• Wat als er niet zoiets was als X-Factor? Zouden de jongens elkaar dan alsnog gevonden hebben? Zouden ze nog steeds wereldberoemd zijn? Nou, gedeeltelijk is het uitgekomen. De jongens zijn een kleine band in London, maar ze proberen nog steeds beroemder te worden. Ze oefenen veel en nemen elk concert aan. Dit is hun droom, en ze zullen niet stoppen voordat hun naam in de grote lichten staat. Met familie, vrienden, en vooral elkaar, zijn ze vastberaden om het helemaal te maken dit jaar. Maar soms komen gevoelens, timing, en andere obstakels in de weg te staan. Is hun vastberadenheid genoeg om de jongens in de spotlights te zetten en wat doen ze als een meidengroep grote concurrentie voor hen begint te vormen?
    (De rechten van het idee gaan naar Depay :3)

    Regels:
    -Géén one-liners. Probeer een stukje te schrijven dat ietsjes langer is. Er is geen minimum, maar one-liners zijn wel héél kort.
    -16+ mag, maar hou het wel netjes.
    -De meisjes en de jongens zijn vijanden van elkaar, concurrentie. Hou er dus rekening mee dat niet iedereen meteen een relatie aangaat.
    -Maximaal twee personages per persoon, en dan ook van het andere geslacht.
    -Reserveren mag.
    -Ga niet teveel off-topic, ook niet hier in het rollentopic.
    -Als je weg moet zien we je wel weer verschijnen als je terug bent. En als je wilt praten zijn daar gastenboeken voor. Als je al off-topic gaat, gebruik a.u.b. (), {}, [].
    -Meld het even als je voor langere tijd niet kunt reageren. En hiermee bedoel ik niet voor een uur omdat je naar de tandarts moet...
    -Alleen CxStylinson en Depay maken de nieuwe topics.
    -Geen ruzie, dan wordt je er zonder pardon uitgezet.
    -Als je je niet kunt houden aan de bovenstaande dingen doe dan ook niet mee. Als je eens een keer een foutje maakt kan dit gebeuren, natuurlijk. Maar hou er rekening mee dat je een waarschuwing kan krijgen of uit de RPG gezet kan worden als je te ver gaat.
    -Bij vragen kan er contact op worden genomen met Depay en CxStylinson .


    Rollen:
    Jongens:
    -Harry Edward Styles. LameBrain
    -Liam James Payne. Lifeisajoke
    -Niall James Horan. IrishCharm
    -Louis William Tomlinson. CxStylinson
    -Zayn Jawaad Malik. Depay

    Meisjes:
    - Dessy Tamara Jones. Depay
    - Rhoda Elisabetta Ramirez. Lifeisajoke
    - Blair Hadley McFly. CxStylinson
    - Sonny Mabel Puckerman LameBrain
    - Luna June River. Agentp


    Reading a good book is like taking a journey.

    [Ik heb geen idee. Niemand reageert. x'D]


    Take me to wonderland

    [Gaat hier nog iemand reageren ? ;c LOUEEH ?]

    [Veel te stil naar mijn zin. :p]


    Take me to wonderland

    (Sorry! :$)

    Louis William Tomlinson.

    Ik beet op mijn lip en depte voorzichtig verder. Ik kon niets anders doen dan met dat bloed bezig zijn... Ik moest me op iets concentreren zodat ik niet zo instorten. Ik probeerde een aantal tranen weg te vegen met mijn andere hand en maakte hierbij een aantal vegen van bloed in mijn gezicht, maar dat deerde me niet. Ik zat nu volgens mij al helemaal onder het bloed van Harry... En mijn shirt was een beetje kapot. Maar dat alles liever dan dat Harry pijn had.
    Uiteindelijk hoorde ik een snel geklop op de deur en het geluid van een ambulance dreunde in mijn oren.
    "Hij is open!" schreeuwde ik, waardoor de deur met een klap openvloog en er twee ambulancebroeders naar binnen rende.
    Ik wist niet hoe ze het precies deden, maar uiteindelijk kregen ze Harry van de trap af en bekeek ik de schade zelf eens. Met de trap was helaas niks gebeurd... En mijn broek was compleet naar de haaien. Het deerde me weinig, dus veegde ik mijn handen nog eens aan mijn shirt af en trok Niall met me mee de trap af, naar de ambulance. Volgens mij zag ik eruit alsof ik een moord had gepleegd met al dat bloed.


