[RPG] Neverland [Speeltopic] - Speeltopics

Neverland, het magische land waar niemand ouder wordt. Een wereld waar je dan ook niet zo maar kan komen. Alleen door op een magische bol te slaan kan je erheen worden gebracht. De wereld zit onder andere vol met vreemde dieren, vogels, feeën, meerminnen, indianen, piraten en natuurlijk Peter en zijn Lost Boys.
Neverland bestaan uit een groot hoofdeiland met heel veel kleinere eilandjes in de zee eromheen. In de zee leven de meerminnen, samen met allerlij zee wezens. De piraten bevolken de eilanden het verst van het hoofdeiland vandaan. De meeste eilanden zijn bergachtig met bossen en weides. Het hoofdeiland is gesplitst in drieën. Een deel is overgroeit met bos, waar de indianen leven. Afgescheiden door een onoverkomelijke bergketen is een ijzige vlakte met veel grote woeste monsters, waar de indianen met een geheime gang gaan jagen. Ten derde is er het feeënrijk, dat aan de kant van de bergketen zit met de indianen, die het feeënrijk beschermen tegen de piraten. Peter en the Lost Boys leven overal en nergens, altijd opzoek naar avontuur.
Neverland is het fantasieland waar elk kind naartoe kan in zijn dromen, die nooit wil opgroeien.


Personages:
Lost Boys(max.6 + Peter)
- Peter - Sylvesti
- Curly - Bastard
- Nibs - CarrotNiall

Indianen
- Flow Halona Matana - Brookie
- Dylan Tigger - Coockies
- Pavati Niabi Imala - ForbesBrooks
- Xela Kylie Leqouia - Arriver
- Chayton Evan Leqouia - Arriver
- Elan Iye Singa - Beat

Feeën(Zowel mannelijk als vrouwelijk)
- Tinkerbell - Bastard
- Elliot Andy Leave - xElounor
- Vidia - Eluveitie

Meerminnen(Zowel mannelijk als vrouwelijk)
- Lydia Arianna Willows - xElournor
- Susan Adams - Ruexx
- Gwendolynn Lilly Ocean - Pebble

Piraten
- Captain James Hook - Bastard
- Aily Veins - Rider
- Davey Scarr - Djeesum
- Aria Maya Knight - Coockies
- Louis Michel Aury - ForbesBrooks

Rest
- Caitlin Alice Edwards - Beat - Gewoon Mensenkind
- Rosalou "Rose" Avalana McMitch - MrsShelley - Gewoon Mensenkind


Rollentopic


Regels:
- Minimaal 5 regels schrijven, dat is niet heel erg moeilijk. Voeg dingen toe zoals: Omgeving, gebruik tekst van andere, gevoelens, gebeurtenissen van vroeger, etc.
- Graag met leestekens en hoofdletters typen.
- OOC graag met haakjes; [] {} () - -
- Er mag best liefde tussen mensen die zelf verzonnen zijn en niet echt een karakter hebben maar natuurlijk ook tussen de rest van de schrijvers. Liefde kan niet binnen 2 uur van het ontmoeten van elkaar ontstaan. Dat groeit. Wees dus realistisch.
- Reserveringen blijven 3 dagen staan.
- Graag personages die verschillend zijn, qua karakter etc.
- Geen Mary Sue's (perfecte personages)
- 16+ is geoorlooft, maar hou het acceptabel.
- Geen personages van anderen besturen. Dat is echt super irritant.
- Geen personages vermoorden zonder wederzijdse overeenstemming.
- Alleen ik, Sylvestri, maak nieuwe speel en kletstopics aan.

[ bericht aangepast op 10 jan 2013 - 19:26 ]

---

Bowties were never Cooler

Dylan Tigger

Ik kijk naar Flow, maar ik zie het gelijk. Ze is koppig bezig en ging me niet veilig. 'Ja en daarom wil ik ook...' Ze was al weg. Ik zie haar tussen de bomen verdwijnen. Vlug kom ik in actie en ren haar achterna. Ze was snel en waar ze zou kunnen zijn? Ik had een vaag vermoeden, maar eerst wikde ik op andere plekken kijken. Als ik haar toch niet vindt, ren i naar de monstergang. Ik sprint ernaar toe en loop erheen. 'Flow,' roep ik. 'Laten we dit samen doen. Ik wilde instemmen, maar je was al weg.' Ik zucht ej probeer enigszins om me heen te kijken. Ik ben erg op mij hoeden.

