The Real Gleeks 57 - Speeltopics

[center]

William McKinley.. Een typische, amerikaanse school in Ohio..
Veel leerlingen. Cheerleaders, jocks, gleeks. Vele typetjes. Vele relaties. Maar wel een leuke schooltijd, meestal..

Originele Personages:
Rachel Berry: MsHutcherson
Finn Hudson: Fugde
Tina Cohen-Chang: LittleLiar
Mike Chang:
Mercedes Jones: Shortie
Kurt Hummel: Fugde
Santana Lopez: NightShot
Quinn Fabray: Leannan
Brittany Pierce: GeorgeWx
Sam Evans:
Artie Abrams:
Noah "Puck" Puckerman: LittleLiar
Blaine Anderson: XDarkWingsX
Rory Flanagan:
Sugar Motta:
Dave Karofsky: XDarkWingsX
Lauren Zizes:
Jesse St. James: LittleLiar
Sebastian Smythe: NightShot
Sunshine Corazon: TheRumIsGone
Will Schuester:
Emma Pillsbury:
Sue Sylvester:
Shannon Beiste:

Verzonnen personages:
- Damon Tyler Smythe : Sebtana
- Damien Smith : WhiteLips
- Amen Nicholas Elyon : Escritura
- Alexander ''Alex'' Grey : LittleLiar
-Tyler Jay Delaino : Sebtana
- Luke André Basias : MissStoran
- David Lopez : Insano
- Jason Andrew Montez : Wonderwatch
- Logan Hudson : Fashionitaa
- Jordan Mackenzie Desousa : Monticia
- Jayson Enrique Deluci : Wonderwatch
- Savannah Rose Lopez : Wonderwatch
Damian Furioso : Paintball
Jeffrey Michelo Desousa : Wonderwatch

---

El Diablo.

[Misschien reageer ik de komende dagen weinig tot niet, Upc heeft weer eens een storing dus het internet valt misschien vaak uit.]

---

El Diablo.

Damon

"en wanneer is je training voorbij?" vraagt ze en wiebelt even met haar wenkbrauwen.
'Over 2 uur, wat zijn we van plan?' grinnik ik...

---

El Diablo.

(Ik ben er weer. Ik had het heel erg druk en er was ook nog even iets tussen gekomen wat belangrijk was, maar ik ben er weer. (: )

Isabella Elizabeth Espinoza:

Ik kreunde slaperig en draaide me om en voelde een warme gestalte dicht tegen me aanliggen. Vermoeid opende ik mijn ogen en keek recht in het gezicht van Finn. Hij sliep nog en zwakjes glimlachte ik. Ik nestelde beter in zijn armen en wreef over mijn kleine buikje, wat niet echt zichtbaar was, maar wel voelde. Ik was al een maandje zwanger en nu al kon ik niet wachten tot de bevalling. Er was een weekje voorbij gegaan en die week was echt zo leuk geweest. Ik had nog dingen gedaan met Kurt, zoals shoppen, echt een meidendagje gemaakt. Ik was ook met Kurt en Emily wat gaan doen en Emily vond het geweldig. Ze noemt me de hele tijd mama en Kurt vond het zo schattig, maar begreep ook waarom Emily dat deed. Rachel zag ze bijna niet, eigenlijk niet en ze zag mij de hele tijd. Dus de conclusie was dat ze mij als haar moeder zag, wat ik ook begreep. Natuurlijk heb ik ook elke dag leuke dingen gedaan met Finn. Ik merkte gewoon dat onze band gewoon sterker werd en we hebben ook gewoon goed en veel gepraat over alles. Ook wat er allemaal nog is gebeurd. Daarnaast hadden we ook bijna elke dag seks en was Finn elke keer veel te bezorgd om mij. Mannen weer he. Die maken natuurlijk weer zorgen om ons. We hadden ook gewoon dingen gedaan met Blaine en Kurt en dat was ook gewoon leuk. Dus het was een leuke week en hebben heel veel dingen gedaan en vandaag zouden we weer wat rustiger aandoen, want gister moest ik zonodig buikkrampen hebben en toen werd Finn en Kurt helemaal bezorgd en wouden vandaag thuis blijven vanwege mij. Mijn ogen gleden naar boven en glimlachte verliefd naar Finn. Zachtjes tilden ik mijn hand op en streelde zijn wang zachtjes. Hij was echt gewoon de ware voor mij en ik hield heel veel van hem.

