{Speeltopic} Jumpers - Speeltopics

Regels
- Minimaal 4 regels.
Het liefst meer
- Houd rekening met elkaar
Wanneer iemand bijvoorbeeld te druk is met school of een tijdje weg is of iets dergelijks
- Iedereen speelt met zijn eigen karakter, tenzij je toestemming hebt van de ander.
- Maak je personage geen Gary Stu of Mary Sue
Dit betekent dat je personage niet mag leiden aan het Superman-syndroom. Je personage ziet er geweldig uit, iedereen valt voor hem of haar enzovoort.
- Niet godmoden
Dit betekent dat je alleen je eigen personage bestuurt, en niet die van een ander tenzij je hier toestemming voor hebt.

Jumpers
- Lily Anderson - Macabre
- Vanity Sky Lowland - Jaimes
- Olive Sarah Parker Pebble
- Nicklous 'Nick' Holt WillNotLearn
- Mike Evans - OhMyZiam
- Nog vrij.


Paladins
- Rosean 'Rose' Lilith Delacroix -Macabre
- Nog vrij.
- Nog vrij.
- Matthew Anderson Jolene
- James Jason Kirk LostMagic
- Nog vrij.

Mensen
- hayley Melody Lilian LostMagic
- Isabelle “Belle” McCloud Glucio
- Esmee Hayden Jessiiicaa
- Chase Morgan Michaelson - WillNotLearn
- Oliver Drew Dalton - Jolene
- Nog vrij.

# Gebaseerd op de film Jumper
# Rollentopic

# Praattopic/TalkTopic

[ bericht aangepast op 19 feb 2013 - 19:29 ]

---

Don't be like the rest of them, darling

Jacqueline Emelie Grantaire || Jumper || Parijs, Frankrijk.
"Als je leeft van dag tot dag, dan lijkt het me best alsof je achteloos over dingen denkt en je nergens druk om maakt. Lijkt mij dan alsof je ook wel jumpt voor je lol." Jackie negeerde die opmerking. Ze leefde van dag tot dag omdat ze bang was dat de Paladins haar anders zouden vinden. Ze was nogal paranoïde.
"Als je me niet de waarheid wilt vertellen, vind ik dat best," zei Jackie toen, nadat het even stil was. "Wil je binnen komen? Je bent in Parijs trouwens, moest je dat willen weten." Het meisje zag er niet echt happy uit.
"Ik spréék ook de waarheid," zei ze geïrriteerd. "En nee, ik hoef niet per se binnen te komen, want je zit niet eens op mijn bezoek te wachten."
"Het is mijn verjaardag. Hoe meer zielen, hoe meer vreugd," zei Jackie met een glimlach. "Ik ben trouwens Jack en als je niet wilt binnen komen... Oké. Maakt mij niets uit." Ze deed de deur open en liep de hal in, waar ze haar jas aan het haakje hing. De deur bleef op een kier staan.
Jackie vervolgde haar weg naar de keuken, waar een zalige geur vandaan kwam.

---

help

Jace Alexander Herondale || Paladin || Chelmsford, Groot-Brittannië.
Athene rolde voor de zoveelste keer met haar ogen. Jace vroeg zich voor de zoveelste keer af waarom ze naar hier was gekomen. Jace stond bij de Paladins redelijk bekend omdat hij gewoonlijk alléén werkte. Hij had het niet echt op teamwork. Dat was ook één van de redenen waarom hij zo had getwijfeld om in te stemmen met Athene mee te gaan.
Het duurde even voordat de man aan de andere kant van de lijn opnam. Na amper een paar woorden gezegd te hebben, stak Jace de iPhone weer weg. Zijn ouders waren rijk en hadden een hoog aanzien, wat handig was voor hem om mensen over te halen. Hij had enorm veel connecties en reken maar van yes dat hij die vaak gebruikte.
"Binnen een uurtje of twee vertrekt er een boot bij de haven," meldde Jace Athene.

---

help

WillNotLearn schreef:
Chase
De jongen, die er eerder bij had gestaan leek plots heel veel haast te hebben om weg te gaan, voordat ik of het meisje iets terug konden zeggen toen hij gedag had gezegd was hij al in zijn auto gestapt en weg gereden. 'Okeeeeej,' Hoorde ik het meisje zeggen en toen ik naar haar keek zag ik dat ze de auto na keek, net zoals ik gedaan had. 'Ben ik de enige die denkt dat hij niet op een legale manier aan die auto is gekomen?' vraagt ze dan, 'Ik bedoel, hij antwoordde wel heel vaag, toen ik vroeg hoe hij er aan kwam en nu gaan hij opeens vandoor.' vervolgt ze, 'Hmm.. Je bent niet de enige, maar dan heb je nog steeds de mogelijkheid dat hij gewoon plots weg moest' opper ik, hij had gezecht dat hij de auto van zijn ouders had gekregen toch? Misschien had hij niet meer zo'n goede band met zijn ouders, ik had dat in ieder geval niet. Mijn moeder was overleden of vermoord en mijn vader zie ik niet zo vaak meer.