---

Embrace your weirdness - Cara Delevingne

Flow Halona Matana

Dylan kwam me achterna gerend. 'Ik ga alleen' zei ik, waarna ik weer begon te rennen. Ik hoorde allemaal enge geluiden die me toch wel bang maakten. Ik had de neiging om terug te gaan, eerder als een gek terug te rennen, en Dylan mijn excuses aan te bieden. Daarna zouden we terug naar het strand gaan, waar alles weer vergeten was. Maar daar had ik geen zin in. Nouja, eerder durfde ik het niet. Dylan zou denken dat ik raar was en niks durfde. Maar ik deed het niet. Ik was hier om mezelf te bewijzen. Zacht zette ik enkele stappen. Toen ik een takje hoorde kraken, hield ik mijn adem in. Na een minuut stil hebben te staan, durfde ik pas weer een paar stappen te zetten. Stevig hield ik mijn stok vast en keek om de seconde om me heen. Wat als een monster me zou pakken? Wat als ik zelf opgegeten, of gemarteld werd? Dan had ik een groot probleem.

---

"We will teach you how to make boys next door, out of assholes."

Dylan Tigger

'Flow,' shreeuw ik nu. Ik ren haar achterna. De geluiden ontgingen me niet, maar nu wilde ik alleen Flow zien en tegen me aantrekken. 'Je kan het niet alleen, dat kan ik ook niet,' schreeuw io nu weer en ren vastbesloten door. Vaag voor me zie ik Flow lopen. Ik sla miin armen om haar middel en houd haar stevig vast. 'We doen het samen oke. Ik wil niet dat je iets overkomt ej als jij dit wilt....' Ik kijk Flow aan. 'Doe dit nooit meer.' Ik kijk haar streng aan en kijk op als ik geluiden hoor. In mijn eentje ket Flow voelde ik me hier ook niet zo zeker. Toegeven dat ik bang was zou ii niet doen, maar ik voelde wel degelijk lichte angst. 'Zullen we teruggaan? Ik leer je wel vruchten uit de boom schieten,' stel ik voor en trek haar ng dichter tegen me aan.

[ bericht aangepast op 20 jan 2013 - 23:59 ]

---

Embrace your weirdness - Cara Delevingne

Flow Halona Matana

Alleen bij het horen van het woord "schieten" rende ik al terug. Maar zoals gewoonlijk viel ik, rolde ik even door en zodra ik uit de gang gerold was, knalde ik tegen een boom. Ineens zat ik weer recht op. Handig. Maar ineens drong tot me door dat ik nog boos was op Dylan. Maar toch wist ik dat het hem speet. Na even een minuutje twijfelend in tweestrijd te hebben gezeten, rende ik de gang in en pakte Dylans hand. 'Sorry, grote beer. Ik zal het nooit meer doen' fluisterde ik zachtjes, terwijl ik naar de grond keek. 'En, en, ik haat je niet, hoor!' zei ik snel achterelkaar. 'Ik vind je heus wel lief!' zei ik erachterna. Vanuit onder mijn wimpers keek ik Dylan aan, wachtend op vergeving. 'Gaan we terug naar het strand?' vroeg ik uiteindelijk met nog altijd een zachte stem. Misschien kreeg ik wel straf van Dylan. Misschien mocht ik geen eens naar het strand. Zachtjes was ik met mezelf in gesprek, wetend dat Dylan het niet echt zou begrijpen. Uiteindelijk besloot ik maar te hopen dat ik geen straf kreeg, op zijn hoogst weer eens zo'n oersaaie preek van tien minuten waarbij ik net moest doen alsof ik luisterde.

---

"We will teach you how to make boys next door, out of assholes."

Louis Michel Aury

Ze kruipt dichter tegen me aan en legt haar hoofd op mijn borstkas de tranen blijven over haar wangen glijden, zo blijven we even stil zitten. ' Sorry dat ik me zo laat gaan. Meestal doe ik dat niet in iemands gezelschap' Zegt ze dan en ze gaat langzaam weer recht zitten waardoor ik haar weer moet loslaten, ik glimlach even kort naar haar "Het maakt niet uit." zeg ik dan zacht en kijk haar aan. "Soms ben ik best wel benieuwd hoe het daar nu is.." Ik zucht even diep en kijk naar het heldere water, "Eigenlijk weet ik niet eens meer hoelang ik hier al zit" dat is nog een reden waarom ik niet terug zou willen, ik ben bang voor wat ik daar aan tref. Ik kijk weer even naar Aria, haar ogen zijn een beetje rood en opgezwollen van het huilen, het liefst zou ik haar weer in mijn armen nemen. Ik betrap mezelf erop dat ik haar weer aan het aanstaren ben en richt snel mijn blik ergens anders op.

