Million miles away - One Direction [1] - Speeltopics

Vijf meiden hebben ongeveer een jaar geleden mee gedaan aan het welbegeerde x-factor, 3 meiden zitten daarvan samen in een band, de andere 2 zijn solo’s. Deze vijf meiden worden uitgenodigd door One Direction om met ze mee te gaan op een soort vakantie, in een afgelegen bos, niemand kent elkaar, hoe zal dit allemaal aflopen? Komen er juist liefdesrelaties, of meer haatrelaties?

[ bericht aangepast op 23 dec 2012 - 11:00 ]

stay safe because I like being alive at the same time as you

[Mijn topics]

That is a perfect copy of reality.

Olivia Grace Foster
Verveeld zat ik te scrollen over de liedjes die op mijn Ipod stonden, maar ik kon geen enkel leuk lied vinden. Inmiddels had ik alles al zo'n beetje gehoord. Ik was op weg naar een vakantiehuis in het bos. Inmiddels was ik al zo'n 7 of 8 uur onderweg en er stond gewoon geen leuke muziek meer op mijn Ipod en ik hoopte dat ik snel aankwam op mijn bestemming. Door One Direction was ik uitgenodigd om daar te komen. Ze hadden ook nog een Britse girlband van x-factor uitgenodigd en nog een solo meisje uit een ander land, maar welk land, dat wist ik niet meer. Zelf had ik een jaar geleden ook mee gedaan aan the x-factor, in Australië. Ik was tweede geworden. Een plaats waarop ik met veel trots terug keek.

You're strong enough to win without a war || Vaucluse >> Thread.

[Mijn topics]

"We will teach you how to make boys next door, out of assholes."

Arriver schreef:
[Mijn topics]

If we hug a little tighter, our hearts will be a little closer

[Cocktail]

[Mijn topics]

How lucky I am to have something that makes saying goodbye so hard.

Camil Ameleigh Aguann

'I like it like that! Hey windows down, chillin' with the radio on. I like it like that! Damn, the sun's so hot, make the girls take it all off. I like it like that!
Yeah, one more time, I can never get enough of everybody. Sing it right back, I like it like that' zong ik vrolijk mee met de radio. Ik was op weg naar een huis in het bos. Daar waren One Direction, een Britse girlband en nog een solo meisje ook. Zelf zong ik ook. Ik was erg bekend in Spanje, maar ook in Engeland. Tenminste, er waren wel fans. En zeg nou niet dat ik zo vol van mezelf ben, om het is waar. One Direction' fans heten Directioners, die van Lady Gaga heten Little Monsters, die van Taylor Swift heten Swifties, die van Justin Bieber heten Beliebers en drie keer raden hoe mijn fans heten? Juist. GUAVE'S! Normaal was ik niet zo melig en raar. Ja, ik was nu in Engeland. Dacht ik. Maar ik kwam als eerst met de auto uit Spanje, door Frankrijk, door België en in plaats van dat ik in Frankrijk overvloog, ging ik naar Nederland en daar vloog ik over. Vraag niet waarom, ik had niks geregeld!

"We will teach you how to make boys next door, out of assholes."

Louis Tomlinson.
Ik slaakte een zucht en duwde mezelf uit de bank. 'Harry Edward Styles! Schiet eens een beetje op! We zijn al te laat!' Ik rende met een paar passen naar boven en opende zijn slaapkamerdeur. 'Slome. Het is straks jouw fout als we te laat zijn, dat je dat even weet. Ik zit al bijna meer dan -' ik blikte even snel op mijn horloge. 'Half uur op je te wachten en we hadden allang in de auto moeten zitten anders staan we straks nog in de file. Dus schiet op!' Ik pakte zijn koffer alvast mee om die in de auto te kunnen stoppen. Ik maakte zijn slaapkamerdeur weer dicht en schudde met mijn hoofd, om vervolgens naar beneden te lopen, Harry's koffer in de auto te plaatsen en weer op de bank ging zitten.

stay safe because I like being alive at the same time as you

Aroa Elisa Fisher.

Hoewel ik mijn hele leven lang al in Engeland woonde had ik geen idee waar het bos was waar ik had afgesproken met wereldberoemde band One Direction en nog 2 andere solo-meisjes. Ik zelf zat in een band die redelijk bekend was aangezien we geregd optredens gaven. We hadden besloten elk apart te komen omdat ik sowieso te laat ging komen als we ergens afspraken om allemaal tegelijk te vertrekken. Ik had een simpel setje aangedaan en was in mijn auto gesprongen. Niet letterlijk natuurlijk. Na eventjes rijden kwam er een bos in zich, dankzij mijn TomTom die me naar hier had gebracht, dus besloot ik er maar in te rijden. Er was wel een weg, gelukkig, maar ook al was er geen weg, dat zou geen probleem geweest zijn. Lang leve mijn zwarte Range Rover. Ik hield van mijn autootje. Ik parkeerde en checkte het adres nog eens dat ik had gekregen. Hier zou het moeten zijn ... Ik keek even rond en zag dat er nog niet direct iemand was. Mijn lippen tuitte zich een beetje waarna ik mijn schouders ophaalde en uit de auto stapte. Dit was eens iets anders dan te laat komen in stijl.

