Amaury;
Ik kus haar neus en glimlach.
'Je bent de schattigste die er bestaat!' zeg ik lief
Cecile;
'Liefje, kijk eens goed, ze lijkt op je, en ze leeft!' zeg ik, steeds iets bozer omdat ze echt fucking eigenwijs is.
Het meisje begint zacht te huilen en ik begin haar te sussen. 'Zie?' zeg ik droog.
Miko;
'Dat zou es tijd worden, ik ben die seksuele kleding nu al zat' brom ik naar Hashirama en pak de kunai met een doekje op. Ik laat het in een zak vallen die ik vacuüm verpak en knik zacht. 'Dank je, ik zal mijn best doen zoveel mogelijk van hem te vinden... Het spijt me echt Izuna' zeg ik zacht en laat de twee reageerbuisjes en de zak met de kunai in een tas glijden. ‘Ik.. waarom zou… ik kan het niet geloven. Ze was zo sterk. Mijn vader heeft het nooit geweten tot aan zijn dood. Ze nam missies aan om zichzelf van geld te voorzien en ik… ik kan het me niet voorstellen. Wie zou zoiets doen?’ zegt hij zacht en ik hoor de frustratie in zijn stem. Plots, uit het niets, verandert zijn chakra en ik leg bezorgt mijn hand op zijn arm. 'Izuna? Gaat het wel?' zeg ik bezorgt als hij voor zich uit staart. Hij twijfelt, duidelijk zichtbaar en kijkt of er niemand in de buurt is. Iets zegt me dat hij iets vermoed. Heel langzaam begint hij te spreken, en vanaf het eerste woord weet ik al dat hij het in vertrouwen zegt. Izuna trilt, of het van woede, onwerkelijkheid, verdriet of weet ik veel wat komt weet ik niet, maar ik pak zijn handen vast en kijk bezorgt in zijn ogen. Hij vertelt me wat zijn vermoedens zijn, dat hij er niet zeker van is, of... De Senju's dit gedaan hebben. Mijn brein begint te kraken, die mogelijkheid bestaat er inderdaad. Dat wat Izuna me vertelt, is een schok, maar er licht een glans van waarheid in verscholen. 'Ik ga mijn best doen te onderzoeken van wie de... Sperma in je moeder was... Ik zal vragen of Hashirama een haartje van iedereen uit de clan wil verzamelen, in een verschillende zak wil doen en aan mij wil geven.. Jou conclusie, over dat de Senju-clan erachter kan zitten, lijkt op het eerste ogenblik onwaarschijnlijk, maar je weet het maar nooit...' zeg ik zacht en sluit mijn ogen om verder te bedenken wat het zijn kan.
Mijn blik veranderd van bezorgt naar kil en ik begin een ander gevoel te krijgen. Als de Senju-clan er niets mee te maken had, dan is mijn clan mijn hoofdverdachte. Mijn vader was altijd goed bevriend met de Senju, anti Uchiha en wist wat er gebeurt was tussen beide clans. Als de sperma overeen komt met die van mijn vader, dan... Ik slik zuur uit mijn keel terug en hou me even stevig vast. De wereld draait voor mijn ogen en ik voel mijn maag draaien. Dan zou mijn vader dus nog leven.... Ik adem even een paar keer diep in en uit en verman mezelf. 'We gaan' zeg ik kort en bijna bevelend. Ik moet hier weg, voor ik van mijn stokje ga. Ik wil het oplossen, ik wil weten wat de oorzaak is.. Ik wil weten of het de Senju-clan was, of mijn vader, of een ander. 'Ik ga naar mijn huis, ik zie je vanavond' zeg ik zachtjes en kijk hem aan. 'Ik moet nog dingen na kijken, ik heb een boek thuis met alle gegevens over missin' nins en hun DNA is erbij. Ik heb het nodig... Ik zal meteen wat fatsoenlijke kleding meenemen, voor jou ook...' zeg ik zacht, druk een kus op zijn wang en loop rechtdoor, de stad uit, in plaats van links af naar het huis wat we van Hashirama gekregen hebben.
Ik loop zo snel ik kan op die meters hoge hakken naar huis en gris wat kleding uit mijn kast en die van mijn vader. Ik ril even en prop het in een tas. Ook nog een setje of 3 lingerie en gooi het naar de deur. Ik pak een oude schooltas en doe daar mijn boeken met informatie in. Een doos pak ik ook nog, waar ik enkele belangrijke dingen in die ik kan gebruiken bij het onderzoek. Ik leg daar meteen de tas in met de dingen die ik net heb gekregen/verzameld. De schooltas past er ook nog in, dus dat scheelt weer. Ik hang de weekendtas met de kleren over mijn schouder en til de doos op. Ik loop het huis uit en gooi het dicht. Ik wil hier liever niet terug komen. Te veel herinneringen. Met een zucht loop ik weer naar Konohagakure en loop naar binnen. De wachters houden me niet tegen, gezien ze mijn kleding herkennen. Jippieee, ik liep met leer eruit, en met leer erin, dus, wie loopt er ook met een super strakke, leren broek en een veel te bloot, leren topje, op hakken van bijna 20 cm? Ik dus.... Geïrriteerd loop ik naar het huis van Izuna en mij en open de deur met een beetje moeite, door de grote doos. Ik loop naar binnen en loop meteen naar een kamer, die, zover ik weet, leeg is. Ja, gelukkig! Een lege kamer,m waarom is die me niet opgevallen? Ik zet de doos neer op de grond en rek even mijn rug. Dat doe ik zo wel, ik moet eerst even iets anders aan mijn hoofd hebben, dit trek ik anders echt niet langer. Ik loop weer naar de woonkamer en dan door naar de keuken, pak een glas, vul het tot de nok toe met water en drink het rustig op.
An eye for an eye, a tooth for a tooth and an angry requiem for evil! ~ Yuuki Tenpouin