Let's go and write something incredible - One Direction [6] - Speeltopics

Een groep jongeren (16 – 24 jaar), die voor hun beroep schrijven, worden bij elkaar gezet in één huis. Er zijn camera’s in het huis geplaatst, het kan 24/7 online worden gevolgd. Het groepje krijgt de hele dag de kans om te schrijven, maar er is per week één challenge. De bewoners moeten dan bijvoorbeeld binnen drie uur iets schrijven. Ze hebben maar twee uur per dag internet, meer niet.
Elke bewoner heeft een eigen werkkamer, die 24/7 beschikbaar is. De slaapkamer delen ze, net als de keuken, woonkamer en badkamer. Ook is er een kleine opslagkamer voor papier, blocnotes, pennen, potloden en al dat soort bureauartikelen. Voor de songwriters staan er in de werkkamers verschillende instrumenten. Ze mogen maar twee uur per dag buiten zijn in verband met boodschappen, maar ook gewoon om wat te doen om elkaar beter te leren kennen.

Personage
Jongens
Harry Styles - songwriter - Meliourry
Liam Payne - songwriter - Brookie
Louis Tomlinson - songwriter - Jolene
Niall Horan - songwriter - kusjeAxel
Zayn Malik - songwriter - cionegreen
Nathaniel Henry Beaufort - songwriter* - Delevigne
Edward Kye Rodriquez - scriptwriter/acteur - Mygash
Douglas Booth - songwriter/acteur - Jolene

Meisjes
Mackenzie Lou Arretez - schrijfster/journalist - Curlies
Abigail Irene Ellison- songwriter * - xClove
Penelope Charlotte Stone - scriptwriter/actrice * - Pebble

* mag een beroemd persoon zijn

Regels:
- Géén oneliners. Als het moet, minimaal twee regels.
- Maximaal tweepersonages per persoon, maar dan wel 1 jongen en 1 meisje. Geen andere combinaties
- Reserveren mag
- Probeer zo weinig off-topic te gaan. Als je wel off-topic gaat, zet het tussen haakjes; ( ), { } of [ ].
- Meld het even als je voor minimaal vijf dagen niet kunt reageren.
- Bij vragen kan er contact op worden genomen met mij, het liefst via privébericht.

nieuwe foto nodig van het huis, de link deed het niet meer!
Als je ideeën hebt over hoe de kamers er uit zien, stuur een foto! (:

[ bericht aangepast op 19 jan 2013 - 15:49 ]

---

"We will teach you how to make boys next door, out of assholes."

Penelope Charlotte Stone.
Ik zag vanuit mijn ooghoeken hoe hij recht ging staan terwijl ik praatte. Verder zag ik zijn reactie niet, en ik wist ook niet of ik die wel wilde zien. Straks lachte hij me hard uit! Tot mijn verbazing zette hij een stap naar me toe en trok me in mijn armen. Mijn hart sloeg een slag over, dit had ik totaal niet verwacht. 'Je maakt het jezelf veel te moeilijk Pen,' zei hij zacht en streelde door mijn haren. 'Wie heeft gezegd dat ik jouw niet leuk zou vinden? Dat heb jij jezelf wijs gemaakt hoor,' glimlachte hij geruststellend naar me. Ik zuchtte en sloeg mijn armen om hem heen. Betekende dit dat hij mij ook leuk vond? 'Doe je dat dan?' vroeg ik zachtjes. Ik wist dat ik mezelf allerlei dingen aanpraatte, wat soms goed was, maar andere keren bracht ik mezelf allemaal waanideeën aan. Wat als Douglas mij ook leuk zou vinden? Daar had ik nog niet aan gedacht, ik was het zo gewend afgewezen te worden.

---

Beauty begins the moment you decide to be yourself - Coco Chanel

Liam James Payne

Ik genoot van dit moment. Mackenzie naast me en niemand verder. Een perfecte dag. Maar helaas komt aan alles een einde. Ik had geen idee hoelang we nog hadden, maar zette het uit mijn hoofd. Niks zeggen. Gewoon genieten. De dieren maakten geluiden, de wind waaide zacht om ons heen en een frisse bosgeur was te ruiken.

[Je hebt er niet veel aan, iknow]

---

"We will teach you how to make boys next door, out of assholes."

Louis Tomlinson

Ik geef een kus op Harry zijn wang. 'Niet zo onzeker doen Hazza! Het is vast verukelijk!' Ik neem mijn mes en vork en snij een stuk van het ei af. Ik blaas braaf voor ik het in mijn mond doe. Ik kauw vlug en slik het door. 'Harry er is niets mis mee het is echt lekker' Glimlach ik en eet verder. Ik kijk hem aan. 'Wie weet word je straks een betere kok dan ik.' Grijns ik en neem vlug nog een hap. Ik haal kort een hand door mijn haar. 'Ik wil iets doen. Iets leuks met alle bewoners van het huis.' Zeg ik dan en denk na. 'Ik weet alleen niet goed wát precies...'

