• 24 tributes
    1 Arena
    The Mirror Games


    De Hongerspelen zijn dit jaar omgetoverd naar the Mirror Games. De arena is een doolhof, van glas, spiegels en nog veel meer. Er zijn vele geheime vallen, mutilanten, en dit jaar twee hoorns: een hoorn des overvloeds met wapens, en een hoorn des overvloeds met medicijnen, water, voedsel, enzovoort. Omdat dit de 100e hungergames zijn, zijn er ook meer aanpassingen gedaan. Je vormt een team met je districtgenoot, en kan ook met hem/haar overleven. Deze kunnen niet verder uit elkaar dan een kilometer, omdat ze dan door een kracht van het Capitool terug worden getrokken naar elkaar toe.




    District 1 [Luxeproducten Capitool] :
    - Elliss 'Ell' Morea || xAquamaris
    - Rosa Angel Diamond || Lucerna

    District 2 [Wapens en Vredesbewakers] :
    - Jason Benjamin Gabriëls || Nyan
    - Adelaine Cynthia Vanish || Sicam

    District 3 [Technologie] :
    - Boy District 3 || Dead
    - Nell Carter || xAquamaris

    District 4 [Visserij] :
    - David Matthew Skies || Libera
    - Vivian Seabell || xVitae

    District 5 [Medisch onderzoek] :
    - Jesse Myron Kingg || Moams
    - Samarah Emily Jones || Libera

    District 6 [DNA-manipulaties en -mutaties] :
    - Vincent Theodore Thomas || Seaver
    - Phebe Tamara Ryan || Arriver

    District 7 [Hout] :
    - Nathan Matthew Daniëls || Neolaia
    - Helena Indigo Carter || Seaver

    District 8 [Textiel] :
    - Boy District 8 || Dead
    - Girl District 8 || Dead

    District 9 [Industrie] :
    - Boy District 9 || Dead
    - April Avery || foxfaceXXX

    District 10 [Vee] :
    - Boy District 10 || Dead
    - Hyder Rhyddid || Vegangirl

    District 11 [Landbouw] :
    - Boy District 11 || Dead
    - Lilia Delilah Flores || Nyan

    District 12 [Steenkool] :
    - Raff Magnus Baxwoll || TeamMellark
    - Aubrey-Jane West || Neolaia




    Regels:
    ~ Naamsveranderingen doorgeven.
    ~ Post minstens 5 zinnen, dat lukt echt wel. Gebruik maar gevoelens, omgeving, gedachten, dingen uit het verleden, enz.
    ~ Wees aardig voor elkaar, maar dat spreekt vanzelf(:
    ~ Bestuur de personages van anderen niet, dat hindert.
    ~ Alleen Sicam en Libera openen nieuwe topics.
    ~ Post regelmatig. Minstens een stukje per twee dagen zou fijn zijn.
    ~ Offtopic tussen haakjes of in het Rollen+praattopic



    LET OP: Doordat de tributen door een kracht bij hun districtgenoten worden gedreven, zijn die bijna automatisch bondgenoten. Denk daaraan als je andere users vraagt om bondgenoot te worden!




    Rollen+praattopic 1


    xxx,
    De beheerders van The Mirror Games: Sicam en Libera

    [ bericht aangepast op 21 feb 2013 - 11:27 ]


    :)

    Samarah Emily Jones || District 5 || Wapenhoorn
    '3..2..1!' Ik keek toe hoe Jesse wegrende. Hij vocht al snel met iemand en ik schrok even. Hij mocht niet sterven! We konden deze Spelen samen winnen! Terwijl ik zocht naar een pijl en boog, merkte ik dat er alleen maar wapens lagen bij deze Hoorn. Een eind verderop zag ik een 'hal' met daarachter nog een Hoorn. Zouden daar voedsel en medicijnen liggen?
    Eindelijk had ik mijn pijl en boog. Rennend naar mijn districtgenoot om hem te helpen, riep ik hem.
    'Jesse! Voorzichtig! Alsjeblieft!' mijn bruine haar hing in een staart op mijn rug, en daar was ik blij mee want normaal hing het altijd voor mijn gezicht. Dat kon ik er nu niet bijhebben.
    Ik probeerde me in het gevecht te voegen om Jesse te helpen, maar ik werd al snel geraakt door iets, een stukje boven mijn enkel die nu onder het bloed zat. 'Laat maar..' mompelde ik. Ik ging een aantal passen achteruit en probeerde me te verstoppen. Wat niet ging, aangezien dit doolhof het tegenhield. Toch wist ik buiten de gevechten te blijven om de hoorn. Wachtend tot Jesse eindelijk in veiligheid was, zat ik daar. Ik dacht dat we bondgenoten waren?
    'Jesse!!' riep ik nog een keer.


