[Inloop RPG] Sheraton Hotel Downtown ~ 3 - Speeltopics

Het Sheraton Hotel Downtown ligt in het drukke centrum van Los Angeles, een perfecte plek voor toeristen, mensen op zakenreis, op doorreis of andere interessante tripjes.

Hier kan je allerlei foto's van het hotel vinden, een hotel dat werkelijk alles lijkt te hebben. Luxe en minder luxe kamers, een zwembadcomplex met sauna's, een golfbaan en park en nog veel meer!

Belangrijk!
Je maakt een rol aan, de rol hoeft niet permanent te zijn en je kan elk moment weggaan. Deze RPG is speciaal voor mensen die weinig tijd hebben, soms geen inspiratie of voor nieuwelingen die graag even een kijkje komen nemen en het graag willen leren. Houd hier dus rekening mee!

Regels
- Iedereen mag een nieuw topic aanmaken, maar dan ben je wel verplicht om de beginpost goed bij te houden!
- 16+ en andere dingen zijn allemaal toegestaan.
- Probeer je rollen en posts zo uitgebreid mogelijk te maken, dit is een goede oefening voor alle andere RPGs.
- De gemiddelde posts moeten toch wel 150 woorden bevatten. Anders word het te kort en word het topic te snel vol gespamt.
- Leestekens en hoofdlettergebruik zijn wél verplicht!

Staff: (permanente karakters)
Katelynn (Kate) Serenity White CyberLord
Mason Fell VCL

Ingecheckt in het hotel:
Nana Reira Ito ~ Rust Isuzu
Isa Carmen Maria Jones ~ Laatste vakantie Bagoly
Anna Bailey Miller ~ Vakantie Mismi
Chloé Amelia Blessins ~ Werk CxStylinson
Fiona Winter ~ Verjaardag VCL
Amelia Cornish ~ Werk Amity
Ashley Jasmine Moore ~ WerkIsuzu
Effie Atkins ~ Gevlucht Soubi
Mary Roberts ~ Vakantie carpediemx
Aubree Aleah Rodriguez ~ Vakantie N4I5
Valérie Raven Stewards ~ Werk Ahri
Maria Wolf aka Johanna Kaiser ~ Werk/gevlucht Uchiha
Caelle Broocke ~ Vakantie Souvenir
Samuel Ray Dawson ~ Vakantie PercyWood
Finn Oliver Harries ~ Rust Bagoly
Yuri Leith Bishop ~ Rust Assassin
Andrew Ian Parker ~ Vakantie Realist
Austin Joshua Gray ~ Vakantie N4I5
Luke Alexander Skyse ~ Vakantie Realist
Keith Rowlders ~ Werk JordanStyles
Nathan Richard Brooks ~ Bruiloft Rechazame

Uitgecheckt (inactieve karakters die mogelijk terug komen)


Als je mee wilt doen, vul je hier je rol in. Je hoeft niet op goedkeuring te wachten, je kan gelijk beginnen!

[ bericht aangepast op 21 okt 2012 - 16:17 ]

---

Your make-up is terrible

[Mijn topics]

---

I hope you drown in all the cum you fucking swallow, to get yourself to the top.

Effie Atkins

Ze drukte op een verdieping die ik vaag herkende. Ik fronste iets en keek Katelynn vervolgens aan. Ik wou blijven zitten!
'Die kun je dan wel opeten bij mij en daar kun je ook laten zien wat je wilde laten zien,' zei ze en ik deed mijn hoofd iets schuin terwijl ik ondertussen mijn ijsje aan het eten was. Ze gaapte, rekte zich uit terwijl de lift deuren al veelte gauw weer open gingen. 'Let's go,' zei ze met een glimlachje. Een klein glimlachje sierde mijn gezicht. Ze klonk nu al veel enthousiaster dat mij. Net voordat de lift deuren dicht gingen, stond ik op en liep ik er gauw uit.
'Stomme lift,' mompelde ik zacht. Door haar gaap van net, moest ik nu ook gapen en vermomde dat door een hap ijs te nemen. 'Ehm ja, jouw kamer,' zei ik met een glimlachje. Terwijl ik met Katelynn liep naar haar kamer probeerde ik gauw nog iets te bedenken. Ik had wel iets, maar of het ook goed genoeg was.. Zachtjes zuchtte ik. Mijn ijs was al bijna op.. Zo gek veel was het ook niet. Ondertussen waren we al bij haar kamer aan gekomen en ik bleef staan wachten totdat Katelynn de deur open deed.
'Straks niet gaan zitten,' mompelde ik zachtjes.

