[RPG] The Performing Arts Academy [één] - Speeltopics

The Performing Arts Academy, gelegen in het grote New York, is een kunstacademie voor mensen die het willen maken in - bijvoorbeeld - de modewereld, maar ook als schrijver, acteur of actrice en danser. De academie is een school vol kansen, in een bruisende stad die barst van de kansen. De plek waar dromen beginnen - de plek waar de toekomstige Hollywood acteurs, de oscar winnende regisseurs, beroemde fotografen, succesvolle dansers en modellen hun carrière beginnen. Talent alleen is niet genoeg op deze school, je moet sterk zijn met de heftige concurrentie die hier te vinden is. Vertrouw niemand, iedereen aast op jouw carrière in deze stad. Roddels, leugens en verhalen zullen hier de ronde doen - sommigen gebaseerd op leugens, anderen op waarheid. Kijk goed uit wie je gelooft in deze harde wereld.

Regels van de school:
- Na 11 uur is iedereen in zijn kamer.
- Meisjes komen niet in de jongenskamers, ook niet andersom.
- Iedereen volgt zijn/haar lessen. Wanneer dit niet gebeurd moet hier een hele goede reden voor zijn, anders kan je namelijk gelijk vertrekken.
- Iedereen eet gezamelijk in de daarvoor bestemde ruimtes op de daarvoor bestemde tijden (8 uur voor het ochetendeten, 12 uur middageten en 6 uur avondeten).
- Wanneer je een aantal dagen niet op het schoolgebouw aanwezig kunt zijn meld je dit en is hier een hele goede regel voor.
- Er wordt hier niemand gepest.
- Er wordt hier niet gevochten.
- De rest van de regels zijn te lezen in het schoolregelement.
- Wie deze regels niet naleeft kan op staande voet verwijderd worden.



Hoe alles eruitziet:
Slaapkamer (je moet de tekst even wegdenken)
Sportruimte
Buitenzwembad
Binnenzwembad
Zaal voor de specialisaties(elke zaal is anders en speciaal voor de specialisatie die daar gegeven wordt ingericht)
Aula/woonkamer
Aula/woonkamer 2
Aula/woonkamer buiten
Eetzaal (Maar dan met meerdere kleinere tafeltjes verdeeld over de zaal)
Theaterzaal

Regels:
- Minimaal 6 regels per post. Echter is het alleen toegestaan om 6 regels te plaatsen als je bij een post maar heel weinig inspiratie hebben, als hier misbruik van gemaakt wordt en de regels de hele tijd zo kort zijn, zal ik het minimum verhogen. Doe dus je best voor mooie, grote stukken tekst!
- Off topic berichten worden in het Praattopic geplaatst.
- Ik, TheseWords, bepaal wanneer een bepaalde les/pauze begint/is afgelopen, dit zodat iedereen ongeveer gelijk blijft lopen en het niet bij de één nog ochtend is terwijl het bij de ander al avond is.
- Je personage volgt de lessen van zijn/haar specialisatie. Als er bijvoorbeeld twee lessen naast elkaar staan, hoef je alleen je eigen specialisatie te volgen en zijn de andere twee in een ander lokaal. Als er bij een bepaalde tijd geen specialisatie staat die jij volgt, heb je vrij.
- De nieuwe topics worden door mij, TheseWords, geopend tenzij ik iemand anders toestemming geef om dit te doen.
- Als je in het RPG zelf drie keer een regel hebt overtreden wordt je eruit gezet.
- Verdere regels zijn over het algemeen wel bekend: niemand buitensluiten, geen ééndags rpg.

Schoolhoofd:
- Bo Brown - 40 - Schoolhoofd - TheseWords

Leerlingen:
Meiden:
- Hannah Evelyn Johnson - 19 - Zingen en acteren - Witches
- Lily Ariana McPherson - 18 - dans en acteren - MinnieMouseX
- Emily Harrison - 20 - muziek en zang - Amas
- Elizabeth Lauren Michels - 18 - zang en model - Lootus
- Julia Alicia Miller - 19 - dans en regisseren - TheseWords
- Eva Diana Marlow - 19 - muziek en regisseren - Bowty
- Fennella Thompson - 19 - schrijven en regisseren - MYxLoubear
- Danielle Carly Jase - 18 - dansen - XxPeetaxX
- Alicia Anna Persue - 19 - schrijven en fotografie - LEVEL


