• (De rechten van dit topic gaan naar Nibug)

    One direction, de wereldberoemde boyband die op zeer korte tijd aan popularitait won. Ze worden aanbeden door duizenden fans en ze beleven de droom die ze altijd al wouden. Het moet dus wel een zegen zijn, maar niemand die er aan dacht dat het sterrendom ook een keerzijde had.
    Naast Lovers staan ook haters en een wel heel op geldbewuste management. De jongens willen niemand teleurstellen en willen zowel het management als hun fans en haters tevreden te stellen. Is het wel gezond om zo jong beroemd te worden? Elk van hen komt steeds dieper de put in. Elk van hen heeft zijn eigen probleem. Hoelang nog voor iemand van hen zelfmoord als enige uitweg ziet? Wie zal hen helpen voor het te laat is?


    (Slechte intro. :s)


    I can be selfish, be so impatient
    Sometimes I feel like Marilyn Monroe
    I'm insecure, yeah, I make mistakes
    Sometimes I feel like i'm at the end of the road

    I can get low, I can get low
    Don't know which way is up
    Yeah, I can get high, I can get high
    Like I could never come down

    Call it a curse!
    Or just call me blessed
    If you can't handle my worst
    You ain't getting my best
    Is this how Marilyn Monroe felt?
    Must be how Marilyn Monroe felt

    Om de zoveel tijd plaats ik een artikels waarin 1D wordt afgekraakt of verafgood. Op deze artikels moet je inspelen. Deze artikels kunnen krantenartikels, blogberichten, tijdschriften enz. zijn.

    __________________________________________________________________________



    Rollen:

    One Direction:
    ~Niall James Horan. - Nibug
    ~Liam James Payne. - xAmore
    ~Zayn Jawaad Malik. - 2012Hangover
    ~Louis William Tomlinson. - Styles
    ~Harry Edward Styles. - xAmore

    Vrienden: (Gaan mensen helpen)
    ~Joanne Mikayla Brights. - Curlies
    ~Nickolas Anderson. - Nyan
    ~Elena Victoria Vasquez. - Pebble
    ~Violet Skyler Todd. - xClove

    Regels:
    Ø Je mag een relatie met een ander personage hebben, alleen als je hier toestemming van de ander voor hebt.
    Ø Seksuele teksten zijn toegestaan.
    Ø Schrijf geen actie's voor een ander persoon (De meeste vinden dat niet leuk).
    Ø Als je iets Ooc (Out of Character) wil zeggen, gebruik je de haakjes: () + {} + [].
    Ø Je mag maximum 2 personages per persoon hebben.
    Ø Geen one-liners!
    Ø Naamsverandering doorgeven
    Ø Als iemand vraagt voor een samenvatting, geef die dan ook!


    Artikels:

    Harry’s nieuwe vlam?
    One Direction bandlid, Harry Styles is gespot met een onbekend meisje. Verschillende fans en journalisten hebben het jonge koppel hand in hand zien wegrennen. De drukte werd hen waarschijnlijk wat teveel nadat Harry handtekeningen zat uit te delen aan zijn vrouwelijke fans. Misschien een nieuwe liefde? Waarschijnlijk wel, want Harry Styles staat nu eenmaal bekend als de manwhore van de band.
    Het was de fans ook niet ontgaan dat de jonge popster helemaal niet in zo’n goede beu was. Een 10-jarige fan werd afgeblaft door Harry Styles hemzelf toen ze hem vroeg voor een handtekening.
    Er is duidelijk wat aan de hand in de band. Is de roem en de faam naar zijn hoofd gestegen? Daar lijkt het op, maar de fans zijn ook slim genoeg om diva-gedrag niet goed te keuren en zullen snel hun zinnen op een beroemdheid te zetten wiens voeten nog op de grond staan.
    Eerder waren er ook al geruchten dat Liam Payne verwikkeld was in een motorongeluk, maar dit wordt duidelijk al in de doofpot gestoken.


    Harry Styles date Violet Todd
    De geruchten dat harry Styles en de 18 jarige Violet Todd aan het daten zijn, blijken dus te kloppen. Dit is bevestigd door Louis Tomlinson, bedemandlid van Harry Styles.
    Helaas werd duidelijk dat Louis Tomlinson helemaal niet tevreden was met het kersverse koppeltje. Dit werd vooral duidelijk uit zijn beschrijving van Violet als “een hoer”.
    Maar Louis leek nog lang niet klaar met zijn gal over Harry te spuiten. De feiten dat Harry een manwhore, verslaafd aan seks is, kloppen dus helemaal. Aldus Louis Tomlinson.
    Het ziet ernaar uit dat het niet langer nog rozengeur en maneschijn is in 1D-land. Blijven de boys bij elkaar of zit er al een break-up te naderen? Alleen tijd zal uitwijzen.