---

Always though that I might be bad. Now I'm sure that it's true, cause I think you're so good & I'm nothing like you

[mijn topics]

Ashley Jasmine Moore
Hij maakt geen stekende opmerking terug, iets wat ik ook niet verwacht had. Al had ik dan verder ook geen idee wat ik wel van hem verwacht had, gewoonweg om de doodsimpele reden dat het me allemaal nog verwarde en het verdriet die zich in mijn lichaam huisde, die moest ik eens nodig een plekje geven. Als ik dat niet zou doen nu, zou dit een ramp worden en helemaal niet meer goedkomen. De stekende opmerkingen zouden blijven komen, alleen maar omdat ik wilde dat Yuri zou voelen wat ik had gevoeld. Pijn, verdriet, woede… Ik moest een plek geven of even aan de kant zetten. Yuri had een kans van mij nodig en ik moest geen stekende opmerkingen maken als hij dit voor me had gedaan. Hij probeerde het nu enkel goed, sprak ik mezelf er weer op aan.
      ‘Laten we gaan zitten.’ Er komt een brok in mijn keel, iets wat ik niet laat merken, wanneer ik zie hoe hij probeert te glimlachen, hoewel het lichtelijk faalt en het lijkt alsof zijn mondhoeken de neiging hebben om gelijk terug naar beneden te trekken. Goed gedaan, Ashley, erg goed gedaan, ben je nu blij? Een diepe zucht kwam er over mijn volle lippen vandaan, waarna ik kort erover heen likte, aangezien mijn lip nog iets bloedde van het bijten. Voorzichtig pakt hij mijn hand vast om me te helpen, aangezien de kussens best laag zijn. Daarna laat hij mijn hand weer los, waardoor ik al gelijk zijn aanraking mis. Net, toen ik bij Katelynn was, wilde ik dat ze me troostte, waarbij ik mezelf tegen haar aan genesteld had, maar het werkte niet. Het werkte niet, omdat ik gewild had dat ik Yuri’s aanrakingen nog kon voelen, dat hij er zat en ik zijn warme huid tegen die van mij wilde. Waarom moet ik mezelf een soort depressie in werken met deze gedachten?
      Yuri gaat zitten en heft zijn wijnglas een stukje op. ‘Laten we proosten op een mooie avond.’ Toen hij dit zei, keek ik hem levenloos aan, terwijl er tranen in mijn ogen opwelde. Ik verpeste alles, hij wilde het hiermee goedmaken en ik moest alles verpesten door nu te gaan huilen en opmerkingen te maken. Ik maakte mezelf hier letterlijk gek mee. ‘J-ja…’ stemde ik zacht toe, met een trillerige stem en datzelfde gold voor mijn hand, want toen ik mijn hand ophief, kwam er een beetje wijn overheen, wat op de kussens viel. ‘Oh, s-sorry!’ zei ik gelijk, zette het glas met een verontschuldigend gezicht neer en probeerde het eruit te boenen met mijn hand. Mijn gedachten waren vol met mist en vooral erg drukkend, waardoor ik niet doorhad dat ik het enkel erger maakte. Het was me ook allemaal te veel geworden.

---

Quiet the mind, and the soul will speak.

