• || Regels
    # Niemand doden zonder toestemming
    # Leden van de roedels luisteren naar de alfa’s
    # Rollen behorend tot Stephanie Meyer behouden hun karakter etc. zoals in de boeken/films
    # Vier rollen per account
    # Maximaal vijf verzonnen rollen
    # Relaties binnen de groep: Jacob en Renesmee, Quil en Claire, Sam en Emily, Jared en Kim, Paul en Rachel, Embry en Jezebel, Collin en Brady.
    # Jezelf opgeven voor een rol kan op dit topic.

    || Rollen
    # Black Roedel
    Jacob Black
    Leah Clearwater - MadeByHades
    Embry Call - Shooter
    Seth Clearwater - Alfa
    Quil AtearaShooter

    # Uley Roedel
    Sam Uley - PercyWood
    Jared Cameron
    Paul Lahote
    Brady Fuller - PercyWood
    Collin Littlesea - PercyWood

    # Mensen
    Emily Young - Overexposed
    Rachel Black
    Rebecca Black
    Kim Connweller
    Claire Young
    Renesmee Cullen - Overexposed

    # Vampiers
    Carlisle Cullen - PercyWood
    Edward Cullen - Shooter
    Bella Cullen - Overexposed

    # Onbekende personen
    Brynn Maddy Danec - Halfvampier - MadeByHades
    Charlie Mila Evergreen – Mens - Tsubaki
    Florence Ruth Campbell - Vampier - Overexposed
    Jezebel Odys Fray - Halvampier - Leave
    Eva Aiden Brooks - Mens - VolturiBoss

    [ bericht aangepast op 15 okt 2012 - 13:01 ]


    || Meheh, nooit geweten dat je die 300 berichten melding kon aanpassen. Ben heel erg verbaasd, haha. ||


    But calm, white calm, was born into a swan.

    || Ikke ga (misschien nog een paar berichtjes tussendoor) x ||


    Feel the fire, but do not succumb to it.

    Embry Call
    Nadat mijn gesprek met Claire over haar prinsessenleven was afgelopen had Emily haar in de keuken neergezet om de muffins met allerlei ingrediënten en potjes te versieren. Gefascineerd kijk ik toe hoe Jezebel met Claire in gesprek raakt over de muffins totdat ik opmerk dat ik nog steeds shirtloos ben. Grinnikend kijk ik verontschuldigend naar Emily en ren dan denderend de trap op waar ik uit de voorraadkast een van de tientallen shirts pak. Die lieve Emily zorgt echt veel te goed voor ons, dacht ik nog voordat ik opnieuw de trap af dender - dit maal naar beneden.
    Eenmaal terug in de keuken pak ik Jezebel voorzichtig bij haar arm en trek haar overeind, 'sorry prinses Claire, maar ik moet deze mooi jonkvrouw even lennen,' zeg ik grinnikend. Door de achterdeur trek ik Jezebel naar buiten, waar we samen op het trapje gaan zitten en ik haar glimlachend aankijk.


    Jezebel Odys Fray
    ‘Dag Claire!’ Roep ik nog naar het meisje wanneer Embry me meeneemt naar de veranda. Ik laat mezelf neerzakken op één van de treden en strijk een verdwaalde pluk haar achter mijn oor. ‘Claire is leuk.’ Merk ik zachtjes op.
    ‘Ik snap wel waarom mensen graag kinderen nemen.’ Beaam ik meer voor mezelf, dan voor Embry.
    Ik nestel me tegen zijn warme borst aan, waarbij ik onder één van zijn armen duik. ‘Het spijt me van Brynn, ik denk dat ze nog niets gehoord heeft en.. Nou ja, volgens mij ziet ze niet eens dat ik niet volledig.. Normaal ben.’ Ik strijk met mijn vingertoppen over zijn huid, waarbij ik deze tot dezelfde temperatuur warm. Het voelt niet zo intens als zijn warme huid die de mijne verwarmt - maar het is zeker niet onaangenaam.
    Als halfvampier kan iemand mij gelukkig wel opwarmen: daar had ik niet zonder gekund.


    Feel the fire, but do not succumb to it.

    Embry Call
    Hevig knikkend buig ik voorover om een hap te nemen van Jezebels muffin, die ze zojuist van Emily had gekregen en keek haar daarna - al etend - grijnzend aan. 'Kinderen zijn geweldig,' bevestig ik wanneer ik mijn mond heb leeggegeten. Mijn concentratie gaat uit naar de bewegingen die Jezebels vingertoppen maken over mijn huid en besef dat ik nog steeds het t-shirt in mijn handen heb. 'Ik lijk net een idioot,' fluister ik grinnikend terwijl ik het t-shirt even voor haar gezicht heen en weer laat wiebelen, 'wat doe jij toch met me?' vraag ik er dan lachend achteraan.
    De zon was inmiddels helemaal opgekomen en het overviel me ineens dat ik een gehele nacht niet had geslapen. Snel knipperde ik de slaap weg en keek met een grote glimlach naar de bossen die tegenover de achterkant van het huisje van Sam en Emily lagen. 'Je ogen hebben de kleur van de bossen,' flap ik er dan ineens uit, waardoor ik beschaamd mijn ogen neersla.

