{Speeltopic} Jumpers - Speeltopics

Regels
- Minimaal 4 regels.
Het liefst meer
- Houd rekening met elkaar
Wanneer iemand bijvoorbeeld te druk is met school of een tijdje weg is of iets dergelijks
- Iedereen speelt met zijn eigen karakter, tenzij je toestemming hebt van de ander.
- Maak je personage geen Gary Stu of Mary Sue
Dit betekent dat je personage niet mag leiden aan het Superman-syndroom. Je personage ziet er geweldig uit, iedereen valt voor hem of haar enzovoort.
- Niet godmoden
Dit betekent dat je alleen je eigen personage bestuurt, en niet die van een ander tenzij je hier toestemming voor hebt.

Jumpers
- Lily Anderson - Macabre
- Vanity Sky Lowland - Jaimes
- Olive Sarah Parker Pebble
- Nicklous 'Nick' Holt WillNotLearn
- Mike Evans - OhMyZiam
- Nog vrij.


Paladins
- Rosean 'Rose' Lilith Delacroix -Macabre
- Nog vrij.
- Nog vrij.
- Matthew Anderson Jolene
- James Jason Kirk LostMagic
- Nog vrij.

Mensen
- hayley Melody Lilian LostMagic
- Isabelle “Belle” McCloud Glucio
- Esmee Hayden Jessiiicaa
- Chase Morgan Michaelson - WillNotLearn
- Oliver Drew Dalton - Jolene
- Nog vrij.

# Gebaseerd op de film Jumper
# Rollentopic

# Praattopic/TalkTopic

[ bericht aangepast op 19 feb 2013 - 19:29 ]

---

Don't be like the rest of them, darling

Graymark schreef:
Jacqueline Emelie Grantaire || Jumper || Frankrijk, Parijs, Champs-Elysees.
Jackies gsm trilde in haar broekzak. Ze haalde het ding eruit en bekeek even het bericht dat ze had gekregen. Adrien en Aimée probeerden de aandacht op hen gevestigd te houden. Adrien had een veel te homo vestje aangetrokken en poseerde nu voor de camera van zijn zus.
Er was niet echt veel volk in de brede winkelstraat vandaag, wat vreemd was, aangezien er altijd wel veel volk was. Jack moest even glimlachen vanwege haar vreemde vrienden.
Adrien was een jongen met blond, krullerig haar en van die uitzonderlijke groene ogen die je haast nergens zag. Hij was zeker niet lelijk en al helemaal niet zo verwijfd als hij nu deed. Af en toe deed hij zo. Hij had een goed gevoel voor humor. Het gebeurde zelden dat Jackie niet moest beginnen lachen als ze in zijn buurt was.
Adrien was ergens wel een beetje meisjesachtig, aangezien hij echt geen seconde zijn mond kon houden. Zelfs als er niemand luisterde. Jack was lang op hem verliefd geweest. Hij deed haar altijd lachen en ze werd er verlegen van in zijn bijzijn. Dan was er dat ene jaar geweest... Ze waren bijna een jaar samen geweest.
Uiteindelijk bleek dat het 'vuurwerk' verdwenen was en ze hadden besloten om gewoon vrienden te blijven. Het was wel een groepje, Adrien, Aimée en Jack. Aimée vond haar broer een idioot. Dat vond Jack ook. Dat vond iedereen. Maar hij was een lieve, schattige, knappe idioot.
Jack stopte haar gsm weer weg. "Jongens, ik moet gaan," meldde ze een beetje zachtjes. Het duurde even tegen dat ze door hadden dat Jack wat had gezegd. Aimée en Adrien keken haar aan alsof ze net voor de eerste keer gejumpt had. Ze wisten dat ze een Jumper was. En ze vonden het verschrikkelijk cool.
"Waar moet je heen?" vroeg Aimée uiteindelijk.
"Naar huis, mama heeft gekookt." Jack woonde niet meer thuis, maar het was haar verjaardag vandaag, dus had haar moeder voor haar gekookt. Dat was ook de reden dat ze was gaan shoppen met haar vrienden. Jack gaf niet veel om verjaardagen, maar het was leuk om haar moeder eens te bezoeken. Ze was een geweldige kokkin.
"Tot ziens dan, lieve jarige," zei Adrien. Hij trok haar even tegen zich aan en drukte een kus op haar wang, bij wijze van afscheid. Ze waren alledrie nogal typische Fransen.