[mijn topics]

---

[i]Help always come when people fight for right - Tonto [/i]

Nathan Richard Brooks

Ik parkeer mijnMaserati Gran Cabrio . Vervolgens druk ik op een knopje zodat het dak terug klapt. Ik doe de moter uit, stap uit, pak mijn spullen en sluit de auto af. Ik loop het hotel binnen en check in, Ik ga direct naar de kamer waar ik de komende weken zal verblijven. Ik kijk even in de spiegel. Echt zin om me op te frissen heb ik niet. Daarnaast draag ik nog een chique armani pak vanwege de vergadering. Ik haal mijn hand door mijn halflange haar. Ja het gaat nog Prima. Ik spuit nog wat parfum op, stop mijn portomonnee in mijn binnen zak en verlaat de kamer weer. Met mijn handen in mijn broekzakken loop ik naar beneden en loop met een nongelante houding de lobby binnen

---

[i]Help always come when people fight for right - Tonto [/i]

[Ik moet er nog eens echt van huilen.]

Yuri Leith Bishop

Er komt een diepe zucht over haar volle lippen, waarna ze kort erover heen likt, aangezien het nog iets bloedde door het bijten wat ze daarnet deed. Ik vond het altijd prachtig om te zien als zij met haar tong over haar lippen gaat, maar deze keer wekt het andere gevoelens op, waar ik niet erg blij mee ben. Na mijn proost kijk ze me levenloos aan, terwijl er tranen in haar ogen opwellen. Ik weet niet hoe ik erop moet reageren, al kijk ik een beetje paniekerig terug naar haar.
"J-ja…" stemt ze zacht toe, met een trillerige stem. Aan de ene kant ben ik lichtelijk opgelucht dat ze ermee instemt, aan de andere kant bezorgt door haar trillerige stem en de tranen in haar ogen. Hetzelfde geld voor haar hand, want als ze dieopheft, komt er een beetje wijn over heen, wat op de kussens valt. "Oh, s-sorry!" zegt ze gelijk. Ze zet het glas met een verontschuldigend gezicht neer en probeert het eruit te boenen met haar hand.
"Ashley..." mompel ik zacht en ik zet mijn glas ook neer, waarna ik haar hand vast pak zodat ze stopt met boenen. Ik kijk er even naar, dan blik ik terug naar haar ogen. "Hou ermee op, dit zijn mijn kussens niet en het maakt niet uit als ze vies worden. Geniet er gewoon van, meer hoef je niet te doen." Hierna laat ik haar hand weer langzaam los en pak ik mijn glas opnieuw vast. Het breekt me werkelijk af van binnen om haar zo te zien, maar ik weet niet hoe ze wilt dat ik erop reageer, als ze dat al wilt. Ik hef hem opnieuw op. "Gewoon, een leuke avond."

---

Your make-up is terrible

Katelynn Serenity White

"Ehm ja, jouw kamer." zei ze met een glimlach. Rustig liepen we naar mijn kamer. Eenmaal aangekomen draaide ik de deur open met mijn sleutels en deed de deur open. "Straks niet gaan zitten" mompelde Effie zachtjes. Ik keek haar even vragend aan, maar knikte toen. "Is goed hoor." zei ik met een glimlach. Toen ze naar binnen was gelopen deed ik de deur achter haar dicht en bleef zo staan. "En nu?"

---

I hope you drown in all the cum you fucking swallow, to get yourself to the top.

Rechazame schreef:
Nathan Richard Brooks

Ik parkeer mijnMaserati Gran Cabrio . Vervolgens druk ik op een knopje zodat het dak terug klapt. Ik doe de moter uit, stap uit, pak mijn spullen en sluit de auto af. Ik loop het hotel binnen en check in, Ik ga direct naar de kamer waar ik de komende weken zal verblijven. Ik kijk even in de spiegel. Echt zin om me op te frissen heb ik niet. Daarnaast draag ik nog een chique armani pak vanwege de vergadering. Ik haal mijn hand door mijn halflange haar. Ja het gaat nog Prima. Ik spuit nog wat parfum op, stop mijn portomonnee in mijn binnen zak en verlaat de kamer weer. Met mijn handen in mijn broekzakken loop ik naar beneden en loop met een nongelante houding de lobby binnen