    :)

    Helena Indigo Carter || District 7 || Wapenhoorn
    Oplettend keek ik om me heen. Ik luisterde naar de stem die langzaam aftelde. Ik moest me focussen. Dit moest goed gaan, ik mocht niet nu al dood gaan. Ik slikte moeilijk en ging een stukje door mijn knieën, zodat ik zo meteen weg kon rennen. Ik zocht Nathan met mijn ogen, wat moeilijker was dan het leek dankzij alle spiegels. Ik kreeg er hoofdpijn van en had de neiging om mijn ogen gewoon dicht te doen. Nadat ik hem eindelijk gevonden had zuchtte ik opgelucht. In mijn hoofd telde ik de laatste paar seconde af. Daarna begon ik te rennen. Zo hard als mijn benen het toestonden rende ik naar de eerste hoorn die ik zag. De wapenhoorn. Ik pakte een mes wetend dat ik daar het beste mee was en bukte net op tijd voor een ander mes dat wel erg snel mijn kant op kwam. Mijn ademhaling werd automatisch sneller en mijn ogen proberen de persoon te zoeken die het mes gegooid had. Ik beet zacht op mijn lip en deinsde iets achteruit. Daarna begon ik weer te rennen. Net toen ik dacht dat ik weg ging komenwerd ik als het warn acherover getrokken. Met een harde klazp belandde ik op de grond. Ik wist niet wat er net gebeurt was, maar ik kon niet verder. Uit het niets werd ik naar achter getrokken. wilde trapte ik met mijn voeten. Waar was Nathan?


    We've lived in the shadows for far too long.

    [Ik ben vanaf morgenavond tot maandag middag afwezig. Jesse is dus een tijdje afwezig ^-^ Excuses voor het ongemak.]


    Never forget who you are

    Raff Magnus Baxwoll - District 12
    Angstig schrok ik op toen ik -niet zo ver van mij vandaan- een bange gil hoorde.
    Vastberaden rende ik de andere kant op, met de speer nog steeds in mijn zweterige handen geklemt.
    Nu pas realiseerde ik dat ik het bloedbad had overleefd. Mijn kansen van overwinnen waren net weer iets groter geworden.
    De wond boven mijn wenkbrauw begon erg te bonken en ik besloot om even tot rust te komen.
    Zuchtend ging ik tegen een spiegel zitten en bekeek mij in diegene tegenover me.
    Mijn zwarte haar stond alle kanten op en het bloed was helemaal over mijn wang gespijpeld.
    Met tegenzin haalde ik het hardgeworden bloed weg, wetend dat het alleen nog maar meer pijn zou doen.


    ''Want a sugarcube?'' - Finnick Odair <3

    Rosa Angel Diamond • District 1 • hoorn
    terwijl ik mijn bijl oppak, zie ik de jongen van district 10 op me aflopen, ik weet nog dat hij best goed kan vechten, en dat hij een goede score had op de training, maar ik had een betere score, dus ik kan hem best aan. ik loop op hem af, en probeer zijn keel door te hakken, hij verzet zich met zijn zwaard, door hem in mijn enkel te zetten, waardoor ik nog meer zin heb om hem te vermoorden, uiteindelijk kan ik met mijn bijl bij zijn keel komen, en probeer hem door te hakken, zijn hoofd valt er niet af, maar hij vecht tenminste niet meer terug, en dat zal wel een goed teken zijn. het is wel sneu voor hem, hij heeft de ergste dood die je je maar kunt voorstellen, hij heeft de spiegeldood, wat eigenlijk best heel erg logisch is in een spiegeldoolhof. zijn gezin zal mij nu wel haten, maar ik mocht district 10 nooit echt, en ze hebben toch niets met me te maken.


