Downtown || Topic O1 - Speeltopics

In het zuiden van Seattle ligt Downtown.. Een klein uitgaansgebied waar mensen veranderen, dat weet iedereen. Die rijke jongen van de privéschool veranderd daar in een drugsdealer en het nette meisje veranderd in een dronken feestbeest. Ach ja, hier in Downtown kennen ze geen regels. Drugs, Alcohol en vechten... Niemand kijkt er van op. Ook is het geen groot nieuws meer als er iemand is ontvoerd. Waarom gaan mensen er nog heen? Vraag je je misschien af.. Nou ja, als je de mooie verhaaltjes hoort wil je natuurlijk wel een kijkje nemen. Wie lijkt het nou niet leuk voor een avondje, uitgaan terwijl je alles kan doen wat je wil. Geen politie die er naar om kijkt, ouders die er niks vanaf weten. Want zeg nou zelf, je zou toch niet je kind hierheen sturen? Maar ja, als je eenmaal bent geweest wil je elk weekend. Bij elk weekend komt de woensdag erbij en die vier dagen veranderen in elke nacht. Maar wie ben jij hier, en wie ben jij overdag? Misschien ben jij wel de loverboy in het steegje, wachtend op nieuwe slachtoffers.. Het meisje dat over heel de plaats bekend is, maar niet om de goede redenen.. Of misschien wel de drugsdealer bij de hoek die er alles aan doet om geld te verdienen... Één ding staat vast, vanaf de eerste keer dat je hier bent geweest kom je steeds vaker terug...

Meisjes: vol!
- Bella Rose George. - Malino
- Lily Devon - Patholoog
- Rosemarie Alyssa Jones "Diamond" - Puritatem
- Julia Delhi Greenwood - Lohengrin
- Beau Auvre Bordeaux - Magicals
- Amelie 'Mia' Jocelyn Blake - Phrases

Jongens: Vol!
- Tyler Jay Lopez. - Malino
- Jamie Nolan - Itami
- Nikolai 'Velvet' White - Escritura
- Edward Liam Heathrow - Carlisle
- Nate Matthew Johnson - Witches
- Lukanou ‘Luke’ Othello - Infano

Regels:
- Minimaal 4 regels!
- 16+ is toegestaan
- Maximaal 2 personages per persoon
- Geen ruzie OOC
- OOC tussen haakjes
- Meld je niet aan als je niet genoeg tijd hebt! Ik wil geen mensen die na een topic niet meer reageren!

Plattegrond:

Rechts van Downtown ligt de haven van Seattle
1. Café.
2. Bar.
3. Club "Neon".
4. Restaurant.
5. Coffeeshop
6. Club "The Rainbow Rose"
7. Stripclub.
8. Flat.
9. Club "Star".
10. Supermarkt.

[ bericht aangepast op 7 mei 2013 - 17:44 ]

---

El Diablo.

Lily Devon

'Ik ben nooit op iets uit, ik laat het me altijd overkomen,' zei hij. Ik merkte dat er iets veranderde bij hem. Ik wist niet precies wat, maar het trok gauw weer weg dus besteedde ik er niet veel aandacht aan. 'Soms laat ik mezelf verassen, je moet namelijk ook eens dingen uit handen durven geven,' voegde hij eraan toe terwijl hij me ook uitdagend aan keek.
'Mooi zo,' zei ik. 'Dan is dat geregeld. Jij geeft deze nacht de dingen uit handen.' Ik streek een plooi weg uit zijn jas, die er niet hoorde en plukt een stofje weg. Jongens hielden er van als je hen af en toe onschuldig aanraakte. Voor sommige was het een teken van het maken van de volgende stap, anderen werden helemaal slap van binnen als je hen ook maar aanraakte. En dat beide kon ik gebruiken.
'Tenzij..' Ik wachtte even om de spanning op te bouwen en om Luke nieuwsgieriger te maken. 'Tenzij jij mij wilt laten zien waar jij capabel toe bent.' Een uitdagende toon onderbouwde mijn stem, maar overheerste toch niet. Nieuwsgierigheid heerste ook aan mijn kant daarentegen.

