Lelijk , nutteloos, niets waard dat ben ik - Liefde, Vriendschap & Familie

Sorry maar dit moet er even uit !
Want ik heb zo een stemmetje in mij die me gek maakt !
Sinds een aantal maanden voel ik me echt niet goed in mijn vel , ik voel me nutteloos want alles wat ik doe gaat fout.
Ik voel me lelijk want elke keer als ik naar school ga moet er wel minstens 1 kut opmerking vallen.
Ik heb ook faalangst bij alles wat ik doe , ik ben bang dat ik mijn studierichting niet haal .
Ik heb een heel erg laag zelfbeeld .
Ik praat er met niemand mee ( dus jullie zijn de eerste die het weten ) want ik vertrouw mensen niet meer .
En ik word het ook langzaam beu om elke dag te doen alsof ik het gelukkigste meisje ooit ben , alsof er mij niets scheelt ,...
Maar ik heb in jaren tijd een muur om mij gebouwd , niemand weet eigenlijk echt iets over mij ( behalve 1 vriendin maar ik heb nu al spijt dat ik al die dingen tegen haar verteld heb ) ze kennen mij alleen zo oppervlakkig . Maar toch ben ik het vrolijkste meisje van heel de school !
Soms heb ik echt geen zin meer in niets , soms denk ik : als ik er niet zou zijn , wie zou mij eigenlijk missen ?
En dan moeten we ook niet beginnen over mijn problemen thuis . Pfff soms wil ik er gewoon een eind aan maken .

Sorry als je dit zwaar gezeik vond , maar het moest er eens uit !

Bedankt mensen voor al jullie reactie's dankje wel .
Maar vandaag ging het gewoon slecht met mij , tijdens de lessen was ik zo stil en terughoudend lijk nooit .
Pfff ik had soms het gevoel dat ik in tranen zou uitbarsten , want er vielen zoveel opmerkingen ,
ik probeer mij er niets van aantetrekken maar als ik eerlijk ben gaat er een stukje in mij verloren als ze iets zeggen.
Leerkrachten vertrouwen doe ik gewoon niet ( maar wel duizend dank voor jullie raad ) omdat ze geen zwijgplicht hebben .
Vandaag tijdens kunst zat mijn vriendin te wenen ik ging naar haar en heb haar getroosd en ik ben ook naar een leerkracht gegaan omdat
sommige jongens haar pesten . Maar ik had zo een gevoel van : Waarom kan ik ook gewoon niet wenen en alles eruit laten ? '
Met de dag gaat het slechter met mij ............... Ik weet echt niet wat ik moet doen

[ bericht aangepast op 5 maart 2013 - 7:36 ]

---

Promises mean everything , but after they are broken sorry means nothing. -Eminem

Hé, het is wel goed dat je het van je afschrijft. Ik denk dat iedereen dit gevoel wel eens heeft, vooral het feit dat ze er soms echt genoeg van hebben en er een einde aan willen maken. Ik ken het gevoel, ik worstel er op dit moment ook mee en ik denk er ook over na. Maar denk eens aan je ouders, broertjes of zusjes, huisdieren etc. die jou wel zulllen missen. En die vriendin gaat er ook heel veel pijn door lijden als jij zelfmoord pleegt. Ik weet niks over je thuissituatie, maar zou het niet verstandig zijn om naar je mentor te gaan of naar een begeleider op school? Aan het pestgedrag zal iets kunnen veranderen, ik weet het zeker.
Oh, en probeer te praten met mensen, ook al is het hier op Quizlet. Mijn gastenboek staat ook altijd voor je open, of desnoods mijn privébox. Soms is het gewoon nodig om tegen iemand te klagen over je problemen, misschien helpt het.

In ieder geval, sterkte!

---

Reading a good book is like taking a journey.

