[RPG] Iron Children - 1 - Speeltopics

'Om de bewoners van Panem eraan te herinneren dat de macht van het Capitool oneindig is, zullen er dit jaar opnieuw vier tributen per district de Arena ingaan.’
De meningen over de vierde Kwartskwelling zijn verdeeld, vooral in de armere districten. Het is vijftig jaar geleden al gedaan en dus saai, onorigineel. De één is verontwaardigd dat er opnieuw dubbel zoveel gezinnen worden verscheurd, de ander is alleen maar blij dat het Capitool geen ergere martelingen heeft bedacht. In de beroepsdistricten ontstaan kleine opstootjes uit protest tegen het gebrek aan spektakel, maar dat maakt allemaal niets uit. De Spelen draaien immers om het vermaak van het Capitool… en dat vindt het prachtig.
De inwoners van het Capitool weten namelijk wat de mensen uit de districten niet weten: vijftig procent van de tributen van de honderdste Hongerspelen is niet menselijk.

Twee van de tributen van elk district zijn mutilanten, gecreëerd door de Spelmakers om de 100e Hongerspelen onvergetelijk te maken. Dit wordt pas aan het publiek in de districten bekend gemaakt wanneer de tributen de Arena ingaan, om te voorkomen dat die te weten komen dat ze omringd zijn door monsters. Het is de bedoeling dat je een tribuut, een mentor of een stylist aanmaakt. De mutilanten worden ook gewoon gespeeld, aangezien die zelfstandig denken. Alle uitleg staat in de story.



Regels
• Maximaal twee tributen per persoon, dit is dan een jongen en een meisje of een mens en een mutilant. Je mag dan wel nog een mentor of stylist aanmaken.
• Ik wil geen perfecte personages en om die te voorkomen, wil ik graag dat
je het lijstje voor je rol uitgebreid invult en niet steeds twee kenmerken noemt.
• Reserveringen blijven twee dagen staan. Onvolledige rollen tellen ook als reservering.
• Ik wil posts van minstens vier regels. Inspiratiegebrek hebben we allemaal wel eens, meld dat dan in het topic, dan proberen we je te helpen. Ook met writersblok blijft het minimum trouwens gelden. Je wordt natuurlijk niet meteen uit de RPG gegooid als je een keer wat woorden te weinig hebt, maar we spreken je er wel op aan.
• Off-topic tussen [haakjes.]
• 16+ is toegestaan, maar hou er wel rekening mee dat er overal camera’s hangen. Dit is vooral zo in de Arena maar ook al in het Trainingscentrum.
• Ruzie tussen personages is natuurlijk prima, maar als er problemen tussen users zijn, vecht het dan niet in het topic uit.
• Wanneer je langer dan een week niet reageert, kan je personage gedood worden door tributen en Spelmakers, tenzij je dit gemeld hebt.
• Als een Spelmaker commentaar geeft op iets dat jij doet – dat kan een one-liner zijn of een onrealistische zet van je personage – dan luister je daarnaar. Als je het niet eens bent mag je natuurlijk best reageren, maar de Spelmakers hebben in principe het laatste woord.
• We beginnen bij 12 ingevulde tributen/mutilanten. Daarna kan je nog inspringen tot ze de Arena ingaan. Rollen die dan nog vrij zijn, worden Doe’s.
• De tributen komen pas achter het bestaan van de mutilanten wanneer de Spelmakers aangeven dat dit mag. Tot die tijd heb je het niet door, geen uitzonderingen.
• Als je jouw personage iets wil laten doen dat effect heeft op andere spelers, overleg je dat eerst met de Spelmakers.
• Alleen de Spelmakers openen nieuwe topics. Als er geen Spelmaker online is, opent degene die het laatst gepost heeft.
• Wees een beetje realistisch. Er zit geen volautomatisch geweer in de Hoorn en je personage kan niet eeuwig zonder slaap.