Blaine Anderson:

Ik bekeek Kurt stilletjes en glimlachte verliefd naar hem. Ik was al een tijdje wakker en kon niet meer slapen, dus besloot ik om naar Kurt te kijken. De laatste week was nog geweldig geweest. Kurt en ik hadden echt leuke dingen gedaan met elkaar maar ook met Bella en Finn. Gezamelijk, zowel apart dat Kurt en Bella wat gingen doen en ik met Finn. Kurt en ik hebben ook goed gepraat met elkaar, net als Finn en Bella. Ik kon niet zonder Kurt en ik ging hem echt gelukkig maken. We bleven vandaag thuis, aangezien Bella gisteren buikkrampen kreeg en Kurt en Finn en natuurlijk ik vonden het beter dat we vandaag rustig aan gingen doen. We hadden echt veel dingen gedaan en Bella moest echt gaan uitrusten. Ze was nu al een maand zwanger. Oke, het stelde niets voor, maar we moesten wel op haar letten. Binnenkort moest ze weer op controle om te kijken of het allemaal goed gaat. Kurt kon er niet over ophouden. Hij bleef maar praten over kinderkleding met haar en was echt een moeder voor Bella. Het was natuurlijk lief bedoelt, maar je zag aan Bella dat ze af en toe gek werd. Ik kon er wel om lachen en trok Kurt nog dichter tegen me aan. Wat de resultaat opleverde dat hij zijn hoofd op mijn borst legde en verder sliep. Ik vond het eerlijk ook wel goed om vandaag thuis te blijven. We konden zwemmen in het zwembad of gewoon hier leuke dingen doen. We zien het wel wat we gaan doen en kijk weer naar Kurt hoe hij slaapt.

---

One Who Travels A Higher Path.

[Yay, haha. Ik dacht echt dat deze rpg dood zou lopen ]

---

El Diablo.

(Nee, hoor. Ik had het gewoon de laatste paar weken het druk met school en er was even iets bijgekomen wat mijn aandacht meer moest krijgen dan het RPG-topic. (: Maar ik ben er gewoon weer.)

---

One Who Travels A Higher Path.

[Haha mooi zo, valt te begrijpen hoor :') ]

---

El Diablo.