Jongens:
- Melvin Jay Lassion - 22 - acteren - SkinnyGirl
- Edward Liam Heathrow - 18 - model en fotografie - Carlisle
- Ethan Ryan Michels - 19 - acteren en dans - Lootus
- Alexander Flynn Martis - 21 - design en fotografie - Nyan
- Josh Austin Jase - 18 - zang en muziek - XxPeetaxX
- Alfie Emmet Lawley - 18 - regisseren en design - Lizor
- Mike Oliver Smiths - 18 - design - Nyan
- Ryan Bradley - 20 - dans en muziek - MYxLoubear
- Matthew Andy Dalmer - 21 - Muziek en dans - Jolene

Het is 13.30, de lessen dans en model zijn afgelopen en de volgende lessen zullen zometeen beginnen.

Rooster eerste schooldag:
10.45 - 11.45 uur Kennismakingsles zang/schrijven/design
12.00 - 12.30 uur Lunch
12.30 - 13.30 uur Kennismakingsles dans/model
13.45 - 14.45 uur Kennismakingsles acteren/regisseren
15.00 - 16.00 uur Kennismakingsles fotografie/muziek
16.00 - 18.00 uur Vrije tijd
18.00 - 19.00 uur Diner
19.00 - 21.00 uur Vrije tijd
21.00 - 06.00 uur Naar de kamers en gaan slapen

Kamerlijst:
(Het eerste cijfer van de kamer, geeft aan op welke verdieping de kamer zich bevind. Zo verteld de 2 bij kamer 21 bijvoorbeeld dat deze kamer zich op de 2e verdieping bevind. Waar de kamer precies is, is per verdieping op de plattegrond, die door de school met de toelatingsbrief mee is gestuurd, te zien.)


Kamer 21:
Lily Ariana McPherson en Elizabeth Lauren Michels
Kamer 22:
Eva Diana Marlow en Fennella Thompson
Kamer 23:
Emily Harrison, Danielle Carly Jase en Alicia Anna Persue
Kamer 24:
Hannah Evelyn Johnson en Julia Alicia Miller
Kamer 35:
Edward Liam Heathrow, Ethan Ryan Michels en Matthew Andy Dalmer
Kamer 36:
Alexander Flynn Martis en Josh Austin Jase
Kamer 37:
Alfie Emmet Lawley en Ryan Bradley
Kamer 38:
Mike Oliver Smiths en Melvin Jay Lassion

Rollentopic
Praattopic
story van het RPG

[ bericht aangepast op 16 mei 2013 - 16:31 ]

---

Keep your head up, keep your heart strong

Ethan Ryan Michels

Ik kijk haar aan en trek mijn wenbrauw op. Haar woorden bevielen me echt niet. Noemde ze me nou zielig?! Ik loop haar met grote, stevige passen achterna en druk haar hard tegen de muur. 'Wat zei je,' sis ik kwaad. Ik kijk haar strak aan. Mijn blik staat alles behalve aardig. Ik voel de woedde door mijn lichaam heen razen. Noemde ze me nou klootzak?
'Als ik een klootzak ben? Wat ben jij dan? Een zelfingenomen, arrogante bitcherige hoer,' snauw ik en kijk haar aan. Met een gemene grijns kijk ik haar aan. 'En je hebt gelijk. Ik wil jouw niet kennen en ik wil ook niet dat je je met mijn problemen bemoeit.' Ik laat haar los. De greep op haar schouders zouden best blauwe plekken kunnen worden. Ik sta op en loop de gang uit. Met grote passen ren ik de trappen op naar mijn kamer. Die gooi ik met een klap achter me dicht. Vervolgens galmt muziek door mijn kamer. Ik kijk even om me heen. Wat zal ik doen.... Ineens had ik zin om te dansne... Ik neem mijn mobiel mee en loop door de gangen richting de danszaal. Ik heb mazzel en voel dat de deur open is. Vlug sluit ik mijn installatie aan en laat me meeslepen door de muziek. Ik focus me op de muziek en besteed geen aandacht aan andere dingen. Langzaam vervagen mijn gedachtes en blijf ik achter met de muziek.