District een – Luxeartikelen
Mentor:
Stylist:

Tributen:
- John Doe (mens)
- Dwigt Bradwick - xAnneS (mutilant)
- Elouisiana ‘Louise’ Stayfield - xAquamaris (mens)
- Kelcy Clarcke - DxSalvatore (mutilant)

District twee – Wapens en mijnbouw
Mentor:
Stylist: Mirna Delissa Growenfields - Nyan

Tributen:
- Josh Matthew Sky - ZiamStorason (mens)
- John Doe (mutilant)
- Ella Grace Swinton - Somesley (mens)
- Valerie McRyan - Mirare (mutilant)

District drie – Elektronica
Mentor:
Stylist:

Tributen:
- John Doe (mens)
-
- Maria-Louise Elisabeth Clavier - Nyan (mens)
- Jane Doe (mutilant)

District vier – Visserij
Mentor: Lily-Rose Major - xAquamaris
Stylist:

Tributen:
- Orlando Dan Howland - WindySky (mens)
- John Doe (mutilant)
- Samantha Jade Carter - xVitae (mens)
- Lyadan Scarlett Fainne Donovan - Deceiver(mutilant)

District vijf – Medisch onderzoek (ook genetica valt hieronder)
Mentor:
Stylist:

Tributen:
- John Doe (mens)
- Ethan Canaway - aquafresh (mutilant)
-
-

District zes – Transport
Mentor:
Stylist:

Tributen:
-
- John Doe (mutilant)
-
- Jane Doe (mutilant)

District zeven – Hout en papier
Mentor:
Stylist:

Tributen:
- Ian Camden Woods Essylt (mens)
- Levi Thomas Authum - Nyan (mutilant)
- Mirany Erin Archer - Mirare (mens)
-

District acht – Textiel en kleding
Mentor:
Stylist:

Tributen:
- John Doe (mens)
-
-
- Jane Doe (mutilant)

District negen – Graan
Mentor:
Stylist:

Tributen:
- John Doe (mens)
- John Doe (mutilant)
- Amélie 'Am' Brooks - Talpa (mens)
-

District tien – Vee
Mentor:
Stylist:

Tributen:
-
- John Doe (mutilant)
- Clarissa Fain Jonesy - Essylt (mens)
- Jane Doe (mutilant)


District elf – Landbouw
Mentor:
Stylist:

Tributen:
-
-
- Clare Lanea Beleforth - JustMeanXx (mens)
- Jane Doe (mutilant)

District twaalf – Steenkool
Mentor:
Stylist:

Tributen:
-
-
- May-Belle Delaine - xAnneS(mens)
-

Begin
We beginnen op de dag van de interviews. Die zijn pas 's avonds, dus je hebt nog een dag om je medetributen te leren kennen en eventueel een bondgenootschap te sluiten. De tributen gaan de dag na de interviews de Arena in, dat zal ergens in de middag zijn. Inspringen kan nog totdat de tributen de Arena ingaan.

[ bericht aangepast op 1 april 2013 - 19:36 ]

---

Our Father who art in Heaven. Our Father who art buried in the yard.

