Romeo & Juliet <- maar dan anders. || Speeltopic 2 - Speeltopics

En dan nu, deze versie van "Romeo & Juliet".
1 Bende, 1 troep rijke, "nette" tieners. Twee totaal verschillende werelden.
1 meisje, 1 jongen. Komen elkaar tegen in de disco, weten van niets, leren elkaar kennen.
Ze beginnen goeie vrienden te worden als de jongen erachter komt met wat voor mensen ze omgaat, en waar ze woont. Hetzelfde gebeurt andersom.
Natuurlijk heeft de "leider" van de bende er helemaal geen zin in, dat één van zijn leden met zo een kak gozertje omgaat: stel nou dat ze besluit weg te gaan, of dat de anderen ook opeens met hun om gaan?
Blijft deze vriendschap leven? Wordt het meer dan vriendschap?

Oké, lame intro, maar waar ik vroeger RPG'de was het wel leuk :')

Oh, btw, het speelt zich niet af in Verona hoor, maar ik vond het wel leuk om even Shakespeare te citeren :')

Regels:
- Alsjeblieeeft, probeer minstens 3 regels te schrijven. Dat is echt niet zo heel veel. Ik had je ook kunnen vragen om 7, maar dat doe ik niet.
- 2 personages max.
- Offtopic tussen haakjes
- Minstens om de dag posten, meld het even als je langer niet kan
- 16+ mag, maar hou het netjes.
- Little Miss Perfect bestaat niet.
- Liever geen 1D.
- Reserveren mag,, 24 uur.
- Zet er even bij of het zo'n rijk persoon is, of iemand uit een bende
- Als je hebt gereageerd, 2 posts ertussen laten.

yay, personages:
Jongens:
- Alex James Adams <- Rijke jongen. <- xLastKiss.
-Alec Marcus Gilchrist <- Rijke jongen. <- Supahbaby.
-Jack Noah Johnson <- Bende jongen. <- Jackx Daniels.
-Tyler Jay montez <- Bende jongen. <- Malino.
-Beau Sykes <- Bende jongen. <- Nessje.
- "Knife John" <- Bende jongen. Leider v/d band. <- Exasparated.

Meisjes
- Jade Alisha Daniels <- Bendemeisje. <- xLastkiss.
- Charlie Swinton <- Bendemeisje. <- Lenah.
-Chelsea Jessica Green<- Rijk meisje. <- Opera.
-Maya Rose Damero <- Bendemeisje. <- Werewolves.
-Destiny Rose Montoya <- Rijk meisje <- Malino.
-Ruby Brooke Harris <- Rijk meisje. <- Adores.
-Aymée Dominique Lanes <- Bende meisje. <- Arriver.

Enjoy.

Originele rpgmaakster is xLastKiss.

---

Don't walk. Run, you sheep, run.

Beau Sykes/b]
Ik kijk even naar de jongen, ik heb hem dus dood geslagen. Ik vind het niet erg, hij vroeg er om. Snel loop ik door als Aymée me roept. Ineens zie ik haar niet meer. "Aymée? Waar ben je?" Mijn ogen vallen op twee schoenen die uit de boom te zien zijn, Aymée's schoenen. Ik doe alsof ik haar niet zie en loop langs de boom. "Ik kan ook weg gaan!" Roep ik waarna ik het pleintje afloop. Ik loop een willekeurige straat in en jat met gemak een portomonee. Ik pak het geld en verdeel het alvast. Vijftig voor Aymée en vijftig voor mij!

---

'I've got the scars from tomorrow, and I wish you could see, you're the antidote to everything except for me.'

Aymée Dominique Lanes
Ik lach als ik Beau langs hoor komen, ik weet dat hij me al lang heeft gezien, want hij keek deze richting op. Ik klim nog hoger en ik zie alle daken. Waaronder ook het dak van mijn oude huis, dan spring ik weer naar beneden en zeg ik lachend 'Ben er al hoor Beau'. Ik loop samen met Beau door de wijk en ik zie mensen heel raar naar ons kijken. Dan staat er een oude vriendin voor me en zegt 'Zo, je bent teruggekomen, lieve Aymée, je hebt je leven verpest, je bent hier niet meer welkom.' en ze lacht even gemeen. Ik hou mijn hand in mijn zak om mijn mes te pakken. Dan gaat ze verder, 'Ik bedoel, het is je eigen stomme fout'. Dan ziet ze Beau staan en zegt ze 'Wie is dat, je bende-vriendje?' en ze lacht spottend. Nu ben ik het zat, ik pak mijn mes uit mijn zak. Ik duw haar op de grond en leg dan mijn mes tegen haar keel. 'Zeg dat nog eens bitch' sis ik tegen haar en ik maak een paar sneeën op haar hoofd. Dan loop ik weg. 'Niemand mag jou!' hoor ik haar nog roepen. Ik weet niet of Beau daar nog staat, maar dat boeit me nu niks. Desnoods dood Beau haar maar.