---

Embrace your weirdness - Cara Delevingne

Elizabeth Lauren Michels

Ik kijk naar de traan op zijn duim en zwijg. Langzaam kijk ik hem weer aan. Zijn woorden doen me verstijfd staan van verbazing. Ik fascineer hem? Waarom? Wat doe ik? Langzaam knipper ik met mijn ogen.
'Edward, ik wil het je niet vertellen. Sommige dingen hoor je niet te weten.' Ik kijk hem aan en bijt op mijn lippen. Hij loopt weg, maar ik grijp hem bij zijn bovenarm vast. Waarom weet ik niet, ik wil gewoon niet dat hij van me wegloopt. Ik kijk hem aan in zijn ogen en sla vlug mijn ogen neer.
'Ik kan het je niet vertellen, omdat ik het niet kan vertellen zonder te huilen. Ik wil het wel, maar.....' Ik kijk Edward aan en schud mijn hoofd. 'Niet nu al. Niet na één dag, nog niet eens twee uur.' Ik kijk hem aan en laat langzaam mijn handen van zijn arm glijden. 'Ik ben niet iemand die haar hart lucht bij vreemde, ik ben iemand die nooit haar hartlucht tot de bom ontploft.' Ik kijk hem aan. 'En ik weet niet wat er fascinerend aan me is, maar het klinkt best stalkerig,' grinnik ik en voel mijn mondhoeken omhoog krullen in een glimlachje. 'Ik vertel het je nog wel, beloofd, maar niet vandaag of morgen. Misschien als ik je beter ken.' Ik kijk hem aan. 'Het ligt er ook aan hoe het gaat tussen ons. Ik bedoel, als we veel tijd optrekken, vertel ik het je eerder dan als ik je 1 keer in de week zie.' Ik kijk hem aan. Ik leg mijn handen zonder na te denken in zijn nek en kijk hem aan. 'En of ik ongelukkig ben of gelukkig, jij kan dat niet veranderen. Zelfs Ethan kan daar niet voor zorgen. Misschien slijt het, maar voorlopig zal ik nooit meer zo gelukkig zijn als vroeger.' Ik kijk hem aan. 'Je kan het proberen, maar succes is niet gegarandeerd,' glimlach ik kleintjes en laat hem weer los. 'Bedankt,' fluister ik dan. 'Ik weet niet precies waarvoor,' vervolg ik met een zachte lach. 'Maar bedankt. Ik denk voor het tonen van bezorgdheid ofzo?' Ik haal mijn schouders op en kijk awkward weg. 'Oké, ik zie je nog wel?' Vragend kijk ik hem aan.

---

Embrace your weirdness - Cara Delevingne

Julia Alicia Miller
Voor ik het echt goed en wel door heb wordt ik door Ethan tegen de muur aan geduwd. 'Ik zei dat je niet het ene moment zo zielig moet gaan doen en je het volgende moment als zo'n klootzak moet gaan gedragen' antwoord ik vol woede in mijn ogen. Hij is dan misschien wel sterker dan dat ik ben, maar dat betekende niet dat ik bang voor hem ben. Dat zal ik ook nooit gaan worden.
'Als ik een klootzak ben? Wat ben jij dan? Een zelfingenomen, arrogante bitcherige hoer,' snauwt hij, waardoor de woede die ik al voel alleen maar groter word. 'Noem me nooit meer een hoer' sis ik kwaad. Hij mag alles zeggen zonder dat het me raakt, hij mag alles van me vinden, maar ik ben zeker geen hoer.
'Mooi' antwoord ik vervolgens, nog steeds kwaad, als hij zegt dat hij niet wil dat ik me met zijn problemen bemoei 'Kom dan ook met die problemen van je niet bij mij aankloppen' Ik heb niks met hem te maken, dus zeker ook niet met die zielige probleempjes van hem.
Als hij me vervolgens weer los laat voel ik pas hoe stevig de greep op mijn schouders was. Dat zal waarschijnlijk rood en vervolgens blauw gaan worden, maar met een shirtje met mauwen kan ik dat met gemak voor hem verbergen. Tevens had ik wel vaker ergere wonden opgelopen, waardoor dit vast net zo weinig pijn zal blijven doen als het nu doet. Met het dansen zal ik er ook weinig moeite mee mogen hebben, aangezien ik wel eens met ernstigere verwondingen gedanst heb. Wat er ook met mij gebeurde, hoe ik er ook aan toe ben, ik moet op de momenten dat mijn crew me nodig heeft kunnen dansen.
Zo snel als hij naar mij toe gekomen was, zo snel is hij ook weer weg. Kwaad loop ik naar buiten, waar ik mijn telefoon tevoorschijn haal en een WhatsApp naar mijn crew stuur. Deze jongen wou stoer doen? Eens kijken hoe lang hij dat vol houdt, in de tussentijd kunnen we mooi geld aan hem verdienen door de pillen waar een paar mensen in handelen veel te duur aan hem te verkopen.

