[RPG] Animal Royal | 32 - Speeltopics

De eerste keer dat de zon haar stralen op de aardse dieren wierp, werden 7 vorsten geboren. Deze staan beter bekend als Faunielen. Toen zij de leeftijd van 18 bereikten, veranderden hun levens voorgoed. Eeuwige jeugd werd hun vloek en elk had de gave om in één dier te veranderen wanneer ze dat wouden. Ze werden beschermd door hun wachter, iemand uit hun naaste omgeving.
Om de 467 jaar wordt een nieuwe vorst geboren en eens deze 18 geworden is, zal de oudste heerser sterven en zo eindelijk rust vinden.
Indien er geen 7 vorsten zijn, zullen wereldwijd diersoorten uit beginnen sterven. De Floraten, hun tegenpolen doen er alles aan om dit in de hand te werken en de wereld voor zichzelf te veroveren.
Nu de nieuwste vorstin gered en gekroond is, staat er heel wat meer op het spel dan alleen haar leven. Zullen de Floraten wraak willen nemen voor haar ontsnapping en "happily ever after"? Of kent dit verhaal een ander staartje?

Faunielen (Koningen/Koninginnen)
- Gancanagh| Koningin Camargue | Paard
- Vesta| Koningin Eleanor Acquilina | Arend
- Galinda | Koning Rey Venado | Hert
- Galinda Fedea Ambessa | Leeuw
- Everdeen| Rosalie Meredith Foxx | Vos
- ThisIsMeNow| Koningin Scarlett Darcy Rootz | Doodskopaapje
- Squib| Dolf Ilyaz Wayland | Wolf

Wachters
- Gancanagh| Atreyu Guarin | Wachter van Fedea
- Realist| Liam Oliver Sanz | Wachter van Camargue
- Realist| Matthew Douglas Booth | Wachter van Eleanor
- Everdeen| Faye Melodié Sanchez | Wachter van Rey *
- Caleo| Dawnelle Ivy Moon | Wachter van Dolf
- vrouw
- man

Floraten onbeperkt
Everdeen| Faye Melodié Sanchez*
Gereserveerd door Vesta

[ bericht aangepast op 27 jan 2013 - 18:33 ]

[ bericht aangepast door een moderator op 16 jan 2013 - 13:31 ]

---

I've no idea of the future, but I can see the past quite well. And the present, if the weather's clear.

[Faye zei dat. Fedea is mijn personage. En daarom is het dus de bedoeling dat je wacht tot anderen ook reageren]

---

But I still have this faith in the truth of my dreams.

[Sorry, ik ben heel slecht in namen enzo , en ja ik wacht nu ook. Ik ga heus niet iedere keer als iemand post daar een reactie op geven.]

---

Reality's overrated.

Atreyu

"Ik heb geen idee. Ik ben zo blij dat we hier zijn. Het lijkt hier wel magisch, vind je niet?"
"Magie? Pff, daar geloof je toch niet in?" grinnik ik met een flauw handje. Met een kleine grijns kijk ik naar Fedea terwijl ze mijn hand vastneemt en me achter zich aan de lift uit trekt. Vampiers, weerwolven, het zou me niet verbazen dat die mythes bestaan, als wij ook echt zijn.
Bijna meteen krijgen we Rey en Faye in het vizier en het duurt niet lang voor we bij de twee staan, net als Dawn.
"Faye en ik hadden al een ideetje voor vanavond. Hier niet zo ver vandaan is een cafe, waar je kan klifduiken en je hebt er prachtig uitzicht op de zonsondergang. Vinden jullie dat wat?"
Ik grinnik even en droom een beetje weg bij het idee van lekkere -virgin- cocktails, fris water en een mooie zonsondergang terwijl Dawn en Dolf het blijkbaar nodig vinden te kibbelen. Je weet nooit hoe je die twee zult hebben, of ze zijn beste vriendjes of ze lusten elkaar rauw. Ik haal mijn schouders even op en keer terug naar de werkelijkheid.
"Klifduiken, hm? Hadden wij daar niks rond afgesproken?" vraag ik met een geniepige glimlach aan Faye.
Ik kijk met een brede glimlach naar Fedea en leg een arm om haar schouder. Wat Rey zonet beschreef klinkt als een perfecte combinatie van plezier, romantiek en een beetje avontuur. Ik ben alvast voor om zijn voorstel op te volgen. En ik heb zo'n vermoeden dat Fe een zonsondergang ook wel ziet zitten.

