Wat zit er onder je CTRL+V? ~ 10 - Forum spelletjes

Druk op ctrl + V, en ontdek wat je het laatst hebt gekopieërd!

So I guess we are who we are for a lot of reasons. And maybe we'll never know most of them.

Joshua Gayle
Ik knik en concentreer me weer op de beweging en doe hem nu in normaal tempo, het gaat al beter, maar als ik bij het laatste stuk aankom val ik weer om, maar sta toch weer op. 'Hij ging al beter.' zeg ik dan toch enthousiast en grinnik even. 'Tja, alleen dat laatste dan.' zeg ik dan.

I'm Ellie's & Mitshy's little secret. Rawr.

Mai lasciare - Never give up. -- If you can't see anything beautiful about yourself, get a better mirror.

Bronnen:
Film:
http://nl.wikipedia.org/wiki/The_Name_of_the_Rose
Boek
Het leven in een middeleeuws klooster
Geschreven door Renzo Rossi
Uitgever De lantaarn

A mind is like a parachute, it only functions when open - Frank Zappa

http://www.fanfiction.net/s/7408698/4/Blessings-and-Curses

And this I believe: that the free, exploring mind of the individual human is the most valuable thing in the world.

The A Team

•*• Lululu •*•

How lucky I am to have something that makes saying goodbye so hard.

TheToobStock

"Robbing someone of their smile and putting it on your face doesn’t make you happy." - Tablo

How lucky I am to have something that makes saying goodbye so hard.

Ik lijk wel een kleine, gebroken meid en hij is de engel die me komt troosten, aan elkaar lijmen. "Ik wil jou." De tranen dwaalde nog steeds over mijn wangen heen, dit keer op zijn shirt. "Alleen jou."

I hope you drown in all the cum you fucking swallow, to get yourself to the top.

"Some day you will be old enough to start reading fairy tales again.” - C.S. Lewis

How lucky I am to have something that makes saying goodbye so hard.

Donovan Nickolas

Ze keek naar haar wond en ik keek er ook even na. “Vies varken, ik hoop dat je snel sterft.” Siste ze me toe. Ik stond op en nam afstand. Ik zou nu alles met haar kunnen doen, maar wat had ik daar nou aan? Ook vrij weinig. Ik had er dan een vijand bij en die zijn gevaarlijk, ook al woonde ik in een groep. Misschien betaalde ze wel iemand om mij te vermoorden. You never know.
Ik liep naar haar toe en boog me voorover. Ik had op de weg naar haar mijn zakmes gepakt en speelde daar nu mee. Ik liet het voor haar ogen langs gaan, maar sneed haar er niet mee. Ik sneed de touwen door en schudde mijn hoofd kort. Ik raapte delen van haar shirt bij elkaar en bond ze aan elkaar. Toen sneed ik haar voeten los en trok haar overeind. “Blijven staan.” Zei ik zachtjes, terwijl ik het shirt om haar wond heen bond om zo de bloeding te stoppen.
Ik zuchtte eventjes en schudde toen nog eens mijn hoofd. “Het spijt me.” Zei ik kortaf. Ik was bij zinnen gekomen, dit was verkeerd en ik had me veel te veel laten drijven op haat en de dingen die ze tegen mij zei. “Ik ben hem een beetje geflipt.” Begon ik, “Een beetje erg. Dit vooral door de dingen die jij zei en het disrespect dat je tegenover me had in het begin. Dat kan ik niet hebben.” Ik draaide me om en wenkte haar mee. “Kom, ik heb nog wel ergens een shirt liggen.” Donovan, wat in hemelsnaam heb je gedaan. Je bent echt gestoord.

I hope you drown in all the cum you fucking swallow, to get yourself to the top.

[q][/q]

A mind is like a parachute, it only functions when open - Frank Zappa

langzaam opende ik mijn ogen. het openen van mijn ogen, wat ik deed omdat ik wakker werd, duurde denk ik zo'n 5 seconden, maar mijn oogleden voelden zwaar aan en vielen bijna meteen weer dicht. ik werd langzaam wakker, met de nadruk op langzaam. eigenlijk viel ik eerst nog even in slaap, maar dat was meer soezen dan echt slapen. ik bewoog langzaam met mijn benen en armen, en probeerde mijn ogen nog eens te openen. dit keer hield ik het langer vol, maar na een tijdje in het fel lijkende licht achter mijn gordijnen te hebben gestaard, besloot ik mijn ogen toch weer dicht te doen. ik kreunde zachtjes, en gleed langzaam uit mijn droom. het begon tot me door te dringen dat ik niet meer sliep, en dat het waarschijnlijk ochtend was. even schoot de gedachten door me heen dat het misschien ook wel midden in de nacht was, maar ik werd gerust gesteld toen ik het kwetteren van de vogels hoorde. vogels kwetteren niet voor 5 uur. ik probeerde me uit te rekken, maar mijn hele lichaam leek twee keer zo zwaar geworden en ik had het gevoel dat ik in het matras was gezakt. wakker worden is alsof je uit een donker meer de kant op moet klimmen, terwijl het water het klauteren moeilijk maakt omdat het helemaal in je kleren is gaan zitten. daarom had ik geen zin om me te haasten. ik bleef lekker liggen en dacht aan niets, terwijl mijn bewustzijn langzaam de realiteit in druppelde. ik kriebelde wat met mijn tenen, woelde wat met mijn handen, en deed uiteindelijk een derde poging om mijn ogen open te doen. ik moest moeite doen ze open te houden, maar toen ik eenmaal de slaap eruit had gewreven was het een feit: ik was wakker.
Ik heb altijd al een hekel aan wakker worden gehad. Het is gewoon zo vermoeiend werkje.
Vlagen van dromen die ik me nog maar vaag herinnerde dansten voor mijn ogen. beelden doemden op in mijn bewustzijn en verdwenen bijna weer meteen, om voor eeuwig vergeten te worden. de nachtelijke avonturen, de verbazingwekkende dromen, alles wat er zich die nacht in mijn hoofd had afgespeeld loste langzaam op en zonk diep weg naar een deel van mijn bewustzijn waar ik niet bij kon.

me: 5% reality, 95% dreams

Moonly6 uur geleden
Ik ga een kijkje nemeb als je deze maar afmaakt

My thoughts are stars I cannot fathom into constellatio