[RPG]The Mirror Games || Speeltopic 1 - Speeltopics

District 1 [Luxeproducten Capitool] :
- Elliss 'Ell' Morea || xAquamaris
- Rosa Angel Diamond || Lucerna

District 2 [Wapens en Vredesbewakers] :
- Jason Benjamin Gabriëls || Nyan
- Adelaine Cynthia Vanish || Sicam

District 3 [Technologie] :
- Boy District 3 || Dead
- Nell Carter || xAquamaris

District 4 [Visserij] :
- David Matthew Skies || Libera
- Vivian Seabell || xVitae

District 5 [Medisch onderzoek] :
- Jesse Myron Kingg || Moams
- Samarah Emily Jones || Libera

District 6 [DNA-manipulaties en -mutaties] :
- Vincent Theodore Thomas || Seaver
- Phebe Tamara Ryan || Arriver

District 7 [Hout] :
- Nathan Matthew Daniëls || Neolaia
- Helena Indigo Carter || Seaver

District 8 [Textiel] :
- Boy District 8 || Dead
- Girl District 8 || Dead

District 9 [Industrie] :
- Boy District 9 || Dead
- April Avery || foxfaceXXX

District 10 [Vee] :
- Boy District 10 || Dead
- Hyder Rhyddid || Vegangirl

District 11 [Landbouw] :
- Boy District 11 || Dead
- Lilia Delilah Flores || Nyan

District 12 [Steenkool] :
- Raff Magnus Baxwoll || TeamMellark
- Aubrey-Jane West || Neolaia

Regels:
~ Naamsveranderingen doorgeven.
~ Post minstens 5 zinnen, dat lukt echt wel. Gebruik maar gevoelens, omgeving, gedachten, dingen uit het verleden, enz.
~ Wees aardig voor elkaar, maar dat spreekt vanzelf(:
~ Bestuur de personages van anderen niet, dat hindert.
~ Alleen Sicam en Libera openen nieuwe topics.
~ Post regelmatig. Minstens een stukje per twee dagen zou fijn zijn.
~ Offtopic tussen haakjes of in het Rollen+praattopic


LET OP: Doordat de tributen door een kracht bij hun districtgenoten worden gedreven, zijn die bijna automatisch bondgenoten. Denk daaraan als je andere users vraagt om bondgenoot te worden!

Rollen+praattopic 1


xxx,
De beheerders van The Mirror Games: Sicam en Libera

[ bericht aangepast op 21 feb 2013 - 11:27 ]

---

:)

{ @foxfaceXXX Hyder wil wel ^^ Ik zal haar je kant op sturen. En trouwens, sorry ik had helemaal niet door dat we gestart waren }

Hyder Rhyddid ~ District 10 || Doolhof

Ik had me gewoon de hele tijd afwezig gehouden. Ik wilde niet de strijd aan. Ik kon net zo goed doodgaan deze hongerspelen, ik bedoel: Had het nut? Ik was van District 10, die wonnen nooit. Dus technisch gezien had ik geen kans. Geweldig. Ik hoopte stieken dieren tegen te komen, dan had ik tenminste een kans. Ik wilde gewoon terug, terug naar mijn vader, mijn vrienden. Ik had ergens wat spullen gevonden, ik wist niet hoe die er kwamen, maar ik nam er maar genoegen mee. Een kleine dolk was het enige bruikbare ertussen. Nou ja, dat was zo erg nog niet.
Ik sloeg af naar rechts. Waarom moest er nou weer een doolhof zijn? Ik was best wel goed in verstoppen, maar aan de andere kant was ik heel slecht in overleven met alleen maar een dolk. Ik bedoel, wat moest ik daar nou mee? Mensen vermoorden en dan hun spullen jatten? Ja, dat is pas fair.
Ik sloeg linksaf in het doolhof en ik stuitte op een meisje. Vermoedelijk district 9, aangezien ik gebiologeerd naar iedereen heb zitten staren tijdens de trainingen om zo mijn vijanden in te schatten. Het leek alsof ze pijn aan haar knie had. Ik hief mijn dolk om toe te slaan, maar ik kon het gewoon niet. Doden zat niet in mijn aard. Zelfs bij dieren niet. Ik zuchtte en liet de dolk zakken.
'Heb je pijn?'

