(Oopsie. :x)
Ashley Jasmine Moore
Yuri kijkt me iets betrapt en schuldig aan, zoals hij altijd deed als ik hem er weer eens op betrapte. Nu is hij echter weer terug bij af. Precies op het moment dat mijn adem stokte toen ik het koosnaampje noemde, stokte zijn adem ook, al kwam dit maar vaag bij mij binnen. Kort krijgt hij een vertederde uitdrukking op zijn gezicht, merk ik, toen ik mijn blik verlegen af liet dwalen. Het paste dan ook niet bij me. Ik had hem verteld hoe het ging, om de actie verbloemen, maar wanneer hij even zuchtte, besefte ik me dat het te laat was. Het was niet alsof ik dat niet al wist, ik was er nu dan ook prima achter gekomen dat ik deze avond alleen maar goed kon verknallen door de leuke acties die ik deed. Het leek zelfs alsof hij expres zuchtte om mij dit te laten weten, wat natuurlijk niet zo was, maar alles voelde nu gewoonweg heel drukkend en verward.
Ik kijk naar hem terug en zie hoe hij langzaam knikt, waarna hij een flinke slok van de wijn neemt en zijn glas neer zet. ‘Natuurlijk, ik had niets anders van je verwacht.’ Zegt hij op een wat zakelijke toon, hoewel zijn stem lichtjes trilt en helemaal niet zo zelfverzekerd klinkt zoals hij altijd gedaan heeft. Mijn aandacht gaat nu echter meer uit naar zijn zakelijke toon. Ik miste de liefdevolle warmte erin, zoals we altijd tegen elkaar praatte, maar nu hoor ik enkel de zakelijke toon. Het laat een flinke pijnscheut door mijn hart gaan en mijn lichaam begint lichtjes te trillen, terwijl er een brok in mijn keel komt. ‘Wie zou jou nou niet willen aannemen? Als ze je afwijzen, zijn ze gek. Strikt zakelijk gezien, natuurlijk.’ Vervolgt hij. Ik zeg er niets op, wat moet ik zeggen? God, hij lijkt mijn zakenpartner nu wel, in plaats van mijn man – die ik trouwens steeds erger terug wil. ‘Wil je iets eten?’ Zegt hij er snel achterna en staat al op om het eten erbij te pakken.
Automatisch doe ik mijn mond al open om te reageren, terwijl ik omhoog schiet en hierbij dezelfde kussen waarop ik wijn had gemorst naar achteren schoof en deze dus in een kaars terecht kwam. Dit kreeg ik al gelijk in de gaten, want er schoot een vlammetje op, waardoor ik mijn glas praktisch gezien in Yuri zijn handen drukte en snel neer dook om vervolgens het kussen te pakken en uit te slaan. ‘Fuck,’ murmelde ik nog opgelaten. Wanneer het gelukt was, zat er een zwarte plek op de bordeauxrode stof en kort keek ik hier weer even naar. Bordeauxrood was altijd zo’n mooie kleur en om de één of andere reden hielp dit mee aan mijn breakdown. Tranen begonnen nu echt op te wellen in mijn donkere ogen, terwijl ik langzaamaan naar boven kwam en mijn hoofd tegelijkertijd schudde. ‘Nee, nee…’ herhaalde ik de gehele tijd zachtjes, alsof er iets ergs gebeurd was. Dit was op het moment echter wel erg voor mij, het leek net alsof de bom nu eindelijk ontploft was vanbinnen.
‘Nee, ik kan dit gewoonweg niet,’ begon ik zachtjes, maar duidelijk genoeg voor Yuri om te horen, waarna ik met opwellende tranen in mijn ogen hem aankeek. ‘Het spijt me, maar ik kan het niet, al heb ik het geprobeerd. Het werkt niet, niets werkt. Eerst mors ik wijn op het kussen, dan stoot ik mijn glas bijna om, om vervolgens het kussen weer bijna in de fik te zetten. Het is zo’n mooie kleur,’ ratelde ik door, het laatst klonk echter iets verslagen, maar over het algemeen had ik de gehele tijd een gebroken stem gehad. Het was wel op sommige stukken ietwat verheven, en met de nodige handgebaren, maar ik kon er daadwerkelijk niet meer tegen. ‘En dan de hele tijd die drukkende, ongemakkelijke sfeer! Ik word er gek van, Yuri,’ Mijn handen grepen kort naar mijn hoofd, alsof ik hele erge hoofdpijn had, waarna mijn vingers zich in mijn donkere haar grepen. Hoewel mijn blik soms afdwaalde, keek ik hem soms met een gepijnigde, verzwakte blik aan. Het was dan ook duidelijk te zien nu dat ik tegen het toppunt aan zat en de dam gebroken was. Hierna liet ik mijn handen terneergeslagen naast me hangen en keek hem met een kwetsbare, beschadigde blik aan, alsof ik elk moment in kon storten.
‘Je hebt me echt pijn gedaan,’ kwam er toen over mijn lippen vandaan, iets wat ik eigenlijk niet had willen zeggen, maar anders dacht ik dat ik nog gekker zou worden. ‘Je bent vreemd gegaan, terwijl ik zelfs nooit en te nimmer heb ik gedroomd over vreemdgaan.’ Ik stak mijn ringvinger omhoog, waar de trouwring aan blonk. ‘Hierom. Vanwege dit symbool van vertrouwen en loyaliteit.’ Hierna deed ik mijn hand weer omlaag, mijn blik week niet af van de zijne. ‘Je bent de enige die ik ooit gewild had, nog steeds trouwens. Ik denk niet dat je weet hoeveel je voor mij betekent en toen ik de woorden van Katelynn hoorde, brak ik.’ Er kwam nu een duidelijke brok in mijn keel die maar niet weg ging, de tranen begonnen over mijn wangen te lopen. ‘Ik voel me zo buitengesloten, alsof ik niet genoeg voor je ben,’ Hierbij keek ik even weg, terwijl ik mijn tranen weer weg wilde vegen, maar ze gingen gewoon door. ‘Anders dan had je het wel alleen bij mij gehouden, maar ik ben blijkbaar niet goed genoeg voor je. Er zijn ook duizenden andere, mooiere vrouwen dan ik,’ snoof ik, terwijl ik het scherpe kantje eraan helemaal niet bedoelde. Ik voelde me gewoon onzeker, heel onzeker. Yuri kan dat als enige voor elkaar krijgen en daarom vervloek ik hem, aangezien ik dit niet wil voelen. ‘Ik wil je niet verlaten, omdat ik nog zo veel om je geef, maar hoe kan ik ooit weten dat je het niet nog een keer doet? Ik kan dan niet met een gerust hart leven, want dan vraag ik me telkens af waar je uitspookt. Het is zo verwarrend allemaal dat ik het zelf niet eens meer weet op het moment.’ Eindigde ik mijn zware verhaal, en je kon duidelijk zien dat ik er erg mee zat, want in mijn handen zaten afdrukken van mijn nagels, mijn ogen waren rood behuild en ik zag er gebroken uit.
Quiet the mind, and the soul will speak.
Salaryman