    Reading a good book is like taking a journey.

    Niall James Horan

    Ik haalde opgelucht adem toen de ambulanciers eindelijk aankwamen. Ze hesen Harry heel voorzichtig op een brancard en gingen snel zijn bloeddruk en hartslag na. Ik keek toen naar Louis die de trap en toen naar zijn kleren keek. Daarna trok hij me mee naar beneden waar ze Harry in de ambulance zette.
    "Het spijt me, Louis," zei ik zacht toen ik naar Harry keek.
    "Jullie zijn zijn vrienden?" vroeg een van de ambulancebroeders. Ik knikte.
    "Er kan maar één iemand mee met de ziekenwagen," deelde hij mee en ik keek naar Louis. "Ga jij maar, hij heeft je nodig," fluisterde ik. "Ik kom meteen met de bus naar het ziekenhuis," Ik moest echt eens voor mijn rijbewijs aan.


    Take me to wonderland

    Louis William Tomlinson.

    Ik keek Niall even aan en wuifde het weg. "Jij bent hier niet schuldig aan, Niall... Ik lokte het uit." zei ik zacht, waarna ik vaag luisterde naar de ambulancebroeder. Ik wilde niet eens antwoorden, ik wilde dat dit alles nooit gebeurd was...
    "Ga jij maar, hij heeft je nodig." fluisterde Niall. "Ik kom meteen met de bus naar het ziekenhuis."
    Ik schudde even mijn hoofd. "Ik kan rijden, Niall. Ik kan net zo goed de auto pakken en zo naar het ziekenhuis gaan. Ik denk trouwens niet dat Harry behoefte aan me heeft nadat ik het heb uitgelokt dat hij viel..." zei ik, waarna ik opkeek en de ambulancebroeder ongeduldig zag wachten.
    Eerlijk gezegd trok ik me niks van hem aan, wat kon mij het interesseren dat hij maar een minuut langer moest wachten? Al vond ik het wel erg vervelend voor Harry die door mij nu ook moest wachten. Ik wist dat Niall en ik nog een discussie zouden krijgen dus ik zette me uiteindelijk zonder mokken in de ambulance neer en hield Harry's hand stevig vast. Kon mij het boeien dat dit er nogal vreemd uitzag...


    Reading a good book is like taking a journey.

    Niall James Horan

    "Ik kan rijden, Niall. Ik kan net zo goed de auto pakken en zo naar het ziekenhuis gaan. Ik denk trouwens niet dat Harry behoefte aan me heeft nadat ik het heb uitgelokt dat hij viel..." ik schudde verdrietig mijn hoofd. "Als ik niet zo nodig zo'n drama moest maken over dat hele verliefdheid gedoe van me, dan zaten jij en Harry nu in de zetel te doen wat jullie ook doen in de zetel," ik stopte even en ik zag de ambulancier ongeduldig kijken. "Trouwens, Harry heeft je nodig. Hij denkt steeds dat je boos op hem bent. Ik denk dat het beter is dat jij gaat," Louis merkte nu ook de ambulancier op en ging in de ambulance zitten.
    Ik scheurde mijn blik van Louis af en viste meteen mijn mobiel uit mijn broekzak. Ik moest Zayn en Liam verwittigen.