Finn Hudson

In mijn slaap was ik me ervan bewust dat Bella mijn wang streelde en glimlachte ik en kreunde ik tevreden iets. Vervolgens hoorde ik een andere stem. 'Papa, mama! Emily honger!' hoorde ik Emily met ontevreden in haar stem roepen door de babyfoon heen. Ik opende mijn ogen en keek naar Bella en drukte mijn lippen op de hare. 'Voel je je goed?' vroeg ik direct bezorgd. Gisteren had Bella last gehad van buikkrampen en daarover had ik zo mijn zorgen. We hadden besloten om vandaag lekker in de villa te blijven zodat zij kon rusten. Dat was ergens ook wel fijn, konden we een dagje lekker rustig aandoen en luieren bij het zwembad of zo. Gelukkig was er niets meer gebeurt deze week en deden we alleen leuke en ontspannende dingen. Blaine en ik deden veel mannen dingen samen en daar was ik af en toe echt even aan toe. Maar we deden ook dingen met z'n vieren en dat was ook leuk. En natuurlijk vond ik het ook leuk om dingen samen te doen met Bella en om natuurlijk seks met haar te hebben. Ik had ervoor gezorgd dat Emily een eigen kamertje had, zodat we ongestoord seks konden hebben. Emily was een wijs kind en zag Bella als haar moeder. Rachel had ik niet gesproken en volgens mij wist ze het ook nog niet. Ik wist niet hoe ze zou gaan reageren, maar we zagen het allemaal wel. Ik vond het niet erg dat Emily, Bella als moeder zag. Rachel keek vrijwel niet naar haar om en liet haar ook gerust een paar maanden gewoon bij mij. Het was logisch dat ze Bella als moeder zag. Een kind ging automatisch op zoek naar een vader en moederfiguur en omdat Rachel er niet was voor haar, zag ze Bella als moeder. Ik vond het niet erg, het was goed voor Emily om een moeder te hebben. Ik wilde niet dat ze een ouder zou missen in haar leven, zoals ik had moeten doen zonder mijn vader. Ik wilde het beste voor mijn kleine meisje, en natuurlijk voor Bella. Daarom had ik iets bedacht voor haar, en kon ik niet wachten om het uit te voeren, ik hoopte maar dat ze het op prijs zou stellen, want het was niet niets. Maar ik hield zoveel van haar, en ik kon niet zonder haar. Binnenkort zouden we ons tweede kindje krijgen. Ik zei al 'ons', want ook al was het van Damian, dan zou ik het alsnog als mijn eigen kind beschouwen. Net zoals Bella deed met Emily. Ik boog me nu over Bella heen en zoende haar liefdevol en hartstochtelijk op haar mond. Ik hield echt onvoorwaardelijk veel van haar. Maar onze zoen werd verstoord door Emily 's stem die door de babyfoon galmde. 'Mama! Papa!' riep ze nu ongeduldig en ik kreunde gesmoord en moest lachen. Ze was al een echte peuter en werd ook al een beetje opstandig, zoals peuters altijd waren.


Kurt Hummel

Vaag voelde ik golven van misselijkheid door me heen gaan, waardoor ik langzaam werd gewekt. Ik knipperde even met mijn ogen en keek recht in het gezicht van Blaine. Hij was al wakker en bekeek me. Ik lag met mijn hoofd op zijn borst en kneep meteen mijn ogen weer dicht tegen het licht. Ik had ineens echt een fikse ochtendhumeur en ik wist niet hoe het kwam. Vroeger had ik ook altijd last van een ochtendhumeur maar sinds ik bij Blaine was werd ik altijd vrolijk wakker omdat ik zijn mooie gezicht zag. Maar vandaag voelde ik me anders, ik voelde me misselijk. Misschien had ik de griep te pakken? Of misschien had ik gewoon iets verkeerds gegeten en ging het dadelijk weer over. Ik opende mijn ogen weer en keek liefjes naar Blaine. Mijn ochtendhumeur ebte langzaam weg. De laatste week was gelukkig nog erg leuk en gezellig geweest en ik vond het allemaal zo geweldig dat Bella zwanger was. Ik kon er maar niet gewoon over ophouden. Ik adviseerde haar telkens over kleding, wat ze het beste aan kon en wat niet en wat toch stijlvol was. En ik lette ook heel erg goed op op wat ze allemaal at en of dat wel goed was voor de baby, of ze de juiste vitamines wel binnenkreeg en of ze gevarieerd at. En telkens hield ik haar scherp in de gaten of ze wel genoeg at, ik hield in de gaten of ze haar bord wel helemaal op at en alles. Ik wist gewoon dat Bella af en toe gek van me werd, maar ik wilde gewoon dat alles goed met haar ging, ze was mijn aller beste vriendin en ik gaf zoveel om haar. Ik maakte me gewoon zorgen om haar. Gelukkig had ik van Steven geen last meer, ik had ook alles aan Bella verteld over hem en zij had aandachtig geluisterd en me gesteund. Ze schrok wel van mijn verhaal en ik van de hare. Ze was echt een geweldige vriendin en ik kon gewoon niet zonder haar. Ze had me ook verteld over Damian en ik was licht gezegd echt laaiend en verbijsterd. Ik had nooit verwacht dat Damian haar iets aan zou doen, ik dacht eerder aan Blaine of Finn. Maar we konden er samen tenminste goed over praten en ik was blij dat we dat konden. Ik had het ook aan Finn verteld en ook hij was kwaad geworden. Blaine en Finn hielden Bella en mij goed in de gaten en dat gaf een veilig gevoel. Finn en ik hadden samen ook een plannetje, maar dat moest geheim blijven. Ineens voelde ik de misselijkheid enorm toenemen. Ik sloeg even mijn hand voor mijn mond omdat ik me echt niet lekker voelde. Vervolgens sloeg ik de dekens van me af en rende ik zonder nog iets te zeggen naar de wc om over te geven.

