• Er was een tijd dat twee koninkrijken in vrede samenleefden.
    Twee jonge koningen vochten zij aan zij in elke oorlog die ze vochten en deelden hun overwinningen met grote feesten aan de dorpelingen.
    Ze waren als broers voor elkaar en er was niets dat hen kon deren.
    Maar de twee koningen werden ouder en groeide na jaren van broederschap uit elkaar.
    Huize Norhtwode wilde meer land te veroveren, om meer aan kracht te winnen, terwijl huize Baratheon opzoek was naar meer bondgenoten om wat veiligheid voor de dorpelingen te creëren.
    Het koninkrijk van Baratheon groeide uit tot een fort dat bescherming gaf aan zij die het nodig hadden terwijl het koninkrijk van Northwode één van de meest gevreesde koninkrijken was geworden.
    Na eeuwen van vrede, verklaarde huize Norhwode de oorlog aan huize Baratheon.
    En dat was het begin van een tijdperk vol oorlog en politieke intriges.
    Allemaal in het teken van macht en rijkdom.



    Regels:

    • OOC is altijd tussen haakjes.
    • Schelden en 16+ is toegestaan maar probeer het wat netjes te houden.
    • Bespeel alleen je eigen personage en heb respect voor anderen.
    • Personages mogen vermoord worden, in overleg met de eigenaars.
    • Naamsveranderingen en afwezigheden altijd doorgeven.
    • Let op spelling en interpunctie, niets is zo erg als een post bomvol schrijffouten.
    • Denk er aan, niemand is perfect.
    • Er is een minimum van 10 regels, meer regels zijn uiteraard ook toegestaan.
    • Reserveringen blijven 2 dagen staan en worden dan zonder waarschuwing verwijdert.
    • Denk goed na voor je meedoet, ik wil geen mensen die na een dag al stoppen.
    • Alleen Gipsy maakt de topics aan, tenzij ik anders vermeld.






    Huize Baratheon

    Vrouwen:

    - Gipsy - Elizabeth Marique Baratheon - Prinses/Dochter van de koning.
    - Pebble - Catherine Eleanor Baratheon - Prinses/Dochter van de koning.
    - mismi - Elena Sophia Collins - Dienstmeid/spion
    - Pebble - Gemma Antoinette Treebone - Dienstmeid/naaister
    - DreamerN - Fauna Deidre Graham - Hofdame
    -
    -
    -



    Mannen:
    - Bastard - Raegan Bran Baratheon - Koning Baratheon
    - 0o7 - Reagan Theadran Baratheon || - Prins/Zoon van de koning (Troonopvolger)
    - mismi - Julius Edward of Monmouth - Ridder
    - Squib - Daniëll Liam Graves - Ridder
    - Glorious - Adam James Cordiall - Wetenschapper/ingenieur
    - Bastard - Brom Rowan Falcon - Kruidenier/Dokter
    - 0o7 - Mathre - Schildknaap
    - MadEyeMoody - Bradley Damon MacGreggor - Burger/Bandiet






    Huize Northwode:

    Vrouwen:

    - STORYDREAMER - Rosamunde Northwode - Koningin
    - Aurorea - Arabella Estelle Devereaux - Jonkvrouw
    - Aurorea - Floria Ysmay Swift - Dienstmeid
    - Squib - Arissa Illeana Sait - Naaister
    - Rowboats - Alena "Lena" Katherina Lancaster - Bediende van de Tavern/ Bar 'Aphrodite'
    - Sheerio - Victoria Annabella Mortmain - Danseres/gevangenen
    -
    -


    Mannen:

    - MadEyeMoody - Ian Alexander Northwode - Prins/Zoon van de koning (troonopvolger)
    - Rowboats - Léon Oliver Northwode - Prins/Zoon van de koning
    - Sid - Victarion ‘Vic’ Karstark - Kapitein van de wacht (Kapitein der ridders.)
    - Gipsy - Jonathan Xander Kingsley - Ridder/zoon van de hertog
    - Bastard - Ilias Aeneas Logan - Schildknaap
    - 0o7 - Lior- Bandiet
    -
    -



    Meedoen kan altijd, als je gewoon even hier klikt
    Praat-Topic
    Praat-Topic 2
    Cover made by Yuliette

    [ bericht aangepast op 26 dec 2012 - 13:39 ]


    Forget the risk and take the fall...If it's what you want, it's worth it all.