Valerie McRyan - district twee
Het interview baarde me weinig zorgen. Hoe je het ook wendde of keerde, ik was gecreëerd voor de Spelen, en ik was me er heel goed van bewust dat ik zelfverzekerdheid – soms zelfs arrogantie – uitstraalde. De mensen in de districten zouden me op basis van die houding en het feit dat ik uit district twee kwam best wel eens kunnen sponsoren, en bovendien wisten de Capitoolinwoners dat ik een mutilant was, wat waarschijnlijk ook wel zekere cadeaus op zou leveren. Daar kwam nog bij dat ik er schitterend uitzag – letterlijk, want de vele edelstenen op mijn jurk reflecteerden het licht, waardoor ik leek te gloeien. Ook het masker dat de bovenste helft van mijn gezicht bedekte, viel binnen het thema van mijn district: de inktzwarte stof was doorweven met zilver. De schoenen waren gewoon simpel en zwart, hoewel de hakken zo lang als mijn wijsvinger waren en voor een vrij oncomfortabele houding zorgden. Mijn mentor had besloten me als een mysterieuze moordenares te presenteren, een aanpak waar ik me prima in kon vinden.
Dus toen mijn naam werd omgeroepen, liep ik met een half geamuseerde, half mysterieuze glimlach het podium op. Ik had niet op de tributen voor mij gelet, maar het enthousiaste gejuich van de toeschouwers deed me vermoeden dat ze redelijk in de stemming waren.
‘Valerie, is het niet? Wat een prachtige outfit heb je aan, je stylist heeft zichzelf overtroffen. Waarom een masker?’ vroeg Caesar, zodra de menigte gekalmeerd was.
Ik kantelde mijn hoofd en trok mijn mondhoeken nog iets verder omhoog. ‘Waarom niet?’ De man lachte even en besloot toen blijkbaar het te laten rusten.
‘En, Valerie, vertel eens,’ ging hij verder, zijn stem inmiddels serieuzer. ‘Je hebt je aangeboden als vrijwilliger. Kende je het meisje wiens plaats je innam?’
‘Nee, ik had haar nooit eerder gezien – ik greep gewoon mijn kans. Hier heb ik mijn hele leven naar uitgekeken.’
‘Ach, natuurlijk. Je ziet er in ieder geval niet uit alsof je makkelijk te doden bent. Vertel eens, heb je al een strategie bedacht?’
‘Maar natuurlijk,’ knikte ik. ‘Helaas kan ik die niet aan jou vertellen – mijn tegenstanders staan te kijken.’
We praatten nog even rustig verder. Ik verzon een aantal leugens over mijn afkomst, want ook al wist het Capitool wat ik in werkelijkheid was, de districten wisten dat niet, en al snel ging de zoemer. Met een lichte buiging verliet ik het podium.

[Ik moet nu gaan, Mirany heeft helaas geen interview. Eigenlijk heeft alleen Val een interview, want jullie hebben allemaal ook niets geplaatst. Ik geef toe dat het nogal rommelig ging, maar ik ben bang dat we doodbloeden als ik er nu geen vaart achter zet, omdat ik het de afgelopen week nogal verwaarloosd heb. Hebben jullie er problemen mee als ik de rest gewoon oversla en we de Arena maar ingaan? Bondgenootschappen kunnen dan wel tussen users worden geregeld of zo. Volgens mij werkt dit niet echt zo.]

---

Our Father who art in Heaven. Our Father who art buried in the yard.

[ bericht aangepast op 14 april 2013 - 14:12 ]

---

“My thoughts are stars I cannot fathom into constellations.”

May-Belle, District 12
Met grootte passen liep ik de trainingszaal binnen. Ik zag dat alle anderen er al waren en wij, net als altijd, weer de laatste waren die zich meldde. Ik zag een klein mollig vrouwtje naar me toe lopen. Ze had een licht blauwe huid en ze had piepkleine diamantjes naast haar ogen. Snel spelde ze een 12 op mijn rug, en ik voegde me bij de groep. Het was vandaag de laatste trainingsdag, dus ik ging me vandaag extra richten op de wapens. Toen de begeleiders hun praatje hadden gehouden liep ik meteen af op het pijl en boog onderdeel. Dat was een van de dingen waar ik redelijk mee overweg kon. In District 12 werd je niet getraind voor de spelen en daarom wonnen wij ook bijna nooit. Nu was ik dus al een beetje in het voordeel, omdat ik wel getraind ben. Achter ons huis in de laag, was een klein stukje bos dat nog voor het hek stond. Daar trainde mijn vader me altijd. Ik deed mijn haar in een hoge staart, pakte een boog en zocht een goede pijl uit. De boog was van heel ander materiaal dan dat we thuis hadden. Deze bogen waren van ijzer, en ze gaven een klein beetje mee als je er aan trok. Voorzichtig legde ik mijn pijl klaar, en concentreerde me op mijn doel. Zonder mijn blik af te wenden schoot ik mijn pijl 2 ringen naast de roos. Van mijn volgende 4 pijlen was er één midden in de roos. Met een tevreden gevoel liep ik naar het volgende onderdeel; mes-werpen. Hier was ik erg goed in. Ik haalde 5 messen uit het rek, en wreef met mijn duim over het lemmet. Mijn hand sloot zich om het handvat en ik liep naar de schietschijven. 5 messen gooide ik na elkaar op mijn doel, en allemaal waren ze in de roos. Ik had echt een kans om terug naar huis te komen.
Ik voelde ogen in mijn rug prikken en even draaide ik me om. Ik keek recht in de ogen van de jongen uit District 1. Een glimlach verscheen op mijn gezicht. Met opgeheven hoofd liep ik naar de mik-schijven, en trok ik mijn messen uit de roos. De Beroeps krijgen het nog lastig.

