[RPG] Animal Royal | 32 - Speeltopics

De eerste keer dat de zon haar stralen op de aardse dieren wierp, werden 7 vorsten geboren. Deze staan beter bekend als Faunielen. Toen zij de leeftijd van 18 bereikten, veranderden hun levens voorgoed. Eeuwige jeugd werd hun vloek en elk had de gave om in één dier te veranderen wanneer ze dat wouden. Ze werden beschermd door hun wachter, iemand uit hun naaste omgeving.
Om de 467 jaar wordt een nieuwe vorst geboren en eens deze 18 geworden is, zal de oudste heerser sterven en zo eindelijk rust vinden.
Indien er geen 7 vorsten zijn, zullen wereldwijd diersoorten uit beginnen sterven. De Floraten, hun tegenpolen doen er alles aan om dit in de hand te werken en de wereld voor zichzelf te veroveren.
Nu de nieuwste vorstin gered en gekroond is, staat er heel wat meer op het spel dan alleen haar leven. Zullen de Floraten wraak willen nemen voor haar ontsnapping en "happily ever after"? Of kent dit verhaal een ander staartje?

Faunielen (Koningen/Koninginnen)
- Gancanagh| Koningin Camargue | Paard
- Vesta| Koningin Eleanor Acquilina | Arend
- Galinda | Koning Rey Venado | Hert
- Galinda Fedea Ambessa | Leeuw
- Everdeen| Rosalie Meredith Foxx | Vos
- ThisIsMeNow| Koningin Scarlett Darcy Rootz | Doodskopaapje
- Squib| Dolf Ilyaz Wayland | Wolf

Wachters
- Gancanagh| Atreyu Guarin | Wachter van Fedea
- Realist| Liam Oliver Sanz | Wachter van Camargue
- Realist| Matthew Douglas Booth | Wachter van Eleanor
- Everdeen| Faye Melodié Sanchez | Wachter van Rey *
- Caleo| Dawnelle Ivy Moon | Wachter van Dolf
- vrouw
- man

Floraten onbeperkt
Everdeen| Faye Melodié Sanchez*
Gereserveerd door Vesta

[ bericht aangepast op 27 jan 2013 - 18:33 ]

[ bericht aangepast door een moderator op 16 jan 2013 - 13:31 ]

---

I've no idea of the future, but I can see the past quite well. And the present, if the weather's clear.

Faye
Een brede grijns komt er op Trey zijn gezicht te staan, zijn ogen twinkelen als die van een klein kind. Het is overduidelijk wat hij gaat zeggen, ik weet het antwoord al voordat hij zij mond opent.
"Laatste in het water is een watje, Sanchez," En zoals ik al dacht, ik zat juist met mijn woorden. Hij maakt er nog een uitdaging van ook, een spelletje. Hoewel ik het ergens toch graag aan wil gaan, weet ik nu al dat ik ga verliezen. Ik weet nu al dat als ik aan de rand sta, ik ga twijfelen en het zal me niet eens verbazen als Trey me er dan vanaf duwt, omdat ik hem heel de dag - wat, weken - al zit te pesten en te irriteren over zijn overbezorgdheid en de zwangerschap van Fedea.
"Ben je daar wel zo zeker van?" vraag ik hem alsnog, maar houdt verder mijn mond en loop vooruit op de groep. Ik wil de bus niet missen, alsjeblieft niet. Dan moeten we gaan lopen!
Ik merk wel hoe het even stil wordt in de groep, het enige wat we nog horen is het gekibbel van Dawn en Dolf en een geïrriteerde zucht van Trey zijn kant af, waarna hij overdreven in zijn handen klapt. Ik kan hem ook geen ongelijk geven. We zijn hier gekomen om het naar ons zin te hebben, een beetje op rust te komen en dan gaan die twee constant ruziën. Nu weet ik niet heel erg veel van de band tussen een wachter en een fauniel, maar Rey en ik kunnen het meer dan goed vinden en hetzelfde geldt voor Cam en Liam, Fedea en Trey, zelfs Eleanor en Matthew.. Deze twee zijn echter een verhaal apart, blijkt maar zo. Dankbaar kijk ik dan ook naar Rey wanneer ik zijn woorden hoor en Dawn en Dolf hierdoor misschien uiteindelijk op gaan houden. Ik hoor Dawn nog haar excuses aanbieden, waardoor ik weer opgelucht adem kan halen. Ik zou het verschrikkelijk vinden, mocht het zijn dat ze de hele avond gaan verpesten met hun geklier.
"Nou, kom op Rey, breng ons naar dat busje," Ik grinnik en knik vluchtig.
"Ja Rey, waar is dat busje?" zeg ik glimlachend en zwaai met mijn tas in het wilderweg. Niet heel erg chalant en misschien een beetje klunzig, maar het kan me vrij weinig schelen.
"Je gaat met mij toch ook een keertje springen?" vraagt Rey dan zacht. Zijn lippen voel ik op mijn wang drukken, ik knik automatisch, een brede glimlach op mijn gezicht.
"Natuurlijk, afspraak is afspraak toch?" Herinner ik hem eraan en knijp zachtjes in zijn hand. Hierna hoor ik hem iets zeggen over het zitten naast van en haal ik lachend mijn schouders op. Ik vind het goed.

