• Nightmare of Dance


    Voel je de muziek door je aderen stromen? Voel je de beat, die je botten laat trillen? Zie je hoe bezwete en gebroken lichamen samenwerken om toch nog een prachtig geheel te leveren?
    De groep DanceRule lijkt op het eerste zicht een gewone dansschow. Je kan er kijken naar ballet, modern, streetdance, hiphop en ballroom, allemaal uitgevoerd op topniveau, maar wat niemand weet...
    De leden zijn een voor een van straat geplukt. Ze zijn wees, weggelopen of gewoon ontvoerd en zo in Zwitserland terecht gekomen. In het trainingskamp van DanceRule.
    Deze RPG begint als er een nieuwe lading nieuwelingen aankomt. Ze weten niet wat ze daar doen, maar hebben 1 ding gemeen. Ze hebben wonderlijk veel danstalent.
    In DanceRule kan je jezelf laten uitgroeien tot een betere danser, tot een ster! wordt aan buitenstaanders verteld, maar eigenlijk worden de dansers daar verplicht.
    Ze hebben te veel en te lange lichamelijke trainingen en krijgen maar net genoeg slaap en eten. Al snel wordt hun leven een aaneenschakeling van dansen, eten en slapen, maar tussendoor krijgen ze af en toe de kans om met hun medeslachtoffers te spreken.
    Zullen er relaties ontstaan? Weten ze te ontsnappen? Of blijven ze in deze hel? Waar het enige waar ze van hielden, plots veranderde in een kwelling?


    Outfits!!
    Jongens
    Meisjes


    Ballet:
    -Rose McCartney 1DILoveUx
    -Claire Bealaux dracoluvvv
    -Amy Michels Coockies
    -Austin Sandén SupahBaby
    -Jaden Collins 1DILoveUx
    -Grey Pritchett EDWESTWICK

    modern:
    -Alexis Ramirez DarkPrisoner
    -Kimberley McKenze Europe
    -Jack Collins JokerBaby
    -Jamy Black EDWESTWICK
    -Joshua Gayle Naomia

    Streetdance:
    -Nala Garcia JokerBaby
    -Naomi Micheal. Naomia
    -Leslie Day jaimyhoi
    -Alexandro Stefano Poeh
    -Ian Silvas Coockies
    -Luke Moore IIlumination

    Hiphop:
    -Luna del Monte 1DILoveUx
    -Ruby Mayer xthesewords
    -Abbigail Rogriguéz DarkPrisoner
    -Isabella McSteam Synaisthmata
    -Damen Johnson WillNotLearn
    -Sam Night jaimyhoi
    -Dexter Loover IIlumination

    Ballroom:
    -Eleadora Alonso TheSeasons
    -addelynn Beaquarthe dracoluvvv
    -Mario Estevez JokerBaby
    -Julio Martinéz Amor8

    Regels
    - Schelden en geweld mag IC, OCC niet
    - 16+ is toegestaan
    - als je een personage aanmaakt is het de bedoeling dat je er wel degelijk iets mee doet. Dus niet na een dag al stoppen.
    - Ik verplicht je niet om een bepaalt aantal regels te posten, maar weet dat een langere tekst leuker leest
    - OCC het liefste met {}, [], (), \/, /\, ||, **, ~~, <> etc.
    - IC met de naam van het personage erboven
    - Speel je eigen personage, niet dat van iemand anders



    Ik heb deze RPG overgenomen van Klaine4Ever, zij kwam op het oorspronkelijke op het idee van een dansschool, maar ik heb veel veranderingen aangebracht nadat ze hem aan mij overgedragen had.

    rollentopic


    “To live will be an awfully big adventure.”

    [Mwoehaha]


    Stop acting normal. It gets bored.

    [Komt die nog..?]


    I'm Ellie's & Mitshy's little secret. Rawr.

    [Zekerweten]


    Stop acting normal. It gets bored.

    [Just post it okay? xd. En hij mag haar slaan als ze dat verdient x)]


    I'm Ellie's & Mitshy's little secret. Rawr.