    Wow, alweer een tweede topic. Het gaat echt snel (:


    Beauty begins the moment you decide to be yourself - Coco Chanel

    BOE!


    help

    {Wow... Er is al een tweede topic voor ik ook maar de kans kreeg om mijn eerste post te plaatsen XD}

    Fauna Deidre Graham

    Langzaam liet ik mijn ogen over de rozen heen glijden terwijl mijn handen de blaadjes beroerden.
    Nog niet zo lang geleden waren de knoppen nog dicht, gesloten met diens geheimen binnenin.
    Verrukt had ik dan ook opgekeken dat ze een paar dagen later allemaal ontpopt waren in de prachtige donkerrode kleur die ze nu allemaal open en bloot tentoonstelden.
    Ik kom hier vaak en graag, de tuinen achter het kasteel brengen me tot rust en ze zijn groot genoeg om even helemaal alleen in te kunnen zijn.
    De lange zoom van mijn jurk ritselde over de grond heen terwijl ik weer een paar stappen naar voren deed waardoor ik in de beschutting van een Pergola die vol hing met zowel witte als blauwe Wisteria die op hun eigen manier vol in bloei stonden.
    Ook hier waren nog volop rozen struiken te vinden.
    Mijn vingers vouwden zich op een stengel heen braken een mooi exemplaar af en stopte die in mijn haar,dat vandaag redelijk losjes in dikke lichtblonde krullen over mijn schouders heen vielen.
    De aangename geur van de roos dwarrelde mijn neus binnen terwijl ik plaats nam op één van de bankjes die hier zorgvuldig neer waren gezet.
    Een zucht ontsnapte mijn lippen, het was jammer dat hier bijna niemand kwam, het lag best wel ver van het kasteel af en vele hofdames bleven toch liever dichter bij de beschermde muren.
    Mij maakte het niet zo veel uit, ik hield wel van de rust en de stilte en alle geluiden van de natuur om me heen.
    Ik sloot mijn ogen en ging het rijtje in mijn hoofd af dat ik er deze ochtend nog in gestampt had.
    Bibliotheekhulp geholpen ? Gedaan.
    In de Appelgaard appels geplukt ? Gedaan.
    Nu restte mij alleen nog nieuw vogelvoer ophangen om de vele soorten vogels uit de kruidentuin te houden.
    Ik stond op en klopte de rok van mijn donkerblauwe met witte jurk af en genoot nog van de koelte van de schaduw terwijl ik het tasje met daarin het vogelvoer al zwaaiend in mijn ene hand meedroeg.
    Al een liedje hummend dat ik een orkest eens een keer had horen spelen liep ik verder, mijn hand vond diens weg over de bloemblaadjes van de rozen weer.
    Een hard geluid, niet ver van me vandaan liet me opschrikken.
    'Au.'
    In mijn schrik had ik zo snel mijn vinger bij de rozen weggetrokken dat ik mezelf gesneden heb.
    Een stroompje bloed liep van mijn wijsvinger tot aan mijn pols, waarvan de eerste druppels al op de grond belande.
    Snel stopte ik mijn vinger in mijn mond om het bloed eraf te likken, maar het welde alweer op zodra ik naar mijn vinger keek.
    Ik moest hulp halen, maar bij wie ?


    Credendo Vides

    [Topic 1 is nog niet vol, just saying :')]

    Floria Ysmay Swift
    'Zomaar,' antwoordt prins Léon uiteindelijk terwijl we ondertussen het bos al zijn in gereden, waar het een stuk donkerder is. Ik bijt kort op mijn lip en hoop dat er geen struikrovers op de loer liggen in de bosjes. Ik ben niet bepaald sterk, maar goed, prins Léon is dat aan zijn postuur te zien wel, dus als er wel struikrovers zijn, en die ons aanvallen dan komt het wel goed. Ze zouden niet goed bij hun hoofd zijn als ze een koninklijk iemand zouden overvallen, eigenlijk hoef ik er dus niet bang voor te zijn dat dat gaat gebeuren.
    'Bent u al veel buiten de stad geweest?' vraagt hij dan. 'Excuseert u mij voor mijn vele vragen, u hoeft ze niet te beantwoorden als u zich daar beter bij voelt,' voegt hij er snel aan toe. Ik schud mijn hoofd. 'Vraag zoveel als u wilt sir,' zeg ik glimlachend op zijn vraag. Ik vind het niet erg dat hij vragen stelt, bijna nooit doet iemand dat. Het laat me voelen alsof ik ergens wel van enig nut ben. 'Ik ben nog niet zo vaak buiten de stad geweest,' antwoord ik dan op zijn vraag. 'Meestal heb ik daar geen tijd voor'. Het enige moment waarop ik tijd heb om de omgeving buiten de stad te verkennen is 's avonds, maar het is dan voor een vrouw niet veilig om alleen rond te lopen, ook niet in de stad zelf, daarom blijf ik meestal op het kasteel.
    'Heeft u al zin in het feest van vanavond sir?'