---

Her heart was a secret garden and the walls were very high.

Rey

"Natuurlijk, afspraak is afspraak, toch?"
Glimlachend kijk ik haar aan en druk mijn lippen zacht op de hare. Samen met Faye loop ik de groep voorop naar de bus. Al wie mee wil, volgt maar. Verliefd leg ik mijn arm om Faye heen en streel zacht over haar schouder. Net op tijd, want de bus staat klaar.
"Na u," zeg ik galant tegen Faye en loop achter haar de bus op.
Ik zoek enkele lege plaatsen in de buurt van elkaar, zodat we allemaal samen kunnen zitten, en trek Faye naast me. Ik neem haar handen in de mijne en druk een kusje op haar lippen.
"Wie weet maak ik vanavond nog wel een afspraakje met je," zeg ik grijnzend.
Enkel als zij het wil, uiteraard. Plots krijg ik het enorm benauwd en voel de verliefde kriebels in mijn buik veranderen in pure zenuwen. Wat als ze nee zegt? Misschien had ik eerst wat raad aan Trey moeten vragen, of Liam. Nee, Rey, dit is iets wat je zelf moet doen, bedenk ik. Ik probeer de zorgen van me af te zetten, en kijk glimlachend naar het meisje naast me, net wanneer de bus vertrekt. Gauw kijk ik om ons heen. Mooi, iedereen is er.
Ik druk een kusje op Faye's lippen en kijk haar dolverliefd aan. Ik trek haar iets dichter tegen me aan en streel over haar haren. Ze ruikt zo enorm lekker.
Ik heb me nog maar amper fatsoenlijk comfortabel in het zitje genesteld, en een goede houding gevonden, wanneer de bus alweer tot stilstand komt. Samen met Faye stap ik als eerste uit, en merk dat we niet de enige waren die met dit idee opgekomen zijn. Al is het ook niet stampevol, er zijn toch behoorlijk veel andere mensen. Ik loop met Faye een beetje naar een lege plek, waar we op de anderen kunnen wachten.
"We zijn er," zeg ik enthousiast.
Lachend kijk ik iedereen aan wanneer ze ook de bus uit zijn, en zich bij ons voegen.
"Ik stel voor dat we eerst gaan springen? Of toch degene die willen?"
Mijn blik glijdt de groep rond, en ik ga nog even verder, voordat ze de kans hebben om te antwoorden.
"Of nee, beter eerst zien dat we plek hebben bij het cafe. Daar kunnen we dan onze spullen laten liggen."
Fedea knikt lachend.
"Ja, dump alles maar bij mij."
Verontschuldigend kijk ik haar aan, maar ze haalt haar schouders op en schudt haar hoofd.
"Het geeft niet, Rey. Ik ga dit niet voor jullie bederven," zegt ze glimlachend.

---

But I still have this faith in the truth of my dreams.