---

Keep your head up, keep your heart strong

Het is 12.30 uur! Wat betekent dat de lessen dans en model beginnen

---

Keep your head up, keep your heart strong

Edward Liam Heathrow

Ik voelde haar warme vingers om mijn bovenarm sluiten. Ik draaide me om.
'Wat?'
'Edward, ik wil het je niet vertellen. Sommige dingen hoor je niet te weten', zei ze en knipperde langzaam met haar ogen, terwijl ze op haar lip beet.
Waarom hield ze me tegen? Waarom liet ze me niet weglopen?
'Ik kan het je niet vertellen, omdat ik het niet kan vertellen zonder te huilen. Ik wil het wel, maar niet nu al. Niet na één dag, nog niet eens twee uur'
'Ik snap het', zei ik terwijl ik gehypnotiseerd in haar ogen bleef staren. 'Ik vind je mooi als je huilt'.
Het was er eerder uit dan ik me kon herinneren. 'Dat hoorde je niet', grinnikte ik.
Ze liet haar hand langzaam van mijn arm afglijden, waardoor er een spoor ontstond van warmte.
'Ik ben niet iemand die haar hart lucht bij een vreemde. Ik ben iemand die nooit haar hart lucht, tot de bom ontploft. En ik weet niet wat er fascinerend aan me is, maar het klinkt best stalkerig', grinnikte ze en haar mondhoeken krulden omhoog.
'Ja, pas maar op. Je komt nooit meer van me af', grijnsde ik.
'Ik vertel het je nog wel, beloofd, maar niet vandaag of morgen. Misschien als ik je beter ken. Het ligt er ook aan hoe het gaat tussen ons. Ik bedoel, als we veel tijd optrekken, vertel ik het je eerder dan als ik je één keer in de week zie'.
'Als het aan mij ligt, zien we elkaar elke dag?', zei ik vragend.
Ineens lagen haar handen in mijn nek. Mijn handen legde ik om haar middel. Ze keek me aan.
'En of ik ongelukkig ben of gelukkig, jij kan dat niet veranderen. Zelfs Ethan kan daar niet voor zorgen. Misschien slijt het, maar voorlopig zal ik nooit meer zo gelukkig zijn als vroeger. Je kan het proberen, maar succes is niet gegarandeerd,' glimlachte ze kleintjes.
'En of ik dat ga proberen', fluisterde ik in haar oor.
'Bedankt', zei ze en liet me weer los. 'Ik weet niet precies waarvoor. Maar bedankt. Ik denk voor het tonen van bezorgdheid of zo?'.
Ongemakkelijk keek ze weg. 'Oké, ik zie je nog wel?', vragend keek ze me aan.
Ik grinnikte.
'Idioot, we hebben straks samen les?'.
De bel rinkelde.
'Nu dus. Geldt die regel nog dat ik naast je ma zitten?', vroeg ik en trok haar aan haar arm mee richting het lokaal.