Glucio schreef:
Aily Veins (Aileana Elizabeth McCallis) || Pirate

Ik merkte dat hij niet zeker wist of ik wel echt bang was, maar uiteindelijk leek ik toch overtuigend genoeg over te komen. 'Ik zou niet anders durven Ik zal het makkelijk maken, ik hou één arm op mijn rug.' Ik wist de grijns die op mijn gezicht verscheen te vervormen in een kleine glimlach en knikte. Dit zou echt heel leuk worden. Al zou ik niet winnen, hij zou het alsnog niet verwachten. Bovendien ging ik ervan uit dat hij sowieso twee armen nodig zou hebben. Ik was zeker weten niet zó makkelijk te verslaan. 'Maar om het spannend te houden de winnaar mag één ding van de ander vragen dat ze willen dat hij of zij doet. Deal?'
Hier hoefde ik niet lang over na te denken. 'Deal,' zei ik ook met een grijns en richtte mijn zwaard weer op hem. 'En Garde,' kwam er vrolijk uit mijn mond en ik wiebelde met mijn wenkbrauwen.

(Sorry voor late reactie, was keihard aan het leren afgelopen dagen $: )

Davey Scarr | Pirate

"Deal" kwam er uit haar lippen terwijl ze grijnsde, ik kneep mijn ogen tot spleetjes en wist voor negenennegentig procent zeker dat ze me had gefopt. Soepel richtte ze haar zwaard op mij, de punt richting mijn gezicht. Om niet gelijk te verliezen zette ik een grote stap naar achter. "En Garde," verliet vrolijk haar lippen terwijl ze met haar wenkbrauwen wiebelde. The little shit, ik ben er met open ogen ingetrapt. Maar een deal is een deal, en ik gaf me nog lang niet gewonnen. De kunst van het zwaardvechten lag me niet heel moeilijk. Ik had mezelf hier en daar wat geleerd toen ik voor het eerst op het schip kwam. Mijn vechttechniek was goed, maar ik moest nog veel leren. (voordat ik de wereld kon redden) Larry had me over de jaren heen geholpen, zijn passie voor de vechtkunst verbaasde me keer op keer. Ik had het zwaardvechten altijd gezien as een soort dansen, vanwege de verschillende passen die om de beurt of samen gemaakt werden. Ik stak zoals afgesproken één arm achter mijn rug. Ik maakte een sierlijke buiging, terwijl ik mijn zwaard trok. "Well then, let us dance." Ik richte mijn zwaard nu ook op haar, afwachten wat haar eerste pas zou zijn,

---

"It is the east, and Juliet is the sun"

ForbesBrooks schreef:
Louis Michel Aury

Ze kruipt dichter tegen me aan en legt haar hoofd op mijn borstkas de tranen blijven over haar wangen glijden, zo blijven we even stil zitten. ' Sorry dat ik me zo laat gaan. Meestal doe ik dat niet in iemands gezelschap' Zegt ze dan en ze gaat langzaam weer recht zitten waardoor ik haar weer moet loslaten, ik glimlach even kort naar haar "Het maakt niet uit." zeg ik dan zacht en kijk haar aan. "Soms ben ik best wel benieuwd hoe het daar nu is.." Ik zucht even diep en kijk naar het heldere water, "Eigenlijk weet ik niet eens meer hoelang ik hier al zit" dat is nog een reden waarom ik niet terug zou willen, ik ben bang voor wat ik daar aan tref. Ik kijk weer even naar Aria, haar ogen zijn een beetje rood en opgezwollen van het huilen, het liefst zou ik haar weer in mijn armen nemen. Ik betrap mezelf erop dat ik haar weer aan het aanstaren ben en richt snel mijn blik ergens anders op.