---

I will keep watch.

Helena Indigo Carter || District 7 || Wapenhoorn
Ik had het idee dat ik harder rende dan mijn benen leuk vonden, maar zoveel boeide het mij niet. Ik kwam aan bij de medicijnhoorn waar ik en rugzak pakte en het één en ander er in gooide. Ik dacht even goed na of dit echt iets was wat ik wilde. Het ergste was nog dat ik geheel niet bang was dat ze mij iets zou doen. Lilia heette ze volgens mij. Het was of dat of Lila, sowieso één van de twee. Ik knikte rustig en glimlachte. "Ja, ja dat bedoelde ik. Dan zijn we beidde niet meer alleen." Ik gooide de rugzak over mijn schouder. Ik was blij dat ze zo positief reageerde op mijn voorstel, het gaf me het gevoel dat er hier ook nog mensen met gevoel waren, dat niet iedereen hier mij dood wilde zien. Ik keek nog snel even rond. Ik had een wapen, ik had een rugzak met wat spullen, dus tot nu toe ging het eigenlijk wel goed. Ik had ook al een soort van bondgenoot, dus ik hoefde niet bang te zijn dt ik dit alleen moest doen. Het enige minpunt was dat ik Nathan niet kon vinden en dan de snee in mijn onderbeen. Toch konden die twee me even niets schelen, vooral de snee niet. Nathan hoopte ik nog te vinden. Ik mocht Nathan eigenlijk wel, niet dat ik het hem ooit verteld had. Ik had het hem moeten vertellen toen ik de kans had. Ik had altijd zo afstandelijk gedaan omdat ik mij aan niemand wilde hechtte. Het ging duidelijk al beter, aangezien Lilia goed reageerde op de dingen die ik zij.

---

We've lived in the shadows for far too long.

Lilia Delilah Flores ||District 11 || Medicijnhoorn
Ze knikte rustig en glimlachte licht."Ja, ja dat bedoelde ik. Dan zijn we beidde niet meer alleen." ik begon licht te glimlachen."Heel graag,dus dan zijn we bondgenoten nu."zei ik met een glimlachje.Ik hijste mijn rugzak over mijn schouders en stak mijn hand dan naar haar uit."Ik ben trouwens Lilia uit district 11."stel ik me nog voor de zekerheid voor.
Volgens mij was haar districsgenoot niet dood ,want ik herkende zijn gezicht wel en die zat niet tussen de lijken."Maar misschien moeten we eerst naar een veiligere plek."zeg ik dan ,waarna ik om me heen kijk. Best niet de kant van de beroeps nemen.
(sorry dat het een korte post is )

---

I caught a golden trout! But the real treusure? Friendship - ACNH

Phebe Tamara Ryan||District zes||Begin doolhof.
Ik sta nu voor het doolhof en zie mijn districtgenoot nog nergens. 'Hij komt later wel' denk ik dan. Ik loop zachtjes het doolhof binnen en al snel zie ik mijn nieuwe prooi. Ik pak mijn mes al tevoorschijn en sluip van achter naar haar toe. Dan grijp ik haar en duw ik haar tegen de grond. 'Laatste woorden?' sis ik tegen haar. Ik pak mijn mes tevoorschijn en maak een snee in haar voorhoofd. Ik lach even gemeen, 'Je hoeft je niet te verdedigen, je vermoorden doe ik later wel' zeg ik dan spottend tegen haar. Ik geef haar nog een stomp tegen haar gezicht en dan ga ik wat van hun af staan, 'Voordat zij tegen gaat werken, moet ik er voor zorgen dat ze niet zo snel meer iets kan, maar vermoorden doe ik niet' denk ik snel. Ik loop langzaam weer naar haar toe en gooi dan snel mijn mes in haar linkerbeen. Dan loop ik nog langzamer naar haar toe en trek ik mijn mes weer terug, 'zo nu kan je mij niet zo snel meer iets doen, maar wees gerust,ik zal je voorlopig niks meer doen'. Ik draai me om, en dan bedenk ik me, dat die twee mijn grote wond kunnen zien, niet echt iets wat ik zou willen. Als ik het doolhof weer uit ben ga ik verder opzoek naar Vincent. Na een tijdje vind ik hem. 'Hi vincent' zeg ik dan tegen hem.