Anna Bailey Miller
Ik loop de bar uit en loop naar de lift. Laat ik maar even een plattegrond van de stad halen bij de balie.
Ik druk op het knopje en wacht geduldig tot de lift er is en druk dan op het juistje knopje en de deur gaat dicht. Ik wacht tot de lift beneden is en als de deuren weer open gaan stap ik eruit. Ik bedenk me dat ik een vriendin nog zou bellen dus pak ik mijn mobiel en zoek haar op en bel haar nummer. Ik wil net weer opkijken van mijn mobiel en dan loop ik per ongeluk tegen iemand aan. "Oh sorry" zeg ik dan en ik glimlach even.

(Ik vind dat we de situatie goed neerzetten, gehehe. We leven er allebei in op. )

Ashley Jasmine Moore
Hij antwoord niet, maar kijkt me een beetje paniekerig aan, waar ik niet op reageer. Zijn blik staat in mijn geheugen gegrift, net zoals de liefdevolle blik van eerder en de gepijnigde. Het lijkt me wel te achtervolgen in mijn gedachten, dat hij het elke keer weer opnieuw laat zien. Hoewel ik nog steeds druk bezig was met de kussens te ruïneren, letterlijk, voelde ik Yuri zijn blik op me branden. Dit zorgde er alleen nog maar meer voor dat ik me waardeloos en verdrietig voelde. Ik had nog zo gehoopt mijn tranen in te kunnen houden, maar natuurlijk had iemand andere plannen daarmee, aangezien er één enkele traan over mijn wang rolde – deze veegde ik snel, en ruw weg.
      ‘Ashley…’ mompelt hij zacht, zet zijn glas ook neer, waarna hij mijn hand vastpakt zodat ik stop met boenen, aangezien ik nog steeds verder was gegaan. Hoewel mijn blik nog steeds op mijn handen gericht waren, die nu het stof stevig vasthielden, zag ik in mijn ooghoeken hoe hij er ook even naar keek, maar blikt dan terug naar mijn ogen. ‘Houd ermee op, dit zijn mijn kussens niet en het maakt niet uit als ze vies worden. Geniet er gewoon van, meer hoef je niet te doen.’ Hierna laat hij mijn hand langzaam los en pakt hij zijn glas opnieuw vast. ‘Gewoon, een leuke avond.’ Hierop knik ik zachtjes, aangezien dat wel moet lukken. Een gezellige, leuke avond, dat kan je toch wel zonder iets te verpesten? Sprak ik mezelf toe, al wist ik daar niet echt een definitief antwoord op.
      Ik ging weer terug zitten en schoof het kussen wat naar achter, zodat ik er niet telkens naar hoefde te staren en me schuldig te voelen. Toen ik echter ging zitten, stootte ik bijna mijn glas om, waardoor ik snel mijn slanke vingers om het glas schoot en de wijn wilde redden die over de rand morste, door mijn vingers af te likken en hierna zuchtend naar Yuri te kijken. Er was een spijtige blik op mijn gezicht te zien, zo eentje waarvan ik mezelf nog een keer wilde verontschuldigen voor het stomme, absurde gedrag. Mijn vingers plakte iets door de wijn, maar ik wilde het niet aan de jurk afvegen, omdat deze zo mooi was en bovendien was deze van Effie. Het was onbeschoft en Effie had haar best voor me gedaan, ze was lief, maar wel apart – in de goede zin. ‘Leuke avond, ja, inderdaad.’ Probeerde ik mijn sullige actie toen nog te redden met een schaapachtig glimlachje op mijn volle lippen, terwijl ik mijn blik weer afwendde. Ondertussen hadden mijn vingers zich bijna klampachtig aan het glas verbonden, zodat deze ten minste niet meer om kon vallen of morsen.

---

Quiet the mind, and the soul will speak.

Heb 'm aangepast, talking to Rachzamane en Mismi.

