Het leven is zo zinloos! - Liefde, Vriendschap & Familie

ik krijg steeds meer het gevoel dat het leven zo zinloos is...

niks maakt me meer blij...

ik ben altijd verdrietig en s'nachts lig ik uren te huilen.

ik heb het gevoel dat iedereen me in de steek laat terwijl ik weet dat dat niet zo is.

ik voel me zo alleen.

ik ben zo bang voor alles en iedereen.

ik raak in paniek als er veel mensen om me heen zijn en heb het gevoel dat ik in duizend stukjes uitelkaar val.

ik ben zo moe! zo ongelovelijk moe!

was er maar iemand die een arm om mijn schouders wilde leggen....ik wil gewoon iemand vast kunnen houden en hem alles vertellen, alles

ik wil gewoon niet meer, ik wil de wereld op pauze zetten, ik wil niet meer! ik kan niet meer! ik wil gewoon weten waarom ik me zo godverdommen depresief voel, waarom ben ik zo emotieoneel, waarom word ik gek van mijn eigen gedachten, waarom heb ik constant ruzie met mezelf, waarom kan ik mijn hoofd gewoon niet even uitzetten?

wat is er mis met me?


sorry voor dit zeiktopic, het moest ffe...en ik weet dat veel mensen het veel slechter hebben dan ik, en ik weet dat ik me aanstel, maar ik voel me echt heel naar en rot en alleen en verdrietig zonder dat ik weet waarom.

---

me: 5% reality, 95% dreams

Das lullig voor je, en dit komt zomaar opeens uit het niks?

---

Op weg naar een mindset met enkel positieve emoties.

Mute schreef:
Das lullig voor je, en dit komt zomaar opeens uit het niks?

---

"It takes ten times as long to put yourself back together as it does to fall apart."

Mute schreef:
Das lullig voor je, en dit komt zomaar opeens uit het niks?

---

•*• Lululu •*•

Haal eens diep adem. Ik weet niet hoe het is om in zo'n situatie te zitten, maar ik kan me het wel aardig goed voorstellen en het lijkt me helemaal niet leuk. Depressiviteit is iets dat niemand moet onderschatten; helaas doen veel mensen dat wel. Meestal kunnen ze geen duidelijke oorzaak aanwijzen en schuiven ze het daarom meestal af op aanstellerij, terwijl dat in 90% procent van de gevallen helemaal niet waar is.
Maar, ondanks het feit dat ik je dus wel (een beetje) begrijp, wil ik je toch even wakker schudden. Als je de wereld op pauze zou willen zetten, wat zou het dan opleveren? Het mooie aan de wereld is juist dat het iedere dag anders is, zelfs al voelt dat niet zo. Als de wereld stil zou staan en je daarom weet dat morgen hetzelfde zal zijn als vandaag, als er überhaupt nog een morgen komt, veegt dat iets heel belangrijks weg; hoop. Hoop houdt mensen al eeuwenlang op de been, ook al lijkt de situatie verschrikkelijk. Daarom zou ik je willen aanraden om niet te proberen om een pauze te nemen, zelfs als je het gevoel hebt dat het allemaal te snel gaat en je nauwelijks nog tijd en ruimte hebt om te ademen. Het is waarschijnlijk namelijk een fase waar je doorheen moet, zelfs al lijkt het eindeloos en heb je het gevoel dat je eronder gaat bezwijken. De aarde draait namelijk door en morgen zal het anders zijn; het is dan nog de vraag of dat in een positieve of negatieve zin zal zijn, maar het is in ieder geval anders, daar kan je vanuit gaan.

Hopelijk gaat het snel wat beter met je!

[ bericht aangepast op 27 okt 2012 - 21:14 ]

---

Ik kijk uit het raam, naar de lucht en de zon, ik loop naar buiten en flikker van het balkon.

Mute schreef:
Das lullig voor je, en dit komt zomaar opeens uit het niks?

dit heb al best een tijdje, soms word het oppeens erger, en het komt ook omdat ik vorig jaar heel veel ziek ben geweest, denk ik, maar voor de rest heb ik echt het gevoel alsof ik depresief ben zonder reden, om niks.

---

me: 5% reality, 95% dreams

Wat naar dat je je zo voelt. Misschien kun je er over praten met vrienden of familie - in ieder geval mensen die je vertrouwt. Zij zullen je vast steunen en proberen te helpen.