[Geen zorgen, Camil komt naar je toe ]

"We will teach you how to make boys next door, out of assholes."

Camil Ameleigh Aguann

Ik was gearriveerd en stapte de zwarte Volvo uit. 'Doei Nate!' zei ik blij en Nate knikte even, waarna ie wegreed. Nate was een goede vriend van me en reedt me overal heen. Het begon ineens te regenen, dus ik klapte mijn paraplu maar uit. Hoe kon het inhemelsnaam op een zonnige dag ineens gaan regenen? Ik kom uit Spanje. Ik weet niks van regen af. Alleen dat het vies is en nat. Toen ik zag dat er een nieuw meisje was, zwaaide ik vrolijk. Even snel keek ik naar mijn outfit en omhelsde het meisje zonder iets te zeggen. 'Jij bent iemand van die girlband! Oh mijn god, wat leuk! Ik ben Camil Ameleigh Aguann, ik ben solo' lachte ik en ik trok het meisje onder mijn paraplu. 'Zullen we hier wachten?' vroeg ik aan haar.

"We will teach you how to make boys next door, out of assholes."

Harry Edward Styles

Louis was weer is in een ongeduldige bui en kwam als een gek mijn kamer binnen gestormd. Na zijn ellenlange uitleg, zei ik koeltjes: "Ik kom er zo aan." Volgens mij had ie dat al niet meer gehoord, want ik hoorde de deur alweer in het slot vallen. Waarom moesten we ons eigenlijk zo haasten? Liam zou er sowieso toch al uren op voorhand zijn, dat was zeker. Ik zuchtte even en trok mijn blazer aan, waarna ik op zoek ging naar m'n koffer. Na een paar minuten kwam ik erachter dat Louis die al moest hebben meegenomen, omdat ik hem nog steeds niet had gevonden. Ik stapte mijn kamer uit en sloot de deur achter ma. Daarna liep ik de trap af en ging de woonkamer binnen. "Ik ben klaar," riep ik tegen Louis die op de bank zat.

[Die link is nutteloos, maar zo hebben jullie direct ook iets om van te genieten. En hij is cute. ]

[ bericht aangepast op 22 dec 2012 - 22:17 ]

How lucky I am to have something that makes saying goodbye so hard.

Louis Tomlinson.
Net toen ik op het moment stond om weer opnieuw naar boven te gaan, kwam Harry met de mededeling dat hij dan ein-de-lijk klaar was. 'Hè hè, ik dacht dat ik nog honderd jaar moest wachten...' Zuchtte ik overdreven, waarna ik opstond, de tv uitdrukte en Harry de kamer uitduwde. 'Nou, hup, je jas aandoen en we gaan.' Ik gooide hem zijn jas toe, trok mijn eigen jas aan en duwde Harry het huis uit, hij moest maar niet zo langzaam geweest zijn. Ik draaide de deur op slot en deze keer liet ik Harry staan, straks had die arme jongen nog een hele blauwe schouder. Ik klikte de auto open en ging achter het stuur zitten. Vrolijk tikte ik langs de zijkant, wachtend totdat Harry in zou stappen en we eindelijk konden gaan.

stay safe because I like being alive at the same time as you

Harry Edward Styles

Tegen ieder ander die me zo behandelde had ik wat gezegd, maar van Louis was ik het wel al gewoon en ik wist dat ie het niet slecht bedoelde. Ik deed als een slaafje wat hij me beval en stapte even later naar de auto toe, waar Louis alweer zat te wachten. Ik opende het portier en stapte braaf in, waarna ik hem met een pruillipje aankeek. "Sorry, Lou. Volgende keer zal ik wel op tijd klaar zijn, beloofd. Kan je het me vergeven?" Ik keek hem gespeeld zielig aan en drukte daarna een kusje op zijn wang. Moest er nu iemand bij ons gezeten hebben, hadden ze ons gek verklaard. Maar zo deden we gewoonlijk altijd tegen elkaar. Hij was ook direct de enige tegen wie ik zo zou doen. Zelfs tegen de andere jongens gedroeg ik me niet zo, wat ik met Louis had, had ik met niemand anders.

How lucky I am to have something that makes saying goodbye so hard.

Aroa Elisa Fisher.

Ik lachte om het meisje dat eigenlijk veel te enthousiast was tegen vreemden. Niet dat ik dat erg vond, ik was zelf ook zo.
"Wel tja, ik denk niet dat we ergens anders kunnen wachten aangezien ik geen sleutel heb" zei ik waarna ik spijtig mijn schouders ophaalde. Ik ging vlug onder de paraplu staan aangezien het was beginnen regenen. Toen schoot het me te binnen dat ik mezelf nog niet had voorgesteld.
"Oh, sorry, ja, ik ben iemand van de girlband, Aroa Elisa Fisher" zei ik waarna ik mijn hand uitstak, "Maar ik heb het liefst gewoon Aroa of Ellie".