    I'm dying, praying, bleeding and screaming. Am I too lost to be saved? ~ Evanescence - tourniquet

    Jesse Myron Kingg ll District 5 ll gevecht Jason

    Met een stoot duwt hij mij weer van zich af. Het leek wel een soort worstelstrijd. Wie kon de ander het vaakst duwen? Woedend gooide hij een mesje naar mij toe, maar doordat ik hem goed geraakt had gooide hij scheef. Hij belandde nu niet in mijn buik, maar in mijn been. Kreunend van de pijn trek ik het mesje uit mijn been. Dankje wel Jason, nu heb ik tenminste een wapen.
    "Jesse!"
    Plotseling hoorde ik mijn districtsgenoot Samarah roepen, maar ik was te druk bezig om er op te reageren. De wond verbond ik later wel. Ik moest eerst korte metten maken met deze jongen. Nadat ik een stap gezet had, zakte ik kreunend van de pijn in elkaar.
    "Jason, we zijn allebei gewond. We kunnen niet meer vechten. Laten we dit een andere keer afmaken?"

    [ bericht aangepast op 20 feb 2013 - 20:04 ]


    Never forget who you are

    Jason Benjamin Gabriëls || District 2
    Hij zette een stap ,ik verwachte dat hij me zou aanvallen ,maar indeplaats daarvan ,viel hij neer van de pijn.
    Als ik hem zou aanvallen zou het ook niet veel uitmake ,want hij had nu een mes en had zijn armen vrij.
    "Jason, we zijn allebei gewond. We kunnen niet meer vechten. Laten we dit een andere keer afmaken?" fronsend keek ik hem aan en daarna hoorde ik Adelaine mijn naam roepen. Ik werd er verstrooid en verward van."Goed ,maar als je niet gauw weg bent ram ik je kop in."zeg ik snauwend ,waarna ik weg ren richting Adelaine.
    Aangezien ik nu zo verward was keek ik schichtig om me heen."Adelaine!?"roep ik ,ik vond haar niet direct in deze menigte.


    I caught a golden trout! But the real treusure? Friendship - ACNH

    Elliss Morea || District 1 || wapen hoorn:

    Nog steeds sta ik bij de medicijnen hoorn, maar ik ben het daar eerlijk gezegd kotsbeu. Niemand meer om af te slachten. Dus ren ik vlug weer naar de wapenhoorn. Daar staat Rosa, mijn districts-partner ook, en ik zie haar de jongen uit district 10 vermoorden. Spiegeldood. Zalig. Eén van de ergste doden die je je maar kunt voorstellen.
    "Nice job, Rosa!" roep ik lachend uit. Ik heb ook zin om nog iemand te vermoorden, maar ik vind even niemand gepast. Het lijkt me laag om iemand te vermoorden terwijl die niet kijkt, dus dat doe ik niet. Ik wil een bloederig gevecht. Ik wil het bloed zien stromen. Genadeloos. Onbeschaamd. Ik wil dat het publiek zo over mij gaat denken. Dan maak ik een goede indruk op de sponsors. Dat ik niet bang ben voor bloed, voor wonden, of wat dan ook. Dat ik het zelfs erg, erg graag wil zien vloeien.


    Even as we grieved, we grew; even as we hurt, we hoped; even as we tired, we tried

    [Libera, boy district3 is ook al dood btw&nu de jongen uit 9 ook]

    Vivian Seabell || District 4 || Spiegeldoolhof
    Pijnscheuten schieten door mijn been als ik de pijl eruit trek. Ik weet dat ik sterk moet blijven en spring overeind. Ik mag niet aan de pijn denken. Snel sprint ik een willekeurige kant op. Dit keer let ik er goed op dat ik geen spiegels raak. Een eindje verderop zie ik een jongen staan. Ik denk uit 9 ofzo. Ik ren achter hem aan met mijn drietand in de aanslag. Hij rent steeds verder het spiegeldoolhof in en ik volg hem op de voet. Uiteindelijk ben ik dichtbij genoeg om de drietand te gooien. Door de spiegel zie ik de schrik in zijn ogen. En de pijn op het moment dat de drietand hem raakt. Hij is op slag dood. Ik trek de drietand uit zijn lichaam en begin verder te lopen. Na een tijdje ben ik nog steeds geen enkele tribuut tegengekomen. Ik wil terug naar de beroeps, maar waar is de Hoorn? Hoe kom ik uit dit doolhof?