Wanneer Jack het huis van haar moeder bereikte, deed ze de garagedeur open en ging ze naar binnen. Ze wilde net roepen dat ze er was, totdat er iets vreemds gebeurde. Jack sprong direct achteruit en stelde zich verdedigend op, totdat ze besefte dat het een Jumper was geweest. Ze ging recht staan en keek het meisje even vreemd aan.
"Sorry, gaat het?" vroeg het meisje haar. Ze was niet echt groot en had kort, bruin haar.
"Ja, best wel," zei Jackie argwanend. Haar accent had in die drie woorden al sterk door geklonken.
"We zijn hier bezig met een opname voor een film," loog het meisje. Jackie moest even grinniken en fronste haar wenkbrauwen. "Wat je net meemaakte was een special effect. De crew en ik hadden alleen niemand hier."
Jack moest even geamuseerd grinniken en sloeg haar armen over elkaar. Het meisje was geen bedreiging, aangezien ze niet wilde dat Jackie wist dat ze een Jumper was.
"En de camera's zijn verboren... Daarom zie je die ook niet." De stem van het meisje klonk vol overtuiging. Het was lachwekkend. Ze keek Jackie aan.
"Leuke special effects, hoor. Vooral omdat je in mijn moeders garage staat. Ben je nieuw met Jumpen of zo?" vroeg Jackie sceptisch.

Vanity Sky Lowland || Jumper
Het meisje springt gelijk achteruit en Vanity hoopt maar dat het meisje niet teveel gezien heeft. Net de andere kant op keek of wat dan ook. Het meisje stelt zich apart op, haast alsof Vanity haar wilde aanvallen. Ze heeft er geen idee van hoe het meisje heet, maar ze krijgt een merkwaardige blik toegeworpen. Ze zegt argwanend dat het best wel gaat en Vanity knikt dan. Het meisje kan alleen maar geamuseerd grinniken en slaat dan haar armen over elkaar. Ze kijkt Vanity aan en zij kijkt terug.
'Leuke special effects, hoor. Vooral omdat je in mijn moeders garage staat. Ben je nieuw met jumpen ofzo?'
Nu is het Vanity haar beurt om het meisje met een opgetrokken wenkbrauw aan te kijken en vernauwt dan licht haar ogen.
'Nee, ik ben helemaal niet nieuw met het jumpen,' zegt ze en kijkt het meisje strak aan. 'Ik ben gewoon een random richting ingegaan. Dat doe jij vast ook weleens?'
Ze weet niet zeker of het meisje wel een jumper is, maar dat bluft ze gewoon.

---

I'm Ellie's & Mitshy's little secret. Rawr.

Jacqueline Emelie Grantaire || Jumper || Frankrijk, Parijs.
Het meisje keek Jackie met een opgetrokken wenkbrauw aan en vernauwde haar ogen lichtjes.
"Nee, ik ben helemaal niet nieuw met het jumpen," zei ze dan, met een strakke blik op Jackie. Die laatste haalde achteloos even haar schouders op. "Ik ben gewoon een random richting in gegaan, dat doe jij vast ook wel eens?"
"Niet echt," antwoordde Jackie. "Ik jump over het algemeen niet echt veel voor de lol. Ik leef eerder van dag tot dag en zie wel wat me uitkomt." Ze trok terwijl ze het zei haar jas uit om het huis binnen te gaan, maar ze bleef even twijfelend staan.
"Als je me niet de waarheid wilt vertellen, vind ik dat best. Wil je binnen komen?" vroeg ze, met een vragende blik op de deur. "Je bent in Parijs trouwens, moest je dat willen weten."

---

help

Athene Clarisse Valentin - Paladin - Chelmsford, Groot-Brittannië.
Athene slaakte een kreetje toen Jace haar met gemak de hal binnen sleurde. De vrouw stond kwaad op en slingerde Jace allerlei scheldwoorden toe terwijl hij de trap op liep. Toen Athene de man niet meer zag, streek ze haar kleren plat en woelde met haar hand door de bruine lokken. Ergens was ze wel opgelucht dat Jace nu met haar mee ging naar Nederland, maar ze haatte dat ze die dingen tegen hem had gezegd. Nu voelde ze zich zo breekbaar.
Athene speelde afwezig met een lok en dacht aan van alles en iedereen. Ze hoorde het geluid van water die stroomde, wat betekende dat Jace al onder de douche zat. Toen bond ze haar haar samen in een paardenstaart en stond op. Ze liep door de gang naar de volgende kamer, die de kamer met de drankcollectie was. Deze keer schonk Athene geen glas voor zichzelf in, maar liep verder naar de volgende kamer en zo kwam ze terug uit op de gang.
Athene zag Jace de trap af lopen en volgde hem met haar blik, maar sprak geen woord tegen hem.

---

kindness is never a burden.