    (Miss Bloempot)

    [ bericht aangepast op 6 jan 2013 - 19:31 ]


    Reading a good book is like taking a journey.

    Louis William Tomlinson
    Liam trok met een ruk de deken van me af en dat was het moment dat ik hem aankeek. ''Nee, ik wil niet!'' Riep ik terug. wat hij kon, kon ik ook. ik greep de deken weer vast maar kreeg hem niet uit Liam zijn handen. met een trillende onderlip liet ik de deken weer los en wende mijn blik af naar de muur. ''Dwing me niet erheen te gaan.'' jammerde ik zachtjes. ik liet mezelf nog liever voor een trein gooien op dit moment dan dat ik Harry onder ogen moest komen en duizenden vragen over mijn uitbarstingen en onze ruzie te moeten beantwoorden. ''Ik wil echt niet.'' voorzichtig keek ik Liam aan die best wel intermitterend overkwam zo. of mischien kwam het door het feit dat ik me gewoon heel klein voelde op dit moment.


    ''yOu aLreaDy kNoW wHaT'S uP''

    Liam James Payne.

    Ik keek Louis doordringend aan en hield de deken stevig vast zodat Louis hem niet los kon trekken. Louis jammerde en was duidelijk van streek, ik wist dat hij liever niet ging als wel... maar hoe ging ik dan verklaren dat hij niet aanwezig kon zijn? "Stel je niet aan."
    Dat was gemeen, en dat besefte ik pas toen ik de woorden had uitgesproken. Dit was geen aanstellerij, hij had echt pijn die niet zomaar weg te nemen viel. Ik deed hem pijn met mijn woorden... Ik slaakte een zachte zucht en greep met beide handen Louis' polsen vast, waarna ik hem zo overeind probeerde te trekken. "Louis, sta op! Je hoeft niet naast Harry te zitten en je hoeft geen antwoord te geven op vervelende vragen." zei ik hem, proberend hem gerust te stellen. "Kom op... Je kan Harry toch niet blijven vermijden!"


    Reading a good book is like taking a journey.

    Louis William Tomlinson
    ik kneep mijn ogen stijf dicht om de tranen tegen te gaan toen Liam zei dat ik me aanstelde. ik stelde me vaak aan, maar nu niet. misschien reageerde ik overgevoelig, maar dat was toch logisch?
    Ik wilde me verzetten toen Liam me overeind probeerde te trekken maar hij was altijd al sterker geweest. ''Dat kan wel, ik blijf gewoon voor eeuwig in deze kamer en dan heeft niemand meer last van me!'' daar gingen de tranen alweer. Liam vond me een aansteller. Harry had duidelijk een hekel aan me, anders had hij me niet zo de grond in geboord. dus wat deed ik überhaupt nog in de band. het enige waar ik altijd goed voor geweest was was het vermaak. ik was the funny boy. maar daar was totaal niets meer van over. ik wilde mezelf slaan. volgens mij had ik nog nooit zo'n laag zelfbeeld gehad. ik sloeg mijn ogen neer. ''Ik wil gewoon niet.'' fluisterde ik terwijl de eersten traan al op de grond kapot spatten.


    ''yOu aLreaDy kNoW wHaT'S uP''

    Liam James Payne.

    Ik zag dat Louis het duidelijk niet meer trok en ik besloot dat het tijd werd om de oude Liam weer heel even naar boven te halen. Ik zette me neer voor Louis en hield zijn polsen stevig vast, maar niet zo dat het pijn zou doen. "Louis, alsjeblieft." begon ik, waarna ik hem doordringend in zijn ogen probeerde te kijken. Ik wilde Louis niet zo zien... ik zag hem amper zo verdrietig en ik wist dat ik niet diegene was die hem terug moest trekken uit het diepe water, maar Harry. Harry was de persoon die dit ook gedeeltelijk had veroorzaakt en Louis was niks zonder hem, dat was duidelijk te zien. "Laat je niet kapotmaken, Louis... Wat je hebt gedaan is misschien verschrikkelijk en wat Harry heeft gedaan mag dan nog wel rampzaliger zijn, maar wat gebeurd is kan niemand veranderen. Het enige wat jullie kunnen doen is het proberen recht te trekken. Ik weet dat je jezelf het liefste nu voor een auto wilt gooien, maar ik weet zeker dat je Harry daar heel veel pijn mee doet, en ook mij en alle anderen. Harry geeft heus wel om je, Lou... anders was hij al die jaren toch niet zo klef en close met je geweest?"