---

"Fuck feelings, be a bitch" - Blair Waldorf

Elizabeth Lauren Michels

Ik lach even om zijn opmerking en schud zachtjes mijn hoofd.
'Jouw opmerkingen tussendoor, he? Misschien moet je leren ze voor jezelf te houden,' grinnik ik en kijk hem aan. 'Maar bedankt.' Zijn woorden laten me weer lachen. 'Ó, dat is irritant,' mompel ik verdrietig. 'Ach ja, dan heb ik een buddy for life,' zeg ik weer enthousiast en lach even. Zodra ik mijn handen in zijn liggen, liggen zijn armen om mijn middel. Waarschijnlijk ziet het er voor andere uit alsof we gaan zoenen, maar dat is zeker niet mijn bedoeling. Niet dat hij niet leuk is, maar zo ben ik gewoon niet. Een rilling trekt door me heen bij zijn volgende woorden. Ik voel mijn wangen een beetje rood kleuren, maar sta nog altijd in zijn armen.
'O ja, les,' grinnik ik en kijk hem even ongemakkelijk aan. Op dat moment klinkt de bel. Ik lach even en laat me door hem meetrekken. 'Mwa, ik weet niet,' zeg ik aarzelend. 'Ik bedoel... Is het niet beter als we naast elkaar nog andere mensen leren kennen?' Ik kijk Edward aan. 'En nou ja, als ze ons nu al de hele tijd samen zien... Ik wil niet dat ze dingen gaan denken,' zeg ik serieus. Ik blijf hem even serieus aankijken, maar dan krullen mijn mondhoeken weer omhoog in die bekende, plagende glimlach. 'Natuurlijk mag je nog naast me zitten, gek,' lach ik en geef hem een duwtje, zodat zijn armen van me afvallen en ren - zover ik hard kan rennen- door de gangen richting het juiste lokaal. Lachend kijk ik over mijn schouder naar Edward, maar juist op dat moment knal ik tegen een muur aan. Met een klap val ik op de grond valt. Pijn gaat door me heen en ik blijf stokstijf liggen.

---

Embrace your weirdness - Cara Delevingne

Edward Liam Heathrow

Ze lachte en schud haar hoofd zachtjes.
'Ja, misschíén', grijnsde ik.
Ze keek me aan en ik keek terug. 'Graag gedaan', zei ik toen maar.
'Ik doe het ook niet hoor, je 24/7 stalken. Dat gaat me net iets te ver. Dus waarschijnlijk zullen we dan geen buddys for life worden'.
Even had ik het idee in mijn achterhoofd om haar te zoenen, maar al snel schudde ik dat idee weg. Dat zou echt ongemakkelijk zijn geweest.
Haar gezicht kleurde rood en ze keek me ongemakkelijk aan. 'Ohja les'.
Ik luisterde aandachtig naar haar.
'Ik hoef geen andere mensen te leren kennen, daar heb je later toch niks aan. Ik wil naast jou', zei ik als een vijf jarig jongetje.
'Ooooh jezus, ik denk altijd dar jij serieus bent he!', riep ik verontwaardigd toen ik haar mondhoeken omhoog zag krullen.
Ze gaf me een duwtje en rende vooruit richting de lokalen. Ze keek achterom en ik ving haar blik, totdat er een muur stond waar Elizabeth tegenaan rende.
Eerst moest ik lachen, maar toen ze bleef liggen, rende ik naar haar toe.
'Elizabeth? Elizabeth?!', riep ik paniekerig.
Ik knielde naast haar toe en schudde aan haar arm. 'Elizabeth!'
Haar ogen waren gesloten en ik zat eraan te denken als dat ze binnen een halve minuut niet bij was gekomen, haar naar de ziekenzaal zou brengen.
Ondertussen bleef ik aan haar lichaam schudden. 'Elizabeth?!'

---

"Fuck feelings, be a bitch" - Blair Waldorf

Elizabeth Lauren Michels

Ineens voel ik iemand aan me schudde en de bezorgde stem van Edward. Ik moet moeite doen om niet gelijk in lachen uit te barsten. Uiteindelijk is het veel te moeilijk om te blijven liggen.
'Boe,' roep ik en pak zijn pols vast. Lachend kijk ik hem aan en ga recht op zitten. Ik grijp even naar mijn hoofd. 'Muren zijn hard,' mompel ik met een lachje. Ik sta wankelend op, maar doordat ik toch nog een redelijke klap had gehakt en hakken nou niet heel comfortabel is, val ik weer om tegen de muur. 'Oef,' maak ik een zacht geluidje. 'Dat doet nog best wel pijn,' kuch ik en kijk Edward even vaagjes aan. Dan steek ik mijn armen in de lucht. 'Tillen,' vraag ik zielig en kijk hem met grote, smekende ogen aan. Als een klein kindje blijf ik hem aankijken met mijn armen in de lucht, zodat ik makkelijk opgetild kan worden. Ik grinnik even en laat mijn armen weer zakken. 'Ik loop wel, maar ik wil wel ondersteuning,' zeg ik dan en sla mijn arm al om zijn schouder. Heel eerlijk, het duizelde wel een beetje voor mijn ogen en ik had ineens heel veel hoofdpijn, maar ik duwde dat gevoel weg en liep vastberaden verder. Klote muur, ook al stond hij er eerder, toch was het die muur zijn fout. Ik haal nog even een hand door mijn haren en kijk naar de menigte om me heen. Ik steun wel echt op Edward, bang dat ik anders om val.

