Ik weet het allemaal niet meer. - Liefde, Vriendschap & Familie

Inhoud verwijderd omdat ik niet aan deze rot tijd wil terug denken.

[ bericht aangepast op 12 juli 2018 - 12:23 ]

---

Even though every wound is healed by time, it's history will always be marked by a scar.

Wauw, dit is heftig. Ik heb er geen ervaring mee, maar je mag me altijd een berichtje sturen.

---

Some people are so poor, that the only thing they have is money.

Hey meid, wat verschrikkelijk dat je hier allemaal door heen moet gaan. Onthoud dat jij niet verantwoordelijk bent voor de daden van je ouders. Helaas hebben de keuzes van je ouders nogal een impact op jou. Ik snap dat je boos bent op je moeder, maar probeer er toch met haar over te praten. En als je er niet met vrienden/familie over kunt praten kun je altijd nog advies vragen van aan een psycholoog, want het is niet niks wat je allemaal moet verwerken. Ik hoop dat je vader goed geholpen word. Een manische depressie is echt niet niks... Je bent niet alleen. Veel sterkte en je mag me altijd pb-en.

---

You are beautiful, you are love.

Ik weet eigenlijk niet goed wat ik hier op moet zeggen, maar jezus christus, wat ontzettend naar allemaal. Alles wat ik kan doen is hopen voor je dat het allemaal goedkomt, je kan altijd bij me terecht als je praten wil. Best of luck <3

---

i put the fun in funeral

Echt heel heftig, echt heel naar voor je. Jij bent inderdaad echt niet verantwoordelijk voor wat je ouders doen. Als je wilt praten kan je me altijd PB'en

Ik heb hier geen ervaring mee, dus ik kan je niet helpen of advies geven. Ik hoop dat alles goedkomt! Sterkte!

---

If we had not a soul, music would have created it.

Jee, dat is een hele heftige situatie.

Aan de ene kant heb ik iets van; bekijk het ook langs je moeder's kant. Het is heel zwaar om voor je partner te zorgen als die plots zelf niet veel meer kan. En dan moeten bepaalde elementen in de relatie wijken voor de zorg die erbij komt kijken. Ik kan je moeder niet verwijten dat ze gevoelens heeft ontwikkeld voor iemand anders.
Wat ik dan wel erg vind is dat ze je vader laat vallen als een baksteen, als ik het goed begrepen heb. Dat is echt not done.
Ik denk dat jij en je moeder eens aan tafel moeten gaan zitten en een lang gesprek aan gaan waarbij alle gevoelens er uit gegooid worden.

Wat je vader betreft, zou ik je heel graag advies kunnen geven maar gezien ik geen ervaring heb met bipolariteit, ga ik me daar niet aan wagen.
Als je echt vreest voor zijn leven, kun je hem misschien proberen laten opnemen in het ziekenhuis?

Ik wens je in elk geval heel veel sterkte toe, en ik hoop voor je dat er snel een heel pak verbetering in die situatie komt.

---

I've no idea of the future, but I can see the past quite well. And the present, if the weather's clear.

Roane schreef:
Jee, dat is een hele heftige situatie.

Aan de ene kant heb ik iets van; bekijk het ook langs je moeder's kant. Het is heel zwaar om voor je partner te zorgen als die plots zelf niet veel meer kan. En dan moeten bepaalde elementen in de relatie wijken voor de zorg die erbij komt kijken. Ik kan je moeder niet verwijten dat ze gevoelens heeft ontwikkeld voor iemand anders.
Wat ik dan wel erg vind is dat ze je vader laat vallen als een baksteen, als ik het goed begrepen heb. Dat is echt not done.
Ik denk dat jij en je moeder eens aan tafel moeten gaan zitten en een lang gesprek aan gaan waarbij alle gevoelens er uit gegooid worden.

Wat je vader betreft, zou ik je heel graag advies kunnen geven maar gezien ik geen ervaring heb met bipolariteit, ga ik me daar niet aan wagen.
Als je echt vreest voor zijn leven, kun je hem misschien proberen laten opnemen in het ziekenhuis?

Ik wens je in elk geval heel veel sterkte toe, en ik hoop voor je dat er snel een heel pak verbetering in die situatie komt.

