It's between you and me || Avatar - 01. - Speeltopics

Begin:

Team Avatar heeft nog geen nieuwe mensen ontmoet, ze zijn nu net geland met Appa op een plekje in het Aarderijk. Het plekje heeft een grote en mooie waterval, waar ze zich in kunnen wassen en Katara en Aang kunnen oefenen. Voor Toph is het veel aarde en land, waarbij zij ook kan oefenen. Zuko kan met vuur oefenen, om dichtbij is er een slapende vulkaan die zeker nog zo'n vijf jaar niet uitbarst. Team Avatar kan hier nieuwe mensen tegen komen, maar ze kunnen ook al na een dag, of een paar dagen weggaan. Natuurlijk kunnen ze goed een week blijven. Op dit moment reizen ze over heel de wereld, vermomd. Niemand herkent hun en verderop van de plek is er een dorpje. Daar gaan ze elke dag heen om te kunnen eten en te drinken.

[ bericht aangepast op 13 feb 2013 - 12:03 ]

De wereld is een illusie. Niks is wat het lijkt.

[Rosalie kan ook naar Toph etc komen, zo kan ze Team Avatar joinen]

"We will teach you how to make boys next door, out of assholes."

Saola Risaya Kyon - Vuurmeester.
Een verbazing verscheen er op Saola's gezicht. Dit meisje was blind? Maar hoe kon ze haar dan uit de menigte pikken en er zo zeker van weten dat ze een vrouw was? Dat doe je niet zomaar, wie weet was ze een man geweest, dan was haar situatie nog minder in haar voordeel, die had niet eens blijven staan om te praten. Toen het meisje tegen haar uitbarstte was het al vlug te merken dat dit gesprek weer een totaal andere wending had gekregen. Ja hoor, het was weer eens zover, ze had weer eens ruzie gemaakt met een wildvreemde, die ze overigens inderdaad ook voor het eerst in dit dorpje zag. Zelf zat ze hier al drie weken, op z'n minst. Ze zat een beetje vast hier.
'Pardon? En jij denkt dat boos worden je verder helpt? Dat dat een optie is om ook maar iets te kunnen onderhandelen? Dat betekend dat je niet bepaald een sociaal typetje bent, neem ik aan,' reageerde ze op haar woede uitbarsting. Voor ze het ook maar wist zaten haar voeten vast in de grond en begon ze te lachen, duidelijk geamuseerd bij dit verschijnsel. Ze had nu ruzie met een blinde aardestuurder? Haar dagen werden steeds gekker.
'Zoals ik al eerder tegen je zei, wie zegt dat ik zelf niet in geldnood ben? Wie zegt dat ik vandaag nog gegeten heb? Je kent me niet, ik ben een totale vreemde, dus je maakt wel héél snel een oordeel over iemand,' zei ze, vrij rustig gezien haar situatie. Geloof het of niet, ze had geen zin om iemand's haar te verbranden midden in het dorp. 'Bovendien heb ik nu ook niks bij me, want ik heb alles achter gelaten in mijn kamer in het motel hier verderop,' voegde ze er als laatste aan toe.

''There is no hell, no heaven either. This world is what we make of it.''

Toph Bei-Fong

Ik zette mijn hand op de grond en fronste. 'Je spreekt de waarheid' merkte ik op. 'Dan heeft het geen zin' zuchtte ik en ik pakte mijn zakje met geld uit mijn zak. De munten telde ik met mijn handen en mompelde wat over eten. 'Sokka! We kunnen wat te eten kopen en daarna terug!' riep ik. Wacht eens even. Als er meisje geen aarde terug stuurde, en ze stuurde ook geen water om zichzelf eruit te halen. 'Jij bent een vuurmeester' zei ik. Onmiddellijk liet ik haar tot haar middel in de aarde zakken en maakte haar armen vast met steen. 'Kijk zelf maar hoe je eruit komt' grinnikte ik. 'Een nieuw maatje voor Zuko' floepte er uit mijn mond. Hopend draaide ik me om dat ze het niet gehoord had.

"We will teach you how to make boys next door, out of assholes."