Dwigt Bradwick, D1
Verveeld zat ik tegen de muur van het trainingscentrum. Mijn blik gleed over de andere tributen. Mijn mede beroeps waren druk aan het trainen, of maakte een praatje met anderen. Er waren wellicht sterke tegenstanders bij, maar het leek me niet erg verstandig om ze bij de Beroeps te vragen. Uiteindelijk zouden wij waarschijnlijk overblijven en hoe minder mensen er dan nog zijn, hoe beter. Eén voor één bekeek ik de verschillende onderdelen. Ik zag de andere jongens van 2 & 4 praten bij de renbaan. Het zou waarschijnlijk wel handig zijn als ik ook even naar ze toe ging, maar ik voelde er op het moment niet veel voor om mijn plekje te verlaten. Josh keek net als ik een beetje de zaal door. Zijn blik gleed vooral over de wapens. Volgens mij was erg zeker van zichzelf. Net als ik. Maar opzich is dat best logisch als je je hele leven getraind bent, en het uiteindelijk op moet nemen tegen iemand die zijn hele leven amper te eten heeft gekregen...
Ik zag dat Josh een tijdje naar één punt had gekeken, en ik volgde zijn blik. Josh wende zich inmiddels weer op het gesprek met Ian, maar ik bleef naar het mes-werpen kijken. Er stonden maar een paar mensen bij het onderdeel, en dan van de lagere districten. Maar mijn interesse ging toch uit naar de persoon die 5 messen na elkaar, vol in de roos gooide. Het was een meisje, van ongeveer mijn leeftijd, volgens mij uit District 12. Haar blonde haar lag in een staart over haar schouders heen. Even keek ze in mijn richting. Een zweem van een glimlach hing om haar mond heen en met opgeheven hoofd liep ze terug om haar messen uit de mik-schijven te halen.

[ bericht aangepast op 14 april 2013 - 10:53 ]

---

“My thoughts are stars I cannot fathom into constellations.”

Elouisiana 'Louise' Stayfield || District 1 || intervieuw:

‘Dag Elouisiana, zet je!’ zegt Caesar. Ik ben als eerste aan de beurt, dus het publiek is gelukkig nog niet te verveeld.
‘Noem me maar Louise, Elouisiana is zo lang.’ zeg ik tegen hem, terwijl ik mezelf zet in het stoeltje naast Caesar.
‘Oké, Louise, hier kom ik dan onmiddellijk met mijn eerste vraag. Jouw gezin, hoe ziet dat er zo ongeveer uit?’ vraagt hij. Ik moet lachen. Ik heb zin om te zeggen dat hem dat geen zak aangaat, maar ik vertel het dan uiteindelijk toch.
‘Wel ja, niet zoveel speciaals aan. Ik heb een moeder en een vader, zoals iedereen denk ik, en een zusje, Melody, ze is 15 jaar oud.’
‘En kom jij goed overeen met je ouders en zusje?’ ik knik?
‘Ik denk dat iedereen wel eens ruzie heeft met zijn ouders, broers of zussen, maar over het algemeen, kom ik wel behoorlijk goed met hen overeen.’
‘Dat is mooi.’ zegt hij. ‘Zeg eens, Louise, heb jij thuis een liefje?’ ik glimlach.
‘Ja, waarom?’ vraag ik aan hem.
‘Gewoon. Ik denk dat elke jongen met een beetje smaak op je zou vallen.’
‘Nee, ik ben blij genoeg met mijn vriendje.’
‘En hoe noemt hij?’ wil Caesar weten.
‘Leonard, maar dan wel op zijn Engels uitgesproken.’
‘Dat is een mooie naam, is hij ook mooi van buiten?’ vraag Caesar.
‘Ja, dat is hij.’
‘Dat is ook mooi meegenomen. Louise, zeg ons, bevalt het Capitool je goed, of vind je het maar niets?’
‘Ach, het is hier erg mooi, maar dan op een andere manier dan thuis. District 1 is mooi, want zo’n beetje alles is gemaakt uit juwelen, maar dit hier is ook erg mooi, alle lichten die de stad versieren, alle kleine details. Het is hier prachtig.’
‘Dat is leuk om te horen, vertel, Louise, hoe sta jij tegenover de spelen? Heb je al een strategie,…’
‘Ik heb een strijdlustig gevoel tegenover de spelen.’ zeg ik. ‘Ik zal er alles aan doen om dit te winnen. Al moet ik daarvoor “de ogen uit mijn oogkast meppen”, dat is een gezegde bij ons in District 1, gebaseerd op het meisje uit 1 die mee heeft gedaan aan de 50ste hongerspelen. Dat betekent dat je ergens alles voor gaat doen.’
‘En ja, heb je al een strategie?’ vraagt hij.
‘Ja hoor’, zeg ik, ‘maar die ga ik niet verklappen waar alle andere tributen me ook kunnen horen. Dat zou niet echt slim zijn, denk ik zo.’
‘Dat is inderdaad waar. En dan zijn we al weer toegekomen aan de laatste vraag, Louise. Wat ga je doen als je dit wint?’
‘Dat is een makkelijke, dan zit ik de rest van mijn leven op mijn lui gat boeken te lezen, films te kijken en dergerlijke. En natuurlijk de komende tributen van District 1 “mentoren”.’
‘Oké.’ zegt Caesar. ‘Bedankt voor het interview, Louise, en mogen de kansen ìmmer in je voordeel zijn.’

