• St. William's is een internaat voor jeugd met aanleg voor speciale krachten. Op St. William's leren ze deze krachten te beheersen en te verbeteren, maar dat gebeurt onder streng toezicht van het schoolhoofd.
    Dat betekend dat er strenge regels zijn, en hoge straffen. Verder heeft iedereen vrijwel dezelfde lessen, al heb je niet of nauwelijks aanleg voor de kracht waar die les over gaat.

    (School)Regels

    Zoals iedere school heeft ook St. William's regels. Hierop wordt streng toegezien door het schoolhoofd (wanneer je je geroepen voelt schoolhoofd en/of docent te spelen, geef het aan!). Zoals al genoemd zijn er hoge straffen (maar vrees niet, het zal niet te ver gaan (: ).

    - Het gebruiken van krachten binnen de school is niet toegestaan, enkel tijdens de lessen onder toezicht van een docent.
    - Jongens en meiden slapen gescheiden.
    - Het op elkaar uitproberen van krachten is niet toegestaan.
    - Het schoolterrein kan niet verlaten worden zonder toestemming.

    Regels zijn er om overtreden te worden, dit mag dan ook gewoon. Maar let wel op dat je andere spelers in hun waarde laat en zorg wel dat je ook (wel eens) gestraft wordt.

    Wanneer je graag mee wilt spelen kun je je aanmelden in het rollentopic;
    http://www.quizlet.nl/forum/topic.php?tid=143237&page=1

    Wil je het vorige topic nog eens doorlezen?
    http://www.quizlet.nl/forum/topic.php?tid=143273&page=last&message=66#4151244

    De volgende personages spelen mee;
    Anthony (chasinghoran)
    Kate (mismi)
    Roselyn (Thatlastkiss)
    Daniel (Montmarte)
    Jesper (BlueHope)
    Livia (jaimyhoi)
    Lauren (alice24)
    Paige (Rider)
    Allison (DreamWishes)
    Aria (Coockies)
    Jacob (Coockies)
    Zoey (RememberYoux)
    Cahlista Aloys Docente (Rider)
    Arjan (chasinghoran)
    Cliff (BlueHope)
    Rika (MaraCroft)

    [ bericht aangepast op 21 okt 2012 - 19:13 ]


    You oughta know

    [Even, ik gooide cola over Anthony heen, het lijkt alsof je dat niet doorhebt xD]


    You start to think killing people might make them like you, but it doesn't. It just makes people dead.

    Anthony

    Ik schrik even als de cola over me heen spat, dit had ik niet verwacht, maar even later schiet ik in de lach.
    'Het is me nu wel duidelijk dat je het nog niet helemaal beheerst.' lach ik, en schud mijn hoofd om de ergste druppels cola eruit te krijgen. Ik kijk op als ik iemand hoor praten en zie Lauren staan.
    'Tortelduifjes? Wie? Wij?' vraag ik haar verbaasd en ze loopt een beetje rood aan. Ik grijns. 'Sorry, kon het niet laten, maar kom erbij zitten.' zeg ik en strijk mijn hand door mijn haar.


    You oughta know

    Rika

    Ik wist dat ik er niet erg goed mee om kon gaan, maar zoiets slechts was me nog nooit overkomen. Ik sta op en loop snel weg om doekjes te halen. Ik kom terug en besef me dat ik Lauren totaal niet heb begroet. Ik geef Anthony voor de zekerheid wat doekjes, hoewel het bij hem volgens mij meevalt, en ik zeg Lauren gedag. Ik maak mezelf wat schoon en gooi de doekjes weg. Ik staar naar buiten.


    You start to think killing people might make them like you, but it doesn't. It just makes people dead.

    Anthony

    Verward kijk ik naar Rika. 'Zo'n ramp was het toch ook wel weer niet?' vraag ik verbaasd
    Ze geeft geen antwoord en ik zucht.
    'Ik had het niet moeten vragen, sorry, het was mijn fout.' zeg ik daarna zachtjes.


    You oughta know

    Rika

    'Sorry, het was mijn fout,' hoor ik zachtjes, terwijl ik nog naar buiten staar. Ik weet dat ik niet zo overdreven moet reageren, maar ik wil niet dat mensen me haten, ik wil ze helpen en goed overkomen. 'Wat was jouw fout?' vraag ik dan, ik begrijp niet zo goed hoe Anthony zich nu voelt. Ik wou dat ik beter kon weten hoe mensen zich voelen, zodat ik nog beter op ze over kan komen, dan ben ik niemand tot last. Ik kijk in Anthony's ogen, maar zie echt niet wat hij voelt.


    You start to think killing people might make them like you, but it doesn't. It just makes people dead.

    [Ik zet Arjan er ook maar bij als je dat goed vindt, dan doet die ook nog wat]

    Anthony

    'Ik had niet moeten beginnen over die cola, sorry.' zeg ik en kijk Rika aan.
    Af en toe baal ik van mezelf en krijg ik de neiging onzichtbaar te worden en gewoon weg te gaan, maar ik weerhoud mezelf van die neiging.
    Toch zie ik m'n handen niet meer en realiseer me dat ik al deels aan het verdwijnen ben.
    Snel concentreer ik me weer op mijn lichaam en zie mijn handen weer zichtbaar worden. Ik voel mezelf rood aanlopen en kijk snel naar buiten.


    You oughta know

    (Wajjoooo xd Sorry,was een beetie druk met..tsja..)
    Lauren (ASDFGHJKL;)

    Ik glimlach naar Anthony en Rika. Ik ga zitten op het bankje. 'Dus, jullie waren aan het oefenen met krachten? Hmm...Ok ik doe mee' zeg ik dan vrolijk en lach om hun verbaasde blikken. Ik sluit mijn ogen en concentreer me op de vorm van een appel en voel het vertrouwde gevoel van de materie die samentrekt. Ik voel een gewicht in mijn hand vallen en open mijn ogen, glimlachend naar de verschrikte blikken van Anthony en Rika. 'Nou, bijzonder hoor' zeg ik lachend en ik zet mijn tanden in de appel.

