[RPG] Dimension Travel O6 - Speeltopics

Wezens:
• Assassin - James.
• Nychta - Athan Romanescu
• Tortura | Hidan - Andrei Shade Vaughn / Lilith.

Meisjes:
• Aurorea - Willow Nastya Reyes.
• Nychta - Amberlynn Lee Jefferson.
• Assassin - Sage Evangeline Clark
• Aurorea - Erin Naveen Lightwood

Jongens:
• Exasperated - Jack Rush.
• Oromis - Damien Hunter.

Wetenschappers:
• Tortura | Hidan. - Xavier Hush Gray.

Regels RPG:
• Ooc binnen de haakjes: (), [], {}.
• 16 + teksten mag.
• Geen perfecte rollen. Iedereen heeft wel wat minpuntjes.
• Max. 2 Personage's p.p.
• Schrijf meer dan 1 á 2 zinnetjes. Anders valt de Rpg dood en het is echt niet zo moeilijk.
• Geen ruzie maken. Hou het gezellig! De personage's zelf mogen wel ruzie maken.
• Geen andere dingen verzinnen van de verhaallijn of ervan afwijken. Hou je er gewoon aan.
• Maak geen grote beslissingen in je eentje en je bestuurt de personage van de ander niet! Alleen die van jezelf.
• Have fun! (:

[ bericht aangepast op 23 dec 2012 - 16:52 ]

---

†

Mijn topics alvast.

---

Your make-up is terrible

---

Quiet the mind, and the soul will speak.

[b]Willow Nastya Reyes[/b]
James grinnikt kort. 'Vergeet niet dat jij de rare bent in deze wereld en dat ik normaal ben hier,' verklaart hij simpel. Ik trek een pruillipje en kijk hem quasi-zielig aan. 'Ik ben niet raar,' mompel ik.
Hij zucht als ik heb gezegd dat ik geen babysitter nodig heb. 'Daar draait het niet om, doe nou niet zo naïef en denk na voor je al die woorden uit je mooie mondje laat rollen,' leest hij me de les, waardoor ik het idee krijg dat ik een klein kind bent. 'Je kan prima voor jezelf zorgen, ik wil alleen niet dat iemand hier toevallig langs komt als ik niet bent, Athan of zo,' legt hij vervolgens uit. 'Ik kan voor me zelf zorgen, dat zeg je net zelf, dan kan ik mezelf ook heus wel beschermen tegen jou of Athan,' meld ik hem waarna ik koppig mijn armen over elkaar sla.
'En beter dan op de harde grond daarzo. Je mag op mijn bed,' zegt hij schouderophalend. Ik werp een blik op het bed en zie dat er een dierenvel op ligt. Ik trek een vies gezicht. 'Alleen als dat ding er af gaat, ik wil niet met een dood dier in bed liggen,' zeg ik. Vervolgens vraag ik of hij een shirt heeft waar ik in kan slapen, waarop hij grijnst. 'Natuurlijk heb ik die wel.' Hij trekt zijn shirt uit en gooit hij mijn kant op. Als ik het shirt van merk ik dat die nog warm aanvoelt. 'Ik heb zo weer een nieuwe. Hou deze maar'.
'Ja, jij kan kleren vanuit het niks toveren, jij hebt niks te klagen wat dat betreft,' brom ik.

---

To the stars who listen — and the dreams that are answered

Ik en Amberlynn zijn nog niet zover, een lange tijd nog niet zover als ik moet gokken.

---

I hope you drown in all the cum you fucking swallow, to get yourself to the top.

[Sage is wel klaar, geen zin om te schrijven haha.]

James - wezen

Willow trekt een pruillipje en kijkt me quasi-zielig aan. "Ik ben niet raar." mompelt ze. Hier moet ik zachtjes om grinniken, maar ik zeg er verder maar niets op, tot het plosteling veranderd in een beledigende ruzie of zo. Met Willow weet je maar nooit hé.
"Ik kan voor me zelf zorgen, dat zeg je net zelf, dan kan ik mezelf ook heus wel beschermen tegen jou of Athan." meld ze me waarna ze koppig haar armen over elkaar slaat. Ik kijk haar voor een moment ongelovig aan en begin dan te lachen. "Natuurlijk, dat wil ik wel eens zien." merk ik op een iets botte toon op, omdat ik er af en toe niet tegen kan dat ze zo enorm eigenwijs is.
Ze werpt een blik op het bed en trekt een vies gezicht, waardoor ik zucht. "Alleen als dat ding er af gaat, ik wil niet met een dood dier in bed liggen." zegt ze. "Goed, wat jij wilt." murmel ik. "Mensen zijn ook de meest vreemde wezens ooit hé . Wel vlees eten maar niet onder hun huid willen slapen." murmel ik wat tegen mezelf.
"Ja, jij kan kleren vanuit het niks toveren, jij hebt niks te klagen wat dat betreft." bromt ze. Ik grinnik zacht. "Nee, ik heb ook niets te klagen." Om mijn huid begint zich alweer een donkerdere laag te vormen, wat langzaam aan mijn spieren bedekt en een shirt begint te vormen.