Isabelle “Belle” McCloud

'Hmm.. Je bent niet de enige, maar dan heb je nog steeds de mogelijkheid dat hij gewoon plots weg moest,' ging Chase in op wat ik had gezegd. Hij had een punt en bovendien zocht ik vaak teveel achter dingen, gewoonweg omdat ik geloofde dat er meer achter dingen zat. In ieder geval was dat zeker een mogelijkheid, hoewel ik liever anders dacht. Mijn ogen gingen nog één keer hoopvol langs de straat die de auto door was gereden voor hij was verdwenen, maar er viel niks interessants te ontdekken.
Een zucht ontsnapte mijn mond. 'Nou ja, ik denk dat ik maar weer aan het werk moet, anders krijg ik op mijn kop,' zei ik uiteindelijk. 'De motor deed het weer gewoon toch?'

---

Happy Birthday my Potter!

Athene Clarisse Valentin - Paladin - Chelmsford, Groot-Brittannië.
"Binnen een uurtje of twee vertrekt er een boot bij de haven," vertelde Jace aan Athene toen het gesprek voorbij was. Athene sprong meteen overeind en liep naar de gang. Ze liet de rits van haar jas los en ging met haar hand losjes door haar haar.
"Dan zie ik je over een uur of twee bij de haven." Ze opende de voordeur met een ruk, aangezien Athene niet de behoefte had nog twee uur bij Jace te zitten. Hij haalde het bloed onder haar nagels vandaan, ook al had ze hem ergens wel nodig. Ah, Jace kon wel tegen een stootje. En hij zou blij zijn om te zien dat Athene weg ging. Kon hij terug in zijn zetel zitten en zijn boek lezen.
"Als je mij nodig hebt; je weet mijn appartement zijn." Athene zei het zo stil dat ze betwijfelde of Jace het überhaupt gehoord had. Ze hoopt dat hij het niet gehoord had, want Jace had haar nooit nodig. Niemand had haar ooit nodig. Athene smeet de voordeur achter zich dicht en liep het pad af, dat naar het huis leidde.

---

kindness is never a burden.

Jace Alexander Herondale || Paladin || Chelmsford, Groot-Brittannië.
Athene sprong meteen overeind bij Jace' mededeling dat de boot binnen een uur of twee zou vertrekken. Ze haalde een hand door haar haar en liet haar jas open hangen.
"Dan zie ik je over een uur of twee bij de haven." Athene liep naar de voordeur en opende deze met een grote ruk. Ze had blijkbaar niet de behoefte om nog twee uur bij Jace te blijven. Die laatste haalde even zijn schouders op.
"Als je me nodig hebt, je weet mijn appartement zijn." Jace kon het nog net opvangen, aangezien de jonge vrouw enorm stil sprak. Ze smeet de voordeur dicht en Jace kon haar nog net het pad af zien lopen door het raam aan de voorgevel van het huis. Zijn handen raapten een ring van tafel die het meisje er hoogstwaarschijnlijk per ongeluk had laten liggen.
Jace voelde niet echt de behoefte om haar achterna te gaan en het terug te geven. De jongeman ging weer in de zetel liggen en besloot verder te lezen.

---

help

Athene Clarisse Valentin - Paladin - Chelmsford, Groot-Brittannië.
Athene liep met grote passen terug naar haar appartement, meer in het centrum van Chelmsford. Ze keek niemand aan en staarde zonder enige emotie op haar gezicht voor zich uit. Mensen die het durfden haar voor de voeten te lopen kregen een aantal beledigen naar hun hoofd gesmeten, net zoals de chauffeurs van de vele auto's en bussen die Athene niet op tijd zagen, terwijl zij de straat overstak.
Even later stond de vrouw in haar kleine appartement en trok ze de leren jas met een zucht uit. Ze wierp het kledingstuk over een stoel en trok meteen uit haar shirt uit. Op haar weg naar de badkamers trok Athene haar oorringen en andere sieraden uit, om tot de conclusie te komen dat zij de ring van Gavin niet meer om had. Ze droeg hem altijd. Athene kreunde toen ze zich herinnerde dat ze de ring even had afgedaan bij Jace thuis om ermee te prutsen terwijl hij aan het bellen was. Nu moest ze terugkeren mocht ze de ring terug willen. Athene douchte zo snel als ze kon, trok een verse simpele jeans aan met een diep uitgesneden zwart topje. Niet voor Jace, maar het was het eerste dat ze in haar kast vond.
Athene trok opnieuw haar leren jasje aan en zette de tocht terug naar Jace' villa in.

---

kindness is never a burden.