Maria Wolf.

Ik leg een lok haar achter mijn oor. Goed, dus ik heb hier tien minuten staan wachten terwijl mijn lijf schreeuwt om een douche. Wat een stel lapzwansen. Tijd om het heft in eigen handen te nemen voordat ik hier nog bejaard word.
Ik buig me over de receptiebalie en bekijk het beeldscherm. Er staan namen van klanten in en welke kamer ze hebben. Handig, ja, zeer handig. Op mijn dooie gemakje loop ik langs de balie heen en neem plaats. Dan ga ik mezelf toch inschrijven? 'Ns zien.
Naam: Maria Wolf. Betalingsmethode: credit card. Kamer: Deluxe guestroom. Nummer: 214. Duur: 7 dagen. Roomservice: ja.
Hm, tijd om de kosten eens flink omhoog te gooien. Een onheilspellende grijns siert mijn mond als ik zelf de sleutel van mijn kamer pak.
Ik wil me omdraaien en naar mijn kamer lopen als een jongeman met bruin haar en een enge grijns op z'n gezicht de lobby binnen komt wandelen, recht op de receptie af. Sodeju, die gast zal wel meer duiten op z'n Zwitserse rekening hebben staan dan ik kan tellen. En erger nog, hij doet me denken aan die klootzak die we vorige week hebben gearresteerd. Ik mag hopen dat ie niet exact hetzelfde op z'n kerfstok heeft staan, want dan ga ik enorm balen dat ik mijn Glock niet heb meegenomen. Goed. Tijd voor wat lol. Met een doodserieus gezicht ga ik achter de balie zitten alsof ik een medewerker hier ben. Dit kan nog leuk worden.
'Goedemiddag meneer, welkom in het Sheraton hotel. Waarmee kan ik u van dienst zijn?' vraag ik met een poeslief stemmetje tegen de jongeman. Johanna hier heeft totaal geen moeite met in haar rol komen. Dit is echte lol, de whisky kan later nog.
Op het moment dat hij zich tot mij lijkt te wenden botst een andere gast tegen hem aan met de telefoon in de handen. Ik trek een wenkbrauw op en kan nog net een gniffel onderdrukken.
'Alles goed met u beiden?' vraag ik, nog steeds in mijn rol als zeer behulpzaam hotelpersoneel. Ugh, ik kan m'n lach bijna niet inhouden. Verkrachters en moordenaars kan ik tenminste nog openlijk uitlachen en ermee wegkomen - dat zal waarschijnlijk ook een van de redenen zijn waarom de arrestanten me niet mogen - maar dit is gewoonweg te hilarisch voor woorden. Ik knijp in mijn pols om me in te houden.

[ bericht aangepast op 16 okt 2012 - 21:51 ]

---

No growth of the heart is ever a waste

Nathan Richard Brooks
"Ooh Sorry" Hoor ik nadat iemand tegen me aanbotst. Omdat ik ben zoals ik ben bekijk ik haar even vluchtig. "Geen probleem" zeg ik nadat ik besloten heb dat ik de eerste knappe dame van dit hotel ben tegen gekomen en glimlach even. "Je hebt je toch niet bezeert hoop ik?" Dat was vrijwel onmogelijk aangezien ze niet hard tegen me aanbotste, maar moet toch proberen een gesprek op gang te laten komen. Alleen aan de bar zitten, of waar dan ook in dit hotel zou ongelovelijk saai worden. Me neef heb ik al gesproken en die gaat vanavond lekker klef doen met zijn verloofde, ik zou hem misschien morgen of overmorgen zien en moet me tot die tijd toch zien te vermaken dus een gesprekje kan nooit kwaad.