---

Embrace your weirdness - Cara Delevingne

Edward Liam Heathrow

'Boe!', roept ze dan en ze pakt mijn pols vast.
'Verdomme, Elizabeth!', ik keek haar nep-boos aan. 'Ik schrok echt! En niet van je 'boe', maar omdat ik dacht dat er iets ergs met je was gebeurt! Nou ja, niet dat dit niet erg is..'
Ze ging rechtop zitten. 'Muren zijn hard', mompelde ze en voelde aan haar hoofd.
'Gaat het met je?', vroeg ik.
Ze ging wankelend opstaan, maar viel weer tegen de muur.
'Heyheyhey, wees voorzichtig', zei ik en trok haar omhoog toen ze zielig 'tillen' zei en haar handen omhoog deed.
Ik bleef haar vasthouden. 'Lukt het je met lopen?'.
'Ik loop wel, maar ik wil wel ondersteuning', zei ze en sloeg haar arm om mijn schouder.
Ik hiel haar een paar meter verder.
'Dit gaat veel te langzaam, Elizabeth. Ik til je wel', zei ik en gooide haar over mijn schouder. Ik grinnikte.
Ik liep richting het lokaal en ik zette haar op een stoel. Niet helemaal vooraan, maar ook niet helemaal achteraan.
'Zo, niet meer vallen he', grinnikte ik en ik nam naast haar plaats. Gelukkig waren we niet helemaal als laatste, dan kijkt iedereen je zo aan alsof je iemand vermoordt hebt.

---

"Fuck feelings, be a bitch" - Blair Waldorf

Elizabeth Lauren Michels

Ik lach evn, waardoor er weer een steek door mijn hoofd gaat. 'Dat was ook de bedoeling,' grijns ik kleintjes. 'Maar ik ga niet nog is tegen een muur op lopen,' glimlach ik. 'Ja, het gaat wel. Beetje duizelig en hoofdpijn, verder oké,' beantwoord ik zijn bezorgdheid. Ik gil geschrokken toen hij me ineens optilde, maar lachte toen luid. 'Yes',' riep ik opgetogen. 'Toch mijn zin,' grinnik ik en moet me inhouden niet op Edward zijn kont te slaan, iets wat op deze manier heel goed kon. 'Het bloed stijgt me naar het hoofd, helpt niet echt tegen de duizeligheid,' zeg ik met een zacht lachje. Ik word ineens neergezet en verbouwereerd kijk ik de klas rond. Volgens mij is bijna iedereen er al. De docente begroet ons. Gelijk gaat er een steek van jaloezie door me heen. Zij ziet er gewoon te perfect uit. Ze kan zo in alle bladen staan.
'Nee, ik val niet meer,' reageer ik zachtjes, terwijl ik onze docente blijf aanstaren. Ineens heb ik spijt voor het kiezen van deze school. Misschien had ik beter voor een andere opleiding gaan, journalistiek of advocaat of iets in die richting. Wat doe ik hier? Ik voel me misselijk worden en klem me vast aan de tafel. Ik luister vaag naar de woorden van de docent. Ze heet ons gewoon welkom. Langzaam glijdt mijn blik door de hele klas. Alle meiden zien er op hun beurt goed uit en de jongens natuurlijk ook. Net zoals Edward, maar toch kijk ik daar even niet naar. Mijn concurrentie maakt me misselijk. Hoe dacht ik ooit een kans te hebben? Vlug verzet ik mijn blik naar het raam. Ik verlang nu naar de buitenlucht, maar ik kon niet weg. Ik sla mijn armen over elkaar en maak me zo klein mogelijk. Hoewel ik hier met heel veel plezier hoor te zitten, is al mijn zelfvertrouwen de grond in geslagen en kijk ik het liefste naar de grond, de tafel of naar buiten. Ik durf niemand anders meer aan te kijken.

