ik tegen Harry zijn norse gezicht. 'Je bent leuker als je lacht.' Ik druk nog een korte kus op zijn wang voordat ik mijn schoenen aantrek. Een blik in de spiegel maakt duidelijk dat ik niet moet vergeten mijn haren te bedekken. Ik heb er niet aan gedacht een borstel mee te nemen en mijn haar zit behoorlijk door de war. We zullen sowieso wat fans tegenkomen onderweg die een filmpje of foto maken. En ik heb niet de behoefte om onverzorgd op internet te verschijnen. Niet dat ik al die foto's erg vind, ik weet dat het er nou eenmaal bijhoort. Alhoewel er soms dagen zijn waarop ik me er dood aan erger, hoor je mij tegen niemand zeuren. Met mijn tas om mijn arm en jas met capuchon aan ben ik klaar om te vertrekken. Ik pak een beanie van Harry die op de keukentafel ligt en zet die op zijn hoofd. Met zijn gezicht tussen mijn handen geef ik hem een laatste kus. 'Ik laat A mijn dag niet verpesten, dat zou jij ook niet moeten laten gebeuren.'

[ bericht aangepast op 16 mei 2013 - 13:54 ]

---

“My thoughts are stars I cannot fathom into constellations.”

Charmila Mely Donoghue

"Schat, doe nou niet zo zenuwachtig, ik bel en geef de telefoon dan wel aan jou, oke?" Net voordat ik eigenlijk wilde weigeren, drukte Liam al op de groene balk onderaan zijn scherm. Ik zuchtte nogmaals en keek Liam hopeloos aan. Wat moest ik in hemelsnaam zeggen? Hij drukte nog snel een kusje op mijn wang en sprak toen Modest Management aan. Ik zuchtte diep en ademde even in toen hij de telefoon aan mij gaf. ''Hallo, u spreekt met Charmila Donoghue.'' zei ik zo vriendelijk en vrolijk mogelijk en ook nog tegelijkertijd. ''Hallo, ik had gehoord dat u wat vragen had over een sollicitatie voor een stage bij Modest Management?'' Ik knikte. ''Dat klopt inderdaad.'' Ik glimlachte licht. "Wel, je kan morgen om tien uur bij mijn kantoor zijn. Dan gaan we wat praten en kijken we wanneer je kan beginnen," Ik sprong bijna van de bank van de enthousiasme. ''Tot morgen!'' zei ik vrolijk. John zei ook nog even gedag en ik sloot het gesprek af. ''Oh my God! Dit kan ik niet geloven! Liam, help me uit mijn droom en knijp me even.'' zei ik en keek hem uiterst serieus aan. Toch verscheen er een brede glimlach rond mijn lippen. Ik gaf Liam een stevige knuffel en verborg mijn gezicht in zijn nek, waarna ik zijn geurtje opsnoof.

---

I don't want you to die, I want you to suffer.

Harry Styles
Alivia wist niet hoe snel ze haar jas moest aantrekken. Ik vond het maar niets om mijn huis zo achter te laten, met het idee dat er iemand binnen was geweest. Maar Alivia wilde duidelijk zo snel mogelijk weg. Ik zuchten zachtjes. 'Doe ik ook niet.' Als bevestiging drukten ik nu echt voor de laatste keer een kusje op haar lippen. ik liep naar de gang om in mijn schoenen te stappen en trok mijn jas van de kapstok. Ik wilde mijn beanie van de keukentafel pakken, maar die had Alivia al op. Maar echt niet dat ik zonder over straat ging. Mijn haar zat voor geen meter. Ik liep snel naar mijn kamer om er nog eentje tevoorschijn te toveren en ik keek nog even snel in de spiegel. Als ik een ding geleerd had, was om te kijken hoe ik eruit zag, voordat ik de straat op ging. 'Kom, we gaan.' ik keek of ik mijn mobiel en sleutels had en trok de voordeur open.

---

''yOu aLreaDy kNoW wHaT'S uP''

Liam Payne
Ik hoorde hoe ze zich vriendelijk voorstelde aan John. Ze praatte wat over en weer en al snel hing ze weer op. 'Tot morgen' waren haar laatste woorden en ze sprak ze uit met een opvallend blije toon in haar stem. 'Oh my God! Dit kan ik niet geloven! Liam, help me uit mijn droom en knijp me even.' zei ze en ze keek me met een serieuze blik aan. Lang hield ze het echter niet vol want al snel kwam er een stralende glimlach op haar lippen. Ze vloog me om mijn hals en verborg haar hoofd in mijn nek. Grijnzend sloeg ik mijn armen om haar middel heen en trok haar een beetje onhandig op mijn schoot. 'Wat zei hij?' vroeg ik toen ik haar gezicht voorzichtig met mijn hand naar me toedraaide. 'Mag het?' Ik hoopte zo dat het mocht, dan kon ik haar elke dag zien en elke dag kon ik bij haar zijn. Niets zou beter zijn dan dat.

---

Sometimes your plans don't work out because God has better ones.

