Let's go and write something incredible - One Direction [6] - Speeltopics

Een groep jongeren (16 – 24 jaar), die voor hun beroep schrijven, worden bij elkaar gezet in één huis. Er zijn camera’s in het huis geplaatst, het kan 24/7 online worden gevolgd. Het groepje krijgt de hele dag de kans om te schrijven, maar er is per week één challenge. De bewoners moeten dan bijvoorbeeld binnen drie uur iets schrijven. Ze hebben maar twee uur per dag internet, meer niet.
Elke bewoner heeft een eigen werkkamer, die 24/7 beschikbaar is. De slaapkamer delen ze, net als de keuken, woonkamer en badkamer. Ook is er een kleine opslagkamer voor papier, blocnotes, pennen, potloden en al dat soort bureauartikelen. Voor de songwriters staan er in de werkkamers verschillende instrumenten. Ze mogen maar twee uur per dag buiten zijn in verband met boodschappen, maar ook gewoon om wat te doen om elkaar beter te leren kennen.

Personage
Jongens
Harry Styles - songwriter - Meliourry
Liam Payne - songwriter - Brookie
Louis Tomlinson - songwriter - Jolene
Niall Horan - songwriter - kusjeAxel
Zayn Malik - songwriter - cionegreen
Nathaniel Henry Beaufort - songwriter* - Delevigne
Edward Kye Rodriquez - scriptwriter/acteur - Mygash
Douglas Booth - songwriter/acteur - Jolene

Meisjes
Mackenzie Lou Arretez - schrijfster/journalist - Curlies
Abigail Irene Ellison- songwriter * - xClove
Penelope Charlotte Stone - scriptwriter/actrice * - Pebble

* mag een beroemd persoon zijn

Regels:
- Géén oneliners. Als het moet, minimaal twee regels.
- Maximaal tweepersonages per persoon, maar dan wel 1 jongen en 1 meisje. Geen andere combinaties
- Reserveren mag
- Probeer zo weinig off-topic te gaan. Als je wel off-topic gaat, zet het tussen haakjes; ( ), { } of [ ].
- Meld het even als je voor minimaal vijf dagen niet kunt reageren.
- Bij vragen kan er contact op worden genomen met mij, het liefst via privébericht.

nieuwe foto nodig van het huis, de link deed het niet meer!
Als je ideeën hebt over hoe de kamers er uit zien, stuur een foto! (:

[ bericht aangepast op 19 jan 2013 - 15:49 ]

---

"We will teach you how to make boys next door, out of assholes."

Liam James Payne

'Je hebt het officieel overtroffen, Mackenzie' zei ik. 'Ik begrijp niks van wat je daar net vroeg' lachte ik en ik dacht nog een keer goed na. 'Oh' zei ik ineens. 'Op die manier. Als wij niks met elkaar hadden gehad, dan niet nee. Dan zou ik waarschijnlijk in een relatie met haar blijven. Maar als ik dan wel al iets met je had gehad, zou ik niet kunnen kiezen. Om dan zat ik midden in een relatie met Danielle, en dan zou ik jou ook nog steeds leuk vinden' zei ik en eerlijk gezegd was ik alweer vergeten wat ik gezegd had. Toen Mackenzie in elkaar kromp, keek ik in een reflex naar haar buik. 'Wat is er? Heb je pijn? Last van je buik?' vroeg ik gelijk en bezorgd. Wat was er met Mackenzie?

---

"We will teach you how to make boys next door, out of assholes."

Louis Tomlinson

Na nog een kus op Harry zijn wang te hebben gedrukt glimlach ik naar hem. 'ik heb honger' zeg ik grijnzend. 'ga je mee naar beneden?' vraag ik en steek mijn hand aanmoedigend naar hem uit. Als hij mijn hand vast neemt lopen we zo de trap af naar beneden. Harry hoefde niet over die bloedneus te weten. Hij zou zich alleen maar meer zorgen maken. Zoveel mensen hadden wel eens een bloedneus. Ja toch?

Douglas Booth

Ik merk dat haar houding veranderd en frons. Wanneer we thuis zijn help ik haar uitstappen. Ze opent de deur maar ik hou haar tegen voor ze naar binnen kan gaan. 'heb ik iets verkeerds gezegd?' ik kijk haar aan en leun in de deuropening om naar haar te kijken. 'ik weet dat dat van die pers niet leuk was maar dat hoord erbij. Als jij bekend word met een film zul je dat ook hebben.'