---

Embrace your weirdness - Cara Delevingne

Edward Liam Heathrow

'Niet lachen, ik vond het echt niet grappig', zei ik en ik keek serieus. 'Echt, laat me niet meer zo schrikken.'
Ik trok mijn shirt goed en bestudeerde mijn schoenen.
'Moet ik pijnstillers halen?', vroeg ik bezorgd, al wist ik bijna zeker dat ze dat aanbod zou afslaan.
'Ik laat je trouwens alleen je zin, omdat je je anders alleen maar bezeert', grinnikte ik hoofdschuddend.
Ik voelde haar hand op mijn kont slaan.
Ik gromde en sloeg ook op haar kont.
De klas zat eigenlijk al best vol. Ik keek om me heen, maar ik zag niet echt grote concurrentie. Of ze moeten me heel erg verbazen.
Naast me voelde ik hoe Elizabeth zich ongemakkelijk voelde, onzeker denk ik.
Onze docente was een enorm mooie vrouw. Ik wist niet hoe houd ze was, maar ze zag er enorm goed uit voor haar leeftijd.
Ik liet mezelf comfortabel zitten en luisterde naar wat mevrouw te zeggen had.
Langzamerhand had ik minder aandacht voor de les en had niet veel later had ik eigenlijk alleen nog maar oog voor Elizabeth.
'Wees niet bang, jij bent minstens net zo mooi als al die meisjes hier bij elkaar', fluisterde ik in haar oor.

---

"Fuck feelings, be a bitch" - Blair Waldorf

Elizabeth Lauren Michels

Ik kijk hem met een glimlachje aan. 'Beloofd,' zeg ik plechtig. 'Ik laat je niet meer schrikken.' Ik kijk hem aan. 'Nee, geen pijnstillers. Ik wil niet in slaapvallen. Als het echt niet gaat, ga ik wel eventjes op bed liggen. Ik ben zo toch klaar, na deze les.' Ik haal mijn schouders op en glimlach even naar Edward. Ik lach zachtjes als Edward mij ook nog even op mijn kont slaat. Alles wat er wordt gezegd, gaat langs me heen. Behalve één ding en dat is weer Edward zijn opmerking in mijn oor. Automatisch klem ik mijn oor tegen mijn schouder, omdat zijn adem kietelde. Met een grinnik kijk ik hem aan.
'Player,' sis ik. 'Je geeft wel erg veel complimentjes, he? Niet dat ik het erg vindt, ik bedoel. Mij niet gehoord,' grinnik ik en kijk hem aan. 'Maar het valt me wel op. Zolang je dat alleen bij mij doet, vind ik het best,' grinnik ik en steek plagend mijn tong uit.
'Ja, jullie daar.' Vlug kijk ik naar onze docente. 'Vertel maar is wat over jezelf.' Ik staar haar aan en zij kijkt mij aan. Ik schraap mijn keel en kijk even ongemakkelijk om me heen. Dan begin ik te vertellen, natuurlijk alleen de basis dingen, zoals mijn naam, leeftijd en waar ik vandaan kom.
'En wat voor een ervaring heb je,' vervolgd ze. En dus begon ik dat ook te vertellen, maar waarschijnlijk was ik het groentje van deze klas, want meer dan fotoshoots op mijn 10de leeftijd, een paar fotoshoots twee jaar geleden en één modeshowtje was het niet. Ze knikt en haar blik glijdt naar Edward. 'Jij?' Nu was het zijn beurt en met interesse was ik van plan te luisteren.

---

Embrace your weirdness - Cara Delevingne

Edward Liam Heathrow

'Dat is je geraaien', bromde ik en ik glimlachte. 'Ik heb hierna nog een tussenuur, daarna fotografie. Ik denk dat ik zo ga sporten of zo'.
Ik hoorde haar zachtjes lachen, toen ik op haar kont sloeg.
In de klas klemde ze haar oor op haar schouder. 'Wat doe je?', grinnikte ik. 'Oh, nee. Dit zal ik niet bij iemand anders doen, schoonheid', plaagde ik.
'Ja, jullie daar', de stem van de docent kwam uit het niets uit de lucht vallen en ze keek naar Elizabeth en Elizabeth naar haar. 'Vertel naar eens wat over jezelf'.
Elizabeth begon te praten. Hoe oud ze was. Waar ze vandaan kwam. Haar naam. En van de docente moest ze zeggen wat voor ervaring ze had.
Zachtjes lachte ik haar uit. Ik moest mijn lippen op elkaar houden om niet in lachen uit te barsten.
Het bleek dat ze minder ervaring had dan ik had gedacht.
De blik van de docente gleed naar mij. Ik keek verbaasd. 'Jij?'.
Gelukkig kende ik niet veel schaamte en vond het ook vooral niet erg om voor vele mensen te praten.
Ik ritste mijn tas open en haalde mijn portfolio eruit en stond op om het aan de docente te geven. Daarna draaide ik me richting de klas.
'Ik ben Edward Heathrow, ik ben achttien jaar en kom uit Londen. Ik zit al sinds mijn dertiende in de modellenwereld en heb al best wat shoots gehad. Daarbij heb ik ook een paar shows gelopen en ik fotografeer sinds mijn veertiende en heb daar ook wat ervaring mee opgedaan', vertelde ik. 'Dat was het'.
Ik draaide me richting de docente.
'Wat vindt u ervan?'.