---

I've no idea of the future, but I can see the past quite well. And the present, if the weather's clear.

Fedea

"Wat is het verschil tussen de zonsondergang hier en waar we vandaan komen om precies te zijn?"
De fronsende blik van Faye geeft weer dat zij het ook maar een vreemde opmerking vindt.
"Is er een verschil tussen het wc-papier hier en thuis? Je kan er ook klifduiken, wat drinken, weet ik veel."
Ik knik zachtjes en kijk met een lichte glimlach naar Dolf. Wanneer ik Faye's woorden wil bijstaan, begint Dawn half te tieren.
"Jemig Dolf! Kun je voor één keertje in je zielige leventje aardig doen? Ik weet dat ook ik niet altijd even vrolijk ben, dus daar geen commentaar op. Maar ik doe nu tenminste mijn best. Maar nee, jij moet alles weer zonodig verpesten met je stomme kop. Als de rest nou allemaal een gezellige avond willen dan kun je gewoon meegeen! Het was ook gewoon stom van mij om te vragen wat jij ervan denkt, want denken kun je toch niet met je stomme zaagselkop!"
Een beetje overdonderd staar ik de beide personen aan en laat mijn blik even naar Trey glijden, die zijn schouders ophaalt. Ik besluit het ook gewoon zo te laten en ga iets dichter tegen hem aanstaan.
"Klifduiken, hm? Hadden wij daar niks rond afgesproken?"
Lachend kijk ik naar Faye, nieuwsgierig naar haar antwoord.
"Klifduiken of niet, die zonsondergang spreekt mij wel aan," geef ik heel eerlijk toe. "Dat springen lijkt me sowieso geen goed idee," vervolg ik grinnikend.
Inmiddels heeft Rey zijn arm om Faye's schouder geslagen, en kijkt ons grijnzend aan.
"Dan laten we de twee kibbeltantes toch gewoon hier? Blijft het toch nog gezellig," mompelt hij zacht, zodat de twee desbetreffenden het niet eens kunnen opmerken door hun geraas door.
Ik grinnik zachtjes en laat mijn hoofd op Trey's schouder rusten.
"Weten jullie waar dat dan precies is?" vraag ik aan het koppel voor ons. Mijn blik glijdt van Rey naar Faye, en weer terug naar Rey, die toch een stukje groter is dan Faye.
"Als ik me niet vergis is er binnen enkele minuten een busje dat naar daar rijdt. Het is best wel populair," zegt Rey.
Niet dat ik een strandwandeling erg had gevonden, maar de bus nemen lijkt me iets fijner. Het is amper onze eerste dag hier, en we willen nog niet meteen verloren lopen. Een beetje heen en weer wiebelend, kijk ik de anderen zo onschuldig mogelijk aan.
"Vinden jullie het goed om met de bus te gaan?" vraag ik zachtjes.
Ik verstrengel mijn vingers met die van Trey en kijk er even naar.
"En wie gaat er allemaal springen, als we gaan?" vraag ik nieuwsgierig.

[ bericht aangepast op 4 feb 2013 - 16:13 ]

---

But I still have this faith in the truth of my dreams.

[Post een beetje aangepast ^^]

---

But I still have this faith in the truth of my dreams.