Harry Styles.
'Maar...' Voordat ik ook nog kon protesteren was Louis het bed al uitgekomen, eigenlijk had ik ook wel honger... Glimlachend pakte ik zijn hand aan en gaf er een kneepje in. Hand in hand lopen we de keuken in, waar ik hem begeleid naar een stoel, zacht druk ik mijn lippen tegen die van hem, waarna ik mijn voorhoofd tegen die van hem steun. 'Wat wil je eten, boo?'

---

stay safe because I like being alive at the same time as you

Mackenzie Lou Arretez

Ik beet op mijn lip en knikte. Om eerlijk te zijn begon te meer pijn te doen, des te harder ik op mijn lip beet. En ik begreep niks van wat Liam net zei als antwoord op mijn vraag. Ik greep naar mijn buik en kreunde ellendig. Jesus, kon het niet op een ander moment, waar ik rustig in bed lag of zo. Niet precies op dit moment. Ik zuchtte even en ademde rustig in en uit. "Ugh en auw." Mompelde ik. "Dit is echt pijnlijk. Waarom moeten vrouwen dit per se krijgen?" Mompelde ik geïrriteerd.

---

I don't want you to die, I want you to suffer.

Liam James Payne

'Gaat het wel?' vroeg ik, terwijl ik Mackenzie zag. Het bleek dus inderdaad haar buik te zijn. 'Wil je anders naar huis?' vroeg ik haar. Als Mackenzie zo'n pijn had, moest ze toch echt even gaan liggen. Of ik werd paranoïde en was té overbezorgd. Volgensmij een beetje van beide. 'Of wil je hier nog blijven?' vroeg ik er achter aan. Ik wilde hier niet weg, maar als Mackenzie weg wilde dan gingen we. Nieuwsgierig wachtte ik haar antwoord af. 'En ga nou niet zeggen dat er niks is, om dat is er wel' zuchtte ik even.

---

"We will teach you how to make boys next door, out of assholes."

Mackenzie Lou Arretez

Ik schudde mijn hoofd, ik wilde hier blijven. "Nee, we blijven gewoon hier. Er is niks aan de hand." Zei ik en ging weer recht zitten, voor hoeverre het lukte. Ik pakte een flesje water uit mijn tas en dronk de helft zowat leeg. "Ik zweer het je. Er is echt niks." Zei ik. Het deed nog een klein beetje pijn, maar die kon ik wel makkelijk vergeten. Ik glimlachte breed en keek Liam aan. Zuchtend probeerde ik de pijn weg te denken, ik wilde niet naar huis. Niet waar iedereen ons vierentwintig zeven bekeek. Gewoon een uurtje rust kon geen kwaad.

---

I don't want you to die, I want you to suffer.

[SNEEUW. ]

---

I don't want you to die, I want you to suffer.

[AHSHSHFSDJK. Bij ons geen sneeuw. Ik typ nu stukje]

---

"We will teach you how to make boys next door, out of assholes."

[Het sneeuwt nog steeds Al sinds half 2 of zo, ben zo blij hihi ]

---

I don't want you to die, I want you to suffer.

Liam James Payne

'Oké. Maar als er iets is, moet je me het gelijk vertellen' zei ik, waarna ik Mackenzie even aankeek. Ik pakte haar hand en zuchtte. 'Het enige waar ik nu bang voor ben, is hoe ik het ga doen. Ik wil bij jou blijven, vrij krijgen na de tour kan niet en dus moet ik de hele dag ik de studio zijn. Maar ik wil jou niet alleen thuis achterlaten. Oh God, dan zitten we weer met dát probleem' mompelde ik. 'Weet je wat, ik maak me teveel zorgen. Ik houd mijn mond' zei ik en ik zweeg. Een onschuldige glimlach kwam op mijn mond.

---

"We will teach you how to make boys next door, out of assholes."

Mackenzie Lou Arretez

Ik grinnikte even en keek Liam hoofdschuddend aan. ''Het maakt niets uit. Dat vind ik nou ook leuk aan je, dat je soms té bezorgd ben. Ik heb er geen bezwaar mee. Misschien kunnen we het management overhalen, zij hebben ook kinderen en moeten ook weten hoe erg het is.'' zei ik en keek Liam glimlachend aan. Ik tuitte mijn lippen en keek denkend naar de lucht. ''Iets anders weet ik niet.'' zuchtte ik en keek Liam weer aan. Soms zat ik gewoon vol met ideeën en nu opeens niet.

---

I don't want you to die, I want you to suffer.