[Alivia had de beanie op Harry's hoofd gezet haha. c:]

Alivia 'Ali' Parker
'Doe je wel.' Zeg ik kortaf terug. Boos loop ik langs Harry de deur uit en trek die achter me dicht. Het is maar tien minuten lopen door allemaal zijstraten, Wat heel goed uitkomt nu ik naast Harry loop, minder kans om mensen tegen te komen. Ik stop expres mijn handen in de jaszak. Niet omdat het buiten koud is, maar om niet die van Harry vast te hoeven houden. Het wijkje waar Harry woont is gelukkig rustig vandaag. Af en toe loopt er iemand langs die de hond uitlaat, daar blijft het bij. 'Ik heb niets misdaan. Dus hoef je niet kut tegen mij te doen.' Heel kinderachtig misschien om hier boos over te doen, maar ik ben niet aardig als hij dat ook niet is. Ik ga niet op een andere manier reageren omdat hij beroemd is. Voor mij is hij als ieder ander. Bij de eerste drukke straat die we over moeten steken worden we al herkend door twee meisjes van ongeveer dertien jaar oud. We hebben nog geluk dat ze niet de hele boel bij elkaar gillen, zodat we weinig aandacht trekken. Na een foto, handtekening en kort gesprekje lopen we weer verder. Om de minuut komen we wel fans tegen, valt opzich wel mee vergeleken met andere keren. De hele weg ben ik naar de grond blijven staren, tenzij we bij fans waren, maar bij mijn huis aangekomen kijk ik toch omhoog naar Harry. Dit is al genoeg om me schuldig te laten voelen. Ik steek de sleutel in de deur en stap naar binnen. 'Sorry, ik had net niet zo stom moeten reageren.' Verontschuldig ik me. Twijfelend kijk ik hem aan. 'Niet boos zijn alsjeblieft.'

[ bericht aangepast op 16 mei 2013 - 22:02 ]

---

“My thoughts are stars I cannot fathom into constellations.”

[grapje ;x verkeerd gelezen dan. ]

Harry Styles
meende ze dit nu echt? Ik zuchten en wist dat ik haar nu maar het beste kon laten. ik ging haar niet smeken om me te vergeven. Wat had ze verwacht? dat ik een gat in de lucht sprong omdat er een of andere idioot wist wat ik deed thuis en er steeds meer mensen afvielen die het konden zijn. Ik nam haar voorbeeld over en stak ook mijn handen in mijn zakken. Wat zij kon, kon ik ook. mijn norse blik veranderde als vanzelf bij de fans en ik deed netjes wat er van me gevraagd was. Ik had hier zo'n hekel aan. Ik hield van de fans en echt enorm veel ook. Maar ik moest altijd gelukkig zijn, lachen en vriendelijk doen. Ik was dan ook heel blij dat we al snel bij Alivia haar huis waren. al had ik zwaar de neiging gehad gewoon om te keren en naar huis te gaan. en eigenlijk was ik dat ook van plan, totdat ze haar excuses aanbood. Ik slaakte een zucht en legde mijn hand op haar wang. 'nee, het spijt mij.' ookal snapte ik niet echt wat ik fout had gedaan, dat ze zo reageerde. ik had enkel gezegd dat ik dag ook niet liet verpesten. maar ik wist dat ik het maar beter gewoon goed kon maken. Ik wilde geen ruzie met Alivia. om wat voor reden dan ook.

---

''yOu aLreaDy kNoW wHaT'S uP''

Charmila Mely Donoghue

"Wat zei hij?" Vroeg Liam. "Mag het?" Vroeg Liam weer. Ik knikte. "Soort van, ik moet morgen naar zijn kantoor toe en dan gaan we bespreken wanneer ik kan beginnen." Zei ik vrolijk en keek Liam met een grote grijns aan. Werkelijk niet te geloven, ik kon gewoon misschien met mijn vriend mee op tour, mee naar alle afspraken die hij moet doen samen met Harry, Louis, Niall en Zayn. Photoshoots, interviews, concerten en noem maar op. Het leek voor mij tenminste de zevende hemel en ik kon iets goeds op mijn CV krijgen, een win-win situatie. Ik kon gewoon niet beschrijven hoeveel ik van deze jongen hield, meer dan ik van iemand heb gehouden. Mijn vorige 'vriendjes' wilden me alleen maar gebruiken, ach ja. Mijn leven was nu compleet. Stage bij Modest. Ik zuchtte gelukzalig en keek Liam met een stralende glimlach aan, waarna ik een kusje op zijn lippen drukte.

---

I don't want you to die, I want you to suffer.

