Jij was de eerste in mijn hele leven met wie ik gelukkig samen kon zijn. Ik was er zeker van dat wij het heel lang uit zouden houden, jij ook. En dan, afgelopen weekend opeens, bam, weg... Ik mis je. Je zegt dan wel dat je veel spijt hebt en vraagt me hoe je me weer terug kan krijgen, maar ik ben bang dat je gevoel voor mij nooit meer helemaal terug zal keren. Zo heel erg je best doe je nou ook niet, en dat maakt me eigenlijk ontzettend boos. ):
This is the part of me, that you're never ever gonna take away from me.