---

You could be great, you know, it’s all here in your head, and Slytherin will help you on the way to greatness, no doubt

Edward Liam Heathrow

Uit mijn kontzak haalde ik mijn pakje sigaretten en stak er eentje op. Ik inhaleerde de rook en blies het uit. Zo'n fijn gevoel.
De Rainbow Rose was hier volgens mij aan de overkant. Althans, door mijn alcohol slaat mijn richtingsgevoel nogal op hol.
Ik stak vlug de straat over. Of nou ja, zo snel als ik kon. In deze situatie was dat ook eigenlijk best traag. Heel traag kon je wel zeggen.
Veilig aan de overkant gekomen, zonder aan te worden gereden door een dronken persoon in een auto, trapte ik mijn sigaret uit. Ja, ik rookte heel snel.
Tot mijn verbazing zag ik aan de overkant van de straat een gebouw, waar met grote neon-letters 'The Rainbow Rose' op stond. Ik kon mezelf wel voor mijn kop slaan. De Rainbow Rose lag gewoon náást de stripclub. Nu heb ik voor niks mijn leven op het spel gezet om de straat over te steken. Oke, dat viel eigenlijk wel reuze mee.
Nu ik toch aan deze kant was, besloot ik om langs de bar te gaan om nog even een paar shotjes weg te tikken.
Op de stoep naast club Neon stonden allemaal losgeslagen tienersnollen.
Twee meisjes stonden halfdronken met elkaar te tongen, wat me geil maakte.
Ik liep naar hen toe.
'Ziet er gezellig uit, mag ik meedoen?', fluisterde ik opgewonden naar beide.
Ze giechelden en knikten hun hoofd, waarna ik beide meisjes tegelijk zoende.
Drie tongen die vochten om dominantie en niet veel later voelde ik er nog een.
Hoe gezellig. Ik grinnikte om het idee. Niet veel later stopte ik en bleek dat de vierde persoon een aantrekkelijke jongen was.
Ik sloeg met mijn hand op zijn kont en liep verder naar de bar.
'Twee tequila alsjeblieft?', vroeg ik aan de barman.
Niet veel later stonden er twee glaasjes met doorzichtige vloeistof voor me. Daarnaast twee halve schijfjes citroen en een potje zout.
De korreltjes zou bleven liggen op de rug van mijn hand. Ik likte het op, beet in de citroen en klokte een glaasje weg.
Al snel volgde de tweede en ik liet een briefje van tien op de bar liggen, wat de man aannam.
'Laat de rest maar zitten', mompelde ik en ik liep naar buiten.
Zonder kleerscheuren kwam ik aan de overkant van de straat en stapte club 'The Rainbow Rose' binnen.
Mijn blik gleed over de mensen. heel erg druk was het niet, maar het was ook nog maar een uur of twee.
Ergens tussen de mensen zag ik een bekend gezicht. Ik liep naar haar toe en schuurde met mijn kruis over haar achterwerk.
'Diamond was het, he?', fluisterde ik in haar oor.

---

"Fuck feelings, be a bitch" - Blair Waldorf

Nate Matthew Johnson || 20
''Wie heeft daar nou geen 20 dollar voor over?'' grijnsde Bella terwijl ze haar hoofd ietwat scheef hield. Ik schudde lachend met mijn hoofd. "Arrogantje," mompelde ik terwijl ik de ober wenkte en dit keer een wodka bestelde. Bella bestelde ditmaal een Bacardi cola en maakte de opmerking dat ze deze vast minder snel op zou hebben door de grootte van het glas. Instemmend knikte ik terwijl mijn linker mondhoek omhoog krulde, Bella kon er aardig wat van, op het gebied van drank. Dit zou niet de eerste keer zijn dat ze dronken over straat zou strompelen. Downtown deed dat met mensen, het veranderde ze in een geheel ander persoon. Nadenkend nam ik een slok van de drank die de ober me zojuist had toegereikt.
''Stelletje alcoholisten,'' de geamuseerde woorden deden me geïnteresseerd omkijken naar Mia, die naast me plaats had genomen. "Mia," ik hield mijn hoofd wat scheef en liet mijn ogen even over haar lichaam glijden. Ik wist waar ze om bekend stond, dat wist iedereen uit Downtown. "Hm, dat kan ik ook over jou zeggen." Ik lachte opnieuw en gebaarde naar haar whisky-breezer.