Faye
"Klifduiken, hm? Hadden wij daar niks rond afgesproken?" Ik haal geheimzinnig mijn schouders op als ik dit uit de mond van Trey hoor komen. Het was inderdaad een soort deal geweest die we gemaakt hadden. Misschien omdat hij denkt dat ik het niet aan durf? Nu moet ik eerlijk toegeven, dat hij ergens wel gelijk heeft en ik verschrikkelijk nerveus ben, maar als ik eenmaal gesprongen ben, het vast wel leuk zal vinden.
"Je bent in ieder geval nog niet dement," geef ik glimlachend toe aan hem met een kleine grijns op mijn gezicht en richt me dan tot Fedea - de enige waar we de goedkeuring nog van moeten horen.
"Klifduiken of niet, die zonsondergang spreekt mij wel aan, dat springen lijkt me sowieso geen goed idee." zegt ze dan enthousiast en komt er een bredere glimlach op mijn gezicht te staan. Ik denk dat ze over zichzelf spreekt en dat het haar niet een goed idee lijkt om te springen en daar stem ik volledig mee in. Ik denk niet dat het een al te slim plan voor haar zal zijn om te gaan springen en zelf wil ik het waarschijnlijk ook maar één keer, misschien twee keer doen. Ik denk niet dat een derde sprong mijn hart aan zal kunnen.
Ik friemel wat aan mijn bloesje en hoor Fedea in de tussentijd praten. Ik let niet echt op, waardoor ik een groot deel van de woorden mis en kijk kort naar Dolf en Dawn, de twee zijn nog steeds aan het kibbelen. Fijn hoor, heel fijn dit weer. Die twee kunnen ook nooit eens op de momenten dat ik het wil normaal doen.
"Als ik me niet vergis is er binnen enkele minuten een busje dat naar daar rijdt. Het is best wel populair," Ik kijk op als ik Rey zijn stem hoor en knik een tikkeltje afwezig. Daar heb ik helemaal niet op gelet of er wel een bus naar rijdt of weet ik veel wat. Ik heb gewoon zijn woorden aangenomen en het klinkt nog altijd verleidelijk. Een café waar je kan klifduiken, een beetje naar de zonsondergang kijken.
"Vinden jullie het goed om met de bus te gaan?" stelt Fedea dan voor en hier kan ik me wel in vinden. Een strandwandeling vind ik heus niet erg, maar we zijn hier nog net en we hebben nog niet geslapen, dus ik denk dat dat wel veel van mijn energie zal kosten. Ik steek instemmend mijn duim naar haar op en loop al langzamerhand richting de uitgang toe.
"En wie gaat er allemaal springen, als we gaan?" vraagt Fedea vervolgens waardoor ik mijn vinger in de lucht steek, als een student die in de les zit.
"Ik ga natuurlijk en Trey ook, niet?" zeg ik uitdagend. Van Rey weet ik ook dat hij gaat springen, dat we het eventueel samen zouden doen en ik heb er zin in. Voorzichtig verstrengel ik mijn vingers met de zijne en wandel vrolijk vooruit.

---

Her heart was a secret garden and the walls were very high.

Dawn
"Oké, laat nou maar," mompel ik uiteindelijk, ik begrijp wel dat het voor de anderen niet erg leuk is als Dolf en ik de hele tijd ruzie maken.
Ik stamp even op Dolf zijn teen als teken dat ik het nog steeds stom van hem vind, wat eigenlijk enorm kinderachtig is. De vraag van Fedea om met de bus te gaan vind ik prima, ik loop liever, maar met de bus gaan is ook wel oké.
"En wie gaan er allemaal springen, als we gaan?" vraagt Fedea dan.
"Ik ga natuurlijk en Trey ook, niet?" zegt Faye.
Ik werp even een vragende en ergens ook kille blik richting Dolf, op sommigen momenten ben ik hem gewoon echt zat, maar op andere momenten- tja, dat maakt eigenlijk nog meer dat ik hem zat ben, want dat wil ik niet.
"Ik ga zowiezo, Dolf? Jij ook? Of ben je weer eens te bang?" vraag ik spottend en geef hem een zet tussen zijn ribben.
Als hij nu gaat zeggen dat hij niet gaat ga ik hem echt zo hard uitlachen. Rey en Faye zijn al vooruit gaan lopen, maar ik wacht nog even op het antwoord van Dolf.