---

“I'd rather laugh with the sinners than cry with the saints. The sinners are much more fun.” - Billy Joel

Probeer jezelf wat af te leiden met muziek, boeken, films, ect...
Het leven is inderdaad zinloos. Dat is het voor iedereen. We worden geboren en we sterven terug. Daar zit er al niet veel zin in, behalve de voortplanting, maar dat is nu ook weer niet zo zinvol voor het voorbestaan van de aarde. Je moet gewoon zo veel mogelijk uit je leven halen.

---

There's faith and there's sleep - we need to pick one - please

Hmm, dat gevoel van depressiviteit zonder reden doet me denken aan een aantal donkere dagen uit mijn pubertijd. Waarschijnlijk door al de hormonen. Nu ik de pil slik heb ik dat ook wel eens opvallend sterk.
Hopelijk weet je jezelf weer uit de put te trekken. Positief blijven denken, ook al is dat soms lastig. Alles is tijdelijk en dus ook jouw vervelende gevoel. Je hebt nog een heel leven voor je waarin je mag genieten. Zolang je het jezelf toelaat. Veel succes en praat er anders ook over met iemand in je omgeving.

---

You are beautiful, you are love.

Dit heb ik ook een tijdje gehad. Ik wilde gewoon niet meer, ik werd helemaal gek en wist niet waarom. Maar nu is t beter, en heb ik iemand gevonden, die ik (als ik de moed op kan brengen) donderdag ga vertellen dat ik hem leuk vind. Het word beter en je zal iemand vinden :]
Veel sterkte en cyberhugs

---

It's darkest just before the dawn <3

als je wilt kun je altijd een pb naar mij sturen <3 En je moet weten ookal mag het leven er zo kut uitzien dat is het echt niet !
Er zijn vast mensen die je willen helpen en troosten hoor <3

---

Promises mean everything , but after they are broken sorry means nothing. -Eminem

Ik heb dit ook gekend. Ik ben zelf een periode van ongeveer 3 jaar lang depressief geweest. Dus ik weet precies wat je doormaakt. Het beste is om er over te praten met iemand en proberen de zwaarste dingen los te laten. Ik wens je heel veel sterkte en ik hoop dat je er sneller uitkomt dan ik. Ik heb namelijk nog steeds terugvallen en ik probeer van die lastige periode te herstellen.

[ bericht aangepast op 28 okt 2012 - 15:46 ]

---

26 - 02 - '16

Dat is de puberteit, just face it.
Ik heb er ook last van gehad, en ben er zelfs depressief om geweest. Maar je leert ermee leven. Je moet je leven leuk proberen te maken. Door veel leuke dingen te doen, bezig zijn met je hobby, leuke dingen doen met je vrienden en eerlijk zijn over je gevoelens. Niet opkroppen, maar gewoon met mensen bespreken die je volledige vertrouwt. Vaak lucht dat enorm op. Uiteindelijk komt alles goed hoor, de meeste mensen hebben hier last van in de puberteit, je zit helemaal in de knoop en weet niet goed meer wat je moet doen. Maar op een dag vind je jouw levensdoel. Bij mij is dat nu bijvoorbeeld mijn vriend. Door hem is het leven zoveel mooier geworden. Voor jou kan het ook een geliefde zijn, maar misschien ook je studie, je vrienden, familie of je hobby. Je komt er wel doorheen, maar ik weet dat het heel moeilijk is...
Ik wens je heel veel sterkte en onthoudt, alles komt goed!

---

If the compass breaks then follow your heart and I hope it leads you right back into my arms.

dankjewel allemaal, dit helpt mij.

---

me: 5% reality, 95% dreams

Ik heb me ook wel eens zo gevoeld. Wat helpt is een half uurtje per dag (minstens) de tijd voor jezelf te nemen. Je pakt een blaadje en schrijft ongeveer tien dingen op wat je leuk vond aan je dag, bijv: ik vond het leuk dat ik een complimentje kreeg van puntje puntje, of: vandaag is eindelijk die vervelende puist weggegaan. En schrijf tien dingen op die je goed vond van jezelf die dag: bijv: ik vind het goed van mezelf dat ik vandaag zo snel mijn bed uit kwam, of dat ik een goed cijfer heb gehaald. Concentreer je op deze leuke dingen: je gaat je zo steeds beter voelen.

Ik hoop dat je mijn verhaal niet te lang vond, ik vind het gewoon fijn om advies te geven, ik hoop dat je er iets aan hebt.

Succes!

---

"Il n'y a que les morts, qui ne reviennent pas."

Meid, je bent vijftien.
Iedereen gaat door een fase waarin het allemaal tegenzit en je het niet meer ziet zitten. Neem nu geen drastische beslissingen en blijf rustig, die tijd gaat vanzelf weer weg en je zult er sterker uitkomen dan ooit. (:

---

everything, in time