    Reading a good book is like taking a journey.

    Louis William Tomlinson
    Liam zijn worden maakte me eigenlijk nog erger van streek en greep met mijn handen Liam zijn shirt vast om wild mijn hoofd te schudden en te snikken. ''dus ik mag niet voor een auto springen omdat ik Harry daar pijn mee doet, maar Harry mag wel mijn hart eruit trekken en mij pijn doen.'' bracht ik tussen gesnotter en gesnik uit. volgens mij was er echt niets van te verstaan. ''Blijkbaar was het allemaal een leugen.'' daar ging mijn laatste ademhaling voordat ik echt niets meer uit kon brengen door mijn gejank. ja, het was echt gejank. tranen met tuiten, net als een klein kind zou huilen als hij zijn teddybeer kwijt was.
    En ik dit geval was ik het kleine kind en Harry de teddybeer. en het zag er niet naar uit dat ik hem ooit nog terug ging vinden.


    ''yOu aLreaDy kNoW wHaT'S uP''

    Liam James Payne.

    Shit, dit wilde ik nou ook weer niet. Misschien had ik toch beter Louis op de bank kunnen laten liggen. Die gedachte verbande ik meteen uit mijn hoofd en ik sloeg mijn armen om Louis heen, waarna ik hem dicht tegen me aantrok. Normaal gesproken was Harry hiervoor, maar dat verzweeg ik voor het gemak maar eventjes.
    "Dat bedoelde ik niet, Lou. Het spijt me, dat had ik misschien niet mogen zeggen... Harry zit ook fout, heel fout. Ik zeg niet dat Harry je wel pijn mag doen, maar ik wil niet dat je hier kapot aan gaat!" zei ik, terwijl ik geruststellend over zijn rug wreef en hem liet huilen. Wat moest ik doen? Harry uit zijn kamer slepen en hem dwingen om het goed te maken met Louis? Louis wilde niet eens met hem praten, maar ik wist diep van binnen dat ze elkaar nodig hadden. Ze waren net yin en yang... samen één. "Ik beloof het je, Harry loopt nog tegen de muur aan en zal beseffen wat hij heeft gedaan... Net zoals jij nu beseft wat jij hebt gedaan. Jullie kunnen echt niet zonder elkaar, maar jullie kunnen beiden zo koppig zijn als een ezel."

    (Even naar huis rijden, ik ben er dadelijk weer. :3)


    Reading a good book is like taking a journey.

    Louis William Tomlinson
    het voelde raar om getroost te worden door iemand anders dan Harry. altijd als er iets was rende ik als eerst naar hem en had ik de rest niet nodig om weer opgevrolijkt te worden. maar dat was nu onmogelijk aangezien hij het probleem was. ''Sorry.'' Stotterde ik en veegde ruw mijn tranen weg en haalde mijn neus op. ''Ik wil je niet zo lastigvallen.'' ik sloeg mijn ogen weer neer en zuchten diep. het was mijn probleem. niet die van Liam. Al zou ik er bij Harry geen moeite mee hebben. -Harry, Harry, Harry. ik moest hem echt verbannen uit mijn hoofd. ik kneep mijn ogen even dicht. ''Ik zou wel moeten. En hij ook.'' nu ik het hardop zei klonk het nog veel erger dan in mijn hoofd. het klonk zo gruwelijk. alsof het nu opeens vast stond en het nooit meer goed zou komen.
    dat zou het waarschijnlijk ook niet.
    oke, aankleden en net doen alsof je geen gevoel heb. niets zeggen en gewoon voor je uit blijven kijken. dat was de instelling waarbij ik mijn kleding uit mijn koffer pakten.
    was dit dan echt het einde?


    ''yOu aLreaDy kNoW wHaT'S uP''

    (Arme Lou! ;o Mijn stemming sloeg meteen om toen ik die laatste zin las. :\)

    Liam James Payne.