---

Don't be pushed by your problems; be led by your dreams.

Isabella Elizabeth Espinoza:

Ik begon te lachen om Emily, waardoor ik opeens een steek kreeg in mijn buik en ik kermde eventjes van de pijn. Ik wreef over mijn buik en keek Finn zwak glimlachend aan. 'Het kan beter' beken ik eerlijk en ging een beetje moeilijk overeind zitten. Mijn buik was niet zo groot, maar nu had ik er zelfs last van. Ik gaf Finn een kusje op zijn lippen en kijk hem vervolgens aan. 'Onze dochter heeft honger' zeg ik glimlachend. Ik zag Emily echt als mijn dochter en ik vond het leuk om te zeggen dat het ons kindje was, ookal was dat het niet. Ik hield echt heel veel van haar en van Finn. Ik was in die week echt even bijgekomen zowel ik als Kurt. We voelden ons veilig bij Blaine en Finn en nu natuurlijk ook. Alleen het vervelende was dat Kurt me elke keer in de gaten hield. Met eten, met aankleden, met douchen, of ik wel alles op at enzovoort. Ik mocht niet eens bukken of wat dan ook en Kurt zat al in mijn nek. Natuurlijk bedoelt hij het goed en is hij bezorgd om me, maar af en toe was het overdreven. Kurt hield natuurlijk heel veel van mij en ik van hem. Hij was mijn beste vriend en ik waardeerde het natuurlijk heel erg. Hij was gewoon zo lief voor me. Gelukkig was Finn zo niet net als Kurt dat hij alles ging kijken wat ik aan het doen was of het wel goed was voor mij of de baby, maar hij had het ook weleens geprobeerd, maar toen kreeg hij de wind van voren. Ik kon heus wel wat doen, ik wou niet niets doen. Ik wou ook meehelpen met huishouden of wat dan ook. Ik zuchtte zachtjes en stond moeizaam op. 'Ik haal Emily wel' zeg ik en zonder nog op een antwoord te wachten liep ik naar haar kamertje. Meestal protesteerde Finn en wou hij Emily halen, maar ik moest even lopen. Eenmaal bij haar kamer, zag ze me en kirde helemaal. 'Mama!!! Mama!!' kirde ze en stond gelijk op met haar beentjes en hield haarzelf stevig vast aan de tralies van haar bedje. 'Dag schatje, heb je lekker geslapen?' vroeg ik lief en op een moedertoontje. Ze knikte uitbundig en wierp haar armpjes omhoog, zodat ik haar kon optillen. Ik tilde haar gelijk op en samen met haar liep ik weer naar Finn.

Blaine Anderson:

Ik keek toe hoe Kurt langzaam wakker werd en naar mij keek, waardoor er weer automatisch een glimlach op mijn gezicht kwam. Ik had altijd wel een goede ochtendhumeur helemaal bij Kurt. Dan wist ik dat hij bij me was en dat niets meer verkeerd ging. Ik drukte een kus op zijn voorhoofd en wou wat zeggen, maar opeens legde Kurt zijn hand voor zijn mond en sloeg snel de dekens van hem af. Vervolgens rende hij zonder nog iets te zeggen naar de wc, binnen een paar seconden hoorde ik hem overgeven, waarnaar ik gelijk bezorgd werd. Ik stapte meteen uit bed en snelde naar de wc waar Kurt was. 'Kurt' zeg ik bezorgd, waarnaar ik bij hem stond. Meteen knielde ik en legde mijn hand op zijn rug en begon te wrijven, waarnaar mijn andere hand op zijn buik legde om daar zachtjes te wrijven. Voelde hij zich niet goed? Blijkbaar niet als hij moest overgeven. Misschien had hij een griepje gekregen of had hij gisteren iets verkeerds gegeten. Misschien was dat het, want gisteren gingen we ergens naar toe met zijn allen en Kurt wou zonodig bij een kraampje iets eten. Misschien kwam het daar vandaan en was gewoon het eten verkeerd. Ik suste Kurt een beetje en pakte snel een bekertje met water en gaf het aan Kurt. 'Rustig Kurt' suste ik hem. Na een tijdje was hij klaar met overgeven en ik tilde hem liefdevol op en liep weer naar bed en legde hem weer tussen de lakens. Waarnaar ik gelijk naast hem ging liggen en een kusje op zijn lippen drukte. 'Hoe voel je je?' vraag ik bezorgd.