    Take me to wonderland

    Harry Edward Styles
    Alles wat om me heen gebeurden leek steeds verder weg te raken en het enige wat ik echt binnenkreeg was dat er iets met me gedaan werd en dat ik uiteindelijk een stuk comfortabeler lag. De pijn trok langzaam weg net zoals de rest van mijn gevoel en het enige wat ik nog meekreeg waren was de tinteling in mijn hand waarna ik langzaam wegzakte.


    ''yOu aLreaDy kNoW wHaT'S uP''

    Louis William Tomlinson.

    Ik slikte toen ik merkte dat Harry niet meer bij bewustzijn was. Ja, dat gaf die stomme monitor aan... Ik kneep zachtjes in Harry's hand en wilde over zijn krullen strijken, maar ik was bang dat ik hem pijn deed aan zijn hoofdwonde.
    "Het komt goed, Haz." mompelde ik zachtjes.
    Toen we bij het ziekenhuis waren gearriveerd moest ik Harry even loslaten zodat ze hem uit de ambulance konden halen. Ik werd in de wachtkamer neergezet en kreeg van een aardige verpleegster een doek met koud water en wat zout om de bloedvlekken uit mijn kleding te halen, waar ik me dan ook een tijdje mee bezig hield terwijl ik aan Harry bleef denken. Ik hoopte dat het goed zou komen.


    Reading a good book is like taking a journey.

    Niall James Horan

    Ik had net Liam en Zayn opgebeld dat ze naar het ziekenhuis moesten komen. Ik heb niet veel gezegd, enkel dat Harry van de trap gevallen was en dat hij nu naar het ziekenhuis gaat.
    Met een zucht steek ik mijn mobiel weer weg in mijn broekzak en ga op het bankje bij een buskotje staan. Met mijn ellebogen steun ik op mijn benen en bekijk mijn voeten. "Ik had deze avond me wel anders voorgesteld," zuchtte ik. Wanneer ik een bus voor me hoorde stoppen, hees ik me van het bankje en betaalde de buschauffeur.


    Take me to wonderland

    Harry Edward Styles
    Nog nooit had ik me nog nooit zo naar gevoeld. Mijn gehoor en Tata was weer hellemaal terug maar ik kon me nog steeds niet bewegen, wat zeggen of mijn ogen open doen. Mensen die praten, apparaten die piepen. "Hij is weer bij bewust zijn." Hoorde ik iemand zeggen gevolgd door een "dat ging snel. Ik ga zijn vrienden inlichten." Meer kreeg ik niet mee want een felle steek in mijn hoofd overspoelde me. Het werd zelfs zo erg dat ik zachtjes begon te kreunen van de pijn en wel in elkaar moest krimpen.


    ''yOu aLreaDy kNoW wHaT'S uP''

    Niall James Horan

    Na een rit van 20 minuten, kwam ik eindelijk aan bij het ziekenhuis.
    Ik stormde naar de receptioniste, een blonde vrouw met krullen en rode lipstick, en vroeg naar informatie over Harry.
    "Ben je familie van hem?" Vroeg ze
    "Een hele goeie vriend, hij is als een broer voor me," zei ik gehaast. Ze tikte wat in op haar computer en keer dan haar aandacht weer op mij. Hij is op de eerste verdieping. Je kan hem daar in de wachtzaal opwachten voor meer informatie.
    Ik knikte en liep naar de dichts bijzijnde lift en drukte op de .
    Ik had altijd al een hekel aan liften. Ik was claustrofobisch en bleef het liefst zo ver mogelijk uit de buurt van kleine ruimtes. Toen ik het belletjes hoorde van de lift, stapte ik uit en liep regelrecht naar de wachtruimte waar ik Louis zag zitten.


    Take me to wonderland

    [Misschien terug levend maken? :p]


    Take me to wonderland

    Nibug schreef:
    [Misschien terug levend maken? :p]


    Do what people say you can't.

    (Oh wauw... Ik schrok toen ik dit ineens zag staan. x'D)


    Reading a good book is like taking a journey.