Penelope Charlotte Stone.
Nog voor ik naar binnen kon stappen hield hij me tegen. 'Heb ik iets verkeerds gezegd?' Hij keek me aan en leunde tegen de deurpost aan om naar me te kijken. Shit, betrapt. Ik opende mijn mond om wat terug te zeggen, maar ik kon niets bedenken. Moest ik eerlijk tegen hem zijn? Ik kende hem pas drie weken! En daarbij, hij zou waarschijnlijk toch niet hetzelfde voor mij voelen. Mijn ogen gleden over zijn gezicht, terwijl ik bedacht wat ik moest zeggen. 'Ik weet dat dat van die pers niet leuk was, maar dat hoort erbij. Als jij bekend wordt met een film zal je dat ook hebben.' Ik knikte, hij dacht dat het daardoor kwam. 'Dat snap ik, daar ging het ook helemaal niet om,' zei ik voordat ik erbij nagedacht had. Shit, nu moest ik of eerlijk tegen hem zijn, of liegen. Ik wist niet wat erger was. Ik wilde niet liegen, als hij daar achter zou komen zou hij zwaar teleurgesteld in me zijn of misschien wel boos. Als ik eerlijk zou zijn, zou hij me misschien wel uitlachen, of me afwijzen. Waarom zou iemand zoals hij vallen voor iemand zoals ik? Weer gleden mijn ogen over zijn gezicht, over zijn lichaam en weer terug naar zijn gezicht. Ik zuchtte zacht. Misschien moest ik gewoon eerlijk tegen hem zijn. 'Kijk, Douglas,' begon ik, totaal vergeten dat er overal camera's hingen in dit huis. 'Ik denk dat ik eh... Ik denk dat ik gevoelens voor je heb,' stamelde ik zachtjes en durfde hem niet aan te kijken. 'Maar wat je zei in de auto was alsof je alleen maar een collega van me wilde zijn, of misschien een vriend. En dat snap ik ook wel, heel goed zelfs, maar,' ratelde ik zacht door, terwijl ik zenuwachtig met mijn ene hand de nagellak van mijn duim van de andere hand af probeerde te krabben. Waar had ik me nu weer in gestort?

---

Beauty begins the moment you decide to be yourself - Coco Chanel

[Moet weg x]

---

I don't want you to die, I want you to suffer.

Louis Tomlinson

Harry zet me in een stoel en kust me zacht. Zijn voorhoofd steunt tegen dat van mij terwijl hij praat. 'Wat wil je eten, boo?' Ik glimlach en haal kleintjes mijn schouders op. 'Suprise me.' Grijns ik dan en kus hem nog een keer voor haar zich terug trekt in de keuken. Ik tik met mijn vingers op de tafel en neurie zachtjes mee met een van onze songs. Ik haal een hand door mijn haar en kijk het huis een beetje rond terwijl ik wacht op Harry. Het ruikt in de keuken al heerlijk. Normaal kookte ik altijd dus dit was een leuke verandering,

Douglas Booth

'Kijk, Douglas,' Begint ze en ik ga recht staan. 'Ik denk dat ik eh... Ik denk dat ik gevoelens voor je heb,' stameld ze dan. Ik knipper verbaast met mijn ogen. Wat? 'Maar wat je zei in de auto was alsof je alleen maar een collega van me wilde zijn, of misschien een vriend. En dat snap ik ook wel, heel goed zelfs, maar,' Ging ze gelijk door met praten. Ik zet een stap naar haar toe en trek haar in mijn armen. 'Je maakt het jezelf veelste moeilijk Pen' Zeg ik zacht en streel door haar haren. 'Wie heeft gezegt dat ik jou niet leuk zou vinden? Dat heb jij jezelf wijs gemaakt hoor.' Glimlach ik gerustellend naar haar

Harry Styles.
Ik giechelde toen Louis me nog zachtjes kuste, waarna ik de keuken in verdween. Het zou vast een ramp worden, Louis kookte altijd en nu al helemaal doordat ik zelfs iets moest kiezen. Ik ging gewoon voor een simpele omelet. Glimlachend maakte ik alles klaar, haalde twee borden uit de kast, legde de omeletten er zo netjes mogelijk op. Het bestek legde ik er over heen waarneer ik terug liep naar de keuken. 'Kijk eens, Lou, het zal wel niet te eten zijn, maar goed...' Grinnikend drukte ik gauw mijn lippen tegen die van hem aan waarna ik tegenover hem ga zitten.

---

stay safe because I like being alive at the same time as you