[ bericht aangepast op 23 feb 2013 - 18:35 ]

---

That is a perfect copy of reality.

{ OH GOSH What did you do to Hyder O_o }

Hyder Rhyddid ~ District 10 || Doolhof

Ik klemde mijn kaken enorm stevig tegen elkaar, zodat ik alleen nog maar kon kermen van de pijn. Ik was nog nooit zo bang geweest. Het liefst zou ik nu in een hoekje gaan zitten en keihard huilen, en hopelijk wakker worden uit deze nachtmerrie. Had dat kind geen gevoel ofzo? Ik probeerde omhoog te komen, maar zonder succes.
Je hoeft je niet te verdedigen, je vermoorden doe ik later wel
De stem van het meisje bleef zich maar herhalen in mijn hoofd. Een traan liep over mijn wang. Met een trillende hand ging ik naar de snee in mijn voorhoofd. Kalm blijven, Hyder. Roofdieren kunnen jouw angst ruiken, niet bang zijn.
Dat had mijn vader altijd tegen me gezegd. Hoe graag ik ook zou willen huilen, ik moest vechten tegen de tranen. De snee zou waarschijnlijk snel dichten, met of zonder water. Ik was gezond, dus dat zou goed moeten gaan. Toen ging ik met mijn beide handen naar mijn linkerbeen. Ik slaakte een pijnlijk gilletje. Dat deed echt pijn.
Waarom moest er nu überhaupt een hongerspelen zijn?! We hadden ons lesje wel geleerd, en alsnog, moesten we boeten voor iets dat onze voorouders gedaan hebben?
Ik kroop - met veel pijn gepaard - naar het meisje uit District 9.
'Alsjeblieft, help me' smeekte ik haar.

---

I will keep watch.

{Degene die uit het meisje van district 12 schrijft heeft nog niets gepost, hoe kan ik dan een bondgenootschap met haar aangaan??}

Raff Magnus Baxwoll - District 12 - Bij medicijnhoorn
Tevreden keek ik toe hoe de beroeps zich op de mutilanten stortten. Dit was precies mijn plan geweest.
Doordat de beroepstributen afgeleid waren, kon ik ongezien wat medicijnen en eten hamsteren.
Snel pakte ik een homp brood, een zak appels, twee veelbelovende potjes met waarschijnlijk een zalfje erin en nog een extra, nu mogelijk beter gevulde rugzak aangezien hij zwaarder en groter was. Ik wist nog een riem met messen eraan mee te grissen toen ik een pijnlijke steek in mijn arm voelde. Een gifpijltje had zich door mijn huid geboort en veroorzaakte wazigheid.
Duizelig rende ik zo snel - en ver mogelijk het doolhof in.

---

''Want a sugarcube?'' - Finnick Odair <3

Vivian Seabell || District 4 || Hoorn
Helemaal verdoofd van angst staar ik naar de mutilanten. Dave en Eliss roepen van alles naar me, maar ik reageer niet. Mutilanten zijn mijn grootste nachtmerrie. Het lijkt me echt verschrikkelijk om door zo'n beest kapot gescheurd te worden. Ik weet wel dat ik toch ooit mutilanten tegen zou moeten komen, maar ik had niet gedacht dat dat al zo snel zou zijn. Waarom zijn Dave en ik niet gewoon langer in het spiegeldoolhof gebleven? Dan hadden we de mutilanten nu niet gezien.
Één van de mutilanten kijkt me recht in de ogen. Ik zie de haat en kan niet meer bewegen. Nog vaag hoor ik hoe Dave iets over rugdekking gilt. Dat brengt me bij mijn positieven. Ik weet dat hij me nodig heeft en voor het Capitool lijk ik nu erg zwak. Ik ben verdwaald in het doolhof en ben bang voor mutilanten. Snel pak ik mijn drietand en ren naar Dave toe. Maar zodra ik zo'n mutilant aankijk, verstijf ik weer van angst. Dus ren ik zo snel als ik kan de Hoorn in. Dan lijk ik maar zwak. Het Capitool kan me toch niets boeien. En ze hebben toch gezien hoe ik heb kunnen vechten? Dat moet maar genoeg geweest zijn. Dan laat ik me uitgeput van angst op de grond in Hoorn vallen. Veilig voor de mutilanten.