Wat er bij mij niet in wil op dat gebied is, dat ze samen al voor hetere vuren hebben gestaan en toen liet ze hem ook niet vallen, toen hij nog gewoon voor zichzelf kon zorgen (want het blijkt nu wel, dat ze achttien jaar geleden al bij hem weg wilde). Ik vind het zo verdomd laf van haar dat ze hem juist nu laat vallen, nu hij wat meer hulp nodig heeft. Als ik het me goed herinner beloof je om er ook te zijn in slechte dagen, als je met iemand trouwt. En wat doet mijn moeder? Ze laat hem gewoon vallen en dat is waar ik zo boos over ben.
Het probleem is, dat ik dit soort dingen niet met mijn moeder kan bespreken omdat ik gewoon dichtklap als het over emoties gaat.

Hij staat op de wachtlijst, omdat de dokter hem daar op heeft gezet, maar ik snap niet waarom het zo lang duurt. Plus de dokter heeft ook gezegd dat als hij al in het ziekenhuis ligt en hij het echt in zijn hoofd heeft om zijn leven te beëindigen ze hem niet tegen kunnen houden, omdat ze hem niet 24/7 in de gaten kunnen houden en daar ben ik echt bang voor.

Bedankt voor het lezen & reageren.

[ bericht aangepast op 17 maart 2013 - 22:56 ]

---

Even though every wound is healed by time, it's history will always be marked by a scar.

Folklore schreef:
Hey meid, wat verschrikkelijk dat je hier allemaal door heen moet gaan. Onthoud dat jij niet verantwoordelijk bent voor de daden van je ouders. Helaas hebben de keuzes van je ouders nogal een impact op jou. Ik snap dat je boos bent op je moeder, maar probeer er toch met haar over te praten. En als je er niet met vrienden/familie over kunt praten kun je altijd nog advies vragen van aan een psycholoog, want het is niet niks wat je allemaal moet verwerken. Ik hoop dat je vader goed geholpen word. Een manische depressie is echt niet niks... Je bent niet alleen. Veel sterkte en je mag me altijd pb-en.

Mijn probleem is eigenlijk dat ik er niet echt over kan praten, ik klap letterlijk dicht als er iets gevraagd of gezegd word en zeker bij mijn moeder. Een psycholoog zie ik eigenlijk niet zo zitten, maar misschien is dat een oplossing. Bedankt voor het luisteren (lezen) en het advies.

---

Even though every wound is healed by time, it's history will always be marked by a scar.

O, dat is echt heel erg, ik weet niet wat erop moet zeggen, behalve sterkte

---

Ha! I invent the word impossible. That's why I am the champ. Whether I like it or not.

Oké, daar kan ik verder niks op zeggen. Het is vervelend dat je er niet over kunt praten met je moeder. Misschien moet je professionele hulp zoeken? Voor velen is het minder eng om tegen een psycholoog, een vreemde in principe te vertellen wat er scheelt.

Nee, maar misschien zou het wel al schelen voor je vader dat hij wéét dat mensen hem serieus nemen. En in het ziekenhuis wordt het natuurlijk ook veel sneller opgemerkt mocht hij zichzelf iets aan doen. En ze zijn er dan ook sneller bij.
+ het zou waarschijnlijk iets van een opluchting zijn voor jou.

---

I've no idea of the future, but I can see the past quite well. And the present, if the weather's clear.

Wat verschrikkelijk.. heel veel sterkte.

---

ars moriendi

Heel veel sterkte! Maar zou een familielid niet tijdelijk bij jullie in kunnen trekken, om jouw vader te helpen/in de gaten te houden en het voor jou wat te verlichten?

---

"She was fury, she was wrath, she was vengeance."

Doo schreef:
Heel veel sterkte! Maar zou een familielid niet tijdelijk bij jullie in kunnen trekken, om jouw vader te helpen/in de gaten te houden en het voor jou wat te verlichten?

Wou ik ook net vragen, je ouders kunnen niet van je verwachten dat je dit allemaal lichtjes opvat. Maar, heel veel sterkte!

---

'Plays wasted words, proves to be warn, that he not busy being born is busy dying.'

Ahw, honey! Heel veel sterkte en ik hoop dat je vader alleen maar praat en niet handelt.
Verder kan ik je niet helpen, ik zou absoluut geen idee hebben wat je zou kunnen doen. Zou de huisarts je niet kunnen helpen hiermee?

---

You could be great, you know, it’s all here in your head, and Slytherin will help you on the way to greatness, no doubt

Ik kan niet meer zeggen dan heel, héél veel sterkte. Sorry...

---

Bad decisions make good stories.