Douglas Booth

Ze slaat haar armen om mijn nek en ik glimlach. Haar haren roken heerlijk. 'Doe je dat dan?' Ik laat haar een beetje los en kijk haar zo aan. Ik strijk een plukje haar uit haar ogen en lach. 'Serieus? Dat vraag je me nog?' Ik rol met mijn ogen en kom dan dichterbij. Zachtjes druk ik mijn lippen op die van haar. Dit keer ben ik geen 'Romeo' en is zij geen 'Julia'. Dit zijn wij. Gewoon Douglas en gewoon Penelope. Ik blijf haar zacht kussen en laat haar dan voorzichtig los. 'Duidelijk?' Grijns ik.

Mackenzie Lou Arretez

Ik pakte zijn hand weer vast en glimlachte. Een tweede pijnscheut ging door mijn buik heen en automatisch kneep ik in zijn hand. ''Sorry. Maar ik denk dat we naar huis moeten.'' piepte ik. Ik kneep mijn ogen dicht en beet hard op mijn lip. Dit werd gewoon waanzin, ik kon nog geen eens een rustig dagje met mijn vriendje doorbrengen zonder verstoord te worden, of pijn te lijden.

---

I don't want you to die, I want you to suffer.

Penelope Charlotte Stone.
Hij liet me een beetje los en keek een beetje omlaag om me zo aan te kijken. Lachend streek hij een pluk haar uit mijn ogen. 'Serieus? Dat vraag je me nog?' Ik geloofde mijn oren niet. Zei hij nou echt dat hij me leuk vond? Vol ongeloof keek ik hem aan, terwijl hij met zijn ogen rolde en dichterbij kwam. In automatisme hield ik mijn adem in en voelde hoe hij zachtjes zijn lippen op die van mij drukte. Een bom van vlinders ontplofte in mijn buik en ik ging op mijn tenen staan om er beter bij te kunnen. Het voelde zo anders nu. Ik speelde geen rol. Ik kuste niet zomaar mijn tegenspeler. Ik kuste Douglas, de jongen waar ik gevoelens voor had. Hij bleef me zacht kussen en liet me dan voorzichtig los. 'Duidelijk?' Grijnsde hij en ook bij mij verscheen een enorme glimlach op mijn gezicht. 'Heel duidelijk,' antwoordde ik en drukte mijn lippen weer op die van hem, terwijl ik mijn armen nog steeds om zijn nek geslagen had.

---

Beauty begins the moment you decide to be yourself - Coco Chanel

Liam James Payne

'Wat voel je?' vroeg ik zachtjes. Ik stond op en hielp Mackenzie ook omhoog. 'Is er iets mis met je buik? Waarschijnlijk moet je even liggen, dalijk' knikte ik en ik hield bij de auto aangekomen, het portier weer voor Mackenzie open. 'Deze keer rijd ik. Ik weet denk ik wel zo'n beetje de weg weet' glimlachte ik, waarna ik Mackenzie's hand losliet. 'Als je weer pijn hebt moet je het gelijk zeggen, dan stop ik' zei ik. Wat kon er aan de hand zijn met Mackenzie?
Misschien gewoon iets wat na een dag over was. Ja, dat zal het wel zijn.

---

"We will teach you how to make boys next door, out of assholes."

Douglas Booth

'Heel duidelijk,' Ze legde haar armen in mijn nek en moest op haar tenen staan om me te kussen. Gewillig kus ik haar terug en leg een arm rond haar middel. Als we elkaar weer los laten begeleid ik haar met een hand op haar onderrug naar binnen. Ik loop door naar de keuken waar ik Harry en Louis zie eten. Ik begroep ze en loop dan naar de koelkast. 'Pen wil je ook wat drinken?' Vraag ik en pak voor mezelf een flesje vitamine water. Ik doe de koelkast deur weer dicht en ga op het aanrecht zitten. Ik kan mijn ogen amper van Penelope af houden en glimlach als zij ook naar mij kijkt.

Mackenzie Lou Arretez

''Ik weet het niet, gewoon een steek in mijn buik. Steeds opnieuw.'' mompelde ik. Ik keek Liam weer aan en rolde met mijn ogen. ''Het doet iedere keer pijn. Dus ja.'' murmelde ik. Ik sloeg mijn hand voor mijn mond en realiseerde me dat het een beetje bot overkwam. ''Sorry. Ik kan er niks aan doen. Dat rolde er gewoon uit, op een of andere manier.'' zei ik en keek schuldig naar Liam. Stemmingswisselingen, denk ik. Ik kneep mijn ogen weer dicht en hing mijn hoofd een beetje naar achteren. Laat dit alsjeblieft stoppen.

