{RPG} Nightmare of dance ~29~ - Speeltopics

Voel je de muziek door je aderen stromen? Voel je de beat, die je botten laat trillen? Zie je hoe bezwete en gebroken lichamen samenwerken om toch nog een prachtig geheel te leveren?
De groep DanceRule lijkt op het eerste zicht een gewone dansschow. Je kan er kijken naar ballet, modern, streetdance, hiphop en ballroom, allemaal uitgevoerd op topniveau, maar wat niemand weet...
De leden zijn een voor een van straat geplukt. Ze zijn wees, weggelopen of gewoon ontvoerd en zo in Zwitserland terecht gekomen. In het trainingskamp van DanceRule.
Deze RPG begint als er een nieuwe lading nieuwelingen aankomt. Ze weten niet wat ze daar doen, maar hebben 1 ding gemeen. Ze hebben wonderlijk veel danstalent.
In DanceRule kan je jezelf laten uitgroeien tot een betere danser, tot een ster! wordt aan buitenstaanders verteld, maar eigenlijk worden de dansers daar verplicht.
Ze hebben te veel en te lange lichamelijke trainingen en krijgen maar net genoeg slaap en eten. Al snel wordt hun leven een aaneenschakeling van dansen, eten en slapen, maar tussendoor krijgen ze af en toe de kans om met hun medeslachtoffers te spreken.
Zullen er relaties ontstaan? Weten ze te ontsnappen? Of blijven ze in deze hel? Waar het enige waar ze van hielden, plots veranderde in een kwelling?

Outfits!!
Jongens
Meisjes

Ballet:
-Rose McCartney 1DILoveUx
-Claire Bealaux dracoluvvv
-Amy Michels Coockies
-Austin Sandén SupahBaby
-Jaden Collins 1DILoveUx
-Grey Pritchett EDWESTWICK

modern:
-Alexis Ramirez DarkPrisoner
-Kimberley McKenze Europe
-Jack Collins JokerBaby
-Jamy Black EDWESTWICK
-Joshua Gayle Naomia

Streetdance:
-Nala Garcia JokerBaby
-Naomi Micheal. Naomia
-Leslie Day jaimyhoi
-Alexandro Stefano Poeh
-Ian Silvas Coockies
-Luke Moore IIlumination

Hiphop:
-Luna del Monte 1DILoveUx
-Ruby Mayer xthesewords
-Abbigail Rogriguéz DarkPrisoner
-Isabella McSteam Synaisthmata
-Damen Johnson WillNotLearn
-Sam Night jaimyhoi
-Dexter Loover IIlumination

Ballroom:
-Eleadora Alonso TheSeasons
-addelynn Beaquarthe dracoluvvv
-Mario Estevez JokerBaby
-Julio Martinéz Amor8




Ik heb deze RPG overgenomen van Klaine4Ever, zij kwam op het oorspronkelijke op het idee van een dansschool, maar ik heb veel veranderingen aangebracht nadat ze hem aan mij overgedragen had.

rollentopic

[ bericht aangepast op 16 sep 2012 - 18:05 ]

---

“To live will be an awfully big adventure.”

[FF snel een reactie, moet eigenlijk huiswerk maken]

Marcell/Man
Leslie sputtert gelukkig niet tegen en geeft ook geen grote mond. Gelukkig. Ik begin langzaam de plekjes op haar polsen en vingers schoon te maken, waar kleine stroompjes bloed overheen lopen. Met een klein zuchtje maak ik het verder schoon. Waarom werkt ze dan ook zo tegen? Ik dacht dat ik haar vaak genoeg heb uitgelegd hoe het zit.. Maar ik kan niet heel veel meer voor haar doen. Ze zal het zelf moeten willen begrijpen. De wondjes zijn niet heel erg, dus loop ik weer naar de kast en pak een paar pleisters die ik over haar wondjes plak. Hopelijk blijven ze zitten. En anders is het maar even dat het bloeden stopt en er korstjes komen.

[ bericht aangepast op 16 sep 2012 - 10:52 ]

---

Stop acting normal. It gets bored.

Julio Martinéz
Mijn duim blijft even stil op Eleadoras hoofd liggen. "Ehh.. Ik hoop van niet" Zeg ik eerlijk. En niet omdat ik geen kind met Eleadora zou willen - ik bedoel.. Als ik dan een kind heb, dan met Eleadora. En ik zou het best willen, maar het zou absoluut te zwaar worden. Om zo jong al ouders te worden zou absoluut niet goed uitpakken met onze danstoekomsten. Nee, ik zeg het juist om die reden. Het zou te moeilijk worden, als we hier al uit komen. En als we hier nog zitten.. Ik weet zeker dat ze niet netjes gaan wachten tot het kind er is om het ons dan vervolgens te laten houden. Als Eleadora al zwanger is natuurlijk. "Omdat ik het je niet aan zou willen doen hier een kind te baren" Dat laatste fluister ik zachter, waarna mijn duim weer verder gaat met strelen.