---

Even as we grieved, we grew; even as we hurt, we hoped; even as we tired, we tried

[Sorry, ik snap het even niet meer.. Gaan we de interviews nou skippen of niet?]

---

"Everything you see exists together in a delicate balance." -Mufasa

Levi Thomas Authum|| District 7
Als laatste van District 7 ben ik aan de beurt,ik stijk mijn kostuum nog even goed ,voordat ik het podium opga en naar Caesar ga.
Het voelt best wel vreemd ,dat er zoveel mensen naar je staren.
"En hier is Levi van district 7."zegt hij voordat hij me kort een hand heeft en me laat zitten op de stoel tegenover hem.
"Dus ,vertel een sLevi,hoe bevalt het Capitool je?" vroeg hij me.
"Wel,het is anders dan mijn vertrouwde district,maar het is hier best wel ...bijzonder."Lieg ik ,maar laat het niet merken.
"Ja ,dat is het inderdaad.Maar zeg eens Levi,hoe zit het met je familie,maken ze zich nu zorgen om je ?"vroeg hij dan en ik bijt even nadenkend op mijn lip.
Tja ik had me niet echt voorberijd om familiaale vragen.
"Nou...Ik ben wees."zeg ik kort.Hij kijkt me even verbaasd aan en het publiek ,maart een 'ahw' geluidje.
Algauw veranderd hij van onderwerp."En hoe zit het met de liefde? Zo'n knappe kerel als jij moet toch wel een meisje hebben?"zei hij en ik glimlach even zwakjes om daarna mijn hoofd te schudden.
"Nee,ik heb geen meisje."zeg ik.
"Geen zorgen ,als je deze spelen wint,gaan er zeker en vast een heleboel meisjes voor je in de rij staan."zeg hij met een knipoog ,waardoor de mensen beginnen te lachen.
"En ,dan nog een laatste vraag om dit af te ronden. Wat ga je doen als je de spelen gaat winnen?"vroeg hij me dan en ik denk even na.
"Wel ,ik heb eigenlijk geen idee. Misschien wel kijken naar de rij meiden voor mijn deur."Grap ik ,waardoor de mensen ook even lachen.Daarna is het gedaan en ga ik het podium af,dat was echt vreselijk....

(Ik ben vreselijk met die intervieuws :x Ik post later wat met Lou)

---

I caught a golden trout! But the real treusure? Friendship - ACNH

SunnySpring schreef:
[Sorry, ik snap het even niet meer.. Gaan we de interviews nou skippen of niet?]