---

[i]Help always come when people fight for right - Tonto [/i]

anna Bailey Miller
"Geen probleem" zegt hij nadat hij me even bekeken had. "Je hebt je toch niet bezeert hoop ik?" zegt hij dan en ik lach even. "Nee hoor, ik ben niet van suiker. En zo hard liep ik volgens mij niet tegen je op" zeg ik. Ik druk het telefoontje weg, aangezien ik tegen hem aan was gelopen en omdat ze nog steeds niet had opgenomen. Ik bel zo wel nog een keer. "Met mij gaat het prima hoor" zeg ik dan tegen de dame achter de balie. "Ik keek weer eens niet uit" zeg ik dan en ik glimlach.

[Dat is waar, maar het is niet erg goed voor mijn humeur geloof ik lol. Ik snauw iedereen de hele tijd af.]

Yuri Leith Bishop

Er was een traan over haar wang gerolt, één enkele traan en die had ze snel en ruw weggeveegd. Ik wil haar nu het liefst in mijn armen trekken en haar troosten, maar ik weet dat ik dat haar niet aan mag dan. Dan heb ik sowieso mijn kans verspeeld en Ashley zou zich er echt niet beter door gaan voelen, waarschijnlijk alleen maar erger en ik wil het absoluut niet erger maken. Daarom twijfel ik ook even aan dit alles, maar ik zet het al snel weer uit mijn hoofd. Ze verdient dit en ik heb die kans nodig.
Ashley blijft naar beneden kijken, naar de hand die ik vast heb. Op mijn woorden knikt ze zachtjes, gelukkig. Ze gaat weer terug zitten en schuift het kussen wat naar achter, zodat ze er niet de hele tijd naar hoeft te kijken. Ze stoot haar glas er echter bijna bij om, maar haar slankje vingers schieten al om het glas heen en ze red het glas, waarvan de wijn over de rand gaan. Ze likt haat vingers af, normaal zou ik er helemaal gek van worden maar nu niet. Dan kijkt ze zuchtend naar mij, Er staat een spijtige blik in haar ogen, zo eentje waarvan ze zicht wilt verontschuldigen voor haar gedrag. Ik schud kort mijn hoofd, het is niet haar schuld en ze moet er geen probleem van maken.
"Leuke avond, ja, inderdaad." Probeert ze haar sullige actie nog te redden met een schaapachtig glimlachje op haar volle lippen, terwijl ze haar blik weer afwend. Ondertussen hebben haar vingers zich bijna klampachtig aan het glas verbonden. Ik zucht zachtjes en sla mijn ogen neer. Het heeft nog nooit eerder zo ongemakkelijk gevoeld tussen ons en het knaagt enorm aan me. "Dus..." mompel ik en kijk weer richting haar. "Hoe ging je gesprek eigenlijk?" Ik steek mijn ringvinger in mijn mond en begin automatisch weer aan mijn nagel te knagen, waar al bijna niets meer van over is. Op sommige stukjes van mijn nagels zijn al bloederige randjes verschenen omdat ik te ver door heb gebeten.

---

Your make-up is terrible

Nathan Richard Brooks

Het meisje lacht even "Nee hoor, ik ben niet van suiker. En zo hard liep ik volgens mij niet tegen je op" Ik haal even speels een wenkbrouw op. "niet eens?" Een kleine grijns komt op mijn lippen "zou toch wel zonde zijn, een vrouw van suiker" Zeg ik. Vervolgens houd ik mijn hoofd even schuin. "Alhoewel..." Ik schud mijn hoofd om die gedachte uit mijn hoofd te bannen. "Vergeef me, ik heb me nog niet eens voorgesteld" Zeg ik terwijl ik mijn hand even tegen mijn borst leg terwijl ik 'vergeef me' zeg. "Nathan" zeg ik terwijl ik mijn hand naar haar uitsteek. "Nathan Brooks" Het zou me niet verbazen dat de naam 'brooks' haar bekent voor komt, dat gebeurd zó vaak, elke keer vragen over mijn vaders bedrijf beantwoorden word soms wel vervelend, soms..Soms ook niet aangezien het van mij word. Komt ook vaak genoeg voor dat ze de naam niet kennen en elke keer is het weer een opluchting.

---

[i]Help always come when people fight for right - Tonto [/i]