---

"Fuck feelings, be a bitch" - Blair Waldorf

Elizabeth Lauren Michels

Verbaas kijk ik naar Edward naast me. Lachte hij me nou uit? Ik voelde mijn wangen rood kleuren en keek vlug weg. Edward liep naar de docent en legde iets op het bureau. Waarschijnlijk een portfolio. Ik luisterde naar zijn verhaal en keek hem de hele tijd aan. Vind je het raar dat hij me uitlachte? Hij heeft zoveel meer ervaring als mij. Ik beweeg ongemakkelijk heen en weer op mijn stoel en kijk uit het raam. Ik haal diep adem en sluit voor een seconde mijn ogen.
'Elizabeth,' klinkt het weer. Vragend kijk ik op. 'Als ik jouw was, zou ik opletten. Kan je wel gebruiken.' Haar woorden waren ongelofelijk hard en mijn zelfvertrouwen - als ik die had - werd nog meer de grond in geduwd. Langzaam knik ik en richt me op de vrouw. Zij richt zich ditmaal op Edward en glimlachte even naar hem.
'Ik zal je portfolio bekijken, ervaring zegt ook niet altijd alles he?' Ze maakte een gebaar dat hij weer moest zitten en keek de klas rond. 'Wie nu?' Zo ging ze de klas af en ik probeerde mijn aandacht er echt bij te houden, maar mijn hersenen maakte overuren. Ik voelde me misselijk en een groentje. Het was alsof ik de grootste fout had gemaakt om hier te komen. Ik had ineens ontzettend veel behoefte om te zingen, maar dat kon niet. In plaats daarvan begon ik te neuriën, om mezelf te kalmeren. Het werkte altijd, misschien een beetje raar, maar beter dan hier in tranen uitbarsten. Toch? Sinds Edward weer plaats had genomen, heb ik hem niet meer aangekeken. Ik was er nog steeds niet over uit of hij mij had uitgelachen of niet.

---

Embrace your weirdness - Cara Delevingne

Edward Liam Heathrow

De wangen van Elizabeth kleurden rood, wat ik overigens best schattig vond.
Toen ik mijn verhaal gedaan had, keerde de docente zich weer tot Elizabeth.
'Elizabeth, als ik jou was, zou ik opletten. Kan je wel gebruiken'.
'Sorry dat ik dit zeg, maar ze voelt zich totaal niet lekker. Ze is net ontzettend hard gevallen en komt toch nog naar uw les. Zou u niet een beetje respect kunnen tonen voor uw leerlingen?', kwam ik meteen in de aanval
Fronsend keek ze me aan.
'Mijn excuses', mompelde ik.
Ze glimlachte even. 'Ik zal je portfolio bekijken. Ervaring zegt ook niet alles, hè?'.
Ik knikte en liep terug naar mijn plek.
Mijn hand lag op haar knie. 'Weet je zeker dat het wel gaat? Je ziet wat pips', zei ik bezorgd en wreef even oven haar bovenbeen.
Ze zei niks tegen me. Wat had ik gedaan? Toch niks verkeerds?
Ondertussen deelde de docente boeken uit over de historie van fashion, modellen, stoffen en etcetera.
Niet veel later legde ze ook mijn portfolio op mijn tafel.
'Ziet er goed uit, maar zou ik je na de les even kunnen spreken?'

[ bericht aangepast op 11 mei 2013 - 23:02 ]

---

"Fuck feelings, be a bitch" - Blair Waldorf