• Neverland, het magische land waar niemand ouder wordt. Een wereld waar je dan ook niet zo maar kan komen. Alleen door op een magische bol te slaan kan je erheen worden gebracht. De wereld zit onder andere vol met vreemde dieren, vogels, feeën, meerminnen, indianen, piraten en natuurlijk Peter en zijn Lost Boys.
    Neverland bestaan uit een groot hoofdeiland met heel veel kleinere eilandjes in de zee eromheen. In de zee leven de meerminnen, samen met allerlij zee wezens. De piraten bevolken de eilanden het verst van het hoofdeiland vandaan. De meeste eilanden zijn bergachtig met bossen en weides. Het hoofdeiland is gesplitst in drieën. Een deel is overgroeit met bos, waar de indianen leven. Afgescheiden door een onoverkomelijke bergketen is een ijzige vlakte met veel grote woeste monsters, waar de indianen met een geheime gang gaan jagen. Ten derde is er het feeënrijk, dat aan de kant van de bergketen zit met de indianen, die het feeënrijk beschermen tegen de piraten. Peter en the Lost Boys leven overal en nergens, altijd opzoek naar avontuur.
    Neverland is het fantasieland waar elk kind naartoe kan in zijn dromen, die nooit wil opgroeien.


    Personages:
    Lost Boys(max.6 + Peter)
    - Peter - Sylvesti
    - Curly - Bastard
    - Nibs - CarrotNiall

    Indianen
    - Flow Halona Matana - Brookie
    - Dylan Tigger - Coockies
    - Pavati Niabi Imala - ForbesBrooks
    - Xela Kylie Leqouia - Arriver
    - Chayton Evan Leqouia - Arriver
    - Elan Iye Singa - Beat

    Feeën(Zowel mannelijk als vrouwelijk)
    - Tinkerbell - Bastard
    - Elliot Andy Leave - xElounor
    - Vidia - Eluveitie

    Meerminnen(Zowel mannelijk als vrouwelijk)
    - Lydia Arianna Willows - xElournor
    - Susan Adams - Ruexx
    - Gwendolynn Lilly Ocean - Pebble

    Piraten
    - Captain James Hook - Bastard
    - Aily Veins - Rider
    - Davey Scarr - Djeesum
    - Aria Maya Knight - Coockies
    - Louis Michel Aury - ForbesBrooks

    Rest
    - Caitlin Alice Edwards - Beat - Gewoon Mensenkind
    - Rosalou "Rose" Avalana McMitch - MrsShelley - Gewoon Mensenkind


    Rollentopic


    Regels:
    - Minimaal 5 regels schrijven, dat is niet heel erg moeilijk. Voeg dingen toe zoals: Omgeving, gebruik tekst van andere, gevoelens, gebeurtenissen van vroeger, etc.
    - Graag met leestekens en hoofdletters typen.
    - OOC graag met haakjes; [] {} () - -
    - Er mag best liefde tussen mensen die zelf verzonnen zijn en niet echt een karakter hebben maar natuurlijk ook tussen de rest van de schrijvers. Liefde kan niet binnen 2 uur van het ontmoeten van elkaar ontstaan. Dat groeit. Wees dus realistisch.
    - Reserveringen blijven 3 dagen staan.
    - Graag personages die verschillend zijn, qua karakter etc.
    - Geen Mary Sue's (perfecte personages)
    - 16+ is geoorlooft, maar hou het acceptabel.
    - Geen personages van anderen besturen. Dat is echt super irritant.
    - Geen personages vermoorden zonder wederzijdse overeenstemming.
    - Alleen ik, Sylvestri, maak nieuwe speel en kletstopics aan.