---

That is a perfect copy of reality.

Beau Sykes
Ik staar naar het meisje wat op de grond ligt. Ik kniel naast haar en grijns. "Dus jij vind jezelf heel wat? Wat zij deed was niks, ik daarin tegen wil dat wel even bewijzen..." Ik lach gemeen en kijk naar het angstige meisje. Die ogen. Ik knipper even en kijk dan weer naar het meisje, ik ken haar ergens van... Ineens komt het in me op, die ogen zijn dezelfde ogen die Jai en Luke hebben. Mijn broertjes, als ik haar dood... Dan vermoord ik de gedachte aan mijn broertjes. Ik wil die gedachte houden! "Je komt er-" Verder kom ik niet omdat mijn telefoon gaat. Ik trap haar in haar maag en sta op haar keel, zodat ze geen adem krijgt. Ik bekijk de sms terwijl ik nog steeds op haar keel sta. Ik sms terug en zie dat het meisje al dood is. Ik grijns en pak haar tas. Ik loop naar Aymée en geef haar de tas. "Kijk jij maar, het staat zo raar als ik in zo een meiden tas kijk..." Grijns ik.

---

'I've got the scars from tomorrow, and I wish you could see, you're the antidote to everything except for me.'

Aymée Dominique Lanes
Als ik zie dat Beau, Elisa heeft gedood en hij met haar tas naar mij toekomt, lach ik even. 'Jij bent echt moordlustig vandaag' zeg ik lachend. Dan geeft hij de tas aan mij en ik kijk er even in. 'Geen portomonee erin, alleen make-up en haal mobiel enzo' zeg ik tegen hem. Dan kijk ik in de zakken en vind ik twee euro. Ik gooi de tas tegen de muur aan en ik hoor de mobiel kapot gaan. Ik laat me tegen de muur aanvallen en ik voel grote woede tegen iedereen in de rijke wijken. Ik geef Beau de twee euro, 'Hier voor jou' zeg ik. Dan kijk ik naar mijn mes en ik zie dat ik een slechte heb meegenomen, mooi zo, dan liggen mijn goede nog thuis.
[Dat Beau en Aymée nog niet opgepakt worden door de politie xd]

---

That is a perfect copy of reality.

[okay, alles irriteert me nu omdat... geen idee eigenlijk, maar ik denk dat ik Jade lekker boos laat worden, ff alles afreageren ]
Jade Alisha Daniels
Terwijl ik praatte, haalde John zijn mes tevoorschijn, en hij keek me woedend aan. Zijn ogen werden donkerder dan ze normaal al waren, en ik zag dat hij echt goed kwaad was. Jade... wat heb je gedaan.. schoot er door me heen, terwijl ik naar hem keek. Hij sneed in zijn vinger, en leek meer geconcentreerd op het bloed dan op mij. Toen het bloed op de grond viel, keek hij weer naar mij. En ik was echt bang dat hij me wat aan zou doen, hij was in staat me te vermoorden, en dat besefte ik me heel goed. Angstig keek ik hem aan...
Hij lachte.
Spottend, en kort, maar hij lachte. Hij keek me aan, en ik sloeg mijn ogen neer. Toen ik weer op keek stond hij vlak voor me. "Luister eens, Jáde." zei hij, en toen besefte ik me pas echt wat ik had gedaan. Ik zette mijn eigen leven op het spel voor een stomme gewoonte. Maar ergens... Hij kon toch wel tegen een grapje? Juist van hem had ik niet gedacht dat hij zo zou reageren, ik had gedacht dat hij er wel om kon lachen. Waar sloeg dit op? What the fuck is er mis met hem? Alleen omdat hij zich beter voelt dan ons?
“Ik heb geen enkele medelijden met mensen die gevoelens hebben en zo graag de domme iemand spelen, maar als diegene met mij hun stomme spelletje spelen dan martel ik ze en laat ik ze zó erg lijden.. tot ze doodgaan.” Hij begon duidelijk, en eindigde met gefluister. Zijn hoofd naast die van mij. "En weet je waarom?" Hij grinnikte zachtjes, maar gevaarlijk. “Omdat zij mij ten schande hebben gebracht. Zij namen mij niet serieus.”
Hij haalde zijn hoofd weg, en hij was weer vlak tegenover mijn gezucht. Zijn hand streelde over mijn wang. “Dus, vertel mij, lieve Jade..” Hij keek me aan, nog steeds met een gemene blik in zijn ogen. Ik was boos, echt boos, dus kwaad keek ik terug.
Hoe lang heb ik nou wel niet voor hem gewerkt? Al sinds ik een klein meisje ben. Ik ben hier gekomen toen ik 10 was. Ik breng vaak het meeste geld binnen. Hij doet me niets... Dat kan niet. Schoot er door me heen.
Zijn ogen en gezicht waren ijskoud geworden, maar toen ik goed keek zag ik een lichtelijk speelse en uitdagende blik in zijn ogen liggen.
"Waarom zou ik dit niet bij jou doen?"