    "Het geeft niet, en je valt me totaal niet lastig." zei ik tegen Louis, waarna ik zwakjes glimlachte. Die glimlach verging me al snel na zijn woorden en ik slikte hoorbaar. Wat bedoelde hij ermee? Zou onze band nu echt uit elkaar gaan vanwege dit? Dat ging ik nooit toelaten hoor, hoe bot het ook mocht klinken... Ik wachtte geduldig totdat Louis zich had aangekleed en staarde wat nutteloos voor me uit. Er stond ons nog veel te wachten, dat stond vast... Ik vroeg me af hoelang het nog zou duren voordat iemand deze cyclus zat was en hem doorbrak. Ik had zo'n gevoel dat het Louis of Harry ging zijn, één van die twee ging dit zeker doen. Misschien meldde een van de twee dadelijk wel dat ze met de band wilde stoppen... en dan? Ik schudde mijn hoofd snel zodat dit niet meer ter sprake kwam en slikte nog eens. Er moest toch iets zijn wat ik kon doen hier tegen?! Toch wist ik dat ik niet diegene was die dit kon oplossen. Alleen Harry kon dat, het was immers deels zijn schuld dat Louis nu in de put zat. Hij moest met Louis praten, tot hem doordringen voordat het te laat was, want ik wist dat Louis niet hier eeuwig mee kon leven. We hadden nog tijd over voor het interview...
    "Loop je dadelijk mee?" vroeg ik aan Louis, iets te vriendelijk voor mijn gevoel. Hij zou meegaan, desnoods sleepte ik Harry mooi naar hem toe of andersom.


    Reading a good book is like taking a journey.

    Louis William Tomlinson
    ik trok mijn shirt over mijn hoofd en wreef nog even in mijn ogen. ''is goed.'' ik wist niet waar hij nog heen wilde voor het interview, maar als ik hier alleen zou achterblijven zou ik echt nog uit het raam springen. ik liep snel naar de badkamer om mijn tanden te poetsen en toen ik in de spiegel keek schok ik. mijn ogen waren dik en rood. mijn huid spierwit en de wallen onder mijn ogen zouden zelfs nog zichtbaar zijn met 10 lagen make-up.
    en eerlijk, het kon me niet schelen. heel de wereld wist toch al hoe ik me voelden, dus dit kon er ook nog wel vanaf. ik liep de badkamer weer uit en deed snel mijn vest aan, knoopte de touwtjes aan elkaar. deed een muts op en stapte in mijn Toms. ''klaar.'' zei ik stil.


    ''yOu aLreaDy kNoW wHaT'S uP''

    Liam James Payne.

    Ik schrok lichtjes van de verandering in Louis zijn houding. Ineens was hij verschrikkelijk onverschillig... Iets wat een beetje indruk op me achterliet. Ik wachtte op Louis en zag dat hij eventjes geschrokken was toen hij terug kwam van de badkamer, maar veel leek het hem ook weer niet te interesseren. Ik knikte langzaam toen hij zei dat hij klaar was en opende de deur, waarna ik door de deuropening stapte en op Louis wachtte, voordat ik de deur weer sloot en koers zette naar Harry's kamer, terwijl ik Louis nauwlettend in de gaten hield. Als hij het waagde om weg te lopen was hij nog lang niet jarig, dan sleepte ik hem gewoon over de grond mee. Als ik het kon oplossen, dan liever nu als na het interview. Op het interview konden Louis en Harry hun meningen dan bij scherpen en eventuele opmerkingen terugtrekken.


    Reading a good book is like taking a journey.

    Louis William Tomlinson
    Ik had mijn handen in mijn zakken gestopt en keek naar mijn schoenen terwijl ik achter Liam aan de kamer uitliep. Verbaast keek ik op toen we de andere kant dan de uitgang opliepen. "Li. We moeten de andere kant op om buiten te komen hoor." Ik snapte totaal niet wat de jongen van plan was maar bleef toch achter hem aanlopen. Hij zou het wel weten. Vannacht ging hij namelijk ook ergens heen, waar ik niets van wist.


    ''yOu aLreaDy kNoW wHaT'S uP''

    Liam James Payne.