[ ik denk het niet, iedereen is die intervieuws nu aan het posten]

---

Je croix a toi

Orlando Dan Howland || District 4
Als mijn naam word omgeroepen sta ik zelfverzekerd op van mijn stoel en stap om de halve cirkel van tributen. Ik ben als eerste van de tributen uit 4, dus tot nu toe zijn er al 12 tributen voor me geweest. Alleen een paar uit 1 en 2 hebben echt mijn interesse gewekt, de vier uit 3 heb ik niet eens beluisterd. Als ik eenmaal naast Caesar sta kijk ik hem grijnzend aan, waarna ik hem begroet met een knikje.
'Hallo Orlando,' introduceert hij me, waarna ik me naar het publiek draai en even naar ze zwaai. Blijkbaar vinden ze het leuk, want er stijgt een groot gegil op uit de menigte. 'Nou dan begin ik met de eerste vraag. Hoe vind je het om hier te zijn?' Ik hoef niet heel lang na te denken over mijn antwoorden, ik heb alles al van te voren een beetje door gelopen en ik ben totaal niet zenuwachtig.
'Een grote eer. Niet iedereen komt ooit in het Capitool. En natuurlijk is de luxe hier geweldig.'
'Thuis had je het ook niet slecht toch?'
'Nee, totaal niet. Maar thuis hebben we maar één straal bij de douche, hier zitten er wel duizend verschillende standen op. Die douches zal ik wel gaan missen als ik weer thuis ben. Misschien dat ik er dan een kan laten installeren in mijn huis.'
'Je bent dus vastbesloten om te winnen?'
'Natuurlijk. Ik weet dat ik dit kan winnen en dat ga ik dan ook doen.'
'Je bent dus erg zelfverzekerd.'
'Zeker weten.'
'Dat is mooi, zo zien we de tributen graag. Nog even over je stylist. Ben je tevreden met hem?' Ik zoek mijn stylist even op in de rij met stylisten. Hij kijkt nieuwsgierig naar me, waarna ik lach naar hem, zodat hij ontspant.
'Echt wel. Hij heeft al de hele week de perfecte kleren uitgekozen, echt iets wat bij mij past. Dit pak lijkt zelfs op het pak wat ik aanhad op het galafeest van school.' Er klinkt luid gejoel en ik denk aan mijn vrienden die thuis waarschijnlijk hetzelfde doen. Hierdoor verschijnt er een grote glimlach op mijn gezicht.
'Nou Orlando, ik denk dat we nog veel van je gaan zien deze Spelen. Mensen, Orlando Howland, tribuut uit 4. Succes man.' Hij geeft nog een laatste klopje op mijn schouder, waarna ik terugloop naar mijn plaats.

---

"Everything you see exists together in a delicate balance." -Mufasa

[Ik ben een week op vakantie]

---

"Everything you see exists together in a delicate balance." -Mufasa

[Mmh. It wasn't really living anyway. Wie is ervoor hier opnieuw leven in te blazen en heeft daar een idee voor? Misschien zoiets als een gebeurtenis of een tijdsprong?]

---

Thou shallt not stir one foot to seek a foe.

[Misschien een tijdssprong naar de arena? De meeste RPG's die niet in de arena starten, lopen vrijwel direct dood. Veel lopen ook dood als je in de arena start, of course, maar je hebt een kleinere kans.]

---

Even as we grieved, we grew; even as we hurt, we hoped; even as we tired, we tried

[Ik denk dat het een goed idee is om dat te proberen, want anders vind ik het zo zonde van de personages en de verhaallijn die zo goed is uitgewerkt.]

---

Thou shallt not stir one foot to seek a foe.

[ ja inderdaad daar ben ik ook wel voor]

---

Je croix a toi

[justmeanXx -> HobbelpaardX ]

---

Je croix a toi

[Ik had eerlijk gezegd het idee dat de meesten van jullie er niet meer zoveel zin in hadden, maar ik vind het een prima idee om naar de Arena te springen. Mijn moeder is jarig vandaag en ik denk dat jullie ook nog wel de rommelmarkt op gaan, dus wat vinden jullie ervan als we dan morgen de Arena ingaan?]

---

Our Father who art in Heaven. Our Father who art buried in the yard.