    Edward Cullen
    Zuchtend laat ik me tegen Bella aanzakken terwijl we op de bank gaan zitten en even sluit ik mijn ogen wanneer ze het onderwerp Renesmee tevoorschijn haalt. 'Het lijkt me beter als ik een tijdje bij Nessie weg blijf Bells, we moeten elkaar wat ruimte geven, ook al ben ik het daar niet mee eens,' fluister ik zacht. 'Ik weet niet wat ik fout doe waardoor ze dit gedrag laat zien, ik weet het gewoon niet...'


    Jezebel Odys Fray
    Ik kijk verontwaardigd naar mijn muffin, die bijna voor de helft in Embry's mond verdwijnt. Het is bijna.. Bovennatuurlijk hoe jongens zichzelf zó vol kunnen proppen, en toch áltijd zo gespierd en slank blijven. Het is bijna zorgwekkend. Ik grinnik hoofdschuddend wanneer ik hem ook de andere helft aanreik. Trek is iets dat kan wachten, en Clre vindt het vast niet erg om er ééntje extra te versieren. ‘Misschien een beetje.’ Plaag ik hem zacht wanneer hij het shirt voor me houd. ‘Je bent moe.’ Conludeer ik met een lichte glimlach. Het feit dat ik twee uur heb kunnen slapen, maakt het iets beter voor mij. ‘Het bos?’ Herhaal ik hem peizend, wanneer ik zijn blik volg. ‘De meesten komen altijd aan met het cliché van gras.’ Plaag ik hem grijnzend, waarna ik zacht in zijn zij prik en opsta. ‘Kom, ik breng je naar huis. Je moeder zal anders denken dat je met een hooligan-halfvampier omgaat. Wat zal ze dan niet van me denken? Een beetje slechte invloed op haar zoon.’ Ik steek mijn tong uit terwijl ik mijn handen in de zak van mijn hoodie stop.


    Feel the fire, but do not succumb to it.

    Bella Cullen

    "Edward," begon ik verontwaardigd. "Zíj zat fout, jij -" ik breekte mijn zin af omdat hij niet helemaal ging kloppen zo. "Jij misschien een beetje." mompelde ik er zacht achteraan. Ja, hij ging een beetje de mist in door het haar zo hard te vertellen. Maar zij, ze ging gewoon te ver om ook maar zo met ons om te gaan. "Ze mag dan wel in een volstrekt andere wereld met andere ouders leven, maar ik vind dat ze gewoon dezelfde behandeling moet krijgen als ieder ander meisje van haar leeftijd." zei ik op een fluisterend maar toch harde toon, zodat Renesmee niks kon horen van ons gesprek.


    But calm, white calm, was born into a swan.

    [Mijn topics, beetje laat]


    "We will teach you how to make boys next door, out of assholes."

    Embry Call
    Met een opgeluchte glimlach sta ik ook op, waarbij ik het t-shirt over mijn schouder hang en de andere helft van de muffin ook in mijn mond prop. Al kauwend sla ik mijn arm rond Jezebels middel en begin op een rustig tempo naar huis te lopen. Al snel is het kleine, blauwe huisje aan de rand van het reservaat in zicht en glimlach ik onbewust. 'Je zal mijn moeder vast aardig vinden, iedereen vindt haar aardig, ze is echt een wereldvrouw,' zeg ik nog snel voordat ik zonder te kloppen binnenloop, waarbij ik moet bukken voor de deur.
    'Embry!' hoor ik de warme stem van mijn moeder roepen vanaf de bank. Grijnzend steek ik mijn hand op, 'mam, dit is Jezebel, ze heeft me zo'n beetje gered na een gevecht in de club!' Mijn wangen werden langzaam rood toen ik me voorbereide op het volgende, 'en ze is op zoek naar een slaapplaats, tijdelijk, dus ik stelde voor dat ze hier in de logeerkamer kan blijven...' Mijn moeder legt rustig haar tijdschrift neer, staat op, kijkt me lang in mijn ogen en loopt dan op Jezebel af om haar drie kussen te geven. 'Iedereen is hier welkom Embry, dat weet je, ik zal vandaag de logeerkamer in orde maken, leg voor nu maar een matras extra op je kamer, jullie zien er beide moe uit.'

