Zo, ik heb besloten om even al mijn irritatie op te schrijven, en waarom dan niet op Q.
2 weken voor kerst kreeg ik griep, buikpijn, misselijk, geen eetlust (wat voor mij echt niet normaal is, want ik heb de maag van een jongen, maar jammergenoeg niet de spijsvertering...), en de hele rambam.
Na kerst ging het weer eventjes beter, maar op 1 januari ging het weer helemaal de verkeerde kant op. Koppijn zo erg dat kijken gewoon pijn doet, moe als de neten, noem maar op (geen koorts).
En sindsdien slaap ik minstens 12 uur per dag, en ben de rest van de dag gewoonweg moe, en misselijkheid, buikpijn en koppijn wisselen elkaar af.
En de dokter heeft gewoonweg geen flauw idee wat ik heb. Ik heb een stuk of 4 keer al bloed laten prikken, een echo is gemaakt, enzovoorts. En nu ben ik doorgestuurd naar de kinderarts.
En omdat ik heel veel school gemist heb, blijf ik zitten. Dus dan mag ik de vijfde weer vrolijk over doen, en zit ik nog een jaar langer vast op die geweldige *ahum* school van mij.
Nou heb ik wel vriendinnen in het jaar onder mij, dus het wordt wel gezellig, maar het is gewoon jammer. Ik snap wel dat ik blijf zitten, ik moet nog toetsen van 4 maanden geleden inhalen, maar toch is het jammer. Want ik weet dat als ik niet zo ziek was geweest, ik gewoon over was gegaan, en examen had gedaan met de mensen waarmee ik ook in de brugklas heb gezeten.
Zo. Das eruit. Pffft.
En niet gewoon cool. Ook niet super cool. Maar dan wel Mega Super Cool!