---

One Who Travels A Higher Path.

Finn Hudson

Ik keek haar bezorgd aan, en keek hoe ze wegliep. Ik dacht er even over na, toen ze Emily aan het halen was. Misschien moest ik toch maar voorstellen aan Bella, dat we de controle iets vervroegen, aangezien ze buikpijn had. Dat kon toch nooit goed zijn? Ik liet mijn zorgen maar varen, aangezien ze niet wilde dat iedereen zich de hele tijd zorgen maakte om haar, wat ik me ook wel kon voorstellen. Ze had Kurt al de hele tijd op haar hielen dus dat was al genoeg. Meer dan genoeg trouwens, aangezien ze er een beetje gek van werd. En stiekem vond ik het wel grappig en moest ik er om lachen. Mijn gedachten werden onderbroken omdat ze binnen kwam met Emily die vrolijk begon te kirren. 'Papa! Papa!' kirde ze vrolijk, maar haar blik veranderde weer naar ongeduldig. 'Emily eten!' zei ze waarna ze naar Bella keek met een pruillipje. Ik moest even lachen en aaide over Emily 's bolletje heen, waarna ik Bella een kus gaf. 'Is het niet verstandig om iets eerder naar de huisarts te gaan?' vroeg ik aan Bella, ze had sinds gisteren buikpijn en het kon geen kwaad. Ik luisterde wel naar wat Bella vond, zij voelde het immers het beste aan. Ik was echt blij dat het weer helemaal goed was tussen ons, ik had haar echt gemist. Ik liet haar echt niet meer gaan en ik zou voor altijd bij haar blijven. Ik kon niet wachten om mijn leven te delen met haar en onze kinderen.

Kurt Hummel

Ik keek naar hem en veegde de tranen van mijn wangen af, waarna ik meteen een grote slok water nam zodat de vieze smaak in mijn mond een beetje verdween. Vervolgens zette ik het bekertje op het nachtkastje en sloeg ik mijn armen om zijn hals en ging iets dichter tegen hem aanliggen. Dat was vreemd. Normaal gesproken had ik best een sterke maag, maar het zou wel door het eten van gisteren komen, vast niets bijzonders. 'Het gaat wel.' gaf ik als korte antwoord, mijn antwoord was kort maar niet onaardig. Ik sprak ook de waarheid, ik voelde me al weer een stuk beter. Misschien zat er gewoon iets dwars en was dat alles. Maar de misselijkheid was gelukkig wel weg nu. 'Waarschijnlijk komt het door die burrito's gisteren, misschien had ik die beter niet kunnen eten.' mompelde ik terwijl ik zorgvuldig mijn haren uit mijn gezicht streek en Blaine nu knuffelde. 'Het was wel leuk vorige week, hopelijk blijft het de hele vakantie zo en dadelijk ook als we in New York zitten.' ratelde ik aan één stuk door, gelukkig voelde ik me nu weer beter en had ik helemaal geen last meer van de misselijkheid. Mijn ochtendhumeur was als sneeuw voor de zon verdwenen toen ik aan New York dacht. Ik kon niet wachten totdat we gingen studeren, het leek alsof er een nieuwe wereld voor ons open ging. En het leven lachte ons eindelijk eens een keer toe, in plaats van dat onze levens de hele tijd een puinhoop waren. Hopelijk ging het nu goed. Ik drukte een kusje op zijn wang en keek hem liefjes aan. Ineens knorde mijn maag en kwam ik tot het besef dat ik eigenlijk wel honger had. Normaal had ik nooit eetlust als ik ziek was, dus ik kwam tot de conclusie dat het gewoon de burrito´s waren van gisteren en dat het gewoon dwars zat. ´Ik heb honger.´ zei ik waarna ik Blaine uit bed probeerde te trekken, maar wat niet zo gemakkelijk ging.