---

I don't want you to die, I want you to suffer.

Penelope Charlotte Stone.
Gewillig kuste hij me terug en legde een arm rond mij middel. Toen we elkaar los lieten begeleidde hij me met een hand op mijn onderrug naar binnen. Hij liep door naar de keuken en ik volgde. Daar zag ik Harry en Louis zitten. Ik begroette ze en hoopte dat mijn wangen niet meer zo rood waren als ze net waren geweest. Douglas liep door naar de koelkast. 'Pen, wil je ook wat drinken?' vroeg hij en ik knikte. 'Ja, lekker.' Ik zag hoe hij voor zichzelf een flesje vitamine water pakte en de koelkast alweer dicht deed. Hij ging op het aanrecht zitten en keek naar me. Ook ik keek naar hem en glimlachte terug. Ik stapte op hem af en sprong ook op het aanrecht, waardoor ik bijna mijn hoofd stootte aan een kastje, gelukkig kwam mijn hoofd er maar net langsaf. Ik pakte het flesje uit Douglas' handen en dronk er ook van, aangezien hij mij wat te drinken aangeboden had en weer weg was gelopen zonder wat voor me te pakken. Na een paar slokken gaf ik het weer terug en trok een onschuldig gezichtje naar hem.

---

Beauty begins the moment you decide to be yourself - Coco Chanel

Liam James Payne

'Het maakt niks uit' glimlachte ik naar Mackenzie. Zelf stapte ik ook in en keek naar Mackenzie. 'Zullen we anders even langs de dokter gaan?' vroeg ik aan haar. Aks Mackenzie pijn bleef hebben, zou ik het echt niet vertrouwen. 'Of wil je kijken hoe het morgen gaan, en als het dan nog niet over is naar de dokter?' vroeg ik erna. Als we nu naar de dokter zouden gaan, kon beter zijn dan afwachten. Maar dalijk was er niks ernstigs. Urgh, en daarom kon ik nooit een keuze maken. Ik was altijd gewoon bang dat ik de verkeerde keuze koos.

---

"We will teach you how to make boys next door, out of assholes."

Mackenzie Lou Arretez

Ik dacht even na, misschien was het juist als we langs de dokter gingen, maar misschien was het juist te overhaast en dat wilde ik niet. Zuchtend sloeg ik mijn ogen neer en keek weer naar Liam. ''Het is maar wat jij wilt. Ik weet het namelijk niet.'' zei ik. Mijn gedachtes gingen weer naar de afwezigheid van Liam, hij kan niet vierentwintig zeven bij me zijn, wat me aan de ene kant bang maakte. En onzeker. Straks gebeurde er iets en was ik alleen thuis. Nee, ik maakte me gewoon te veel zorgen. Ik moest me niet zoveel zorgen maken anders werd ik nog gek en maakte ik iemand nog gek met mijn praatjes.
Ik zuchtte en keek naar de grond. ''Ik denk te veel. En maak met te veel zorgen.'' mompelde ik zacht. ''Maar wat ik wel weet is dat tenminste ik, de baby jou achternaam ga geven. Dan hoef je 'm tenminste niet te adopteren.'' glimlachte ik breed. Ik had er al een paar keer over nagedacht en het leek me wel een goed plan. Maar als we dan uit elkaar gaan werd het wel ongemakkelijk. ''Wat vind jij?'' zei ik en keek schuin naar Liam.

---

I don't want you to die, I want you to suffer.

Harry Styles.
Lipbijtend keek ik toe hoe Louis een stukje nam van mijn ei, een opgeluchte zucht verliet mijn mond toen hij zei dat het lekker smaakte en vrolijk begon ik nu zelf ook te eten. Ik tuitte mijn lippen even en knikte. Ik was het er niet helemaal mee eens, het liefste wilde ik dat Louis gewoon alleen in zijn bed bleef liggen, maar toch stemde ik in. 'Ik vind het een goed idee. Ik weet ook niet wat,' grinnikend keek ik Louis aan.

---

stay safe because I like being alive at the same time as you

[Bijna iedere RPG loopt nu dood.. En ik wil niet dat dat ook met deze gebeurt ]

---

I don't want you to die, I want you to suffer.

[Ja dat heb ik ook ;c]

---

stay safe because I like being alive at the same time as you

(ik reageer morgen. Misschien kunnen we een tijdssprong maken?)