Maya Tersan
Ik kijk even naar Isabella wanneer ik merk dat ze in het boek zit,
Ik glimlach even,
De enigste plek waar ik nog leerde was achter de zwarte deur,
Deze boeken kende ik allemaal al,
Van top tot teen,
Ik maak mijzelf onzichtbaar met een handbeweging waarna ik naar de zwarte deur loop,
Het was geen deur die je kon openen,
Het was een deur waar je door heen moest lopen,
Ik grijns even en loop dan dwars door de zwarte deur heen,
De kamer erachter was wonderbaarlijk,
Gevuld met duistere magie dat wel,
Verboden magie zelfs,
Maar de krachten die in de kamer te voelen waren,
Die waren pas de pracht,
Ik pak een dik boek uit de lucht waarna ik die neer leg op de plank om te lezen,
Ik sla rustig bladzijde voor bladzijde om,
Elk woord nam ik in mij op,
Elke spreuk die erin stond herinnerde ik mijzelf,
Het uitproberen, dat deed ik wel een andere keer,
Derek Tersan
Ik glimlach even naar Lily waarna ik even opsta,
'Misschien is het inderdaad beter als niemand er vanaf weet' ik loop naar de keuken waar ik mijn glas neer zet,
'Maar misschien is het ook beter als we juist openbaar opzoek gaan naar onze antwoorden' ik loop rustig de keuken weer uit waarna ik op de bank weer neer plof,
Alles was anders geworden sinds de dag dat ik wist van Maya's bestaan,
Dat ze het overleefd had,
En dat ze mij... door de lucht gooide...
Ik zucht even waarna ik uit mijn gedachtes word gegooid door hevig gebons op de deur,
Ik sta op en kijk Lily even aan,
'Blijf rustig en gewoon doen alsof je mijn nicht bent' fluister ik dr toe zodat de gene bij de deur het niet hoort,
Ik loop naar de deur toe waarna ik hem open doe,
Ik kijk recht in het gezicht van een woeste Farrell,
Waarom was die boos?
En waarom was die ubberhoudt hier?!
'Uhhm, wat is er Farrell? Is er iets mis ofzo? Worden we aangevallen?' ik kijk hem even verbaasd aan,
Waarom kwam die ubberhoudt langs,
Dit was een van de eerste keren dat die hier was,
Maar ieder wist van de ander waar die woonde,
Voor noodgevallen...
'Zijn de magiers soms weer uit hun hol gekropen en gaan we jagen?!' ik kijk hem lachend aan terwijl ik dat zeg,
Maar van binnen was ik er nooit blij om als we werkelijk gingen jagen op ze...