---

To love is to destroy.

Puritatem - Lolicia

---

Don't walk. Run, you sheep, run.

Amelie 'Mia' Jocelyn Blake
Ik haalde mijn schouders achteloos op terwijl ik mijn tong naar hem uitstak voor ik een slok van de alcohol nam. De pijn verlichtte, naarmate het glas leegraakte. Ik was geen alcoholist, geen drugsverslaafde. Ik was een hoer. Niets meer, niets minder. Soms staarden mensen me aan alsof ik geen eigenwaarde bezat, maar seks had daar in mijn logica niets mee te maken. Niet iedereen kon diplomaat of advocaat worden: dit was mijn bron van inkomsten en er kwam geen greintje liefde in voor. Respect had er dus geen moer mee te maken.
Ik schonk de barjongen een liefkozende glimlach, voor ik hem mijn glas toespeelde en deze vervolgens gevuld zag worden met pure tequila. Heerlijk, bitter spul. De kleur had me altijd al aangetrokken, en het smaakte me niet eens. Ik hield van mooie dingen, en soms vielen die tegen van dichtbij. Dat risico nam ik dan maar.
Ik streek mijn lokken over één schouder, terwijl ik het glas aan mijn lippen zette en mijn benen over elkaar sloeg. Mijn ogen waren momenteel op de dronken man naast me gericht. Als er iets was waar ik niet tegen kon, waren het dronken klanten. Al betaalden die vaak veel te gul en bleef ik ze aannemen.
Vanuit de menigte kon ik opmaken dat Benjamin onze kant op beende. Hij was vrij jong - een jaar of achttien, als ik zijn ID mocht geloven - en was één van de jongens die ik overdag ook nog wel eens tegen kwam. Als serveerster, uiteraard.
'Amelie!' De jongen lachte terwijl hij een gemixt drankje bestelde. Ik wierp hem een verbaasde blik toe, waarna ik mijn hoofd kortaf schudde. 'Je weet dat je me hier Mia moet noemen.' Hielp ik hem met enige waarschuwing in mijn stem weten.
Hij slikte hoorbaar terwijl hij de alcohol achterover sloeg. 'Het spijt me ik dacht-' Ik hield mijn handen afwerend voor mij, zijn smoesjes maakten me niet veel uit. Niemand sprak me hier aan met Amelie, het voelde als een ontsnapping om Mia te heten en ik wilde die levens graag gescheiden houden.

---

Feel the fire, but do not succumb to it.