---

Aerials, in the sky. When you lose small mind you free your life .

Elliss Morea || district 1 || hoorns:

De mutilant was gelukkig gestorven toen ik het zwaard in zijn maag had gestoken. Nog een geluk erbij dat ik Dave rugdekking had gegeven, want Vivian was na 10 seconden in de ogen van een mutilant kijken al weer weggelopen. Waarom ze het deed, daar had ik geen flauw benul van, maar ik deed ook de moeite niet om erachter te komen. Of ze was er bang voor, of ze was gewoon erg hard geschrokken. Maar ze was een beroeps, net als Rosa en ik, en ze kon goed met die drietand overweg, dus echt veel maakt het niet uit of ze daarnet was weggelopen of niet. Ik wilde eigenlijk weg bij de hoorn, nu, maar eerst moesten we de rest van wat er nog in de hoorns lag eruit halen. We konden het niet zomaar laten liggen. Dan zouden de andere tributen het zeker pakken.
‘Rosa’, roep ik. ‘En de rest ook! Jason, Adelaine vinden we wel, maar we moeten eerst en vooral een slaapplaats vinden voor vanavond, en al de andere spullen uit de hoorn halen, oké?’

---

Even as we grieved, we grew; even as we hurt, we hoped; even as we tired, we tried

Vincent Theodore Thomas ||District zes||Begin doolhof.
Ik dacht even na. Ik was goed in snel nadenken, een soort van in ieder geval. Ik had een rugzak met twee soorten zalven en een speer. Dan had ik ook nog een snee in mijn arm, maar dat kon mij even niet schelen. Ik leefde nog, dat was het belangrijkste. Ik zuchtte zacht en keek schichtig om mij heen. De beroeps waren niet dichtbij en zag mij dus niet. Dat was al één zorg minder. Ik ging langzaam rechtop staan, haalde diep adem en keek opzij. Daar was Phebe. Ik glimlachte zwak, blij dat ze het ook overleefd had tot nu toe. Ik had niet geweten wat ik had moeten doen als ze het bloedbad niet had overleefd. "Hoi Phebe." Zei ik met een kleine glimlach. Ik was ook blij dat ik haar hd gevonden voordat we het doolhof ingingen, het scheelde heel veel werk, aangezien we nu niet het hele doolhof hoefde af te zoeken. "Durven we het doolhof in?" vroeg ik en wees naar achteren waar een opening zat. Ik durfde te wedden dat ik nog tegen heel veel spieges op ging lopen, maar daar hoefde ik mij niet druk om te maken, spiegels aten je niet op. Niet voor zover ik wist tenminste. "zullen we gewoon hier het doolhof ingaan?" Vroeg ik twijfelend. Misschien waren daar ook al andere tributen.


Helena Indigo Carter || District 7 || Wapenhoorn
Ik knikte weer. Ze had een punt, als we hier bleven staan gingen we er sowieso aan. Ik keek even zoekend om mij heen. Een laatste poging om Nathan te vinden, maar ik zag hem niet. "Ik ben Helena, maar meeste mensen noemen mij Indi, mijn tweede naam is Indigo, vandaar." Zei ik en draaide me even om zodat ik haar aan kon kijken. Ik hield mijn mes stevig vast en liet mijn hand even langs de spiegels gaan. Ik hield niet van spiegels. Ze lieten je constant zien wie je echt was, in plaats van wie je wilde zijn. "zullen we gewoon hier het doolhof ingaan?" Vroeg ik twijfelend. Misschien waren daar ook al andere tributen. Ik deinsde iets achterit weg van de spiegels. Waarpm nou weer spiegels? Al het andere was prima geweest... Maar natuurliijk gingen de gamemakers niet voor 'prima', ze gingen voor vreselijk. Ieder jaar weer en dit jaar in het speciaal. Zo ging het nou eenmaal. "Of wil je een andere ingang zoeken?" Vroeg ik en keek even rond. De enige duidelijke ingangen die ik zag werden bewaakt door de beroeps, dus daar konden we niet langs.

---

We've lived in the shadows for far too long.