---

Stop acting normal. It gets bored.

Leslie Day
We zwijgen beiden. Hij begint mijn vingers en polsen schoon te maken. En dat doet pijn, maar ik zeg niets. Ik zie allemaal kleine sneetjes bij mijn pols. En mijn vingers... Daar spreek ik maar niet over. Hij plakt er pleisters op. 'Niet eens pleisters met een dierenprint?' vraag ik dan lichtelijk sarcastisch. Maar ik bedoel het niet uitdagend. Meer om de stilte te verbreken. Hij maakt mijn pols niet meer vast. Maar ik zeg er niets over, dit kan later alleen maar in mijn voordeel werken.

---

I'm Ellie's & Mitshy's little secret. Rawr.

Nala
Ik wou nu gewoon heel dicht bij hem liggen. Mijn gezicht op het vaste plekje tegen zijn schouder drukken, maar ik kon niet rechtstaan en naar hem toe lopen. Niet met die pijnlijke rug.
Ik beperkte me noodgedwongen tot het wat steviger vasthouden van zijn hand, terwijl ik naar het plafond staarde.
Het was een vreemde mengelmoes aan emoties binnen in mezelf. Geluk vs pijn.
Maar toch glimlachte ik heel licht. Bijna onzichtbaar, maar toch lag een glimlach op mijn lippen.

---

“To live will be an awfully big adventure.”

[ik ben er!]

---

Embrace your weirdness - Cara Delevingne

Ian Silvas

Ik kijk naar de twee. Sam en Nala. Een glimlach staat op mijn gezicht, maar ze hebben toch geen aandacht voor mij. Ik kuch even en wacht tot ik hun aandacht heb. Ik moest Sam bedanken. 'Sam,' begin ik en glimlach even naar hem. Nooit gedacht dat ik hem zou bedanken. 'Bedankt.' Ik loop naar ze toe. 'En Nala...' Ik kijk haar aan. 'Doe dat nooit meer.' Ik druk een kus op haar voorhoofd. 'Dan ga ik nu achter Naomi aan,' zeg ik zachtjes. Ik kijk Sam weer aan. Misschien had hij Naomi's gevoelens gebroken, weet ik niet, maar hij deed het juiste toch? Daar was ik hem ook dankbaar voor. 'Sam nog een keer bedankt. Voor alles.' ik draai me om en looop de gang op. Waar was ze?

---

Embrace your weirdness - Cara Delevingne

Sam Jason Night
Ik hoor Ian kuchen en kijk op naar hem. Er staat zowaar een glimlach op zij gezicht. En mijn mond valt zowat open als hij me bedankt. Hij bedankt me dan weer, voor alles. 'Het is al goed man,' ik doe alleen maar het juiste. Ian gaat achter Naomi aan. Ik weet al waarom hij blij is. Hij ziet mij nu niet meer als vijand omdat ik Naomi laat gaan. En hij haar nu misschien wel kan troosten. Zeggen dat ik het niet waard ben omdat ik voor Nala kies. Ik slik den keer en kijk dan naast me naar Nala en glimlach naar haar. Ik zie haar ook licht glimlachen. 'Het komt wel goed,' zeg ik zacht.

---

I'm Ellie's & Mitshy's little secret. Rawr.

Marcell/Man
Nu moet ik moeite doen om mijn glimlach in te houden. Ik mag het al helemaal niet laten merken als ik hier iets leuk vind. Maar gewoon waarop Leslie het zegt.. Haar toon is verre van uitdagend. "Zou je dat serieus willen?" Zeg ik zacht, waarna ik gewoon verder ga met het verbinden van haar vingers. Met pleisters. Verband is teveel van het goede. Alleen ik zit weer met een probleem: om haar enkels te verbinden zou ik haar polsen vast moeten maken, mocht ze niet willen ontsnappen. Maar als ik daar weer die riemen omheen ga doen heeft het geen nut om er pleisters op te plakken. Dus ik hoop maar dat ze zich kan gedragen.

---

Stop acting normal. It gets bored.

Nala
Ik knik even en sluit dan zuchtend mijn ogen.
Ik kan die Russische roulette van net maar niet uit mijn hoofd zetten. 3 keer had ik echt gedacht dat het voorbij was. En pas toen het gedaan was, had ik willen sterven...
Eigenlijk stelde dat van net niets voor. Ik was er waarschijnlijk alleen ook weer bovenop gekomen. Op het moment dat ik besefte dat ik eigenlijk niet dood wilde.
Die laatste keer dat ik het geweer tegen mijn hoofd moest zetten.... Ik was zo bang, maar niet om te sterven, maar om Sam kwijt te zijn. Bang voor de duisternis...