Lukanou ‘Luke’ Othello
––––––––––––––––––––––––––––––

‘Mooi zo, dan is dat geregeld. Jij geeft deze nacht de dingen uit handen.’
De kleine, subtiele aanraking die Lily weet te volbrengen door een ploot uit mijn jas te wrijven en er vervolgens een minimaal stofje van af te plukken komt me welbekend voor. Zo’n beetje alle meiden op Downtown die een bepaalde jongen willen versieren grijpen dit soort kleine, pietluttige momenten aan om het desbetreffende slachtoffer aan te raken. Alhoewel ik aan mezelf toe moeten geven dat ik altijd een zwak heb gehad voor deze kleine, subtiele aanrakingen – spreek ik mezelf streng toe om mijn gedachten op een rij te houden en me niet door Lily te laten verleiden.
Lily’s voorstel bracht echter niets in me los dan walging – ook al zou ik graag willen zien hoe zij zich zou gedragen in een kamer waar enkel en alleen een bed en twee naakte lichamen zich in bevonden. De gedachten om een vrouw de macht te geven ging echter tegen mijn instinct in – ik was hier gekomen om de macht van de vrouwen af te nemen, niet om mijn eigen onafhankelijkheid zomaar uit handen te nemen ; alsof ik er niet voor had moeten vechten op het moment dat mijn moeder wegging en daarmee liet zien wat voor macht ze op mij en Amina kon uitoefenen door ons simpelweg voor de dood achter te laten.
‘Tenzij … Tenzij jij mij wil laten zien waar jij capabel toe bent.’
De uitdagende toon in haar stem was me zeker niet ontgaan, waardoor ik wist wat er zich in haar gedachten afspeelde. Haar ogen verraden echter een simpel vleugje van nieuwsgierigheid – waardoor ik eigenlijk benieuwd was geworden wat Lily eigenlijk allemaal van mij te weten was gekomen in gesprekken met anderen. Natuurlijk gaf ik nooit zomaar de dominantie op in de slaapkamer ; er waren meerdere nachten geweest waarin ik het liefdesspel had omgetoverd in een spel met een meester en een slavin – waardoor de meeste vrouwen geen genoeg van me konden krijgen. Dat was vrijwel altijd het punt geweest waarop ik ze had laten vallen, met een gebroken hart achterlatend in de goot van Downtown, en ondanks hun waarschuwingen tegen andere meisjes – kreeg ik iedere avond opnieuw een vers slachtoffer voorgeschoteld.
‘Je wil niet weten waar ik capabel toe ben.’
De zachte mompeling die mijn stem was geworden liet niets anders los dan enkel iets mysterieus. Alhoewel ik graag mijn praktijken op Lily los zou laten, zou ik het niet over mijn hart kunnen halen om haar daarna zo hard mogelijk te dumpen. Achter elke player en machtgebruiker zat namelijk een gebroken hart – en dat zou bij Lily ook wel het geval zijn, waardoor ik niet de lompe zak wilde zijn die haar nogmaals de grond in zou stampen.
‘Ik denk echter niet dat het een goed idee is, Lil, als collega’s moeten we aan elkaar denken en elkaar helpen – we moeten elkaar niet kapot maken.’
Er verschijnt een zachte glimlach rond mijn lippen wanneer ik een vuurrode haarlok uit Lily’s gezicht schuif en hem achter haar oor berg. De gedachten tolden rond in mijn hoofd over wat ik met haar zou kunnen doen, maar ik besloot het voor me te houden en het slechts bij gedachten te laten.

---

•

Rosemarie Alyssa Jones aka “Diamond.”
Een enorme groep mensen stonden voor mij te dansen, of wat er ook op moest lijken, zoenden elkaar en omhelsden elkaar. Sommigen stonden aan de zijkant bij de muur om te kijken of er nog wat te scoren was of waren gewoon een praatje aan het maken.
Met beschamende gedachtes herinnerde ik mij eraan dat ik nog nooit eerder in een discotheek ben geweest en ik was ook niet zo van het dansen. Ik schaamde mij altijd kapot en ik had echt twee linkervoeten.

      Opeens merkte ik hoe iemand, waarschijnlijk een jongen want ik voelde zijn kruis, over mijn achterwerk schuurde en vervolgens zijn bekende gezicht liet zien.
'Diamond was het, hé?' Fluisterde de jongeman.
“Ah,” ik kreeg een grimas op mijn gezicht. “De bekende sportman.” Ik wreef over zijn bovenarm. Hier en daar had ik gehoord dat hij nogal wat losse ideetjes had over wat dingen en dat hij zich niet graag liet tegenhouden. Ook had ik gehoord van sommigen dat hij goed was, maar of dit echt zo was wilde ik het liefst merken. Ik zou het pas toegeven als ik het zelf wist.
Ik legde mijn vinger bedenkelijk op mijn lippen en scande snel zijn lichaam.
“Diamond is het enkel voor de mensen die mij goed kennen. Zeg maar Rose.” Grinnikte ik geheimelijk. Ik was hem wel wat vaker tegengekomen, maar of hij mij echt tiptop kende wilde ik niet zeggen.