    [OELALA!] :D


    Stop acting normal. It gets bored.

    [Oke hij doet het niet heb ik besloten]


    Stop acting normal. It gets bored.

    [Jammer :Y) misschien komt dat nog :Y)]


    I'm Ellie's & Mitshy's little secret. Rawr.

    jaimyhoi schreef:
    Leslie Day
    In plaats van terug te gaan naar de slaapzaal loop ik voor de zogenaamde verandering niet naar de slaapzaal maar een andere kant. Ik kom uit bij een deur en voel kou er vanachter komen. Ik open de deur en zie dat ik naar buiten kan. Geen alarm dat af gaat? Ik kijk even en zie wel camera's. Ach ja, ik ga gewoon. Ik zet een paar stappen en ik nies dan een keer. Het voelt fijn om buiten te zijn. Ik heb het gevoel alsof ik even weer ècht leef. Dan hoor ik iets en mijn aandacht wordt erheen getrokken, een heel zacht geluidje. Zijn dat nou paarden? Ik glimlach en loop er dan heen. Mijn mond valt open als ik Marcell zie, helemaal overstuur.


    [May..]

    Marcell
    Koude wind slaat in mijn gezicht, maar het kan me helemaal niks schelen. Het enige wat ik merk is de pijn die mijn tranen steeds opnieuw over mijn wangen laat stromen, mijn gedachten op tilt laat slaan en mijn zintuigen grootendeels verdooft. Ik kijk, maar ik merk niet wat ik zie. Ik hoor dingen, maar ik krijg ze niet door. Ik ruik dingen, maar ik weet niet wat. Ik proef dingen, maar ik heb geen idee wat. Hetzelfde geldt grootendeels voor mijn tast. Ik kan alleen maar nadenken over die miskraam. En dan niet de miskraam van Nala. De miskraam van May, ruim 20 jaar geleden. May.. Ze was zo'n goede moeder geweest, ondanks haar jonge leeftijd. Ik had een goede vader kunnen zijn. Met mijn bijbaantje en onze ouders hadden we het kind een geweldige opvoeding kunnen geven. En kijk nu naar me. Ik ben mijn familie, góéde baan en kind kwijt.. Het enige wat ik nog heb is May. En een baan waarbij ik mensen moet straffen omdat ze niet genoeg gebruik maken van hun talent... Die me, ondanks dat ik ze probeer te helpen en daarvoor mijn baan riskeer, een zwakkeling noemen.. Die niet weten dat ik in armoede moet leven omdat ik alles kwijt ben geraakt.. Een scherpe steek pijn trekt door mijn borst heen. Ik heb het gevoel alsof het weer Mijn Duistere Tijd is, die ik probeerde te vergeten omdat het teveel pijn deed en ik iedereen er kwijt door raakte. Omdat ik van mezelf moest denken aan de toekomst, en hoe ik mijn leven terug wil krijgen. Niet aan wat er gebeurd is.. Maar ik had kunnen weten dat ik het niet eeuwig vol zou kunnen houden. En Nala's miskraam is hetgeen wat ervoor zorgde dat ik mijn breekpunt heb bereikt.. Het is weer bijna net als toen. Ik voel opnieuw de neiging om mezelf van kant te maken, maar weiger het te doen, omdat May in mijn achterhoofd klinkt. May.. Voor haar doe ik alles. Voor haar doe ik deze vreselijke baan wel, voor haar sleep ik mezelf door het leven heen, voor haar probeer ik het de dansers toch nog zo fijn mogelijk te laten hebben.. Haar wil ik niet teleurstellen. Ik wil sterk zijn, voor haar. Omdat zij het er nóg veel zwaarder mee heeft als ik. Zij is.. Nouja, zij heeft het kind gedragen. De miskraam meegemaakt. Alles. Voor May laat ik mezelf een zwakkeling noemen, voor May slaap ik elke nacht zonder deken omdat ik die aan haar geef, voor haar heb ik maar een paar setjes kleren en koop ik alleen als het écht heel erg nodig is. Voor haar leef ik op minimale hoeveelheden.. Door haar vind ik het allemaal niet erg. Of tenminste.. Dat was wat ik mezelf wijs probeerde te maken. Natuurlijk vind ik het wél erg. Nog steeds.
    Een nieuwe reeks tranen stroomt over mijn wangen heen. Ik vraag me af of het ooit nog ophoud - of ik ooit mijn gedachten stop kan zetten, weer in het bereik van de camerabeelden kan komen, of ik ooit terug naar May durf.. Ze zal zelf ook weer breken als ze mij zo ziet. En dat mag niet. Maar ik mag mezelf ook niet van kant maken - dan zal ze ook breken. Ik weet niet wat ik moet doen. Maar hier blijven zitten voelt als het beste wat ik kan doen. Doordat ik mezelf dat bedacht heb voel ik me ook weer iets beter. Heel ietsjes. Als een millimeter in een meter. Maar die ene millimeter.. Die wordt meteen weer helemaal verpletterd als ik beelden van mijn ogen doorkrijg. Het gestalte. De halflange bruine haren. De grote ogen, zonder make-up. De redelijk bleke huid - bleker in het sneeuwlandschap. Meisje. Leslie. Maar.. Maar er klopt iets niet. Ze kijkt niet boos, niet verdrietig, niet uitdagend. Niet onderschattend of onderzoekend. Ze kijkt niet alsof ze probeert door mijn schild heen te breken. Mijn vroegere schild.. Ze kijkt zelfs niet ontevreden. Maar ook niet tévreden. Ze kijkt.. Verbaasd. Dat is het. Haar mond hangt open, haar ogen spreken een vraag uit. Aan zichzelf. Een nieuwe reeks tranen wil zich over mijn wangen verspreiden, maar ik wrijf het zoutwater verwoed weg. Ik moet me proberen groot te houden. Voor haar. Ik kan haar ook een schuldgevoel aanpraten. Ik kan.. Ik kan zoveel. Maar alle ideeën die ik heb verdwijnen ook weer net zo snel uit mijn hoofd als dat ze in me opkwamen. Ik ben te machteloos om iets te doen. En voor één keer, voor één keer moet ik toegeven dat Leslie al die tijd al gelijk had. Ik bén een zwakkeling.

