Mijn mening is dat 'jezelf zijn' een grote melting pot is van allerlei kleuren, om even in metaforen te spreken. De kleuren representeren verschillende eigenschappen die al bestaan, aangestuurd door genetica, cultuur en opvoeding. Uiteindelijk worden die kleuren in jouzelf samengevoegd en de uitkomst daarvan is je karakter. Als jij bewust kiest om een beetje extra van een bepaalde kleur toe te voegen heeft dat invloed op hoe jij je karakter wil gaan shapen. Or, to stay in the context: de uiteindelijke menkleur. Maar je karakter wordt onbewust altijd beinvloed door invloeden van buitenaf. Zonder dat jij het weet krijg je een beetje extra oranje of wit in de pot. Da's om afkeuring van anderen te voorkomen. Afkeuring van anderen is evolutionair slecht. We kunnen geen nakomelingen krijgen, zullen eerder last krijgen van depressies en andere shit waar we niet blij van worden.
But the question could be: hoe zie jij jezelf zijn in de eerste plaats? Stel dat ik de pot uit m'n lijf haal en de gemengde kleur laat zien, dan is het misschien een kleur die niemand anders heeft, maar de kleuren die zijn gebruikt om tot die kleur te komen zijn bekende eigenschappen. Zo ben ik een unieke mix van ongeduldig, agressief, open-minded, pervers, goedlachs ed.
De beslissing om bewust in die meltingpot te gaan lopen roeren en heksen is een beslissing die of vanuit jezelf komt, of onbewust aangestuurd wordt door buitenaf. Zo ben heb ik een beetje blauw toegevoegd - onverschilligheid in de trant van beoordeeld worden door anderen, maar heb ik er ook een beetje paars bij gekregen, onzekerheid door gebeurtenissen de afgelopen periode.
Je zou kunnen onderzoeken in welke mate 'uniek' jij bent door uit te vinden hoeveel anderen dit ook doen.
Maar... Als wij 100% onszelf willen zijn, moeten wij niet meer denken in bijvoorbeeld oranje, blauw en wit maar moeten we nieuwe kleuren op de kaart zetten. Of getallen, of letters, of in wat dan ook in hoeverre jij jezelf toelaat om te denken.
Of een heel nieuwe definitie aan 'jezelf zijn' geven. Maar dat is iets dat zo moeilijk is, dat wij domme mensen er nauwelijks toe in staat zijn. Als de sky de limit is, komen we nog geen centimeter van de grond af. Bovendien is de lucht zo groot of klein als dat we 'm zelf maken.
Het enige wat ik dan kan doen als simpel dom mens is binnen mijn eigen kunnen de dingen om me heen en mezelf te begrijpen.
Damn. That was deep.
[ bericht aangepast op 7 april 2013 - 21:41 ]
No growth of the heart is ever a waste
Salaryman