    Ik grinnikte eventjes. "Dat weet ik." zei ik tegen Louis, waarna ik naar Harry's kamerdeur wees en Louis even aankeek. "Daar gaan we heen." zei ik tegen hem om vervolgens triomfantelijk verder te lopen alsof er niets aan de hand was en op de deur te bonzen. "Harry, doe eens open!" riep ik om vervolgens Louis te wenken en hem vragend aan te kijken. Ik was benieuwd wat die twee gingen doen, maar ik was ook een beetje zenuwachtig. Dadelijk had een van de twee zichzelf niet in de hand en vloog alles weer door de kamer heen... Het hotel was al niet zo blij met ons, volgens mij. Het verbaasde me dat ze ons nog niet eruit hadden gegooid.


    Reading a good book is like taking a journey.

    Louis William Tomlinson
    Meteen schudden ik wild mijn hoofd toen Liam naar Harry zijn kamerdeur wees. "Li, nee." Piepten ik en bleef aan de grond genageld staan op een paar meter afstand. Liam had al op de deur geklopt en geroepen dat Harry open moest doen en weer schudden ik wild mijn hoofd. "Niet doe!" Jammerde ik zachtjes. Ik wilde wegrennen. Zo graag weer in huilen uitbarsten. Maar het enige wat ik deed was hier stokstil blijven staan met mijn ogen op de grond gericht. Bang voor wat er ging komen.


    ''yOu aLreaDy kNoW wHaT'S uP''

    Elena Victoria Vasquez.
    Ik kreunde zacht toen ik de wekker hoorde gaan en draaide me om in de warme zachte lakens. Dat de jongens eruit moesten oké, maar moest ik er ook uit? Ik zou mee kunnen gaan, zeker aangezien ik geen sleutel had om mijn eigen huis binnen te gaan, daar had ik de jongens voor nodig, maar ik kon hier ook blijven liggen en wachten tot ze weer terug kwamen. Als ze nog terug kwamen. Ik zuchtte zacht en draaide me weer om, zodat ik met mijn gezicht naar Zayn toe lag. Vannacht had ik bij hem mogen slapen, maar hij was erg onrustig geweest in zijn slaap. Ik maakte me druk om hem, zou hij ergens mee zitten? Hij was nogal moeilijk te doorgronden, zeker voor mensen die hem niet echt kenden, maar ook voor de mensen die hem wel goed kenden, zoals ik. Zacht raakt ik zijn borst aan, het was het eerste waar mijn hand tegen stuitte, aangezien ik mijn ogen nog niet geopend had. 'Zayn,' mompelde ik zacht en slaperig. De wekker was vanuit zichzelf op snooze gegaan, anders was mijn stemgeluid zeker niet hard genoeg geweest om er bovenuit te komen. Moeizaam opende ik mijn ogen en wreef er even in. Mijn make-up zat onder mijn ogen, maar dat haalde ik er zo wel weer af. Ik droeg gelukkig nooit zoveel make-up om eruit te zien als een monster als ik het er een keer niet afgehaald had 's avonds. 'Kom nou Zayn,' mompelde ik weer, wat harder. Net na mijn uitgesproken zin begon de wekker weer te piepen. Ik haatte dat geluid, verschrikkelijk.

    [Is het goed als ze bij Zayn in bed heeft gelegen?]


    Beauty begins the moment you decide to be yourself - Coco Chanel

    Liam James Payne.

    "Li, ja." zei ik tegen mezelf, waarna ik Louis aankeek en eventjes zuchtte. "Lou, kom op... Wat wil je? Als we ergens aan moeten gaan werken zullen jullie ook moeten communiceren." zei ik tegen hem, waarna ik zag dat Harry de deur opende en me eerst verbaasd aankeek, om vervolgens Louis te zien. Hij slikte hoorbaar en klampte zichzelf vast aan de deurpost terwijl ik zou zweren dat ik woede in zijn ogen kon zien, maar ook pijn. "Wat?" vroeg hij zacht.
    "Jullie gaan praten, nu." zei ik tegen hem, om Harry vervolgens naar buiten te trekken en tegenover Louis te zetten. Ikzelf ging tegenover ze tegen de muur aanleunen en keek ze afwachtend aan. Desnoods zat ik hier de hele dag... Oké, totdat we moesten vertrekken. "Lou, vertel maar. wat je dwars zit." probeerde ik ze te helpen, ook al wist ik dat ze me allebei nu het liefste af wilden schieten... Ach, ze hadden nu wel iets gemeen qua mening.

    (Sorry voor dit irritante stukje. Ik ga hierna alleen vanuit Harry schrijven, want met twee personages één gesprek voeren is irritant. ;p)


    Reading a good book is like taking a journey.