[ bericht aangepast op 4 feb 2013 - 22:06 ]

---

Reality's overrated.

[Jezes, lezen jullie onze posts wel? Rey mompelde het, zodat zij het niet konden verstaan. Dawn hoorde dat dus niet]

[ bericht aangepast op 4 feb 2013 - 21:36 ]

---

But I still have this faith in the truth of my dreams.

[Jep, en ik weet dat hij het momelpde, maar de rest enzo wel. Weet ik veel, maar het is ergens logisch dat zij het dan ook verstaat. Maar goed, ik pas het wel weer aan. Enne, ik wou niet alweer onbewust mensen negeren ofzo.]

[ bericht aangepast op 4 feb 2013 - 22:07 ]

---

Reality's overrated.

Dolf Ilyaz Wayland
Ik keek Dawn sarcastisch aan. Ik bang om van en klif af te springen? Ze raakte echter wel een gevoelige snaar, ik hield er totaal niet van als mensen de spot met me dreven. Dawn was een vriendin, of in elk geval kwam ze het dichts bij een vriend van alles wat ik had maar ik kon nog steeds niet zoveel van haar hebben. Ik draaide de veter om mijn pols rond en keek even twijfelend naar de ruggen Rey en Faye. 'Ach waarom ook niet,' zei ik daarna zo onverschillig mogelijk. 'Het is niet alsof ik iets beters te doen heb vanavond.'
Ik wist dat ik haar irriteerde door me zo te gedragen maar ik kon gewoon niet anders, dit was nou eenmaal mijn karakter.

---

Remember to be ridiculous.

Atreyu

"Je bent in ieder geval nog niet dement," antwoordt Faye. Ik grinnik even en tik met mijn wijsvinger tegen mijn hoofd. Dement ben ik zeker niet. Af en toe vergeetachtig of even in de war, maar dat heeft iedereen toch wel een keer?
Ik druk een kusje op het voorhoofd van Fedea, die haar hoofd op mijn schouder gelegd heeft. Ik sta niet echt op te letten omdat ik me al verheug op het duiken. Toen ik zestien was, heb ik op reis met mijn ouders een keer een bungee sprong gemaakt, ik liep een haf uur erna nog te beven van de adrenaline en heb de hele dag met een onnozele grijns rond gelopen. Of die keer dat ik op de autostrade mijn motor tot de uiterste snelheid gedreven heb, dat gaf zo'n kick. Nu ben ik geen adrenalinejunkie maar af en toe eens avontuurlijk doen moet kunnen vind ik.
"Vinden jullie het goed om met de bus te gaan? En wie gaat er allemaal springen, als we gaan?" Fedea's zachte stem haalt me terug naar de werkelijkheid.
Ik knik zachtjes als antwoord op haar eerste vraag, maar voor ik kan antwoorden doet Faye dat al.
"Ik ga natuurlijk en Trey ook, niet?"
Ik grijns breed naar haar en laat mijn ogen voor me spreken.
"Laatste in het water is een watje, Sanchez," grinnik ik.
Ondertussen gaan Dawn en Dolf weer aan het kibbelen. Ik laat mijn ogen even over ze heen glijden in de ijdele hoop een aan/uit knop te vinden. Ik begrijp niet goed hoe Moeder Natuur die twee samen gebracht heeft. Met een zucht besluit ik me er niet teveel aan te ergeren en geef Dolf een goedkeurend klapje op de schouder. Als ik eerlijk ben zie ik hem eerder springen dan Dawn, maar ik kan me natuurlijk vergissen.
Ik klap een keer in mijn handen en wrijf ze vervolgens over elkaar.
"Nou, kom op Rey, breng ons naar dat busje," lach ik.
Ik leg mijn arm om Fedea's schouder en kijk haar glimlachend aan. Ik druk een klein kusje op haar lippen en druk haar dichter tegen me aan. Na het klifduiken ga ik gewoon weer lekker bij haar zitten zodat ze niet te lang alleen zit. En dan kijken we samen naar de zonsondergang.
"Ik zal voorzichtig zijn," fluister ik haar zacht toe.