    [ bericht aangepast op 10 nov 2012 - 21:57 ]


    Stop acting normal. It gets bored.

    [Dumdumdumdumm..

    En hé, ze zou lief zijn!
    Het zit gewoon niet in zijn karakter om zijn woede af te reageren op andere mensen

    Btw.. Ik moet zo over gaan op mijn mobiel vrees ik, en dan kan ik toch echt ff niet reageren. Vrees ik. Anders gaat mijn moeder pissed worden..]

    [ bericht aangepast op 10 nov 2012 - 21:58 ]


    Stop acting normal. It gets bored.

    [Someone's alive?]


    Stop acting normal. It gets bored.

    [Ja ik ben alive, maar ik ben die reactie aan het typen :3

    een vraagje, weet hij ervan dat Les' vader niet meer leeft?]


    I'm Ellie's & Mitshy's little secret. Rawr.

    [Uuuuuuhhhhh.... Uuuuuuhhhhhh...... Uuuuuuhhhhhhh....]


    Stop acting normal. It gets bored.

    [Ja of nee? XD anders beslis je dat nu gewoon :3

    hij weet het toch van Nala?]


    I'm Ellie's & Mitshy's little secret. Rawr.


    Stop acting normal. It gets bored.

    [Ja, met mijn reactie gaat het prima :P

    maar ik geloof dat nala het toen vertelde dat Les er voor haar was om haar te troosten over haar moeder omdat Les wist wat Nala doormaakte omdat haar vader is overleden.

    Dat zei ze toen toch? x)]


    I'm Ellie's & Mitshy's little secret. Rawr.