Aria Maya Knight

Ik kijk hem aan en glimlach zwakjes. 'Dank je,' fluister ik. Ik kijk hem aan en knik zachtjes. 'Ik begrijp je,' fluister ik en kijk hem aan. 'Nee, dat weet ik ook niet,' zucht ik diep en kijk ook voor me uit. 'Ik ben gewend aan lange netjese jurken, waar de mannen zich als heren gedragen...' Ik kijk even naar mijn kleren. 'Oké, nu pas ik niet meer in die tijd, maar in een jurk rondlopen op een schip...' Ik grinnik even en kijk Louis even aan. Hij staart me aan en ik kijk hem terug aan. Hij richt zijn blik vlug ergens anders op en ik trek even een wenkbrauw op. 'Zie ik er zo slecht uit, dat je maar naar me staart van ongeloof,' grinnik ik zacht en bijt op mijn lip. Ik kijk hem weer even vluchtig aan en sta dan moeizaam op. 'Ik heb zin om te zwemmen,' zeg ik opeens en kijk hem aan. Mede zodat mijn opgezwollen ogen en alles dan misschien minder wordt... Ik kijk hem aan. 'Ga je mee,' vraag ik hem en haal een hand door mijn losse donkerbruine haren. Ik pak mijn haar vast en leg alles over 1 schouder. Ik kijk over het heerlijke water uit en kijk dan weer opzij naar Louis.

---

Embrace your weirdness - Cara Delevingne

Aily Veins (Aileana Elizabeth McCallis) || Pirate

Volgens mij begon Davey nu wel door te krijgen dat mijn angstige onschuldige gedrag van net slechts toneelspel was, maar ja, hij kon nu nog moeilijk terug. We hadden de deal al gesloten. Bovendien had ik niet het idee dat hij het gevecht al als verloren zag, wat mij alleen nog maar nieuwsgieriger maakte naar zijn kunsten. Ik had al wel wat mannen op de boot weten te verassen, wat ze nou niet bepaald leuk vonden, maar geen van hen was instaat geweest om echt weerstand te bieden, wanneer ik eenmaal mijn zwaard uit de schede had weten te halen. Dat was dan waarschijnlijk ook de enige reden dat ik hier nog ongeschonden rondliep en nog nooit verkracht was door de mannen.
'Well then, let us dance.' Ik aarzelde geen seconde en zette gelijk een eerste aanval op. Nog niet echt om hem ook echt te raken, meer een voorzichtige aanval om te kijken wat hij allemaal in zijn mars had. Het was in ieder geval nog niet helemaal van het niveau dat ik beheerste en het voetenwerk was dan ook nog simpel.

---

Happy Birthday my Potter!

Davey Scarr

Zwaarden klinkten tegen elkaar, terwijl we stap voor stap zetten. Moeilijke kijkende blikken, een zweetdruppels. Terwijl de zoveelse aanval werd gemaakt. Een gemiddeld zwaardgevecht duurde nooit langer dan 3 à 5 slagen. Maar deze leek voor eeuwig door te gaan. Mijn ogen verlieten de haare niet terwijl ik op de grond onder mij lette, een misstap en het was gedaan. Zwaarden klinken opnieuw tegen elkaar, en moeizame geluiden volgden. Mijn zwaard duwde hard tegen de hare en hierbij was het geluk aan mijn kant, omdat ik meer kracht kon zetten. Maar haar voetenwerk was briljant en ze glipte zo weg. Zweet stond op mijn voorhoofd, en langzaam werd ik moe. Mijn voeten werden instabiel en hoe graag ik dit ook wou winnen, mijn lachaam speelde tegen mij. Weer een aanval, en nog een. En het leek niet op te houden, zwaard tegen zwaard. Tot mijn ene voet weggleed en de misstap was gemaakt. Door de osntabiele houding was er geen kans om nog kracht haar het zwaard te zetten waardoor die uit mijn handen werd geduwd. Haar overwinning was nu zeker, omdat het een duel was. Was het een echt gevecht dan waren we nog lang niet klaar.

---

"It is the east, and Juliet is the sun"

Louis Michel Aury

'Zie ik er zo slecht uit, dat je maar naar me staart van ongeloof,' vraagt ze me dan, daarna bijt ze op haar lip. Ik kijk haar weer aan en lach even "Eerder het omgekeerde" Zeg ik zacht en ik blijf haar nog even aan kijken als ze omhoog komt en vraagt of ik mee ga zwemmen, ik kijk naar het heldere blauwe water en knik kort. Ze haalt even haar haar door haar bruine haar en legt het allemaal aan een kant, dan kom ik ook omhoog en loop haar haar toe. Zonder iets te zeggen schuif ik mijn armen om haar middel en til haar met gemak over mijn schouder. Zo neem ik haar mee naar het water om haar daar vervolgens voorzichtig neer te zetten, dan kijk ik haar even aan terwijl ik mijn shirt over mijn hoofd trek en op de grond gooi daarna begin mijn schoenen uit te trekken en kijk afwachtend naar Aria die naast me staat. Het is heerlijk op op een dag als vandaag even van de boot ze zijn, vooral op dit plekje, met Aria.