---

I've no idea of the future, but I can see the past quite well. And the present, if the weather's clear.

(Wat heb ik gemist ik ben even weg geweest)

[De groep is naar een of ander café waar ze gaan klifduiken. Anders doe je gewoon dat Matthew al mee is of dat hij daar al is met Eleanor?]

---

Her heart was a secret garden and the walls were very high.

Fedea

"Ik ga natuurlijk en Trey ook, niet?"
"Laatste in het water is een watje, Sanchez. Nou, kom op Rey, breng ons naar dat busje."
Het gesprek tussen Faye en Trey gaat me voorbij, zonder dat ik echt oplet. Fronsend kijk ik naar Dawn en Dolf. Ik word er nu al gek van. Ik ben van plan er iets van te zeggen, maar het voelen van Trey's arm om mijn schouder doet me al wat kalmeren. Wanneer ik zijn lippen op de mijne voel, ben ik de twee al helemaal vergeten.
"Ik zal voorzichtig zijn."
Grinnikend kijk ik hem aan en por eventjes in zijn buik.
"Ja, maar best ook," zeg ik zacht. "Ik zou niet willen dat er iets met je gebeurt."
Ik leg mijn armen om zijn middel en druk een kusje in zijn hals. Glimlachend besef ik dat ik me nergens zorgen over hoef te maken. Trey is altijd voorzichtig, en er is helemaal niets mis met klifduiken. Als ik niet zwanger was, zou ik het zelf misschien ook wel doen. Heel misschien. Als het niet te hoog is.
"Kom op mensen, anders gaan we te voet moeten," hoor ik Rey's stem zeggen.
Ik laat mijn hand in die van Trey glijden en verstrengel onze vingers.
"Kom je, liefje?" vraag ik zacht.


Rey

Ik kijk even naar Dolf en Dawn met een waarschuwende blik. Wanneer ik Fedea's frons zie, ben ik duidelijk niet de enige die zich stoort aan Dawn en Dolf.
"Als jullie van plan zijn de hele avond zo te bekvechten, doe dat dan hier en verpest het niet voor ons."
Het kan me niet schelen hoe grof het klinkt, ik ben het beu dat die twee continu aan het kibbelen zijn. En ik wil niet dat er ook maar iemand vanavond gaat verpesten. Het moet perfect worden. Wanneer ik mijn arm om Faye leg, verdwijnt mijn frons en maakt plaats voor een verliefde glimlach. Ik druk een kusje op haar wang en breng mijn lippen naar haar oor.
"Je gaat met mij toch ook een keertje springen?" vraag ik fluisterend.
Ik druk mijn lippen net onder haar oor en trek haar dichter tegen me aan. Ik laat mijn vingers tussen de hare glijden en kijk de groep aan.
"Kom op mensen, anders gaan we te voet moeten," zeg ik grinnikend.
Lachend kijk ik naar Faye en druk nog een kusje op haar kruin.
"Ik zit naast jou," zeg ik, net een klein kindje uit de kleuterschool die naast zijn vriendje wil zitten.

---

But I still have this faith in the truth of my dreams.

Dawn

"Ach waarom ook niet," zegt Dolf. "Het is niet alsof ik iets beters te doen heb vanavond."
Alhoewel ik me nogal aan Dolf zijn gedrag irriteer zeg ik er niks van omdat Rey al een opmerking klaar heeft.
"Als jullie van plan zijn de hele avond zo te bekvechten, doe dat dan hier en verpest het niet vor ons," zegt hij.
Ik kijk op, rol met mijn ogen, wil hem wat toesnauwen maar sluit wijselijk mijn mond weer. Ik draai me weer richting Dolf.
"Sorry Dolf," zeg ik en kijk in zijn ogen - die ik stiekem toch best wel mooi vind. Ik haat mezelf hierom, ik bedoel, ik schrik altijd iedereen af met mijn gedrag, Dolf zou me dus ook nooit mogen op de manier dat ik hem diep van binnen mag.

---

Reality's overrated.