[ bericht aangepast op 13 mei 2013 - 22:32 ]

---

Don't walk. Run, you sheep, run.

Edward Liam Heahtrow

Ze draaide zich om. 'Ah.' Ze toverde een grimas op haar gezicht. 'De bekende sportman.'
Ze wreef over mijn bovenarm.
Ik grijnsde en krapte onschuldig aan mijn achterhoofd.
'Ja, dat ben ik,' zei ik toen maar.
'Diamond is het enkel voor de mensen die mij goed kennen. Zeg maar Rose.'
'Wat zie je er mooi uit, Rose,' grijnsde ik en drukte mijn lippen op haar mondhoek. Door mijn wimpers keek ik haar ondeugend aan. 'Wil je wat drinken?'
Voor ze antwoord kon geven, liep ik naar de bar en bestelde twee shotjes vodka.
'Alsjeblieft, schoonheid', fluisterde ik in haar oor.
Ik gooide de inhoud van het glaasje in mijn mond en slikte het meteen door. Het gaf een brandend gevoel, maar daar genoot ik juist van.

---

"Fuck feelings, be a bitch" - Blair Waldorf

Rosemarie Alyssa Jones aka “Diamond.”
Hij had wat onschuldig aan zijn achterhoofd gekrabd, maar het kwam wat verlegen over. Of iets, alsof hij het niet graag toegaf. Het kon ook gewoon aan mij liggen natuurlijk.
'Wat zie je er mooi uit, Rose,' had hij gegrijnsd en hij kwam wat dichterbij om vervolgens zijn lippen op mijn mondhoek te drukken. Een vage geur van alcohol kon ik voor even ruiken, maar het kon ook komen door de mensen die voorbij liepen. Al zou het mij niets verbazen dat meneertje Sportman hier zo ook gedronken had.
Hij had mij ondeugend aangekeken en vroeg of ik wat wilde drinken, maar toen ik mijn mond al had geopend om daar antwoord op te geven liep hij naar de bar toe.
Zijn goudbruine lokken kon ik nu gezellig van achteren bewonderen. Ik kon toch ook zelf zeker wel wat bestellen? Hoezeer hij ook aardig wilde zijn, ik kon er niet tegen als mensen voor mij besloten. Dit keer liet ik het wel door de vingers zien, maar als hij dit nogmaals deed dan zou ik er wat van zeggen. Ik wilde niet graag als een zeikerd over komen, maar zulke dingen waren nou eenmaal belangrijk voor mij.
'Alsjeblieft, schoonheid,' had hij in mijn oor gefluisterd toen ik bij hem aankwam en een shot vodka kreeg.
Ik knikte en bedankte hem, waarna hij de inhoud van het glaasje in zijn mond gooide.
Ik schudde mijn hoofd wat lacherig en keek hem geamuseerd aan. “Jij weet wel weg met alcohol hé. Komt dat wel goed met dat gesport van je?”
Nu gooide ik ook het drankje naar achteren en merkte maar wat kort van 't brandende gevoel in mijn keel, maar ik had er geen last van.

---

Don't walk. Run, you sheep, run.

Lily Devon

'Je wilt niet weten waar ik capabel toe ben.' De mysterieuze toon in zijn stem trok me mee in zijn zin. ‘Ik denk echter niet dat het een goed idee is, Lil, als collega’s moeten we aan elkaar denken en elkaar helpen – we moeten elkaar niet kapot maken.’ Hij duwt een pluk haren na achteren. De aanraking van zijn hand tegen mijn wang bezorgt mij rillingen. Ik hield zijn hand tegen toen hij hem naar onderen liet zakken. De warmte van zijn hand tegen mijn wangen maakte me op een of andere manier. Ik glimlachte even. Ergens in mijn tasje ging mijn mobiel, maar ik besteedde er geen aandacht aan. Dit was veel te interessant. Ik vlechtte mijn vingers over de zijne en keek hem toen even aan. Met verlangen, ik wilde hem hebben. Het ging over in haat, want hij wilde niet. Van de andere kant, ik had nog nooit zo'n ongewillig slachtoffer gehad. Ik beet even op mijn onderlip.
'Dus, nu lopen we weg?' vroeg ik hem. Ik schudde mijn hoofd. 'Nee, je mag niet gaan,' fluisterde ik erachter aan.