Jace Alexander Herondale || Paladin || Chelmsford, Groot-Brittannië.
"N'ah, waarom zo humeurig?" zei Jace op een toontje alsof hij tegen een klein kindje praatte wanneer hij Athene zag. Hij liep naar de kast met alle wapens en stak een revolver achter in zijn broek, waarna hij er zijn hemd over trok zodat het onzichtbaar werd.
"Heb jij trouwens wapens mee of ben je helemaal onvoorbereid?" vroeg Jace. Er zat een lichte spot in zijn stem en hij stak nog een dolk in de schede die zich aan zijn arm bevond. Jace' wapencollectie was enorm uitgebreid, en dan had je de kelder nog niet eens gezien. Niet dat hij ze ooit allemaal zou gebruiken, maar hij had ze wel. Het zou een ongelofelijke ramp zijn moest de politie hier ooit binnenvallen, maar Jace had een goeie gewoonte om spoorloos te verdwijnen. Hij haalde zijn iPhone uit zijn broekzak en toetste een nummer in.

---

help

Seriously, people? Dit gaat toch niet doodvallen na amper een maand?

---

help

[ben aan het wachten op een reactie van Shelob]

---

'Doubt kills more dreams then failure ever will'

Glucio schreef:
Isabelle "Belle" McCloud

Jared keurde mijn keuze voor de mustang goed, wat mij ook niet verbaasde. Die dingen waren vet en bovendien totaal niet meisjesachtig, zoals sommige andere auto's die ik er op zich wel leuk uit vond zien. Nadat hij zei dat hij toch meer van het "snelle gebeuren" hield, vroeg hij nogmaals naar de naam van de motorgast. Hij had inderdaad nog helemaal niet gereageerd. Ik richtte daarom ook mijn blik op hem en keek hem verwachtingsvol aan.
'Chase Michaelson,' antwoordde de jongen die dus Chase heette. Ik wist niet echt iets meer te zeggen en keek even van de ene man naar de andere. Jared zei echter dat hij weg moest en voor ik überhaupt normaal gedag kon zeggen, zat hij al in zijn auto en scheurde weg.
'Okeeeeej,' kwam er uit mijn mond, terwijl ik de wagen nakeek. 'Ben ik de enige die denkt dat hij niet op een legale manier aan die auto is gekomen?' mompelde ik en keek even naar Chase. 'Ik bedoel, hij antwoordde wel heel vaag, toen ik vroeg hoe hij er aan kwam en nu gaat hij opeens vandoor,' ging ik verder. Toch maar even het kenteken van de auto en zijn naam intypen in google straks. Gewoon voor de zekerheid.

---

Happy Birthday my Potter!

Chase
De jongen, die er eerder bij had gestaan leek plots heel veel haast te hebben om weg te gaan, voordat ik of het meisje iets terug konden zeggen toen hij gedag had gezegd was hij al in zijn auto gestapt en weg gereden. 'Okeeeeej,' Hoorde ik het meisje zeggen en toen ik naar haar keek zag ik dat ze de auto na keek, net zoals ik gedaan had. 'Ben ik de enige die denkt dat hij niet op een legale manier aan die auto is gekomen?' vraagt ze dan, 'Ik bedoel, hij antwoordde wel heel vaag, toen ik vroeg hoe hij er aan kwam en nu gaan hij opeens vandoor.' vervolgt ze, 'Hmm.. Je bent niet de enige, maar dan heb je nog steeds de mogelijkheid dat hij gewoon plots weg moest' opper ik, hij had gezecht dat hij de auto van zijn ouders had gekregen toch? Misschien had hij niet meer zo'n goede band met zijn ouders, ik had dat in ieder geval niet. Mijn moeder was overleden of vermoord en mijn vader zie ik niet zo vaak meer.

[ bericht aangepast op 5 maart 2013 - 17:21 ]

---

Don't be like the rest of them, darling

|Q was weggevallen, Marthe. Ik ga straks reageren met Athene. :x |

---

kindness is never a burden.

[Het lag al twee dagen dood.

Jaimster?]

---

help

Athene Clarisse Valentin - Paladin - Chelmsford, Groot-Brittannië.
"N'ah, waarom zo humeurig?" vroeg Jace op een kinderlijk toontje. Athene ontweek zijn blik en bromde een antwoord terug. Ze verstond zelf niet echt wat ze net zei dus formuleerde een ander antwoord. "Maakt je geen zorgen, mijn humeur zal zo veranderen wanneer ik eindelijk op pad ben met Jace Herondale." Ze zuchtte en sjokte achter hem aan naar de kast waar hij eerder het mes had uitgehaald.
"Heb jij trouwens wapens mee of ben je helemaal onvoorbereid?" vroeg Jace terwijl hij een revolver in zijn broek stak. Athene nam nonchalant een appel uit de fruitmand naast haar en toonde de voering van haar jasje. Er zaten een stuk of drie messen in en een revolver met extra patronen.
"Maak je geen zorgen," herhaalde Athene en nam een hap van de appel. Ze had de spot in Jace' stem gehoord, maar negeerde die en keek hem aan toen hij zijn iPhone uithaalde en een nummer intoetste.
"Wie bel je?" vroeg ze en probeerde haar nieuwsgierigheid uit haar stem te laten, wat faalde.