Faye
"Na u," glimlachend kijk ik Rey aan als hij me voor de bus in laat gaan, voordat ik het door heb en ik eigenlijk nog door wil lopen, heeft Rey al een plekje gevonden en voel ik zijn hand de mijne beetpakken, waardoor ik al snel door heb dat hij een plekje bezet voor me houd. Ik beantwoord zijn vlotte kus en tuur kort uit het raampje, kijk om me heen om te zien dat Fedea en Trey ook al een plek hebben gevonden en hetzelfde geldt blijkbaar voor Dolf en Dawn als ik merk hoe de bus brommend tot leven komt en zijn vertrek maakt.
"Wie weet maak ik vanavond nog wel een afspraakje met je," vragend kijk ik Rey aan als hij dit zegt en frons mijn wenkbrauwen. Waar heeft hij het nou weer over? Een date..? Ik zie het nut er eerlijk gezegd niet echt van in, aangezien we toch vrijwel altijd samen zijn. Misschien die enkele keer dat ik boodschappen ga doen in mijn eentje, gewoon om even na te kunnen denken. De grijns op zijn gezicht, maakt het in ieder geval een stuk moeilijker voor me om te begrijpen waar hij nou eigenlijk op doelt.
"Hè?" vraag ik zachtjes, de vragende ondertoon is duidelijk in mijn stem te horen en laat mijn ogen afdwalen naar het uitzicht buiten. Ik friemel wat aan de jongen zijn vingers en geniet van de voorbij gaande bomen, leun tegen Rey zijn schouder aan. Het is werkelijk prachtig, ongelofelijk dat we hier nu zijn.
Het duurt dan ook niet lang voordat de bus alweer stopt en we blijkbaar op de plaats van bestemming zijn. Eigenlijk hadden we het op zich best kunnen lopen, bedenk ik me dan. Het was net een busrit van drie minuten. Ik volg Rey blindelings de bus uit en kijk kort naar Fedea en Trey die ik achter me de bus uit zie stappen. Het is een helse drukte, overal mensen en blijkbaar zijn er dus nog meer mensen van plan om de gok van hun leven te wagen en een sprong te nemen in het helderblauwe water.
"Ja, dump alles maar bij mij." Hoor ik Fedea dan plots zeggen waardoor ik op kijk. Blijkbaar heb ik dus een deel van de conversatie gemist.
"Sorry Fé," glimlach ik verontschuldigend, "jij was degene die zwanger wilde worden." Ik meen het niet rot, absoluut niet, want ik ben juist dolgelukkig voor de twee.
"Het geeft niet, Rey. Ik ga dit niet voor jullie bederven," vervolgt ze dan haar woorden alweer en besluit ik dat we dan maar eens een plekje moeten gaan zoeken om onze spullen te dumpen en zo direct nog wat te drinken.
"Wat bedoelde je nou?" vraag ik dan alsnog aan Rey, als ik mijn antwoord nog niet gekregen heb en kijk hem nieuwsgierig aan, speur het café af naar een paar vrij plaatsen.

---

Her heart was a secret garden and the walls were very high.

Rey

"Sorry Fé. Jij was degene die zwanger wilde worden."
Lachend kijk ik naar Fedea, die er gelukkig niet te zwaar aan tilt en even haar hand over haar buik laat strelen, en met een verliefde blik naar Trey kijkt. Zo schattig.
Samen met de rest loop ik naar het cafe en zie nog enkele lege tafeltjes aan het einde van de pier staan.
"Hier kunnen we ons zetten?" stel ik voor. "En zo heeft Fedea nog een goed zicht op ons terwijl we springen," vervolg ik grijnzend.
Ik tel even de stoelen rond de tafeltjes en knik glimlachend wanneer het er meer dan genoeg zijn. Ik zet mijn rugzak met handdoeken op een stoel en kijk even in het rond.
"Wel een prachtig uitzicht, vind je niet?"
Ik kijk naar Faye, die er maar stilletjes bij staat, wanneer ze iets zegt.
"Wat bedoelde je nou?"
Grijnzend kijk ik haar aan en druk een kusje op haar lippen.
"Dat je vanavond misschien nog een date hebt, voor in de kamer ofzo," fluister ik in haar oor en kijk haar geamuseerd aan.

---

But I still have this faith in the truth of my dreams.

[leeft het hier nog? :')]

---

But I still have this faith in the truth of my dreams.

[@Galinda hmm I don't know. Ik ga anders zo wel een post plaatsen, maar weet even niet zo goed wat er in kan komen... ]

---

Reality's overrated.

[Galinda is nu Colfer. En zijn er nog anderen die hier antwoorden, zoals Liam en Eleanor en de nieuwe rollen?]

---

But I still have this faith in the truth of my dreams.

[Ik wil met Eleanor nog steeds wel gewoon mee blijven schrijven. Moet ook nog mijn nieuwe rol aanmaken. ]

---

'Three words, large enough to tip the world; I remember you.'

[Doe maar rustig, het leek hier gewoon een beetje stilletjes ^^]

---

But I still have this faith in the truth of my dreams.

[ik schrijf zodra ik op de laptop een stukje]

---

Remember to be ridiculous.

[Sorry, maar ik ben even reactieinspiratieloos. Als de anderen hebben gereageerd zal ik ook weer reageren!]

---

Reality's overrated.

[@Roane Ik ga een tijdje afwezig zijn sorry hiervoor.

Zou je hier willen klikken voor de reden?]

---

Reality's overrated.

Slotje op aanvraag

---

Miep