[ bericht aangepast op 25 dec 2012 - 20:51 ]

---

Don't be pushed by your problems; be led by your dreams.

Isabella Elizabeth Espinoza:

'Lieverd, je krijgt echt wel eten' zeg ik lief tegen Emily en ze pruilde nog meer. Ik streelde haar kleine wangetje, waardoor ze giechelde. Ik hoorde wat Finn zei en dacht eventjes na. 'Als die buikkrampen wat langer aanhouden gaan we naar de huisarst, maar als het weer over gaat dan hoeft het niet' zeg ik wijs. Nu was mijn buikpijn weer weg. Het kwam meer in vlagen dan aanhoudend van de buikpijn. Ik knikte als bevestiging en verstrengelde mijn hand in zijn hand en trok hem zachtjes mee. We liepen samen met Emily in mijn armen naar de keuken. Ik plaatste Emily als gewoonlijk in het kinderstoeltje en deed haar slabbertje om. Nu kirde ze helemaal, want ze wist dat ze nu eten zou krijgen. Ze was op deze leeftijd al heel erg slim en ze had alles zo door. Ik gaf haar knuffeltje zodat ze eventjes kon spelen. Ik duwde Finn zachtjes op een keukenstoel en ga achter hem staan. Ik laat mijn handen op zijn schouders liggen en zo glijden ze naar beneden langs zijn borst en onderbuik. Mijn warme adem gleed over zijn nek en zag dat hij daardoor kippenvel kreeg. Liefdevol plaats ik mijn lippen in zijn nek en geef een paar kusjes. Vervolgens vinden mijn lippen zijn oor en fluisterde ik zachtjes. 'Ik hou van je' fluister ik lief en druk een kus op zijn wang en liet hem los om vervolgens eten te maken voor Emily. Ik hield heel veel van Finn en wou echt mijn leven met hem delen. Af en toe keek ik speels achterom om naar hem te kijken. Hij was echt lief en gewoon geweldig. Zijn haren zaten nog zo lekker in de war door de slaap en zijn shirt die los hangt op zijn bovenlichaam, op een gespierde bovenlichaam. Wat me lichtjes doet blozen. Hij was gewoon goddelijk.

Blaine Anderson:

Ik moest lachen om Kurt, vanwege dat hij mij uit bed wou krijgen, maar niet echt lukte. Mijn lach verliet weer zo snel als hij is gekomen en kijk hem bezorgd aan. 'Kurt, alsjeblieft. Doe rustig. Je hebt net overgegeven, dan moet je niet weer helemaal druk zijn' zeg ik bezorgd en stond op. Ik snapte dat hij honger had, dat had ik ook. Aangezien net mijn maag ook knorde, maar hij had net overgegeven en hij moest zichzelf niet al de druk maken. Ik streelde zijn haarplukken uit zijn gezicht en zuchtte zachtjes. Hij gedroeg iets anders dan normaal, maar ik denk gewoon dat hij zich niet lekker voelt en dat het daardoor komt. Ik streel even zijn wang en plaats mijn lippen op zijn lippen om een kus te geven. Ik pak zijn hand en samen liepen we naar de keuken waar Finn, Bella en Emily waren. Ik zou nu even veel op Kurt letten, dalijk werd het erger of had hij gewoon een buikgriep of voedselvergifteging. Dat zou heel erg zijn en ik wou niet dat Kurt iets had. 'Goedemorgen' zeg ik glimlachend tegen de rest en toen Emily mij zag kirde ze helemaal en stak haar armpjes naar me uit. Ik lachte zachtjes en tilde haar op en knuffelde haar lief. 'Blaine, Spelen!!' zeg Emily vrolijk. Ik ging zitten en Kurt ging naast mij zitten en ik zette Emily op mijn schoot en pakte haar knuffeltje en ging met haar spelen. In mijn ooghoeken keek ik wel bezorgd naar Kurt.