    Edward Cullen
    Langzaam knik ik als Bella klaar is met haar verhaal. 'Ik weet het Bells, ik vind het gewoon moeilijk, ik kan geen manier bedenken hoe ik haar weer dichter naar ons toe kan trekken zoals het wordt zoals het altijd al geweest is! Misschien helpt het wel als Brynn inderdaad echt weg gaat nu, misschien beseft Renesmee dan dat ze ons echt nodig heeft en dat we ook echt van haar houden...' zucht ik zachtjes, waarna ik mijn hoofd op Bella's benen leg en rustig in en uit adem terwijl ik mijn ogen sluit. 'Ik weet het gewoon niet meer,' fluister ik zacht tegen haar benen aan.

    [ bericht aangepast op 9 okt 2012 - 13:23 ]


    [Urgh, de eieren blijken bedorven te zijn en heb een wafel gemaakt. Het kotsen zal zo wel komen, dus het kan zijn dat ik er de hele dag niet ben of maar heel even]


    "We will teach you how to make boys next door, out of assholes."

    || Beterschap Brookie. Ik ben van 2 uur tot 7 uur weg (reizen naar Nijmegen en college volgen), ik kan misschien in de pauze van het college even posten maar daarnaast dus vrijwel niet! Vanavond wel weer gewoon! ||


    [Dankjewel, Bente.
    Woew, ik ben even klaar met dat kotsen. Maar helaas voel ik het weer opkomen. Ben al blij dat ik m'n profiel heb kunnen aanpassen. Nu ga ik De kleine zeemeermin (op verzoek van mijn zusje, die heb ik perongeluk aangestoken) kijken. Jeeeeey! Wens me geluk, om dalijk moet ik met poppen spelen en ben ik een zeemeermin genaamd Roos <_>.]

    [ bericht aangepast op 9 okt 2012 - 13:04 ]


    "We will teach you how to make boys next door, out of assholes."

    {Beterschap! <3,
    was er ergens nog een reactie van Seth of Emily?}


    Tijd voor koffie.

    Charlie Mila Evergreen
    Ik knik beduusd naar Emily die vraagt of ik wat te drinken wil, en even later krijg ik een beker in mijn handen. Dan ineens gaat de deur achter me open. Nog een jongen en een meisje. Ik hoor hun gesprekken, maar volg ze maar half; ik merk wel dat ik meerdere malen het 'vriendinnetje' genoemd wordt. Uiteindelijk lopen de jongen en het meisje weg. De heerlijke geur van muffins komt mijn neus binnen.
    "Maar.. wat is er nou aan de hand?" vraag ik ineens uit het niets.


    Tijd voor koffie.

    Jezebel Odys Fray
    Embry's moeder ruikt sterk naar warmte, zout en de buitenlucht. Een verraste glimlach krult zich rond mijn lippen wanneer ze me kort omhelst.
    Ik vraag me af of ze weet wie ze zojuist heeft uitgenodigd. ‘Heel erg bedankt, mevrouw Call.’ Glimlach ik beleeft, waarna ik Embry naar zijn kamer volg. Wanneer de deur achter ons sluit, laat ik mijn ogen geamuseerd door de typische jongenskamer glijden: hij is heel anders dan ik de mijne meestal inrichtte. Knus, met hier en daar een oud speelgoedstuk en de geur van mannen deodorant. Ik laat me zacht op zijn bed zakken en werp een blik op de verlichtte lucht. De gordijnen die aan weerszijden van het raam hangen, kleuren geel en ogen stoffig. ‘Slaap jij maar, ik denk dat ik mezelf eerst even opfris.’ Ik wuif kort met mijn hand, om de onzichtbare stank aan te duiden en glimlach dan schaapachtig. Eigenlijk heb ik nog nooit anders geroken dan zoet, aantrekkelijk. Dat is gewoon een vampierding.
    Toch voelt het normaal om een douche te nemen en een nieuwe geur in te slaan.
    ‘T-shirt?’ Murmel ik terwijl ik onschuldig naar zijn kast duik en vervolgens een shirt van de stapel gris. Het is een simpel shirt, met een lichtblauwe stof. ‘Ik zal Ithuriël vragen om mijn kleding bij elkaar te zoeken, en die vervolgens ergens in het bos te zetten.’ Merk ik op terwijl ik mijn eigen blouse over mijn hoofd trek en vervolgens - half mijn kleding uittrekkend - naar de deur voor de badkamer verdwijn. Er hangt een spoor van kleding achter me, en het is ergens wel grappig om terug te zien.


    Feel the fire, but do not succumb to it.