Zuko
Ik sprong af van Appa. Iets dat nieuw voor me was. Niet meer jagen op dat dier en zijn rijder,maar er nu zelf op zitten... Het voelden eigenlijk zelfs vreemdik laat een kleine grimas over mijn lippen heentrekken en knoop mijn kledij even goed aangezien ik oel hoe het losser begint te zitten. Toph en Sokka gingen eten halen. Als ze maar wat lekkers meenamen. Ik had geen zin in vies eten. Iets waar ik wel zin in had was thee. Ooms thee. Ik miste hem zo erg en ik heb nog steeds de steen in mijn buik zitten omdat ik hm zo veraden heb. Ik heb altijd al in een tweestrijd gezetendat kwam door mijn zo gezegtde twee overgrootvaders. Hetwas moeilijk, maar ik kon het beheersen. Ik had mijn innerlijke rust gevonden. Ik was zelfs niet meer boos. Om niemand, \Missschien een beetje, maar ik liet er me niet door leiden en dat was de bedoeling.ik ga in een kleermakers zit zitten en pak een mooie steen. Ik trek een van mijn zwaarden e slijp hem door de steen er ruw langs te laten gaan. Zo bleef hij scherp.

I'm finally back, Finally after a Year break

Sokka

Ik wilde Toph meetrekken, maar hield mijn mond. Net toen Toph ontdekte dat ze een vuurmeester was, mompelde ik dat ze haar mond moest houden. 'Weg, Toph' zei ik en ik trok haar snel een paar meter verderop. 'Nog even en ze had je vermoordt' zei ik hard op. Kwaad keek ik naar de vuurmeester. 'Meekomen. Katara zit op ons te wachten' zei ik snel en ik trok Toph mee. We kwamen aan bij een etenskraampje en ik kwijlde al toen ik het vlees zag. 'Twee kalkoenpoten' besloot ik maar. Wat? Ik had toch niet gezegd dat ik ook voor de anderen meenam? Ik nam de kalkoenpoten aan en grijnsde. Eéntje duwde ik er in Toph's handen en de andere begon ik zelf te eten. Ik betaalde snel en nam Toph weer mee het dorpje uit, naar de plek waar we overnachtten.

De wereld is een illusie. Niks is wat het lijkt.

Toph Bei-Fong

Ik nam het vlees aan en werd alweer meegesleurd door Sokka. Aangekomen liet ik me naast Zuko zakken en nam een hap van mijn kalkoenpoot. 'Wat doe jij nou?' vroeg ik toen ik zijn ademhaking controleerde door inmiddel van mijn vingertoppen in de grond te laten zakken. 'Hé, ballerina? Wanneer wil je nou eens beginnen met die aardstuuringslessen? Je wordt er niet echt beter op, Ávatar' Het laatste zei ik met een spottend toontje. Ik liet me onderuit zakken, trapte een keer op de grond zodat er een voetenbankje uitkwam en legde mijn voeten erop. Ik begon te fluiten en sloot mijn ogen.

"We will teach you how to make boys next door, out of assholes."

Zuko
Ik ben nog steeds bezig met slijpen als ik hem weer terug doe en mijn andere zwaard pak en daarmee verder ga met slijpen. Dan voel ik iemand naast me komen zien. Het luidruchtige gesmak te horen Toph en daar hoefde ik geen aarde voor te sturen. Ik schraap weer langs mijn zwaard en diegene naaste me , want dus bijna zeler te weten Toph is komt naast me zitten. 'Wat doe je nou.' Zegt ze dan. Ik kijk op. Mijn ademhaling rustig. Ik was kalm. Ik beheerde mijn woede goed. Woede was goed, maar een druppeltje teveel kon het onbeheersbaar laten zijn. 'Ik slijp mijn zwaarden aangezien je bijna niets hebt aan een bot zwaard.' Zeg ik vriendelijk tegen haar. Ik kik naar haar poot. Nu pas hoorde ik mijn maag rammelen waardoor ik grinnikte. 'Hebben jullie ook wat voor ons meegenomen of niet?' Vraag ik haar aangezien ik erge honger had. Anders mocht ik dus mooi zelf gaan halen.