Ik keek hem recht aan. "Godverdomme, John. Ik dácht - dacht, maar ik had het fout, mag een mens fouten maken? bedankt. - dat jij, en juist jij, hier wel tegen kon. Ik dacht dat jij wel zo volwassen was dat je tegen een grapje kon... maar nee... En waarom zou je mij vermoorden, of martelen, omdat ik eens een fout maak? Omdat je zo veel beter bent dan ons? Want dat ben je echt niet, als je iemand die al 6 jaar - zés fucking jaren - voor je werkt, en altijd genoeg geld binnen brengt gaat vermoorden omdat ze één keer eens iets doet wat jouw trots beschadigt. Alsof de anderen iets te weten moeten krijgen. Dan zeg je toch gewoon niets? Maakt het uit als je eens tegen ze liegt? Het zal heus niet de eerste keer zijn, of wel?"
Mijn ogen schoten vuur, zo boos was ik. "Maar als je mij wat aan doet... Dan krijgen ze iets te weten. Dan ga ik zo hard schreeuwen en gillen dat ze me komen zoeken, en dan komen ze erachter. Dan weten ze dat jij afgewezen bent door mij. Door die kleine Jade, door dat kleine meisje dat zo vrésélijk makkelijk te krijgen is. Je kan me maar beter laten leven John, anders verpest je je reputatie nog... Wat denk je nou wel, dat je zoveel beter bent dan ieder ander? Niet dus." Ik haalde diep adem, en keek hem recht aan. Al die tijd dat ik hier was, die hele 6 jaar, was ik bang voor hem geweest, had ik hem gerespecteerd en had ik mijn hatelijke gedachten voor me gehouden, maar dit was de druppel. En'als hij me toch zou vermoorden, nou... dan had ik het in ieder geval gezegd.

---

And right from that moment, you took my breath away.

Beau Sykes
Ik kijk lachend naar de twee euro. "Daarvan halen we wel patat ofzo." Ik stop het in mijn zak. "Je moet het positief zien, twee irriterende mensen zijn de wereld uit... Nog zo'n miljoen te gaan?" Ik kijk even naar Aymée, ik ga naast haar zitten en steek een sigaret op. Ik geef er ook een aan haar. "Wat ben je van plan? Ze vermoorden, of alleen bang maken?" Ik steek mijn middelvinger op naar een groepje turhola's. "Heb ik wag van je aan?!" Roep ik boos naar ze. "Nee, wat jij aanhebt is van mijn hond geweest." Lacht er een. Ik sta boos op en loop naar haar toe. "Ow, echt? En heet die hond Beau? En gaat die hond je vermoorden? Want dan geef ik hem de eer." Bang schud ze haar hoofd waardoor haar blonde haar mee gaat. Ik sla haar en duw haar tegen een muur. Ik pak haar bij haar keel en hou haar op mijn hoogte waardoor ze een paar centimeter boven de grond hangt. "Zijn we nu nog zo stoer?" Ik laat haar los waardoor ze op de grond valt. "Aymée, maak jij het af? Of is de eer alweer voor mij?" Ik kijk haar grijnzend aan.

---

'I've got the scars from tomorrow, and I wish you could see, you're the antidote to everything except for me.'

{Ze zullen binnenkort moeten onderduiken, anders worden ze opgepakt...}

---

'I've got the scars from tomorrow, and I wish you could see, you're the antidote to everything except for me.'

Aymée Dominique Lanes
Ik lach als Beau zegt dat we van die twee euro patat kunnen kopen. Dan geeft hij een sigaret aan mij en ik pak hem aan, dan steekt hij een middelvinger op naar een groepje die ik heel goed herken. Ik kijk vermakelijk naar wat Beau doet. Als hij klaar is vraagt hij 'Aymée, maak jij het af? Of is de eer alweer voor mij?' en hij kijkt me grijnzend aan. Ik loop wat dichter naar het meisje en fluister in Beau's oor 'Beter laten we deze troela leven, haar vader is politie agent gast' zeg ik en ik trek Beau mee. Wel houd ik mijn mes gereed, een verkeerde opmerking en krijgen met mij te maken. Ik kijk nog even om en ik zie dat de meiden druk bezig zijn met dat meisje te helpen. 'En wat je zei over mijn ouders, bang maken, als ze mij pijn doen, dan mag je hun pas aanvallen' zeg ik grinnikend tegen Beau.

---

That is a perfect copy of reality.