---

One Who Travels A Higher Path.

Finn Hudson

Door wat Bella deed kreeg ik toch behoorlijk kippenvel. Ze kon er zo voor zorgen dat ik haar wilde. Ze hoefde letterlijk al met haar ogen te knipperen en ze kon al alles krijgen wat ze wilde. Maar ik hield ook zoveel van haar, ze was mijn alles. En ze was echt prachtig, zelfs al kwam ze net uit bed vond ik haar nog goddelijk en heerlijk. En ze was lief en gewoon geweldig. 'Ik hou ook van jou, Bella.' antwoordde ik terug. Mijn ogen gleden naar haar buik, je zag nog niets maar je voelde wel dat haar buik iets opgezet was als je je hand erop legde. Ik kon eigenlijk niet wachten. Het was natuurlijk ongepland en we waren nog jong, maar we konden het handelen. Ik had nog veel geld van het voetballen en daarmee kon ik wel een mooi appartement betalen in New York. En zelfs dan zouden we nog geld over hebben. Ik had gewoon heel veel geld, maar ik was niet zo'n persoon die daar te koop mee liep. Ik was niet het type dat meteen dure auto's ging kopen of een duur huis. Ik wilde gewoon met beide benen op de grond blijven staan en af en toe iets uitgaven aan iets wat we echt nodig hadden. Dat was belangrijk en ik wilde niet zo'n arrogante kwal worden. Zo was ik simpelweg gewoon niet en zo zou ik ook nooit worden. Maar in ieder geval hadden we de juiste middelen en zou het helemaal goed komen. Na een tijdje kwamen Kurt en Blaine binnen en begroette ik ze terug. Blaine ging meteen met Emily spelen, en ik bleef naar Bella staren, die Emily 's eten aan het klaarmaken was. Ze was echt prachtig en ze zou een geweldige moeder zijn. Ze zorgde nu al uitstekend voor Emily en ze was gewoon geweldig in alle opzichten. De keuken vulde zich met een lekkere geur van de panini's die klaar gemaakt werden, daardoor kreeg ik aardig honger. Kurt zette een glas sinaasappelsap neer voor Bella en ik grinnikte even. Vandaag zou het een lekker rustdagje worden, daar waren we echt aan toe.

Kurt Hummel

'Maar ik heb gewoon honger.' zei ik met een pruillipje toen hij zei dat ik iets rustiger moest doen. 'Oké, ik doe rustig.' zei ik kort daarna weer. Soms was hij veel te bezorgd om mij, maar andersom was ik dat ook over hem. Ik zou ook zo reageren als ik in zijn schoenen stond. Maar er was niets aan de hand, ik had gisteren gewoon iets verkeerds gegeten en dat zat gewoon even dwars. Nu voelde ik me goed en was ik zo vrolijk als wat. Alleen ik had wel hele erge honger. Samen met Blaine liep ik naar de keuken toe, waar we Finn, Bella en Emily zagen. 'Goedemorgen,' begroette ik ze vrolijk, ik was ook zo blij dat alles weer goed was tussen iedereen en dat we konden genieten van onze welverdiende rust. Ik keek naar Emily die met Blaine aan het spelen was en meteen begon ik te glimlachen waarna Emily mij opmerkte. Ze had de haren van haar beertje helemaal door de war gedaan en stak haar knuffeltje naar mij uit. 'Beertje mooi?' vroeg ze aan mij, terwijl ze me aankeek met haar grote bruine ogen. Ze wist precies al dat mode helemaal mijn afdeling was, wat toch schattig was. Heel vaak beslisten Bella en ik samen wat we Emily aantrokken, en dat was gewoon leuk. 'Prachtig.' zei ik glimlachend, waarna ze zich weer op Blaine richtte en speelde. 'Nou, ik heb zin in een Panini.' zei ik, waarna ik de tosti ijzer uit de kast haalde en de ingrediënten en maakte een paar Franse Panini's. Op die van Bella had ik geen kruiden gedaan voor de zekerheid, je wist het maar nooit. Ik perste verse Sinaasappelsap voor Bella, en zette de beker op haar plaats. 'Vitamintjes.' zei ik. Vervolgens nam ik weer plaats naast Blaine en moesten we wachten totdat ze klaar waren, en dat duurde wel even. Ik merkte op dat Blaine me een beetje bezorgd aankeek vanuit zijn ooghoeken en drukte een kus op zijn wang. 'Maak je geen zorgen, ik voel me echt goed.' fluisterde ik in zijn oor, om hem gerust te stellen.