I'm finally back, Finally after a Year break

Toph Bei-Fong

'Wat denk jij dan? Ga het lekker zelf halen, vuurprinsesje. Wat mij betreft moet je zelf maar geld verdienen. Katara bewaard al het geld, en ik denk niet dat ze jou wat geeft' zuchtte ik. 'Ach man, sta met je luie kont op en ga naar dat dorp. Daar kan je ze net zo goed slijpen. Plus er zit een of ander vuurmeisje vast. Ze wilde me geen geld geven, dus werd ik kwaad en liet haar in de grond zakken. Wie weet vermoordt dat mens ook al onschuldige mensen' zei ik, allemaal in één adem. Ik liet mijn voet op de grond vallen, waarbij ik Zuko met een steen omhoog schoot zodat ie weer op zijn voeten belandde. 'Ga dan' pushte ik hem en ik trapte op de grond richting Zuko, zodat ie vooruit viel. Een lach verliet mijn mond. 'Sukkel' grinnikte ik en ik legde mijn voet weer op 't voetenbankje.

"We will teach you how to make boys next door, out of assholes."

Saola Risaya Kyon.
Moedeloos keek ze naar haar lichaam dat vast zat in de grond. Het was onmogelijk geweest om iets te ontwijken wat ze niet had kunnen zien gebeuren. Hoewel, het was niet onmogelijk om te ontsnappen. Maar haar woede begon op te borrelen in grote vlagen, dankzij die aap met issue's en haar maatje die hem ook gewoon smeerde. En mooi dat ze hem heeft kunnen smeren, anders had ze haar alle hoeken van dit dorp door geslingerd. Ze wierp een blik op haar rechterarm, eerst zou ze zich moeten bevrijden. Met een beetje creatief denken, is er voor elk probleem een gat te vinden. Ze probeerde haar lichaam een beetje energie te laten krijgen en gebruikte toen een vuur adem om de stenen die haar armen op hun plaats hielden, te verhitten, totdat ze kokend heet waren. Ze concentreerde zich zo goed mogelijk om de hitte te beheersen en na enkele minuten wist ze de kokende stenen te doorbreken.
Haar armen kon ze nu bewegen, dus dat betekende dat ze halverwege was.
Ze wist dat als ze zich nu de lucht in kon schieten met genoeg vuurkracht, dat ze dan vrij zou kunnen komen. Ze richtte haar handen richting de grond en wachtte tot de omgeving rond haar rustig was, zodat ze de dorpelingen niet tot last zou bezorgen. Achja, ze waren toch al uit de buurt vanaf het moment dat ze vuur gebruikte om haar armen los te krijgen. Ze schoot haar vlammen uit haar handen tegen de grond en gaf het alles wat ze nu in zich had om vrij te komen, ze schreeuwde het uit van woede, raakte toen ook eindelijk weer vrij en schoot de lucht in . Van schrik gebruikte ze deze manier weer wanneer ze merkte dat ze te pletter zou vallen als ze het niet zou doen. Gelukkig kwam ze weer met haar voeten op de grond. Ze voelde een lichte pijnscheut van haar enkels door haar lichaam gaan, maar herstelde zich.
' Ik zweer het, als ik dat kind ook nog maar één keer zie, als ze ook nog maar één keer te ver gaat, gaan er serieuze gewonden vallen hier,' siste ze tegen zichzelf en driftig verliet ze het plein, serieus op zoek naar wat afleiding, voordat ze een onschuldige burger begon aan te vallen.

''There is no hell, no heaven either. This world is what we make of it.''

[Komt Saola eigenlijk in Team Avatar?]

"We will teach you how to make boys next door, out of assholes."

[Guess so, dat is de bedoeling toch? xd Dat wordt dan ruzie, ahaha]

''There is no hell, no heaven either. This world is what we make of it.''

