Depay schreef:
Liam James Payne
Ze knikte. 'Sounds perfect.' fluisterde ze zachtjes voordat ze omhoog keek, recht in mijn gezicht. Ik glimlachte toen ik zag hoe ze mijn gezicht bestudeerde en drukte zachtjes een kusje op haar lippen. 'I love you.' zei ik grijnzend toen ik haar losliet en recht in bed ging zitten. Ik rekte me even uit en stapte gekleed in alleen mijn boxershort uit bed. Adelynn had me al zo vaak zo gezien, dus dat maakte me ook niks meer uit. Ik haalde mijn hand door mijn korte haren en zwaaide mijn benen een beetje lomp over de rand van het bed, waarna mijn voeten de koude vloer raakte. Ik rilde even door die aanraking. Er lag nog een wit shirt en een zwarte joggingbroek op de stoel die in de hoek van de kamer stond en ik trok ze snel aan. 'Ben zo terug prinses.' zei ik grijnzend voordat ik de kamer uit liep om ontbijt te maken. Uit het keukenkastje griste ik snel een dienblad, twee borden en twee glazen. Ik gooide er ook wat broodjes op en pakte broodbeleg uit een ander kastje. Op mijn allersnelst bak ik een eitje voor Adelynn en schonk ik twee glazen sinaasappelsap in. Toen alles goed op het dienblad stond strompelde ik fluitend terug naar de kleedkamer.
'Ben ik weer.' zei ik toen ik glimlachend de kamer binnen kwam.
Adelynn Elizabeth Johnson.
Zacht drukte Liam een kusje op mijn lippen, wat een glimlach als gevolg ws. 'I love you,' zei hij grijnzend toen hij me losliet en recht ging zitten. Hij rekte zich even uit en stapte het bed uit. Hij droeg niet meer dan alleen een boxershort. Het was niet de eerste keer dat ik hem zo gezien had, dus gaf hij er vrij weinig om. Toch kon ik het niet laten mijn ogen even over zijn goedgevormde billen te laten glijden. 'I love you too,' riep ik hem na terwijl hij de kamer verliet, nadat hij een wit shirt en een zwarte joggingbroek aangetrokken had. 'Ben zo terug prinses,' had hij me grijnzend verteld, voor hij echt de slaapkamer verlaten had. Een gelukzalige zucht gleed over mijn lippen en ik sloot nogmaals mijn ogen, om me uit te rekken en overeind te komen. Mijn hand haalde ik door mijn krullen heen, waar gelukkig geen klitten in zaten. Normaal droeg ik mijn haar altijd in een knot of een vlecht als ik sliep, anders waren mijn krullen onhandelbaar. Gelukkig was dat vannacht mee gevallen, anders had ik grootse problemen gehad. Mijn ogen gleden door de kamer en ik hoorde Liam beneden bezig in de keuken.
Ik hield zo veel van Liam. Hij wist elk detail van me en zorgde ontzettend goed voor me, soms wel beter dan ik verdiende. Het zou juist andersom moeten zijn, ik zou voor hem moeten zorgen en hem moeten verwennen. Hij had namelijk een veel drukker leven als ik en had veel meer stress. Toch deed ik zo veel als ik kon. Zijn gefluit bereikte mijn oren al voordat hij de kamer opnieuw betrad, dit keer met een dienblad vol eten in zijn handen. 'Ben ik weer,' deelde hij me en glimlachte, waardoor er een grijns op mijn gezicht verscheen.
'Aaaah, lekker!' kirde ik blij en sloeg mijn armen rond zijn nek zodra hij het dienblad op bed had neergezet. Ik drukte een kus op zijn neus en liet hem los, waarna ik bekeek wat hij gemaakt had. Glazen sinaasappelsap, broodjes, heerlijk belegd en een eitje. Hmm. 'Ziet er lekker uit, Li,' complimenteerde ik hem. Mijn maag begon te knorren. Ik greep een broodje en nam er een hap van, waarna ik het broodje bij hem voor hield. 'Mondje open,' piepte ik net alsof ik tegen een klein kind praatte, waarna mijn hoge lach door de kamer weerklonk.
[ bericht aangepast op 1 april 2013 - 22:52 ]
Beauty begins the moment you decide to be yourself - Coco Chanel