    [ bericht aangepast op 25 nov 2012 - 0:33 ]


    To the stars who listen — and the dreams that are answered

    Elizabeth Marique Baratheon

    Aangezien mijn handen vuil waren van de steen, waste ik mijn handen in het water van het beekje.
    Ik wilde mijn nieuwe jurk niet vuil maken, daar was hij immers veel te mooi voor.
    Terwijl ik mijn handen waste in het koele water, gleed mijn blik nogmaals naar de grijze jurk met de bordeaux linten.
    Hij was werkelijk adembenemend.
    De jurk sloot zo nauw aan, dat mijn vormen er redelijk goed in stonden, zonder dat het er goedkoop uitzag.
    Het had een bepaalde klasse en elegantie door de kleine details die met zo veel verfijning waren gemaakt.
    Wanneer mijn handen weer proper waren, stond ik weer op uit mijn hurkhouding en klopte even mijn handen af om de overtollige druppels er af te halen.
    Ondertussen gleed mijn blik tussen de bomen van het bos en verscheen er een kleine, flauwe glimlach op mijn lippen.
    Ik vroeg me af of Lior vandaag nog hierheen zou komen voor zijn goudstukken.
    Hij leek zo blij toen ik het voorstelde dat ik me dat moment heel even erg goed voelde.




    Jonathan Xander Kingsley

    “Wilde u misschien persé deze regel ook breken? Dan is dat u mooi gelukt, heer.” Ik hoorde hoe ze zuchtte en haalde nonchalant mijn schouders op. “Kan ik u nog ergens mee van dienst zijn?”
    "Regels zijn er om gebroken te worden," Zei ik met een simpele glimlach. "En nee, ik denk dat er verder niets is."
    Achter de kus zat daadwerkelijk niets, ik hield er gewoonweg van om Aurora er mee te plagen.
    Niets was grappiger dan vrouwen die niet wisten hoe ze juist moesten reageren in zulke situaties, het leverde soms grappige taferelen op.
    Mijn gezicht werd al snel weer wat serieuzer dan eerst, maar dat kwam door de dingen die in mijn hoofd spookten.
    "Denkt u dat de oorlog snel zal uitbreken?" Het gespreksonderwerp had plots een heel andere wending gekregen, maar ik kon er niets aan doen.
    Mijn blik gleed even naar het grote raam aan de overkant van de gang en automatisch keek ik naar de hemelblauwe lucht.
    "Ik denk niet dat een oorlog veel nut zal hebben," Een oorlog had nooit nut, er vielen altijd doden en gewonden die onschuldig waren. "Het is vreselijk."
    Mijn stem had een bittere klank gekregen, het was immers niet mijn eerste oorlog.
    De nachtmerries spookten 's nachts soms nog door mijn hoofd waardoor ik soms badend in het zweet wakker werd.
    Vrouwen die werden verkracht wanneer men een dorp inpalmde, kinderen die hun ouders zagen sterven, soldaten zonder enig medelijden.
    Ik had het allemaal meegemaakt.


    Forget the risk and take the fall...If it's what you want, it's worth it all.

    (Mijn topics)


    I will keep watch.

    [iemand voor Lior/Reagan jr.?]


    Spoiler alert: you will save yourself

    Dobby didn’t mean to kill anyone. only to maim or seriously injure...


    Don't be like the rest of them, darling

    [mijn topics]


    Blub.

    Catherine Eleanor Baratheon.

    Nadat ik Helena gedag had gezegd liep ik terug naar mijn eigen slaapzaal, waar Gemma al een jurk voor het avondmaal had neergelegd. Hij was lang en lichtroze, met witte repen stof ertussendoor. Dit was een van mijn favoriete jurken en dat wist ze maar al te goed. Ik raapte de spullen voorzichtig van het bed en liep ermee naar de aangrenzende badruimte, waar Gemma al de grote kuip had gevuld met warm water. Mijn jurk legde ik achter het kamerscherm en ik ontdeed me van mijn kleding, voordat ik de kuip instapte. Daar waste ik mijn haren en lichaam met het zeepje. Toen ik klaar was stapte ik er weer uit en droogde me af met een grote lap zachte stof. Achter het kamerscherm trok ik de jurk aan, maar kreeg het korset niet dicht. Zuchtend en met alle macht hield ik de jurk dicht, voordat ik de gang op liep om de eerste bediende die ik tegenkwam te vragen of ze mijn korset wilde dichtmaken. De jongen vrouw volgde me mijn slaapzaal weer in en greep de touwen van mijn korset vast, waarna ze er met al haar kracht aan ging trekken. De lucht werd uit mijn longen getrokken en ik legde een hand op mijn buik, maar zodra het korset vast zat kon ik langzaamaan weer ademen. Ik bedankte de bediende en borstelde mijn haar, waarna ik het liet drogen. Na ongeveer een uur was het droog en krulde het nog meer dan vanmiddag. Met een tevreden blik in mijn ogen stond ik op en liep naar mijn spiegel, waar ik de jurk bewonderde.