---

Your make-up is terrible

Willow Nastya Reyes
Als ik zegt dat ik mezelf wel kan beschermen kijkt James me even ongelovig aan en begint vervolgens te lachen. Beledigd kijk ik hem aan. 'Natuurlijk, dat wil ik wel eens zien,' merkt hij op een iets wat botte toon op. Ik steek mijn tong naar hem uit. 'Ik heb een perfect iets om mezelf te beschermen waardoor jij of Athan me niet op zal eten, voor een tijdje tenminste,' vertel ik James. En daarmee kan ik hem ook gelijk terug pakken dat hij mij, terwijl ik nog halfnaakt was, naar de open plek bracht.
'Goed, wat jij wilt,' murmelt James. 'Mensen zijn ook de meest vreemde wezens ooit hé . Wel vlees eten maar niet onder hun huid willen slapen,' mompelt hij in zichzelf. 'Jij bent vreemder, jij hebt seks met je eten,' zeg ik. Wie de bal kaatst kan hem terug verwachten.
James grinnikt zacht. 'Nee, ik heb ook niets te klagen'. Tot mijn verbazing begint zich al een shirt om James' lichaam te vormen. Ik trek een pruillipje. 'Ik wil ook kleren uit het niets kunnen laten verschijnen,' zeur ik.

---

To the stars who listen — and the dreams that are answered

James - wezen

Willow kijkt me beledigd aan als ik begin te lachen. Daarna steekt ze haar tong naar mij uit en ik moet opnieuw lachen. "Ik heb een perfect iets om mezelf te beschermen waardoor jij of Athan me niet op zal eten, voor een tijdje tenminste." vertelt ze. Ik wrijf even over mijn kin heen en kijk nadenkend, maar met een sluwe grijns. "Echt? Ik wil wel eens weten wat dat inhoud hoor..." begin ik op een wat mysterieuze toon.
"Jij bent vreemder, jij hebt seks met je eten." zegt ze terug als ik begin over hoe vreemd mensen zijn. Ik knik bedachtzaam. "Ja, daar heb je gelijk in. Ik span de kroon voor een keertje." antwoord ik grinnikend en een beetje toegeeflijk.
Willow trekt een pruillipje. "Ik wil ook kleren uit het niets kunnen laten verschijnen." zeurt ze. Plotseling word mijn blik duister en hongerig, waarmee ik Willow aan kijk. "Helaas zal je nooit de mogelijkheid krijgen om dat te leren.... Ik heb ineens enorme honger." Ik kom dreigend op haar af, dwing haar in een hoek van de grot. Dit doe ik alleen omdat ik wil zien wat ze dan wel niet tegen mij of Athan kan doen, ik ga haar heus niet écht opeten.

---

Your make-up is terrible

Willow Nastya Reyes
James wrijft over zijn kin en kijk nadenkend, terwijl er een sluwe grijns op zijn lippen staat. 'Echt? Ik wil wel eens weten wat dat inhoud hoor...' begint hij op een mysterieuze toon. 'Als je maar niet denkt dat ik het je ga vertellen,' mompel ik. 'Dan heb ik er straks niks meer aan.
Hij knikt bedachtzaam als ik zeg dat hij vreemder is. 'Ja, daar heb je gelijk in. Ik span de kroon voor een keertje,' grinnikt hij. 'Ik heb altijd gelijk, dat zou je nu toch wel moeten weten,' grijns ik breed.
James blik wordt ineens hongerig en duister. 'Helaas zal je nooit de mogelijkheid krijgen om dat te leren.... Ik heb ineens enorme honger.' Hij loopt dreigend op me af en dwingt me na een hoekje van de grot. Sluw mannetje. Mij laten denken dat hij me op gaat eten, zodat ik laat zijn hoe ik mezelf zou beschermen, mooi niet dat ik dat ga doen. Ik zet grote, angstige ogen op en laat mijn onderlip trillen. 'M-maar je h-had gezegd d-dat j-je me n-niet op z-zou eten,' stamel ik zacht terwijl ik weg probeer te komen, alsof ik echt bang voor hem ben.

---

To the stars who listen — and the dreams that are answered

Oromis schreef:
Ik en Amberlynn zijn nog niet zover, een lange tijd nog niet zover als ik moet gokken.

Dan wacht ik nog wel even met aankondigen, maar als het te lang duurt dan stuur ik haar een bericht dat we naar de volgende dag gaan.
Is dat goed? :].

---

Quiet the mind, and the soul will speak.