    Aerials, in the sky. When you lose small mind you free your life .

    Samarah Emily Jones || District 5 || Wapenhoorn
    'Jason, we zijn allebei gewond. We kunnen niet meer vechten. Laten we het een andere keer afmaken?' Ik keek hoopvol op toen ik merkte dat Jesse een eind aan het gevecht wilde maken. Hij zag er uitgeput uit en zat onder het bloed.
    Ik was blij toen Jason ermee instemde. Eerst wilde ik naar Jesse toerennen om hem te helpen, maar om me heen was het bloedbad nog in volle gang. Pijnlijk slikkend bekeek ik in een van de spiegels hoe de jongen van 10 gruwelijk werd vermoord. Ik sloot mijn ogen, hopend om dat zwarte gat te zien, maar ik zag alleen maar telkens weer een herhaling van bloed dat opspatte tegen de spiegels. Dit kon zo niet.
    Terwijl ik mijn ogen opende rende ik naar Jesse. Het kon me niet schelen wat hij vond, maar ik probeerde hem mee te slepen naar een veiliger plek. Terwijl om me heen nog een paar verschrikkelijke kreten te horen waren, kwam ik uit in een lege gang. Ik liep door, snel en angstig, tot het stil werd. Ik stond even stil om te rusten, licht hijgend onder Jesse's gewicht en keek om me heen. Prettig voelde ik me zeker niet hier. De dikke glazen wanden isoleerden al het geluid, en toen ik me zachtjes verontschuldigde aan Jesse, klonk het hol en echode door het stuk doolhof waarin we ons nu bevonden.


    :)

    David Matthew Skies || District 4 || Wapenhoorn
    Terwijl ik eindelijk mijn drietand in handen heb, zoek ik Vivian. Het is ook echt iets voor haar om te vertrekken - waarschijnlijk zonder dat ze het zelf doorhad - en daarna te vergeten dat ze bondgenoten heeft hiero. Ik kijk toe hoe Rosa nog de jongen van 10 doodt en geef haar een high-five.
    'Goedzo Rose!' ik grijns even en kijk dan nog eens om me heen. Vivian is echt weg.
    'Seriously, Viv, waar ben je!!!' eerst krijg ik geen antwoord, dus ik loop maar ergens heen. 'Ben zo terug,' mompel ik naar de rest van de beroeps. Ik loop en loop, tot een onzichtbare kracht me dwingt terug te gaan. Hè? Wat is dit nou?
    Dan hoor ik weer de stem van president Snow in mijn hoofd. De tributen van elkaars District worden bijelkaar gehouden door een onzichtbare kracht, in een afstand van 1 kilometer. Dat betekent dat ik dus de andere kant op moet.
    Nu rennend roep ik Vivian nog een keer. Ik raas langs de Hoorn door de gangen tot ik eindelijk haar blonde haar zie. Stil sluip ik dichtbij, licht grijnzend. Ik probeer op mijn tenen te lopen zodat ze me niet kan horen. Ik wil haar laten schrikken, daar ben ik nogal goed in soms.
    Als ik eindelijk bij haar ben, sla ik een arm om haar heen. 'Heeee Viv! Gezellig hier hè?!' roep ik.


    :)

    Adelaine Cynthia Vanish || District 2 || Op een random plek in het doolhof.
    Na duizenden gangen in gegaan te zijn, zie ik Jason. 'Jason!' roep ik, en ik ren op hem af. Vervolgens knal ik keihard met mijn kop tegen het kraakheldere glas. Zacht vloek ik. Das niet goed voor de sponsors. Ik hoorde een stem een verontschuldiging mompelen. Praatte het doolhof, of was het een echo van een van de tributen? Met twee messen, elk aan een kant liep ik door, de punten tegen het glas. Zo vond ik uiteindelijk mijn weg naar Jason. Of in elk geval, een soort van. Er zat nog één dunne glazen wand tussen ons. Ik legde één van mijn handen tegen het glas aan en keek hem aan. Eigenlijk was het om te voelen hoe dik het glas was, maar misschien vonden de sponsors het er wel "lief" uitzien. Ik glimlachte en keek Jason aan. 'Net niet.' grapte ik.


    These rings that I'm breaking are making you a personal debt.