---

You could be great, you know, it’s all here in your head, and Slytherin will help you on the way to greatness, no doubt

Edward Liam Heahthrow

Ze knikte en bedankte me toen ik haar het shotje gaf.
Lachend schudde ze haar hoofd en keek me geamuseerd aan. 'Jij weet wel weg met alcohol hè. Komt dat wel goed met dat gesport van je?'
Ze gooide het drankje naar achteren.
Mijn glaasje lag al op de grond.
Ik grinnikte. 'Alcohol doet me nauwelijks meer iets. Ik heb er morgen echt geen last meer van,' grijnsde ik. 'Wat denk je wel niet van me, dat ik een broekie ben?'
Ik sleepte haar mee naar de dansvloer en pakte haar heupen beet, waarna ik tegen haar aan begon te dansen.

[ bericht aangepast op 15 mei 2013 - 15:20 ]

---

"Fuck feelings, be a bitch" - Blair Waldorf

Lukanou ‘Luke’ Othello
–––––––––––––––––––––––––

Nog voordat ik mijn hand goed en wel naar beneden had kunnen laten zakken, werd hij plotseling tegen gehouden door de bleke, zacht hand van Lily – die er zachtjes overheen werd gelegd en hem terug duwde tegen een van haar bleke wangen. Voor een kort moment onderbrak de toon van haar mobiele telefoon het moment dat we hier samen – in een van de vele steegjes van Downtown aan het beleven waren – waarbij ze er echter voor koos om niet op te nemen en slechts een glimlach rond haar volle lippen liet verschijnen. Haar vingers vlochten zich een weg door de mijne, waarna het niet lang duurde voordat ook haar ogen hun weg naar de mijne hadden gevonden en ze me kort aan stond te staren. De blik die in haar ogen lag herkende ik maar al te goed – het was er een van puur verlangen, die al verschillende keren naar me was geworpen deze avond. Het enige verschil is dat het verlangen na korte tijd veranderde in haat – hoogstwaarschijnlijk omdat ik niet zo gewillig was dan de jongens die Lily normaal gesproken mee haar slaapkamer in probeerde te praten. Licht gefrustreerd beet ze zachtjes op haar onderlip, waardoor ik voor een kort moment dacht dat ze het op zou gaan geven.
‘Dus, nu lopen we weg? Nee, je mag niet gaan.’
De vraag met de simpele redenering die erachter volgde kwam vanuit het niets en leek kwetsbaarder dan ze het hoogstwaarschijnlijk van te voren had bedoeld. De stilte die ik na haar redenering liet vallen is een tactische – ik wilde niet direct ingaan op Lily’s aanbod, sterker nog ; ik probeerde me er van alle kanten uit te redden omdat Lily niet een persoon was die ik zou willen behandelen zoals ik de andere meisjes hier op Downtown behandelde als ik ze mee naar huis nam ; het stomme is dat ze niet leek in te zien wat er zou gebeuren als ze met me mee zou gaan.
‘Lily,’
Mijn stem was niet meer dan een donkere fluistering – terwijl ik mijn hoofd wat buig en mijn ogen waarschuwend in de hare boor terwijl ik mijn hand langzaam ontfutsel uit haar houdgreep.
‘ik wil je geen pijn doen, ik wil je niet behandelen zoals die andere meiden hier, dus kies verstandig en ga alsjeblieft je eigen weg vanavond…’