Alivia 'Ali' Parker
Door zijn zucht ben ik er niet zeker van of zijn excuses wel echt is. Hij zou geen sorry moeten zeggen als hij het toch niet meent. Ik hou me alsnog braaf in en zeg er geen woord over. Ten eerste is zoiets kleins geen ruzie waard en ten tweede heb ik geen zin in een discussie met Harry. Ik haal de hand van mijn wang en blijf die vasthouden, we hebben toch wat in te halen van net. In de huiskamer zie ik nog alle ontbijtspullen op tafel staan. 'Laten we naar boven gaan.' Mijn kamer is niet veel opgeruimder. Over de hele vloer ligt kledingverspreid, mijn bureau ligt vol papieren, alle laden die open kunnen staan open en mijn bed is onopgemaakt. 'Niet wat meneer Styles gewent is hé?' grinnik ik. Allereerst zet ik de tv aan, de afstandsbediening ligt als het goed is ergens op het nachtkastje. Ik sla de dekens van het bed terug om het er iets netter uit te laten zien. Mijn persoonlijke vijf sterrenhotel. Een paar kussens die op het bed liggen gebruik ik als rugsteuntje om het mezelf gemakkelijk te maken. Harry komt zo vast en zeker ook naast me zitten, dan zal alles al helemaal comfortabel zijn. Uit gewoonte begin ik alles op mijn telefoon te bekijken. We zijn nog geen vijftien minuten geleden buiten geweest of de eerste foto's staan al op internet. Helaas hebben de fans onze gezichten en handen in de zakken opgemerkt. De eerste roddels komen tevoorschijn. Zo zijn er mensen die zeggen dat we uit elkaar zijn, wordt er beweerd dat we ruzie met de jongens hebben en staat er dat het gewoon is door het slechte weer. Iedereen lijkt te vergeten dat we normale mensen zijn die ook wel eens een kleine ruzie hebben. 'Wist je al dat we uit elkaar zijn en ruzie hebben met de jongens?' Als bewijs laat ik hem mijn telefoon zien met alle tweets. Het is bijna grappig om te zien hoe snel mensen conclusies trekken.

---

“My thoughts are stars I cannot fathom into constellations.”

Liam Payne
'Soort van, ik moet morgen naar zijn kantoor toe en dan gaan we bespreken wanneer ik kan beginnen.' zei ze vrolijk en ze keek me met een grote, stralende grijns op haar gezicht aan. Dit was echt geweldig, ik kon het bijna niet geloven. Dat Modest het echt goedkeurde dat mijn vriendin stage kwam lopen. Ik lachte even naar haar en leunde gelukzalig achterover met mijn armen om haar heen. Ik hoopte maar dat de andere jongens het zouden begrijpen en dat ze niet boos zouden worden dat Char stage kwam lopen en hun vriendinnen niet. Ik zou het best snappen eigenlijk, ik kon elke dag met mijn vriendin zijn, ze ging mee op tour, mee naar fotoshoots, interviews, en zij moesten elke keer netjes wachten totdat we weer een break hadden. Toch hoopte ik dat ze er begrip voor zouden hebben en dat we gewoon verder konden zoals eerst. Het draaide hier niet alleen om mij, maar ook om Charmila en haar toekomst. Dat zouden ze wel begrijpen toch? Charmila zuchtte even en keek me met een glimlach aan, de stralende glimlach die ik het liefst elk moment van de dag zag. Ze drukte een kusje op mijn lippen en een bom van vlinders ontplofte in mijn buik. Ik kon het bijna niet geloven, dat ik zo gelukkig kon zijn, had ik nooit verwacht. Ik keek op mijn horloge, etenstijd. 'Ik hou van je Char. Jij maakt mijn leven compleet.' zei ik glimlachend. 'Zullen we gaan klaarmaken? Dan kunnen we zo gaan eten.' vroeg ik.

---

Sometimes your plans don't work out because God has better ones.

Sms:

Reken maar niet op een lange stage.
Ik vrees namelijk dat anderen er niet heel blij mee zijn.
- A

Verstuurd naar: Charmila

---

El Diablo.

Harry Styles
Ik vond Alivia haar afstandelijke gedrag vervelend en met licht gebogen hoofd liep ik haar achterna het huis in. De ontbijtkoeken die nog op tafel stonden, zorgde ervoor dat we naar boven gingen.waar het nog veel erger was. Ik grinnikte zachtjes. 'Wel van jou.' Zelf was ik het inderdaad niet gewent. Ik was redelijk netjes ingesteld zins ik op mezelf woonde en vanwege het toeren. Het was niet dat ik elke dag
Me bed opmaakte, maar na het eten zorgde ik ervoor dat je er niets meer van kon zien. Mijn kleding hing netjes in de kast en ik had mappen voor de papieren. Gewoon omdat ik had geleerd tijdens de toeren dat je in zo'n bus niet alles kon laten slingeren. Maar van Alivia was ik het wel gewent. Ze ging op bed liggen en ik volgde haar voorbeeld. Iets afwezig staarde ik naar de tv, toen ze met haar mobiel begon te spelen. Ik trok even vragend mijn wenkbrauwen op, maar las haar telefoon voor verduidelijking. Ik grinnikte en drukten mijn lippen op haar slaap. 'Klopt toch. Ik lees niets nieuws. Heb echt een hekel aan je en zie nu eindelijk in dat ik bij Louis hoor.' Grijnsde ik, nadat ik een tweet over Larry had gelezen. 'Kom. Niet meer boos zijn.' Zei ik nu iets serieuzer en legde haar mobiel weg. Ik keek Alivia lief en onschuldig aan, waarna ik haar zachtjes kuste.

---

''yOu aLreaDy kNoW wHaT'S uP''