    [ bericht aangepast op 10 jan 2013 - 19:26 ]


    Bowties were never Cooler

    Xela Kylie Leqouia
    Ik zit nog steeds rustig in de boom als er oppeens iemand voorbij komt vliegen. 'Peter' zeg ik vrijwel gelijk tegen mezelf. Na al die keren dat ik Peter heb zien vliegen, ben ik het nog steeds niet gewend. Ik spring uit de boom waar ik eerst zat en loop dan naar de plek waar Peter is gaan zitten. Iemand om nu mee te kunnen praten, dat zou heel fijn zijn. Al snel zie ik Peter ergens in de boom zitten. 'Ik zie je heus wel zitten hoor Peter' roep ik lachend naar boven. Dan veeg ik wat stenen weg en ga ik op de grond zitten.


    That is a perfect copy of reality.

    Louis Michel Aury

    'Maar we hadden er dus beiden geen spijt van, dus is het voor herhaling vatbaar,' grinnikt ze en even kijkt ze me ondeugend aan. Ik begin te lachen en leun een beetje achterover waardoor ik op mijn ellebogen moet steunen. "Dat denk ik wel dan" mompel ik bekijk haar even. "Zolang je beloofd om niet meer zo raar weg te springen" voeg ik er nog half lachend aan toe. Ik heb niet eens door wat ik zelf zeg, maar het maakt me ook niet meer zoveel uit. Ik weet dat ik anders ben als de meeste mannen aan boord. En probeer me op het schip ook zoveel mogelijk aan te passen maar bij haar heb ik niet het gevoel dat dat hoeft. Maar toch blijft raar om hier zo te zitten. Mijn blik blijft steeds terug glijden naar Aria en ik kijk haar weer even aan en een glimlach verschijnt op mijn gezicht.

    Aria Maya Knight

    Ik grijns breed als ik Zijn woorden hoor. Ik bijt op mijn lip en ze dat hi me even bekijkt. 'Kan je het goed zien,' vraah ik lachend en prik hem in zijn buik. Ik grijns even en ga oo mijn buik, gesteund op mijn ellebogen naast hem liggen en kijk hem met een glimlachje aan. 'Beloofd,' fluister ik zacht en bijt oo mj lip. Ik brak nooit een belofte en deze zal ik ook niet breken. Ik bedoel: het was zeler geen straf om met Louis te zoenen. Ik ga weer rechtzitten en kijk naar de zee. Mijn mondhoeken krullen zich weer omhoog. Dit was fijn. Louis graaide niet constant naar mijn borsten of weet ik veel. Het was gewokn grzellig en leuk. Het is rustgevend in mijn hoofd. Louis is gewoon het beste gezelschap van dit eiland.


    Embrace your weirdness - Cara Delevingne

    Peter
    Ik hoorde een stem onder de boom. Xela was het. Ik maakte een koprol door de lucht af en landde op de grond naast haar. "Hey Xela." Ik laat mezelf naast haar neer zakken. "Verveel jij je ook zo ontzettend? Of ben ik de enige hier?" Ik haalde een hand door mijn haren en stopte mijn fluit terug in binnenzak. Ik haalde er een reepje vlees uit en begon er rustig op te knabbelen. Ik vond het niet heel lekker, maar het kon ermee door. Mijn ogen gingen rustig over het landschap. Geen piraat te zien. Gelukkig maar.Ik had echt geen zin om te vechten. We wonnen altijd uiteindelijk wel, maar het was uitputtend en ik had geen zin in doden, niet weer. Dat gebeurde te vaak.

    [ bericht aangepast op 6 feb 2013 - 14:11 ]