Aria Maya Knight

Verbaasd staar ik Louis aan, zei hij dat nou echt? Ik glimlach kleintjes en zie hoe hij op me af komt lopen. Vragend kijk ik hem ana, maar al snel zijn mijn voeten van de grond en hang ik over zijn schouder. ik lach zachtjes. 'Je gaat me er toch niet in gooien,' vraag ik hem zacht, met een grinnik. Ik woel even expres door zijn haren. Dan zet hij me voorzichtig neer. Ik glimlach. Zijn voorzichtigheid met me was lief, iets wat ik niet meer gewend was. Het was iets dat me vanbinnen verwarmde... Ik zie hoe hij zijn shirt uittrek en niet terughoudend kijk ik naar zijn buik. Zijn mooie spieren waren duidelijk zichtbaar, wat mij liet grijnzen. Dan volg ik zijn voorbeeld en ontdoe me van mijn schoenen. Ik twijfel even, maar trek dan ook mijn shirt en broekje iut. Vlug ren ik het heerlijke water in en duik onder. Met een grijns kom ik boven en kijk hem aan.
'Het water is heerlijk,' lach ik en kijk hem grijnzend aan.

---

Embrace your weirdness - Cara Delevingne

Louis Michel Aury

Aria rent nog voor mij het water in en duikt onderwater 'Het water is heerlijk,' zegt ze terwijl ze me grijnzend aankijkt. Ik volg haar voorbeeld en duik ook het water in, ik zwem een stuk onderwater en kom dan vlak voor Aria weer boven, "je hebt gelijk" zeg ik haar aankijk. Ik sta behoorlijk dicht bij haar, we raken elkaar nog net niet aan. Even bekijk ik haar vluchtig helemaal om me dan weer op haar gezicht te richten, ze is een enorm aantrekkelijk meisje. Ik blijf haar nog even in haar ogen kijken en een klein lachje verschijnt op mijn gezicht, daarna duik ik uit het niets weer kopje onder om een stuk verder het water in te zwemmen. Bij haar gedraag ik me heel anders als bij de meeste op het schip, ze heeft iets waardoor ik me niet zo afstandelijk opstel en met haar kan ik tenminste een beetje normaal praten. Ik kom weer boven en kijk haar richting uit terwijl ik even kort begin te lachen, dan laat ik mezelf op mijn rug drijven en begin zacht te fluiten.

Aria Maya Knight

Na mijn woorden duikt hij al snel het water in. Ik grijns en zoek naar de oppervlakte. Waar is hij nou? Net als ik hem wil roepen, komt hij voornkijn neus boven. Ik lach even.
'Je liet me schrikken,' zeg ik zacht en lach even. Hij kijkt me een tijdje aan en ii ben er bewust van dat hij me even bekeek, alleen was ik het gewend dat mannen me bekekEn. Alleen had ik het niet zo zeer van hem verwacht, maar he? Hij bleef ook een man met zijn gedachtes. Een tijdje kijken we elkaar enkel aan in de ogen, maar dan duikt hij onder, om vervolgens op zijn rug te blijven drijven en te fluiten. Ik lacj even en kijk genietend om me heen. Dan sluit ik mijn ogen en glimlach gelukzalig. Dit is een perfect moment. Meer dan dit heb ik niet nodig.... Ik open mijn ogen en kijk naar Louis. Dan sluip ik naar hem toe en dwbhem onder. Ik lach luid en ren zo snel mogelijk de kant op.

---

Embrace your weirdness - Cara Delevingne

Louis Michel Aury

Ineens word ik onderwater geduwd en van schril adem in diep in, mijn longen vullen zich met een beetje water en als ik weer boven kom begin ik te hoesten. Ik zie Aria lachend het water uit rennen en als ik zo goed als uit gehoest ben ren ik haar achterna, er blijft van alles onder mijn voeten plakken en nog steeds een beetje proestend zet ik de achtervolging in. "Denk maar niet dat je hier zomaar mee weg komt" lach ik naar haar en ik begin dichterbij te komen. Ik kan niet al te hard rennen aangezien ik dan meteen begin te hoesten. Daarmee heeft ze een groot voordeel, ik minder vaart en kijk lachend haar kant op. De wind voelt een stuk kouder op mijn blote huid en even voel ik een rilling over mijn rug gaan.

---

[ bericht aangepast op 29 jan 2013 - 18:23 ]