Lilia Delilah Flores ||District 11 || Medicijnhoorn >Doolhof
Ze knikte en keek nog eens rond ,ze leek iemand te zoeken volgens mij.
"Ik ben Helena, maar meeste mensen noemen mij Indi, mijn tweede naam is Indigo, vandaar."stelde ze zich voor en ik knikte dan.
"zullen we gewoon hier het doolhof ingaan?"vroeg ze."Of wil je een andere ingang zoeken?" ,ik wilde eerst even kijken welke openiingen er nog waren, maar ik zag net hoe de beroeps de laatste mutilant moorden en richting de hoorns komt."Deze is prima ,kom."zeg ik haastig en neem haar pols vast ,waarna ik naar het doolhof ren en er binenn ga. Nu hopen dat de beroeps niet achter ons aan gaan en ook dat Indi niet boos op me is omdat ik haar meetrok.

---

I caught a golden trout! But the real treusure? Friendship - ACNH

Helena Indigo Carter || District 7 || Wapenhoorn
Ik rende met Lilia mee terwijl ze me meetrok het doolhof in. Ze hd waarschijnlijk gewoon een beetje haast vanwege de beroeps die ons in de gaten kregen. "Ik hoop zo dat we niet verdwalen." Schreeuwde ik met lichte paniek in mijn stem. Verdwalen in een spiegel doolhof, dat kon nog best wel eens één van mijn grootste angsten zijn. Hoe cerder we warne hoe groter mijn stappen waren. Volgens mij waren het eerder sprongen dan stappen, maar ik had niet heel veel tijd om erover na te denken. "Hoe ver denk je dat we moeten?" Vroeg ik terwijl ik iets langzamer ging rennen. Ik had het idee dat we de beroeps nu wel ontv;ucht waren of in ieder geval wel heel even de tijd hadden om iets langzamer te rennen. De snelheid waarme wij er vandoor waren gegaan was onmenselijk in mijn mening, maar ik rende ook niet zo vaak. Ik kon echter wel lange stukken rennen, maar gewoonweg niet op deze snelheid, vooral omdat ik gewend was dat ik niet zo snel hoefde te rennen. Meestal was mijn rennen, meer een soort van joggen, maar oke, dat waren details. "We moeten in ieder geval voedsel proberen te vinden en water. Ik hou van water." Zei ik en slikte even.

---

We've lived in the shadows for far too long.

April Avery II District 9 II Doolhof
'Alsjeblieft, help me' Klonk er wanhopig uit Hyder. Ik had alle namen onthouden van de spelers plus hun trainingsscores. Ik hoopte ergens dat het van pas kon komen. Maar tot nu toe heb ik er niet veel aan gehad. Ik heb mijn speer bij me en kan Hyder ieder moment doden, maar ik zou haar goed kunnen gebruiken. Niet als of zij mijn bezit is ofzo, maar het is wel waar. En misschien heeft zij mij ook wel nodig.
''Sst, rustig maar. Blijf rustig zitten en houd je hoofd stil.'' Zei ik Terwijl ik een reep stof van mijn capuchon af scheurde en over haar hoofd probeerde te wikkelen. Zo te zien had zij een dolk. Waarom doodde ze me dan niet? Twee opties. 1. Ze is te bang. En 2. Ze heeft een bondgenootschap nodig maar daar kom ik later nog wel achter.
''hoe kom je aan die wond?'' Vraag ik op rustige toon. In de hoop dat ze rustig werd en me ging vertrouwen, want een bondgenootschap waarbij je elkaar niet vertrouwd eindigt nooit goed...

[ bericht aangepast op 25 feb 2013 - 17:42 ]

---

imperfection is beauty

Lilia Delilah Flores ||District 11 || Doolhof
"Ik hoop zo dat we niet verdwalen." schreeuwde Helena licht in paniek ,maar ik bleef nog even doorlopen tot ik zeker was dat de beroeps ons niet achterna zatenen ik stopte met lopen.
"Hoe ver denk je dat we moeten?vroeg Helena dan en ik stopte nu met rennen."Ik hoop dat dit ver genoeg is."zeg ik hijgend,lopen is zo vermoeiend
"We moeten in ieder geval voedsel proberen te vinden en water. Ik hou van water." zei Helena dan ,nu ze het erover had had ik ook plots zin in water ,maar hoe in hemelsnaam komen we in dit doolhof aan water.
Ikzelf hadnog een klein flesje meegegritst ,maar ik besloot het nog te houden in noodgevallen.
Ik keek even naar de armband ,die van mij stond waarschijnelijk op uit aangezien mijn districspartner dood is ,maar die van Indy moet nog werken.
"Euh ,leeft je districsgenoot nog?"vraag ik haar dan zacht ,want ik had daarnet toen mijn partner nog leefde en ik ook hier in het doolhof zat een stroomschok gekregen ,dus die armband zorgd er vast voor dat we niet te ver van elkaar blijven en als haar partner nog leefde ,dan moeten we hopen dat hij hier dicht in de beurt is.