    Bowties were never Cooler

    Little schreef:
    Flow Halona Matana

    Alleen bij het horen van het woord "schieten" rende ik al terug. Maar zoals gewoonlijk viel ik, rolde ik even door en zodra ik uit de gang gerold was, knalde ik tegen een boom. Ineens zat ik weer recht op. Handig. Maar ineens drong tot me door dat ik nog boos was op Dylan. Maar toch wist ik dat het hem speet. Na even een minuutje twijfelend in tweestrijd te hebben gezeten, rende ik de gang in en pakte Dylans hand. 'Sorry, grote beer. Ik zal het nooit meer doen' fluisterde ik zachtjes, terwijl ik naar de grond keek. 'En, en, ik haat je niet, hoor!' zei ik snel achterelkaar. 'Ik vind je heus wel lief!' zei ik erachterna. Vanuit onder mijn wimpers keek ik Dylan aan, wachtend op vergeving. 'Gaan we terug naar het strand?' vroeg ik uiteindelijk met nog altijd een zachte stem. Misschien kreeg ik wel straf van Dylan. Misschien mocht ik geen eens naar het strand. Zachtjes was ik met mezelf in gesprek, wetend dat Dylan het niet echt zou begrijpen. Uiteindelijk besloot ik maar te hopen dat ik geen straf kreeg, op zijn hoogst weer eens zo'n oersaaie preek van tien minuten waarbij ik net moest doen alsof ik luisterde.


    Flow Halona Matana

    Ik luisterde al niet meer naar Dylan en huppelde vrolijk door het bos. Uiteindelijk zou ik toch wel is een keer alleen gaan, zonder dat de stam het wist. Zonder avontuur is er gewoon geen leven hier. Zonder avontuur was alles doodsaai, alles grijs, zwart, wit en dat soort dingen. Met een serieus gezicht rende ik verder, waarbij ik af en toe bleef stilstaan. Vlakbij het strand klom ik in een boom en keek rond. Nee, geen vijanden. Geen piraat te zien, hoewel ik bijna niet verder kon zien dat een paar meter oceaan. Ik was een indiaan, ik moest mensen beschermen. Ondanks het feit dat sommigen hier mij wilden beschermen. Waarom dat nou weer, ik kon toch prima voor mezelf zorgen? Pf, wat een rare mensen. Het was zeker dat als mijn familie er nog was, ik alles mocht. Nou ja, niet alles. Misschien nog steeds niet naar de monstergang. Toch was de hele stam mijn familie. Geen betere bestond er, iedereen die met me speelde of juist me tegen hield van het gevaar wat soms nog wel eens irritant kon zijn. Met een leven zoals het mijne verveelde je, je geen minuut. Soms wel, maar daar denk ik nu niet aan. Ondertussen was ik al uit de boom geklommen en het strand weer opgerend.

    [Nu kan Flow ook weer vooruit:Y)]


    "We will teach you how to make boys next door, out of assholes."

    Dylan Tigger || Indiaan

    Ik wil Flow nog tegen houden, maar ze huppelde al vrolijk en snel weg. Dat brengt een glimlach op mijn gezicht. Net als ik haar achterna wil gaan, besef ik me dat ik nog het hert dat ik geschoten heb, schoon moet maken en klaar moet maken voor de avondmaaltijd.
    'Flow,' schreeuw ik. 'Ik ben terug naar de stam,' voeg ik toe. Ik denk niet dat ze het hoort, maar dan weet ze het. Vlug ren ik tussen de bomen door, richting het kamp. Daar zie ik het hert nog liggen. Vlug ga ik aan de slag. Het is een vieze klus, maar ik had het vaker gedaan. Ik was immuun voor al dat bloed en die geur geworden. Toch deed ik het liever niet, maar iemand moest het doen toch? En we moesten nou eenmaal eten. Het was doden en overleven of het was doodgaan en niks doden. Ik bleef toch echt liever zelf eten. Enkel op fruit kan je niet leven. Het is echter wel gezond en dat doet me eraan denken, dat ik ook nog fruit moet halen.