    Rosa Angel Diamond • district 1 • hoorns
    "nice job, Rosa" hoor ik opeens achter mij. ik draai me om en zie Ellis daar staan. ik weet dat hij liever niet Ellis wordt genoemd, Ell houd er van om mensen te vermoorden op de ergste manieren. opeens verga ik van de pijn. de jongen van 10 heeft zijn zwaard, niet zomaar in mijn enkel gezet, maar hij heeft het op het pijnlijkste plek op je hele enkel gezet, de achilleshiel. ik strompel naar de medicijnenhoorn. ik zoek iets om mijn enkel te verzorgen. maar aangezien ik daar in mijn district nooit zoveel mee te maken dus eigenlijk heb ik geen idee wat ik moet zoeken. "weet jij wat ik nodig heb om mijn enkel te verzorgen, ell" vraag ik aan Ellis, hij is bij de wapenhoorn, maar misschien hoort hij me toch zodat hij mij kan helpen.

    [ bericht aangepast op 21 feb 2013 - 13:48 ]


    I'm dying, praying, bleeding and screaming. Am I too lost to be saved? ~ Evanescence - tourniquet

    Jason Benjamin Gabriëls || District 2 || buurt van de hoorns
    'Jason!' hoorde ik weer vaag en daarna hoor ik een luide bonk ,waardoor ik verschrikt omdraai.maar het glas en de spiegels blokeren mijn zicht. Ik had dus absoluut gen zin om het doolhof in te gaan.
    Als ik even later Adelaine zie ren ik naar haar toe.Doordat ze met haar hand op de glazen wand zit ,stop ik zodat ik er niet tegen loop ,want dat zou erg lomp zijn.
    Ze glimlachte en ik glimlachte automatich terug ,maar eerst moet ik zien te weten hoe we haar uit dat doolhof kunnen krijgen.
    Misschien kon ik het glas inbeuken ,zodat het kapot zou zijn en ze eruit kon."Pas op ik ga het glas inbeuken."waarschuw ik haar eerst ,waarna ik naarachteren ga een aanloop neem en verheet dat mijn goede schouder gewond is. Als ik tegen het glas aanbeuk ,breekt het niet ,maar een enorme schok van pijn gaat door me heen. Luid begon ik de vloeken ,zelfs geen krasje. Met mijn hand hou ik mijn pijnelijke schouder vast . Volgens mij heb ik hem officieel gebroken nu.
    Daarna begon ik tegen het glas te stampen ,maar het had geen zin .Ik leek net zo'n hopelooze knul die niet bij zijn liefde kon geraken ,ookal was ik niet verliefd op haar. Maar het kon wel zorgen dat het Capitool van ons begon te houden en dat betekende sponsors.


    I caught a golden trout! But the real treusure? Friendship - ACNH

    Elliss Morea || district 1 || medicijnen hoor:

    Dan roept Rosa naar mij. ‘Weet jij wat ik nodig heb om mijn enkel te verzorgen, Ell?’ vlug ren ik naar de medicijnen hoorn, en zie haar wonde. Pijnlijk. Erg pijnlijk. Normaal gezien, als het mijn slachtoffer was geweest, was ik hier erg blij mee geweest. Maar ze is mijn districtspartner. En ik moet zeggen dat ik hier helemaal niet blij mee ben. Over medicijnen hebben we wel wat geleerd tijdens onze vele trainingen in District 1, maar we hebben ons vooral geconcentreerd op wapens. Zonder uiteraard te beseffen dat medicijnen en planten net zo handig zijn. Misschien zelfs nog handiger.
    ‘Ik ga eens kijken, Rosa. Zet jij neer, waar ze je niet kunnen vermoorden.’ zeg ik tegen haar. In begin de hoorn te doorzoeken. ‘Probeer deze eens!’ roep ik, terwijl ik haar iets toewerp dat Solum Sanguis heet. ‘En dit hier ook! Doe het rond je enkel!’ vlug werp ik haar een verband toe. ‘Je vind het toch niet erg dat ik even verder ga met het vermoorden van tributen, hé? Ik zie daar net een prachtig exemplaar staan!’ ik denk dat het het meisje uit District 6 is. Ik ren naar haar toe, en grijp haar van van achteren vast. ‘Laatste woorden?’


    Even as we grieved, we grew; even as we hurt, we hoped; even as we tired, we tried