Jason Benjamin Gabriëls || District 2 || buurt van de hoorns
Ellis stelde voor om de hoorns uit te kammen en er van 1 een kamp te maken,hij riep ons allemaal behalve Adelaine ,hij zei dat we haar later wel gaan vinden ,maar ik vond haar nu wel wat belangerijker dan een slaapplaats ,ze was tenslotte mijn districs genoot.
"Ik ga eerst Adelaine daaruit halen,daarna ga ik pas helpen."zeg ik grommend en loop eerst naar de plek toe ,waar ik haar nog kan zien achter het glas.
"Adelaine ,ik kom je halen ,blijf daar!"roep ik naar haar en rend het doolhof in.
Alleen dit maakt me zo verwarrend.Hoe moest ik nou weten welke kant ze is opgegaan."Adelaine!"roep ik naar haar en ren een beetje verder.
Ik loop een paar keer terug als de weg doodloopt en zie dan plots lichte krasjes op het glas ,wat misschien een spoor ik.Ik neem met mijn slechte arm mijn zwaard en volg de krassen. Misschien had ik me beter eerst verzorgd. ALs ik uiteindelijk bij een gang kom zie ik haar golvende bruine haren.
"Adelaine!"roep ik opgelucht en ren naar haar toe.

(Aangepast)

[ bericht aangepast op 26 feb 2013 - 19:07 ]

---

I caught a golden trout! But the real treusure? Friendship - ACNH

Adelaine Cynthia Vanish || District 2 || Zelfde plek als Jason
Al die tijd had ik toegekeken hoe de mutilanten de andere beroeps aanvielen, maar ik kon niks doen door dat verdomde glas. Ellis, de jongen uit 1, riep na het gevecht alle beroeps bij zich, behalve mij. Ik gromde en knarste met mijn tanden. Dat zou hij nog wel terug krijgen. Ik hoorde ook de stem van Jason, die zei dat hij mij er eerst uit wilde halen en dan pas zou helpen. Dat vond ik ergens best wel lief. 'Adelaine, ik kom je halen, blijf daar!' riep hij. Vervolgens riep hij nog een paar keer mijn naam, waarna ik hem deze gang in zie lopen. 'Adelaine!' roept hij opgelucht. 'Jason! Ik haat dit doolhof echt, dankje dat je me kwam halen.' ik zou eerst redden zeggen, maar had me nog wel even bedacht. Dat klonk zo dom. Waarschijnlijk zat Caesar Flickerman onze mentor al uit te horen, vragend of hij ooit wat had opgemerkt tussen Jason en mij. Daarbij moest ik vanbinnen even lachen, maar al snel focuste ik me weer. We zaten in de hongerspelen. En maar een of twee van ons konden hier uit komen. Natuurlijk kwam ik het liefste met Jason hier uit. 'Zullen we weer terug naar de hoorn?'

---

These rings that I'm breaking are making you a personal debt.

Jason Benjamin Gabriëls || district 2|| Doolhof> Hoorns
'Jason! Ik haat dit doolhof echt, dankje dat je me kwam halen.'Zei ze en ik glimlach licht.Wedden dat de cameras nu vollop op ons gericht zijn.
'Zullen we weer terug naar de hoorn?'vroeg ze dan en ik knikte.
"Is goed ik haat het hier ook."zeg ik en loop al door ,maar ik ben nogsteeds op mijn hoede voor andere tributen.
Ik was erg blij dat ik haar gevonden had.

(sorry dat mijn post erg kort is)

[ bericht aangepast op 26 feb 2013 - 14:16 ]

---

I caught a golden trout! But the real treusure? Friendship - ACNH