    Embrace your weirdness - Cara Delevingne

    Louis Michel Aury

    'Beloofd,' fluistert ze en ze komt weer wat omhoog, ik ga echter helemaal naar achter liggen en kijk naar de wolken die langzaam voorbij komen. "dat is fijn." Grijns ik en even hou ik mijn hand voor mijn mond als ik moet gapen. Dit soort dagen mogen wat mij betreft eeuwig duren. "Het is heerlijk om hier zo te liggen, ik word er alleen zo lui van.." Mompel ik terwijl er een glimlach op mijn gezicht verschijnt. "Op de boot loop ik ook al dagen niets te doen, even op het vasteland doet me wel goed." Ik rek me even uit en leg daarna mijn handen onder mijn hoofd, het was heerlijk om me even nergens druk om te maken en alles te kunnen vergeten. Normaal zijn dit de momenten waarop ik aan vroeger denk, aan hoe alles was en hoe alles daar nu zou zijn. Hoe graag ik het ook zou willen, ik was niet van plan ooit weer terug te gaan. Bang voor wat ik zou tegen komen, bang om vergeten te zijn. Ik schud even mijn hoofd om daarmee ook deze gedachten uit mijn hoofd te krijgen en richt mijn aandacht weer op de wolken boven me, witte wolken die steeds maar voorbij blijven komen.

    [Sourire is al twee week niet online geweest, vind het een beetje jammer dat ik daardoor vastloop met Pavati.. ]

    Aria Maya Knight

    Ik kijk om me heen en zucht even diep. Ik sluit mijn ogen genietend en geniet van het windje en alles eromheen. Dan open ik mijn ogen en kijk grijnzend naar Louis. 'Lui hmmm?' Ik lach even. 'Het vaste land is ook af en toe even goed om heen te gaan,' grijns ik en kijk Louis ana. 'Maar we moeten wel is wat aan dat luie van jouw doen,' zeg ik grijnzend. Al lachend ga ik boven op hem zitten en begin hem lachend te kietelen. 'Je moet namelijk wel wakker blijven tot zonsondergang,' grinnik ik en kijk hem grijnzend aan. Vrolijk ga ik weer van hem af en neem nog een banaan. Ik kauw er lekker op en kijk naar het water. 'Maar je hebt gelijk, het is hier heerlijk.' Ik zucht even tevreden en kijk dan opzij naar Louis. De lege schil gooi ik ergens in de bosjes. Het verteerd toch wel.


    Embrace your weirdness - Cara Delevingne

    Louis Michel Aury

    Ik begin hard te lachen als ze boven op me komt zitten en me begint te kietelen, ik probeer haar bij haar polsen te pakken om haar zo te stoppen maar het lukt me niet. Grijnzend gaat ze weer naast me zitten en begint nog een banaan te eten, bijna alsof er niets is gebeurd. Ik blijf nog even op mijn rug liggen en zucht diep. "Dus jij denkt dat je hier zomaar vanaf komt?" Zeg ik als ze de schil in de bosjes gooit en ik kijk even haar kant op. Snel kom ik overeind en duw Aria omver op haar op mijn beurt te kietelen. "Ik was ook zeker niet van plan inslaap te vallen voor ze zon onder is." Zeg ik zacht, ik ben gestopt met kietelen maar hang nog steeds met mijn gezicht boven die van haar. "Daar is de nacht veel te mooi voor" Fluister ik er bijna achteraan en even verschijnt er een glimlach op mijn gezicht. Ik kijk Aria aan die nu op de steen ligt, mijn gezicht is dicht bij die van haar. Ik buig nog iets meer voorover en geef voorzichtig een kusje op haar neus, dan kijk ik haar grijnzend aan.

    Aria Maya Knight

    Ik kijk hem lachend aan en kijk onschuldig op zij. 'Ja, dat dacht ik,' lach ik zacht. Dan duwt hij me omver en begint mij ook te kietelen. luid lachend en kronkelend lig ik onder hem. Als hij stopt lach ik nog steeds en hap naar adem. Na een tijdje blijf ik hem recht aankijken en glimlach even, 'Het is nog dag,' grijns ik en bijt op mijn lip. Dan drukt hij een kusje op mijn neus. Even kijk ik hem met een glimlach aan en druk mijn lippen dan op de zijne. Mijn armen sla ik om zijn nek. Ik sluit mijn ogen en geniet van alles. Van de zoen, van de warmte, van de wind, van de geluiden. Het was gewoon perfect. Ik grijns even tegen Louis zijn lippen en duw hem dan voorzichtig om, waardoor ik nu boven hem hang. Zo voel ik zijn gewicht niet meer en voel ik de wind nog beter tegen mijn rug. Ik bijt speels op Louis zijn onderlip en laat mijn tong de zijne vinden.