---

•

Rosemarie Alyssa Jones aka “Diamond.”
Hij grinnikte kort waarop hij antwoordde. 'Alcohol doet mij nauwelijks meer iets. Ik heb er morgen echt geen last meer van,' grijnsde hij.
Met een weet-je-het-zeker blik keek ik hem aan. Hij kon er dan wel tegen, maar als je dronken bent kun je ook domme dingen gaan doen. En die kun je dan moeilijk ongedaan maken de volgende dag.
Alhoewel, als hij de volgende dag de helft vergeet van wat hij gedaan had, dan kon ik misschien wel geluk hebben.. toch? Ach, het maakt ook niks uit.
'Wat denk je wel niet van me, dat ik een broekie ben?' Ik begon opeens te lachen en knikte mijn hoofd.
“Ja, eigenlijk wel ja.” Had ik gezegd, terwijl hij mij meesleurde de dansvloer op en vervolgens mijn heupen beet pakte.
Ik kon zijn kruis tegen mij aanvoelen, iets wat me lichtelijk opgewonden maakte - maar ik zou het niet met hem doen. Nee, daarvoor had ik meer alcohol voor nodig.
Uitdagend draaide ik mij om en fluisterde in zijn oor, vanwege de harde muziek.
“En wat wil je daartegen gaan doen? Broekie.”
Eens zien wat hij ertegen ging doen. Anderen plagen en uitdagen vond ik altijd wel leuk.

[ bericht aangepast op 16 mei 2013 - 21:34 ]

---

Don't walk. Run, you sheep, run.

Edward Liam Heathrow

Ik kreeg een weet-je-het-wel-zeker blik van haar.
'Ja echt hoor,' overtuigde ik haar en ik keek serieus.
Ik drukte nog eens mijn lippen op haar mondhoek, daarna op haar mond en beet zachtjes op haar onderlip als vraag om toestemming.
'Ja, eigenlijk wel ja,' vertelde ze op weg naar de dansvloer.
'Dat heb je mis,' grijnsde ik.
Ze draaide zich om, waarna ik mijn handen op haar kont liet rustten.
'En wat wil je daar tegen doen, broekie?'
'Wat moet ik voor je doen, schoonheid?' kaatste ik de bal terug.

---

"Fuck feelings, be a bitch" - Blair Waldorf

Rosemarie Alyssa Jones aka “Diamond.”
Nogmaals werden zijn lippen op mijn mondhoek gedrukt, toen op mijn mond en vervolgens beet hij zachtjes op mijn onderlip. Hij vroeg om toestemming.
Zachtjes grinnikte ik vanwege de handelingen. Zo makkelijk ben ik ook weer niet, tenminste niet net als andere meiden. Ik hield zo nu en dan wel ervan om jongens te plagen.
'Dat heb je mis,' had hij gegrijnsd. Natuurlijk, nu misschien wel, dacht ik heimelijk met een stiekeme grimas op mijn gezicht.
Zijn handen rustten nu op mijn kont en ik had hier geen moeite mee. Het zou mij ook niks verbazen als hij nog verder wilde dan dit. Als je dat niet wilde had je hier simpelweg in Downtown niet moeten komen. Dan was het gewoonweg niets voor je.
'Wat moet ik voor je doen, schoonheid?' Had hij de bal teruggekaatst.
De heimelijke grimas op mijn gezicht werd wat groter en mijn ogen gaven een soort ondeugende, maar plagende straling.
“Wat moet je niet doen? Je krijgt het erg druk vanavond, vannacht en in de ochtend, jongeman.” Ik grinnikte en legde mijn armen om zijn nek, zodat we wat dichter bij elkaar stonden. Zijn alcoholgeur kon ik nu veels te goed ruiken, maar het rook niet vies. Het had iets zoets.
“Maar om te beginnen,” en ik bracht mijn mond naar zijn oor, waarvan mijn lippen zijn oor net niet aanraakte, en zei: “Vertel is of jij een leuke opdracht voor mij hebt.”

---

Don't walk. Run, you sheep, run.