James - wezen

"Als je maar niet denkt dat ik het je ga vertellen." mompelt ze. "Dan heb ik er straks niks meer aan." Ik haal mijn schouders op, maar de sluwe grijns verdwijnt niet van mijn gezicht. Natuurlijk gaat ze het wel zeggen, dat weet ze alleen zelf nog niet. "Ik heb altijd gelijk, dat zou je nu toch wel moeten weten." grijnst ze breed en ik schud lachend met mijn hoofd. "Dacht het even niet, meissie." zeg ik.
Als ik doe alsof ik haar op wil eten, zet ze grote, angstige ogen op en laat ze haar onderlip trillen. "M-maar je h-had gezegd d-dat j-je me n-niet op z-zou eten." stamelt ze zacht terwijl ze weg probeert te komen Hierop drijf ik haar tegen de muur aan en zet mijn armen aan weerszijden van haar hoofd tegen de muur. Ik krijg haar nog wel zover, want dit is het in ieder geval niet. "Ja, mooie belofte, vond je niet?" vraag ik met een speels grijnsje. "Maar helaas heeft Xavier toch echt gelijk en zal je me nooit kunnen vertrouwen. Dat was erg dom van je en ik heb je nu mooi hier naartoe gelokt. Ik speel graag met mijn eten, dat weet je toch?"

---

Your make-up is terrible

Willow Nastya Reyes
Na een blik op James gezicht geef ik mijn poging om weg te komen op en zet ik een stap naar achteren, waardoor ik tegen de muur op bots. Zijn armen zet hij aan de weerszijden van mijn hoofd. 'Ja, mooie belofte, vond je niet?' vraagt hij met een speels grijnsje. 'Maar helaas heeft Xavier toch echt gelijk en zal je me nooit kunnen vertrouwen. Dat was erg dom van je en ik heb je nu mooi hier naartoe gelokt. Ik speel graag met mijn eten, dat weet je toch?' Om het wat overtuigender over te laten komen dat ik nu echt bang voor hem ben laat ik wat tranen over mijn wang lopen. 'Laat me gewoon gaan,' jammer ik zacht waarna ik weer langs hem probeer te komen. Uiteindelijk lukt het me onder zijn arm door te glippen en ren ik snel weg. Helaas ben ik weer eens onhandig bezig en struikel ik over de slaapzak, die ik bij de ingang van de grot had laten liggen, waardoor ik met een klap op de grond beland.

Meh, ik zal proberen volgende wat langer te maken.

---

To the stars who listen — and the dreams that are answered

Het valt me op dat Willow ook vaak onderuit gaat. :'].

---

Quiet the mind, and the soul will speak.

Ze is gewoon onhandig

---

To the stars who listen — and the dreams that are answered

James - wezen

Er rollen wat tranen over haar wang en even denk ik dat ze echt bang is, maar ik weet wel zeker van niet. Anders zou ze wel niet zeggen dat ze iets bedacht heeft, want als dít het is, is ze wel heel erg dom. "Laat me gewoon gaan." jammert ze zacht waarna ze weer langs mij probeert te komen en uiteindelijk geef ik het op om haar tegen te houden, want zo is het niet leuk. Ik dacht dat het wel vermakelijk zou zijn. Ze glipt onder mijn arm door en rent snel waar. Ik draai me op, net op het moment dat Willow over de slaapzak bij ingang ligt. Ze komt met een klap neer op de grond.
"Holy shit, Willow. Hoe kan ik er nou ooit op vertrouwen als jij tegen me ingaat als ik zeg dat je onhandig bent?" Met een afkeurende zucht loop ik op haar af en in minder dan een halve seconde ben ik bij haar en pak ik haar op. "Het is bedtijd voor jou, dan kan je ook niets stoms doen." murmel ik vervolgens, waardoor ik haar naar het bed draag, het dierenvel eraf trek en Willow erop leg. Vervolgens loop ik terug en pak ik de slaapzak, die ik over haar heen leg. "Idioot. heb je ergens pijn?" vraag ik en ik kom op de rand naast haar zitten.

[ bericht aangepast op 20 dec 2012 - 20:52 ]

---

Your make-up is terrible

Willow Nastya Reyes
'Holy shit, Willow. Hoe kan ik er nou ooit op vertrouwen als jij tegen me ingaat als ik zeg dat je onhandig bent?' hoor ik James zeggen. Ik blijf gewoon liggen en slaak een gesmoorde pijnkreun. Een halve seconde later word ik al opgetild. 'Het is bedtijd voor jou, dan kan je ook niets stoms doen,' murmelt hij terwijl hij me naar het bed draagt. 'Ik doe niks stoms! Ik ben gewoon onhandig, net zo als jij gewoon pervers bent,' verdedig ik mezelf.
James haalt het dierenvel van het bed, legt me op het bed en loopt vervolgens weg om de slaapzak te pakken, die hij over me heen legt. 'Idioot. Heb je ergens pijn?' vraagt hij waarna hij op de rand van het bed gaat zitten. Ik schud lichtjes mijn hoofd en kruip meer onder slaapzak. Nu ik zo lig, merk ik dat ik best wel moe ben. 'Alleen mijn handen en knieën doen pijn,' antwoord ik. Ik haal mijn handen onder de slaapzak vandaan en houd die, net als een klein kind zou doen, voor James gezicht, zodat hij de schaafwonden op mijn handpalmen kan zien. 'Willow heeft au,' mompel ik iets wat beteuterd.

[ bericht aangepast op 20 dec 2012 - 21:07 ]

---

To the stars who listen — and the dreams that are answered