    Embrace your weirdness - Cara Delevingne

    Louis Michel Aury

    Even kijkt ze me aan om daarna haar lippen op de mijne te drukken, haar armen glijden om mijn nek heen en ik sluit mijn ogen. Ze grijnst even en duwt me dan om waardoor ze boven me komt te hangen. Ze bijt op mijn lip en ik sla mijn armen om haar heen terwijl ze haar lippen weer op de mijne drukt, ik open gewillig mijn mond. Even vergeet ik alles op me heen, niets lijkt meer belangrijk. Ik had nooit gedacht dat ik hier zo met haar zou zitten maar ik wil dan ook niets anders op het moment. Alles voelt goed, geweldig. Ik beweeg mijn vingers zacht over haar rug tot het begin van haar nek en weer terug terwijl ik geniet van de zoen. Het is lang geleden dat ik me zo heb gevoeld en ineens besef ik me wat ik heb gemist, maar dit maakt alles in een klap goed.

    Aria Maya Knight

    Ik voel hoe hij me terugzoent en dat doet me grijnzen. Ik laat mijn handen over zijn borstkas gaan en druk nog een laatste kus op zijn lippen, voordat ik recht op ga zitten. Ik kijk hem grijnzend aan. Ik lach even en blijf zitten. Ik bekijk zijn gezicht en blijf hem uiteindelijk aankijken in zijn ogen. 'Voor herhaling vatbaar, zoals we zeiden,' grinnik ik en bijt op mijn lip. 'Ik mag je Louis,' grijns ik en kijk hem aan. Ik laat mijn handen over zijn borstkas glijden en laat ze dan van zijn lichaam glijden. Ik stap van hem af en kijk over de zee. 'Het duurt niet lang meer voor de zonsondergang,' grijns ik en kijk hem aan. Ik zucht even en bijt op mijn lip. Ik zucht diep en sluit mijn ogen even genietend. Dit was gewoon perfect. 'Dit is een van de beste dagen die ik hier heb gehad,' zeg ik eerlijk en kijk opzij naar Louis met een glimlach.


    Embrace your weirdness - Cara Delevingne

    Louis Michel Aury

    Ze gaat weer overeind zitten en kijkt me aan. 'Voor herhaling vatbaar, zoals we zeiden,' grinnikt ze en ik begin te lachen. 'Ik mag je Louis,' zegt ze dan en laat haar handen over mijn borstkas glijden. Ik glimlach alleen even en ze stapt van me af 'Het duurt niet lang meer voor de zonsondergang,' grijnst ze terwijl ze me aankijkt. Ik kijk even naar de lucht en zie hoe de zon al een stuk is gezakt "je hebt gelijk." Mompel ik een beetje afwezig, ik lig nog steeds op mijn rug maar kom nu een beetje overeind. 'Dit is een van de beste dagen die ik hier heb gehad,' zegt ze met een glimlach op haar gezicht. "Daar heb ik niets meer aan toe te voegen" grinnik ik terwijl ik me uitrek. Ik kijk over het heldere water en de steeds lager hangende zon. "Als dit het mooiste plekje is bij zonsondergang wil ik je het mooiste plekje laten zien bij volle maan" zeg ik dan en kijk haar even aan. Zonder verder wat te zeggen sta ik op en loop een paar sappen van de rots vandaan, ik draai me even om en loop achterstevoren verder. Waarom ik dit doe weet ik niet maar ik moet gewoon even mijn benen strekken. Gewoon een stukje langs het strand en dan weer terug, ik lach even naar Aria en kijk haar vragend aan. "Ga je mee? Even de benen strekken." vraag ik haar terwijl ik nog steeds langzaam achteruit loop. Een van de beste dagen, dat was het zeker.

    [Hm, iemand voor Flow?]


    "We will teach you how to make boys next door, out of assholes."