Een kut opmerking over jou betekend niet automatisch dat je lelijk bent. Je bent bang dat je je studierichting niet haalt, daardoor heb je faalangst. Doordat je zelfbeeld laag is, vertrouw je mensen niet.
Even dat het duidelijk is:
Als iemand zegt dat een olifant roze is, betekend toch niet dat een olifant ook écht roze is. Dat soort connecties kun je niet maken. Als iemand iets vervelends over jou zegt of ook daadwerkelijk zegt dat je lelijk bent, maakt dat het dan meteen een feit? Daarbuiten, wie bepaald er hier wat mooi en lelijk is. Laat het schoonheidsideaal van deze maatschappij je niet vertellen hoe je daar naar moet kijken. Er bestaat niet zoiets als perfectie. En schoonheid zit voor het overgrote deel niet aan de buitenkant.
Als je het idee hebt dat je iets niet gaat halen en dat idee maar door je hooft blijft malen, komt er vanzelf een irrationele angst voor die situatie. Faalangst is iets wat veel mensen hebben en waar je je absoluut niet om hoeft te schamen. Maar dit is echt een geval waarin je met iemand moet praten. Faalangst verdwijnt niet zomaar en zeker niet als je al een laag zelfbeeld heb. Faalangst wordt alleen maar erger en erger als je er niet iets aan doet. Er zijn zoveel mensen die je hierbij kunnen helpen. Ga even naar een leraar op school of je mentor, in ieder geval iemand waarbij je je prettig voelt (je hoeft hem/haar niet te vertrouwen, als je je maar fijn voelt bij diegene), en vertel da je met faalangst zit. Zij kunnen iemand voor je zoeken om je te helpen. (Ik heb zelf ook faalangst)
Als je jezelf niet kan accepteren en vertrouwen, is dat ook lastig om te doen bij anderen. Jezelf accepteren is niet iets wat je zomaar doet. Daar gaat heel veel pijn en tranen in zitten, maar uiteindelijk kun je accepteren wat je hebt en wie je bent.
Ik wil je even iets duidelijk maken en dat is: Je bent NIET speciaal. Je hebt geen idee hoeveel mensen zich hetzelfde voelen als jou. Een ander meisje op jou school wat jij alleen maar vrolijk ziet kan zich precies hetzelfde voelen. Deze gevoelens zijn helemaal niet vreemd voor iemand van jou leeftijd. Meer dan de helft van de middelbare scholieren heeft minstens een keer aan zelfmoord gedacht. In de periode tussen je 13e en je 17e ben je heel kwetsbaar. Dat heeft te maken met die leuke hormonen die dan op hun hoogtepunt zijn in je leven (tot je menopauze )
Ik heb in mijn down periode ondervonden dat praten met iemand over internet vaak fijner is dan iemand die je kent. Deze personen kunnen je immers niet kwetsen met de dingen die ze van je weten. Dus als je een keertje iets kwijt moet, maakt niet uit wat en waarover. Mijn inbox staat open :')

---

#WWED - What Would Emma Do?

Ik snap je helemaal , ik heb precies hetzelfde gehad. Ik deze zomer verhuisd , en de 1e x dat ik op mn nieuwe school kwam, nadat ik was komen kijken een keer, zei de mentor ' dit is rijkje , jullie hebben vorig jaar al kennis met haar gemaakt' en toen zuchtten heleboel jongens . Ook werden er flauwe opmerkingen gemaakt .
Het was echt vervelende, en ik ging twijfelen aan mezelf. Maar ik kwam er eigenlijk stukje bij beetje achter, dat de dingen die ze hebben gezegd, niet 'echt' op mij sloegen . Want na 2 weken ofzo wist iedereen wel wie ik was, en na 2 maanden , wist ik ook wie ik was . Nu is het soms nogsteeds een kutklas , maar goed . Ik had wel al vanaf het begin daar vriendinnen c:

- haha , nu typ ík hier mn hele verhaal :'D -
maar mn punt is : als jij weet wie jij bent , en dat accepteert, kunnen ze jou ook niets doen ! Want dan geef je niets op de opmerkingen , want je weet dat ze niet waar zijn !

Hopelijk heb je iets aan dit topic / onze reacties !
als je ergens over wil hebben , mijn inbox & gastenboek zijn altijd geopend <3

---

' So many books, so little time ' ~ Frank Zappa

dank jullie wel voor jullie lieve reactie's !
het doet deugd om ze te lezen

---

Promises mean everything , but after they are broken sorry means nothing. -Eminem

FloppyFish schreef:
dank jullie wel voor jullie lieve reactie's !
het doet deugd om ze te lezen

Alsjeblieft. Ik hoop wel dat het al ietsjes beter gaat?

---

Reading a good book is like taking a journey.

Ik snap waar je vandaan komt, het lijkt net of je mijn verhaal kent.
Ik heb zelf ook faalangst. Precies hetzelfde als jou.
Maar zelfmoord is niet te oplossing, echt niet. Je moet blijven doorzetten:)
Mensen zullen je missen, Maar je snapt me punt:P
Als je wilt praten, stuur maar een pb:)

---

Heart in an amor.

Bij mij ging het in de eerste ook niet zo lekker. Ik zat op VMBO school en daar werd ik niet gepest ofzo maar iedere negatieve reactie op mij zag ik zo wel. Nou weet ik gewoon dat dat mensen waren die met vrienden waren en indruk wouden maken op hun vrienden. Ik was een heel ander kind dan op die school en het paste allema niet zo. Dat werkt erg frustrerend dat mensen niks tegen je hebben maar ook niet veel met je hebben. Van een heel vrolijk meisje was ik veranderd in een heel onzeker meisje. Toen was ik naar 2 HAVO gegaan. Ik zou HAVO toch wel aan kunnen op een andere school. Daar kreeg ik geen negatieve reacties en ben ik weer opgeknapt.