    [ bericht aangepast op 25 nov 2012 - 11:22 ]


    Beauty begins the moment you decide to be yourself - Coco Chanel

    Brom Rowan Falcon
    Brom reed het kasteel binnen op zijn paard, Yigor maar werd aan de poort tegengehouden door een soldaat. "Wat doe jij hier?" vroeg de soldaat vol afgunst terwijl zijn ogen over Brom's kledij glijden. Toegegeven, Brom zag er inderdaad uit als een schooier met z'n vuil hemd en gescheurde broek. Zijn haar zat in de war door de wind die in zijn gezicht vloog tijdens het rijden. "I heb toestemming gekregen van koning Baratheon om kruiden uit zijn tuinen te halen wanneer ik er nodig heb," zei Brom vriendelijk en probeerde Yigor stil te houden maar die leek bang voor iets en was nogal onrustig. De soldaat leek niet overtuigd en vormde zijn ogen tot spleetjes. "Heeft u een brief?" Brom glimlachte en knikte terwijl hij in zijn schoudertas grabbelde. Toen hij eindelijk het stuk perkament had gevonden gaf hij die aan de soldaat die hem open rolde en de woorden op de brief las. Toen knikte hij en gaf de brief terug aan Brom. "Gaat u verder," zei de soldaat en liep achteruit. Brom knikte goedkeurend en stak de brief terug weg. Toen reed hij de binnenplaats op en sprong van Yigor af en bond de grote bruine hengst vast aan een van de vele palen die daar stonden. Hij keek zijn schoudertas na of alles mee was wat hij nodig had en gaf Yigor vervolgens nog een wortel en liep toen om het kasteel heen naar de rozentuinen van koningin Eileánóir waarachter de kruidentuinen lagen. Die had Brom nodig, maar hij vond het altijd wel leuk om door de tuinen met de rozen te lopen. Brom schrok een beetje toen hij een "Au" hoorde. Hier kwam niet vaak iemand, buiten de tuinmannen en de koningin zelf. Brom liep naar het geluid toe en vond toen een jonge dame. Ze was niet zo groot en had schouderlang lichtblond haar dat aan de toppen in krullen viel. "Kan ik u helpen?" vroeg Brom beleefd en keek de jonkvrouw nieuwsgierig aan. Het was een beetje onbeleefd van hem om haar zo aan te kijken maar hij kon er niet aan doen. Brom kwam niet elke dag een kasteel bewoonster tegen.


    kindness is never a burden.

    Raegan jr.

    De hele tijd heb ik een beetje rondgewandeld door het gebied. Ik ben niemand tegengekomen. Vroeger was dit gebied heel erg druk, hier stond het verblijf van de koning van Northwode. Ik zou al in elkaar moeten krimpen bij de gedachten aan prins Léon en zijn vader, maar ik mag Léon nog steeds. Vroeger was hij mijn vriend, maar nu we groter zijn moeten we elkaar zien als vijanden. Ik moet nog lachen als ik denk aan de tijden die we samen hebben meegemaakt. Waar zou hij nu zijn? Ik stap op het paard en rij naar het paleis. Ik zet het paard af bij de stalknecht en loop meteen naar mijn kamer. Zou ik een brief schrijven naar hem? Ik pak pen en papier.

    Beste prins
    Léon,
    Ik moest denken aan de tijden die we samen hebben Ik weet dat onze koninkrijken ruzie hebben, maar ik vind niet dat onze vriendschap daar onder moet lijden. Misschien moeten we weer wat tijd Daarom nodig ik u uit bij de oude hut
    Raegan jr.


    Bijna had ik het papiertje verfrommeld, maar ik bind hem toch aan de poot van een duif. Ik kijk de duif na en loop dan naar Catherine. 'Goedendag, zuster,' Begroet ik haar, en ik geef een kort knikje als begroeting.


    Spoiler alert: you will save yourself

    [Mijn topics :) ]


    They say before you start a war, you better know what you're fighting for.

    [mijn topics]

    [@0o7 Catherine hoort bij Baratheon, en ik denk niet dat het erg logisch is als een bandiet een kamer heeft in het paleis, just saying]


    To the stars who listen — and the dreams that are answered