Beau Sykes
"Als we haar nu laten leven, stapt ze naar haar vader!" Ik trek me los en ren terug. "Eigenwijs en dan ook nog is een grote bek omdat je vader politie is?" Ik trek haar dicht naar me toe. "Ik kan je niet laten gaan, voor ik je bloed heb gezien." Fluister ik. Ik duw haar tegen de muur en stomp in haar maag. "Zal je vader leuk vinden, beschrijf je me wel normaal... Want als je dat doet dan breek ik je bek." Ik laat haar met rust en loop naar Aymée. "Dat ze dat weet."

---

'I've got the scars from tomorrow, and I wish you could see, you're the antidote to everything except for me.'

[mijn topics}

---

It's not that I don't love our little talks, it's just... I don't love them. ~ Loki

Aymée Dominique Lanes
Ik zucht als Beau terug gaat om er voor te zorgen dat die meid niks tegen haar vader zegt. Als hij dan terug komt zeg ik 'Beau, je had net zo goed niks kunnen doen, die meiden om haar heen zijn haar beste vriendinnen, die kunnen ook zo wat tegen haar vader zeggen'. Dan komen we in de straat aan waar ik vroeger woonde. Ik let niet op en ik loop mijn oude straat voorbij. Dan kijk ik op en trek ik Beau terug. 'In deze straat moeten we zijn' zeg ik tegen hem.

---

That is a perfect copy of reality.

Beau Sykes
"Hoe zullen we binnen vallen? Aankloppen? Deur intrappen?" Ik grijns en bekijk de deur, moet wel kunnen... Ik kijk naar Aymée, wachtend op haar antwoord. "Of we gaan door het raam..." Ik wijs naar het openstaande raam, daar kunnen we makkelijk doorheen. "Het is aan jou, het zijn jou ouders. Ik vemoei me er alleen mee als ze jou aanraken, het ligtste tikje en ik haal ze op de grond." Ik glimlach naar Aymée, haaf mag ik het meest van alle meiden.

---

'I've got the scars from tomorrow, and I wish you could see, you're the antidote to everything except for me.'

Aymée Dominique Lanes
'Wil je buiten blijven staan, ik roep je wel als je moet komen' zeg ik tegen Beau en ik klim door het raam naar binnen. Als ik binnenloop zie ik mijn vader staan, hij komt gelijk op me af en roept 'Wat moet je hier, we hebben toch gezegd dat je hier niet meer welkom bent'. Ik knik en zeg dan 'Ik wou alleen maar laten zien hoe ik geworden ben' dan begin ik boos te worden en roep ik 'als jij, mijn nieuwe ik niet kan accepteren, dan heb je lekker pech, ik ga me niet voor jou veranderen!' schreeuw ik uiteindelijk. Dan sprint mijn vader op me af en geeft hij me klappen. 'Beau help! Please' schreeuw ik zo hard mogelijk. Dan duwt mijn vader me op de grond en slaat hij me bewusteloos.

---

That is a perfect copy of reality.

Beau Sykes
Met een sprongetje spring ik door het raam. Ik kijk naar Aymée en dan naar die man die haar vader hoort te zijn. "Wat dacht je? Mijn vrouw is niet thuis, ik neem dat kind?" Ik blijf kalm, dan raakt hij geïriteerd. Ik loop naar hem toe en duw hem tegen de muur. "Je bent stom bezig!" Sis ik. Ik open een la en zie een mes. Ik pak hem terwijl ik met mijn andere hand geklemd om zijn keel blijf. Ik klik hem open en maak een snee in zijn arm. "Een snee door je keel, en je bloed dood." Grijns ik. Ik leg het mes neer en gooi een fles water over Aymée zodat ze wakker word. Snel gris ik het mes vast en hou het bij zijn keel. "Je dochter is veranderd, accepteer het of val dood..."

---

'I've got the scars from tomorrow, and I wish you could see, you're the antidote to everything except for me.'

Aymée Dominique Lanes
Ik voel ijskoud water over me heen en ik probeer op te staan. Vaag zie ik Beau die voor mijn vader staat. Als hij heeft gezegd dat ik veranderd ben, trek ik Beau terug naar mij. 'Laat mijn vader maar leven, ik zou het mijn moeder niet kunnen aandoen' fluister ik in zijn oor. 'Wij gaan weer, blijkbaar accepteer je het dus niet' zeg ik boos tegen mijn vader. 'Jij gaat nergens heen' zegt mijn vader. Hij trekt me terug en zet dan Beau het huis uit. Wanneer hij op de gang is vlucht ik snel door het raam. 'Dat ging niet zo goed als verwacht' zeg ik als we buiten zijn 'ze krijgen de volle laag wel een andere keer' vervolg ik mijn zin.

---

That is a perfect copy of reality.