---

kindness is never a burden.

Jace Alexander Herondale || Paladin || Celmsford, Groot-Brittannië.
Athene bromde een onverstaanbaar antwoord. Jace deed de moeite niet om te vragen wat ze zei en liep terug naar de kast, waar hij een paar wapens nam en opborg.
Jace was niet bepaald het persoon die graag een serie messen in zijn jas opborg. Het was onhandig om er één te trekken en je liep ook nog eens de kans om jezelf te verwonden terwijl je gewoon ergens heen liep. Alleen zijn revolvers bleven altijd achteloos ergens achter de rekker van zijn broek, omdat je echt een idioot moest zijn om hem te laten afgaan als je hem niet vast had. Jace was verre van een idioot. Hij zocht even naar extra kogels.
"Maak je geen zorgen," zei Athene. Jace draaide zich even om en schudde afkeurend zijn hoofd wanneer hij de voering van haar jasje zag. Hij stopte de kogels ergens in zijn binnenzak.
Jace was niet iemand die belust was op de grote wapens. Dat was gang-gedoe en hij haatte bendes. Ze dachten altijd dat ze stoer waren omdat hun geweer het grootst was.
Jace was wel iemand die geïnteresseerd was in wapens. Hij kende enorm veel technieken met zoveel wapens dat het je letterlijk een dag zou kosten om ze allemaal op te noemen.
"Wie bel je?" vroeg Athene wanneer Jace een nummer intoetste op zijn iPhone.
"Wil je soms over zee zwemmen?" mompelde Jace niet bepaald vrolijk. Athene had zijn humeur een beetje verpest. De telefoon schakelde over en Jace begroette iemand aan de andere kant van de lijn. Het telefoontje duurde niet lang. Dat deed het nooit. Je zou kunnen zeggen dat Jace een te hoog aanzien had om iets geweigerd te worden, of in ieder geval zijn ouders toch.

---

help

Vanity Sky Lowland || Jumper
Het meisje haalt achteloos haar schouders op en ergens ergert dat gebaar me. Alsof ze het zelf allemaal wel beter weet, dan ik. Als ik vraag of ze ook weleens in een random richting jumpt antwoordt ze: 'Niet echt, ik jump over het algemeen niet echt veel voor de lol. Ik leef eerder van dag tot dag en zie wel wat me uitkomt.' Ze heeft haar jas uitgetrokken en lijkt even twijfelend te blijven staan. Waarom weet ik niet.
'Als je leeft van dag tot dag, dan lijkt het me best alsof je achteloos over dingen denkt en je nergens druk om maakt. Lijkt mij dan alsof je ook wel jumpt voor je lol,' breng ik er tegenin.
'Als je me niet de waarheid wilt vertellen, vind ik dat best.' Ik trek een wenkbrauw op en kijk haar aan. 'Wil je binnen komen? Je bent in Parijs trouwens, moest je dat willen weten.'
Ik klem gewoon even mijn kaken op elkaar en haal adem door mijn neus.
'Ik spréék ook de waarheid,' zeg ik geïrriteerd. 'En nee, ik hoef niet perse binnen te komen, want je zit niet eens op mijn bezoek te wachten.'
Ondanks dat ik wel dingen wil weten, nog meer, over het jumpen, maar ik weiger dat aan haar te vragen.

---

I'm Ellie's & Mitshy's little secret. Rawr.

Athene Clarisse Valentin - Paladin - Chelmsford, Groot-Brittannië.
"Wil je soms over zee zwemmen?" mompelde Jace. Athene rolde terug met haar ogen. Hij was altijd zo vervelend. Ze vroeg zich af waarom ze ook al weer bij Jace was. Maar op de één of andere manier deed Jace haar altijd denken aan Gavin, en die miste ze met heel haar hart.
Athene slikte moeilijk en luisterde met half oor naar het telefoontje van Jace. Ze ging op een stoel zitten en staarde wat zwijgend voor zich uit, terwijl ze met de rits van haar leren jasje speelde.

|Sorry dat-ie zo kort is, maar mijn moeder zaagt weer eens. :x |

---

kindness is never a burden.

[Moet ik nog ergens op reageren?]

---

"When all of your wishes are granted, many of your dreams will be destroyed.''