---

“To live will be an awfully big adventure.”

Julio Martinéz
Mijn duim blijft even stil op Eleadoras hoofd liggen. "Ehh.. Ik hoop van niet" Zeg ik eerlijk. En niet omdat ik geen kind met Eleadora zou willen - ik bedoel.. Als ik dan een kind heb, dan met Eleadora. En ik zou het best willen, maar het zou absoluut te zwaar worden. Om zo jong al ouders te worden zou absoluut niet goed uitpakken met onze danstoekomsten. Nee, ik zeg het juist om die reden. Het zou te moeilijk worden, als we hier al uit komen. En als we hier nog zitten.. Ik weet zeker dat ze niet netjes gaan wachten tot het kind er is om het ons dan vervolgens te laten houden. Als Eleadora al zwanger is natuurlijk. "Omdat ik het je niet aan zou willen doen hier een kind te baren" Dat laatste fluister ik zachter, waarna mijn duim weer verder gaat met strelen.

Marcell/Man
Nu moet ik moeite doen om mijn glimlach in te houden. Ik mag het al helemaal niet laten merken als ik hier iets leuk vind. Maar gewoon waarop Leslie het zegt.. Haar toon is verre van uitdagend. "Zou je dat serieus willen?" Zeg ik zacht, waarna ik gewoon verder ga met het verbinden van haar vingers. Met pleisters. Verband is teveel van het goede. Alleen ik zit weer met een probleem: om haar enkels te verbinden zou ik haar polsen vast moeten maken, mocht ze niet willen ontsnappen. Maar als ik daar weer die riemen omheen ga doen heeft het geen nut om er pleisters op te plakken. Dus ik hoop maar dat ze zich kan gedragen.

---

Stop acting normal. It gets bored.

Leslie Day
Hij vraagt of ik dat serieus zou willen. Ook mijn vingers worden met pleisters geplakt. 'Alsof je die hebt,' zeg ik als antwoord op zijn vraag of ik het echt zou willen. Ik zie hem denken, maar ik zeg niets. Waarschijnlijk wil hij niet dat ik wegloopt, wat ik kan begrijpen.

---

I'm Ellie's & Mitshy's little secret. Rawr.

Marcell/Man
"Weet ik niet" Zeg ik emotieloos, maar eerlijk. "Al denk ik van niet, aangezien hier bijna niks kleur heeft" Dat klopt ook. Ik ga door met haar enkels schoon te maken en dan loop ik weer naar de kast. Voeten bewegen veel. Enkels vooral. Daar blijft een pleister amper zitten. Dus ik pak een gaasje en een verbandje en begin haar enkels te verbinden.

---

Stop acting normal. It gets bored.

Leslie Day
Hij heeft toch mijn enkels ook losgemaakt. Ik ben helemaal los. En hij verbindt mijn enkels. Ik houd mezelf helemaal rustig. Als teken dat ik mezelf rustig houd. En als hij daarmee klaar is blijf ik gewoon liggen. 'Wat nu?' vraag ik dan aan hem. Dit voelt echt rot. Maar ik moet hier blijven liggen. Vertrouwen.

---

I'm Ellie's & Mitshy's little secret. Rawr.

Sam
Ze knikt en ze sluit haar ogen. Ik kan er in iedergeval blij om zijn dat ze zich heeft laten helpen en weer gepraat heeft. Ik wrijf met mijn duim over haar hand en kijk dan naar het plafond. Het is allemaal zo dubbel. En ik ben het linkerpad ingeslagen. Wat goed voor me is. En ik besef me niet dat iets wat je wilt, en niet kan krijgen ook slecht voor je is. Maar dat realiseer ik me niet. 'Gaat het met je?' vraag ik dan. Ze denkt ergens aan, dat voel ik.

---

I'm Ellie's & Mitshy's little secret. Rawr.

Nala
"Ja, hoor... Het is gewoon." ik zuchtte even en opende mijn ogen weer.
"Die zweepslagen waren niet alles." mompelde ik en besefte nu pas dat het leek alsof die man me verkracht had, omdat dat hier de typische straf voor meisjes leek te zijn.
"We hebben Russische roulette gespeeld." een rilling liep opnieuw over mijn rug, maar ik lette al niet meer op de pijn. Die toch al minder was door de pijnstillers. "Er zaten geen kogels in... maar dat had hij natuurlijk niet verteld.... Hij zei dat er 6 patronen waren, 6 kansen... En die laatste keer dat ik het geweer dan naar mijn slaap moest brengen... Ik dacht gewoon echt dat ik dood ging. En toen wou ik dat niet. Ik wou niet verdwijnen in de duisternis, reduceren tot niets."
Volgens mij was die zelfmoordneiging van net gewoon een latere reactie op de schok.

---

“To live will be an awfully big adventure.”