Ik weet dus zeker wat een kut opmerking met je doet. Nog steeds denk ik soms als ik iemand hoor lachen dat ze om mij lachen. Een beetje hypocriet maar goed. Het klinkt ook als een hele domme tip maar het is echt zo je moet er niks van aantrekken. Diegene die die opmerking zegt heeft eigenlijk helemaal geen idee wat hij doet. Als jij je op een dag kut voelt hoef je je echt niet voor te doen als heel blij. Dat werkt heel veel verdriet wen frustratie misschien wel op. misschiwn bij iemand het verhaal vertellen hwlpt ook wel. En hou op met denken aan hoe het hier zou zijn als je we niet meer was, waar zou dst nou goed voor zijn(:

---

I still think of the guitar bible.

Ik heb het ook gekend. Ik ben ook gepest. Telkens als ik voorbij liep noemden ze mij 'tiet-loos' of 'manwijf' omdat ik geen cup G in de 1e klas had. Ik ben het mezelf persoonlijk aan gaan trekken en kan nog steeds niet naar mezelf kijken. Ik weet dat dit hard kan zijn, maar doe keihard je best om het niet persoonlijk op te vatten. Anders word je net zo ongelukkig als ik ben en dat wil ik je graag besparen. Heel veel sterkte..

---

26 - 02 - '16

Junns schreef:
Een kut opmerking over jou betekend niet automatisch dat je lelijk bent. Je bent bang dat je je studierichting niet haalt, daardoor heb je faalangst. Doordat je zelfbeeld laag is, vertrouw je mensen niet.
Even dat het duidelijk is:
Als iemand zegt dat een olifant roze is, betekend toch niet dat een olifant ook écht roze is. Dat soort connecties kun je niet maken. Als iemand iets vervelends over jou zegt of ook daadwerkelijk zegt dat je lelijk bent, maakt dat het dan meteen een feit? Daarbuiten, wie bepaald er hier wat mooi en lelijk is. Laat het schoonheidsideaal van deze maatschappij je niet vertellen hoe je daar naar moet kijken. Er bestaat niet zoiets als perfectie. En schoonheid zit voor het overgrote deel niet aan de buitenkant.
Als je het idee hebt dat je iets niet gaat halen en dat idee maar door je hooft blijft malen, komt er vanzelf een irrationele angst voor die situatie. Faalangst is iets wat veel mensen hebben en waar je je absoluut niet om hoeft te schamen. Maar dit is echt een geval waarin je met iemand moet praten. Faalangst verdwijnt niet zomaar en zeker niet als je al een laag zelfbeeld heb. Faalangst wordt alleen maar erger en erger als je er niet iets aan doet. Er zijn zoveel mensen die je hierbij kunnen helpen. Ga even naar een leraar op school of je mentor, in ieder geval iemand waarbij je je prettig voelt (je hoeft hem/haar niet te vertrouwen, als je je maar fijn voelt bij diegene), en vertel da je met faalangst zit. Zij kunnen iemand voor je zoeken om je te helpen. (Ik heb zelf ook faalangst)
Als je jezelf niet kan accepteren en vertrouwen, is dat ook lastig om te doen bij anderen. Jezelf accepteren is niet iets wat je zomaar doet. Daar gaat heel veel pijn en tranen in zitten, maar uiteindelijk kun je accepteren wat je hebt en wie je bent.
Ik wil je even iets duidelijk maken en dat is: Je bent NIET speciaal. Je hebt geen idee hoeveel mensen zich hetzelfde voelen als jou. Een ander meisje op jou school wat jij alleen maar vrolijk ziet kan zich precies hetzelfde voelen. Deze gevoelens zijn helemaal niet vreemd voor iemand van jou leeftijd. Meer dan de helft van de middelbare scholieren heeft minstens een keer aan zelfmoord gedacht. In de periode tussen je 13e en je 17e ben je heel kwetsbaar. Dat heeft te maken met die leuke hormonen die dan op hun hoogtepunt zijn in je leven (tot je menopauze )
Ik heb in mijn down periode ondervonden dat praten met iemand over internet vaak fijner is dan iemand die je kent. Deze personen kunnen je immers niet kwetsen met de dingen die ze van je weten. Dus als je een keertje iets kwijt moet, maakt niet uit wat en waarover. Mijn inbox staat open :')

Dit is eigenlijk alles wat er gezegd moet worden. De beste manier om met dit soort dingen om te gaan is toch om erover te praten (Waar je in dit topic al mee bent begonnen om te voorkomen dat je het gaat lopen opkroppen. ) En het belangrijkste? Accepteer wie je bent. Het is makkelijk om na een tijdje op te geven en gewoon iedere dag een masker op te zetten, maar dat gaat knellen en uiteindelijk begin je te vergeten wanneer je dat masker op hebt en of het nog wel een masker is. Jij bent wie je bent, en als mensen dit niet kunnen accepteren dan doen ze er voor jou niet toe.