Zuko
Ik moest het dus zelf gaan halen. Ze duwde me zo gezegt omhoog, maar liet me dan vallen. Tot haar spijt had ik mijn zwaard en die steen nog vast als ik val. Het zwaard raakt me bij mijn verbrande oog en ik bijt hard op mijn lip om me in te houden. Dit was toch echt de druppel. Ik was klaar met toph. Ik sta op veeg het bloed van onder mijn oog weg en doe mijn zwaard in mijn rug en gooi de steen op de grond vuur kwam uit mijn vuisten en als ik mezelf niet had geconcentreert was ik echt geexplodeerd, maar ik kalmeer mezelf en loop naar haar toe pak haar vast en til haar op. Zodat ze ook niet kan zien omdat ze de grond niet raakt. Ik kijk naar de boom grijns en pak haar kraag en hang haar op aan de tak waar ze niet af kan aangezien ze geen houvast kan krijgen. Haar kleding was rekbaar en haar armen waren niet groot en lang genoeg om de tak te pakken. 'Dit klinkt misschien heel kinderachtig, maar je mag even afkoelen. Een grapje mag van mij nog wel, maar ik heb geen zin om op te draaien voor brandwonden dus blijf maar even hangen tot ik terug ben van het dorp.' Zeg ik rustig. Mijn kalmte was bijna eng zelfs voor mezelf. Ik klonk streng als mijn vader. Ik kon wel tegen een grapje, maar Toph kon mensen serieus pijn doen zonder dat ze het merkte. Het zetje in de rug kon ik wel hebben, maar je hoeft me niet gelijk te laten valldn.

I'm finally back, Finally after a Year break

Rosalie Ayame Stonehill.
Een aantal minuten later besloot ik maar weer verder te trekken. Daar blijven zitten had geen nut en bovendien had ik lang genoeg gerust. Tijd om maar weer eens verder te trekken. Ik stapte door het stille bos heen, gelukkig op een pad, dus hoefde niet de hele tijd over takken en struiken heen te struikelen. Zacht zong ik een liedje van thuis, ik mocht die plek dan wel niet leuk vinden, ik gaf toe dat ze goede muziek maakten. Mijn gezang werd overstemd door een hard geluid, een geluid van vallend water. Meteen hield ik op met zingen en werd er naartoe getrokken. Het was geen riviertje, dat wist ik zeker. Een waterval, daar klonk het naar. Ik kwam dichterbij en dichterbij en stond nu aan het rand van het bos. Voor me lag een prachtige waterval op een open plek. Het liefst had ik er meteen een duik in genomen, maar toen ik verder keek zag ik meerdere personen. Vlug ging ik achter een brede boom staan, zodat ik hun kon bekijken, maar zij mij niet zagen. Het waren een stel stuurders bij elkaar. En twee dieren. Een Maki en een Luchtbizon. Wat raar, die waren toch al zo'n honderd jaar uitgestorven? De enige die er nog een had was... De Avatar! Ik hapte naar lucht zodra ik hem zag. Ik wist dat hij rondtrok, ik had alleen nooit gedacht dat ik hem tegen zou komen! Hij was samen met vier anderen jongeren, twee mensen van mijn zuster waterstam, een aardemeester en de zoon van de vuurheer. Ik had vele verhalen over de stel mensen gehoord, maar had nooit gedacht dat ik ze ooit van dichtbij zou zien, laat staan ontmoeten. Wilde ik dat wel? Ik hield me schuil achter een grote boom, in de hoop dat ze niet door zouden hebben dat ik hun stond te begluren. Mijn felblauwe ogen tuurden nogmaals over de open plek. Ik hield me zo stil mogelijk, wat erg moeilijk was, aangezien ik moest niezen. Moest dat echt nu? Ik wist dat mijn nies niet hard was, sterker nog, iedereen zei dat het een schattig, hoog niesje was, maar ik was ervan verzekerd dat ze me zouden horen. Ik kon me echt niet meer inhouden en hield een hand voor mijn neus en mond, in de hoop dat het geluid niet al te hard zou zijn en ze me niet zouden horen, maar helaas. 'Hatsjie!'

Beauty begins the moment you decide to be yourself - Coco Chanel

Zuko kan wel naar jou perso hij heeft Toph toch even aan de boom gehangen aan haar kleren ]

I'm finally back, Finally after a Year break

[Hahaha, direct pluspunten voor Zuko xd]

''There is no hell, no heaven either. This world is what we make of it.''