    Rika

    Ik kijk met een frons naar Anthony's hand, maar ik ga er maar van uit dat ik het me heb verbeeld. Lauren vraagt over oefenen met krachten en ik besef me dat dat volgens mij niet zomaar mag, maar ja. Lauren houdt haar hand voor zich, trekt een grappig gezicht en ik zie hoe een appel boven haar hand verschijnt. Ik kijk ongelovig naar de appel en word gelijk enthousiast. 'Wow, kan je dat altijd? Met alles? Dan heb je nooit honger!' Zoiets lijkt me geweldig.


    You start to think killing people might make them like you, but it doesn't. It just makes people dead.

    Lauren

    Glimlachend kijk ik naar Rika. 'Tsja, het is eigenlijk sinds ik hier op school zit dat ik appels kan laten verschijnen, en ik kan me ook teleporteren,maar zo geweldig is het niet hoor' zeg ik terwijl ik een ijsje eet.

    Rika

    Ik weet niet waarom ze dat zegt, het lijk me juist wel geweldig. Maar watersturen is ook geweldig, dus ik ben wel tevreden. Ik vraag me af of ik nog een gave heb en ik zie wat in mijn ooghoek. Ik kijk uit het raam en zie... Ik zie.... Ik sta op en om niet te raar over te komen loop ik gewoontjes naar het raam. Ik kijk naar de man die aan komt strompelen en mijn hart gaat tekeer. Ik ren naar buiten en sta voor hem stil. Hij kijkt me aan met donkere ogen en ik zie het mes nog in zijn buik. Ik sla mijn handen voor mijn mond en sta verstijfd. (Mensen die geen geesten kunnen zien zien de man niet.)


    You start to think killing people might make them like you, but it doesn't. It just makes people dead.

    Lauren

    Als Rika plotseling naar buiten rent, kijk ik Tony met opgetrokken wenkbrauwen aan. 'Dafuq?' zeg ik dan verbaasd. Tony haalt zijn schouders op en ik sta langzaam op. Ik besluit om achter haar aan te gaan, ze zag er overstuur uit. Ik trek een sprintje naar buiten en zie Rika als versteend staan met haar handen voor haar mond. 'Wat is er?' zeg ik bezorgd.

    [Hehe, thanks for a good begin ^.^]

    Arjan
    Ik zit buiten met mijn rug tegen de stam van een dikke boom en gooi een stok voor Menji weg wanneer ik plotseling schrik en bezorgdheid voel.
    Voorzichtig kijk ik om de boom heen en zie twee meiden staan. (hadden we al kennis gemaakt eigenlijk?)
    Stilletjes sta ik op en loop een stukje naar ze toe. Op een afstandje blijf ik staan en pak Menji bij haar halsband zodat ze niet naar de meiden toeloopt.
    Even verderop kijkt een jongen ook naar de meiden, terwijl hij tegen de muur leunt.



    Anthony
    Lauren kijkt me vragend aan. 'Dafuq?' zegt ze en ik haal mijn schouders op, maar volg haar wel als ze achter Rika aanloopt.
    Buiten loopt ze gelijk door naar Rika, maar ik besluit me erbuiten te houden.
    Zo goed met meiden ben ik nou ook weer niet.
    Losjes leun ik tegen de buitenmuur aan en kijk naar Rika en Lauren.


    You oughta know

    Rika

    'Vader...' Is het enige dat ik kan zeggen. Oh en, 'nee...' Ik wil hem een knuffel geven, zoals normale mensen dat doen, maar ik weet dat hij het niet kan waarderen. Ik kijk in zijn ogen en ik voel iets vreemds, iets warms. Ik begrijp niet wat er aan de hand is, maar ik sla mijn armen om hem heen. Ik voel zijn koude armen om mij heen, en ergens voelt het warm. Ik zie blauwe glinsterende bolletjes en ik voel dat het lichaam verdwijnt. Omdat ik mijn armen stevig om mijn vader hield druk ik ze nu om mezelf heen en ik kniel op de grond. Tranen stromen over mijn wangen en ik besef me dat Lauren achter me staat. Ik veeg mijn tranen weg en kijk haar aan. Ik besef me dat dit heel raar was. 'Dat was mijn vader, ik...' Ik vraag me af of ze het mes in zijn buik had gezien.


    You start to think killing people might make them like you, but it doesn't. It just makes people dead.

    Arjan
    Verward kijk ik naar de meiden en knijp mijn ogen even dicht om alle emoties die de meiden voelen uit elkaar te kunnen houden.
    Dan loop ik twijfelend naar ze toe en blijf vlak bij ze staan.
    'Gaat het?' vraag ik twijfelend en probeer zo neutraal mogelijk te kijken, alsof ik niet zojuist al hun emoties heb gevoeld, waatin ik episch faal.


    You oughta know

    Lauren

    "Wow, gaat het?' zeg ik als ik zie dat Rika begint te huilen. Arjan (Lo had hem al wel ontmoet) komt er ook bijstaan, hij voelde natuurlijk haar emoties. . 'Dat was mijn vader, ik...' zegt ze schor. Ik loop naar haar toe. Ik ken haar nog niet echt goed, maar toch sla ik mijn armen om haar heen en wrijf over haar rug. 'Het komt goed' zeg ik zachtjes. Ik stap weer naar achteren. 'Wat heb je gezien?' vraag ik bezorgd.