Mocht je ergens mee zitten pm gerust de mensen die het hebben aangeboden (ook mijn inbox staat voor je open) en praat erover, je voelt je echt een stuk beter.

---

If you want it dead: use fire. Is it not dead? Then you haven't used enough fire!

Ik snap hoe je je voelt. Been there, done that. Maar het is beter om te praten. En misschien is het juist makkelijker praten met iemand van bijvoorbeeld Q dan met iemand in real life.
So, if you ever wanna talk, mijn gb en pb zijn 24 uur per dag open. En vooral heel veel sterkt

---

In my life I had so many setbacks, but oh darling, recovery is so much better.

Sherpa schreef:
Ik snap hoe je je voelt. Been there, done that. Maar het is beter om te praten. En misschien is het juist makkelijker praten met iemand van bijvoorbeeld Q dan met iemand in real life.
So, if you ever wanna talk, mijn gb en pb zijn 24 uur per dag open. En vooral heel veel sterkt!!

---

I'll lick the poison from right off your kiss

Junns schreef:
Een kut opmerking over jou betekend niet automatisch dat je lelijk bent. Je bent bang dat je je studierichting niet haalt, daardoor heb je faalangst. Doordat je zelfbeeld laag is, vertrouw je mensen niet.
Even dat het duidelijk is:
Als iemand zegt dat een olifant roze is, betekend toch niet dat een olifant ook écht roze is. Dat soort connecties kun je niet maken. Als iemand iets vervelends over jou zegt of ook daadwerkelijk zegt dat je lelijk bent, maakt dat het dan meteen een feit? Daarbuiten, wie bepaald er hier wat mooi en lelijk is. Laat het schoonheidsideaal van deze maatschappij je niet vertellen hoe je daar naar moet kijken. Er bestaat niet zoiets als perfectie. En schoonheid zit voor het overgrote deel niet aan de buitenkant.
Als je het idee hebt dat je iets niet gaat halen en dat idee maar door je hooft blijft malen, komt er vanzelf een irrationele angst voor die situatie. Faalangst is iets wat veel mensen hebben en waar je je absoluut niet om hoeft te schamen. Maar dit is echt een geval waarin je met iemand moet praten. Faalangst verdwijnt niet zomaar en zeker niet als je al een laag zelfbeeld heb. Faalangst wordt alleen maar erger en erger als je er niet iets aan doet. Er zijn zoveel mensen die je hierbij kunnen helpen. Ga even naar een leraar op school of je mentor, in ieder geval iemand waarbij je je prettig voelt (je hoeft hem/haar niet te vertrouwen, als je je maar fijn voelt bij diegene), en vertel da je met faalangst zit. Zij kunnen iemand voor je zoeken om je te helpen. (Ik heb zelf ook faalangst)
Als je jezelf niet kan accepteren en vertrouwen, is dat ook lastig om te doen bij anderen. Jezelf accepteren is niet iets wat je zomaar doet. Daar gaat heel veel pijn en tranen in zitten, maar uiteindelijk kun je accepteren wat je hebt en wie je bent.
Ik wil je even iets duidelijk maken en dat is: Je bent NIET speciaal. Je hebt geen idee hoeveel mensen zich hetzelfde voelen als jou. Een ander meisje op jou school wat jij alleen maar vrolijk ziet kan zich precies hetzelfde voelen. Deze gevoelens zijn helemaal niet vreemd voor iemand van jou leeftijd. Meer dan de helft van de middelbare scholieren heeft minstens een keer aan zelfmoord gedacht. In de periode tussen je 13e en je 17e ben je heel kwetsbaar. Dat heeft te maken met die leuke hormonen die dan op hun hoogtepunt zijn in je leven (tot je menopauze )
Ik heb in mijn down periode ondervonden dat praten met iemand over internet vaak fijner is dan iemand die je kent. Deze personen kunnen je immers niet kwetsen met de dingen die ze van je weten. Dus als je een keertje iets kwijt moet, maakt niet uit wat en waarover. Mijn inbox staat open :')

Mooi gezegd, niks aan toe te voegen.

---

ars moriendi