---

Don't be pushed by your problems; be led by your dreams.

Rachel berry

Vermoeid werd ik wakker, deze week was echt de hel geweest. Logan was in het ziekenhuis een paar keer weg gevoallen.
Het had weinig gescheeld of hij lag in coma.
Door alle stress was ik iedereen vergeten en sliepik in het ziekenhuis. In de villa was ik nog maar een keer geweest voor kleding en watvspullen van Logan.
Maar gelukkig mocht hij toch naar huis met een lichte hersenschudding.
Nadat we gister thuis kwamen moest hij van me naar bed en hadik snel wat eten gehaald.

Lizz
Ik glimlach 'dat merk je vanzelf schat, nade twee uur maar waarschijnlijk ben je veelste moe' grijns ik


(Yeeeey fijne feestdagen nog

---

Change is for weirdos ~ Niall Horan

Logan Hudson

Kreunend werd ik wakker, ik was ongelofelijl blij om weer in de villa te zijn. Dat was een stuk beter dam het ziekenhuis. Wel had ik nog vreselijke hoofdpijn en moest ik gewoon wat aansterken en rustig aan doen. Verder kwam het wel goed. Ik keek even naast me en zag dat Rachel al wakker was. De hele week was ze bij me gebleven in het ziekenhuis, waar ik het absoluut niet meer eens was, want ze moest zelf ook rust hebben en alles. Maar eigenwijs als ze was bleef ze toch bij me, en stiekem was ik daar heel erg blij mee. 'Lekker geslapen?' Vroeg ik nog een beetje moe aan haar. Ik boog me moeizaam over haar heen om een kus op haar lippen te drukken. 'ik hou van je, bedankt voor alles.' Zei ik lief tegen haar. Ik was haar echt dankbaar voor alles.

( Ik ga dadelijk wel even douchen en alles.)

---

Don't be pushed by your problems; be led by your dreams.

Rachel
Een glimlach komt om mijn lippen als ik Logan hoor kreunen enhij me aankijkt.
Glimlachend kik ik op zijn vraag ' heerlijk, ik hou ook van ie' 8ik draai me wat meer om in zijn richting en. Druk mijn lippen weer op de zijne.
')hoe gaat het?'vraag ik bezorgd en pak zijn hand vast , hij moest nog rustig aan doen maar nu kon hij als hetgoed kging weer langzaam opbouwen.


Ipad sorry voor slechte nl

---

Change is for weirdos ~ Niall Horan

Logan Hudson

'Prima,' zei ik waarna ik rechtop ging zitten in ned en Rachel meetrok. Ik had nog wel hoofdpijn, wat natuurlijk logisch was omdat ik nog een lichte hersenschudding had. Maar verder voelde ik me wel goed dankzij Rachel. 'kunnen we vandaag eens iets gaan doen?' Vroeg ik aan Rachel. Ze zou vast te bezorgd zijn en willem dat ik ging uitrusten, maar ik was het echt zat om in bed te liggen. Ik wilde dingen ondernemen! Zovaak kwam ik niet in Spanje, dus ik wilde ervan genieten. En ik zou heus wel voorzichtig doen. Alleen ik wist niet wat Rachel er van vond. Ik drukte nog een kus op haar kruin en stapte met de enige moeite uit bed.'Zie je, het gaat prima.' Zei ik een beetje vermoeid tegen haar.

---

Don't be pushed by your problems; be led by your dreams.