Religie and shit. - Liefde, Vriendschap & Familie

Hallo,
Ik zit heel erg in een dip wat betreft waar mijn ouders in geloven. Ze blijven me maar proberen om me weer te laten geloven, maar ik geloof niet meer. Dan had 'god' me maar moeten helpen toen ik hem echt nodig had. Sorry dat ik het zo bot zeg. Verder ben ik het niet eens met hoe de kerk het allemaal doet en het vrouwonvriendelijke in de bijbel. Mijn ouders luisteren gewoon niet naar me en het vreet me op dat ik mee moet blijven gaan naar de kerk zonder dat ik er iets bij voel en dat ik eigenlijk gewoon een soort van zit te faken. Ik haat het zo fucking erg.

Iemand tips?

---

26 - 02 - '16

Nu zitten ze ook nog te chanteren dat mijn vriend niet meer mag komen als ik niet ga. Seriously, ik freak 'm hier.

---

26 - 02 - '16

Sorry, daar kan ik je niet mee helpen. Ik ben zelf zo Atheïstisch as fuck en mijn ouders accepteren dat.

---

everything, in time

Staat er niet iets in de bijbel over dat chanteren niet mag? x]

---

everything, in time

Well, ik denk dat ik je kan helpen. Ik ben zelf ook zo Atheïstisch as fuck, maar mijn schoonouders zijn Christelijk. Mijn vriend geloofd ook niet, maar hij gaat mee om zijn ouders gewoon een plezier te doen. Je kan wel denken dat je nep doet en zo, maar je kunt ook denken dat je je ouders blij maakt als je mee gaat naar de kerk.
Tenminste, dat doet mijn vriend.

[ bericht aangepast op 10 sep 2012 - 18:19 ]

---

We'll still love each other, forever and always. <3

Please don't freak out, het is het niet waard.
*hug*
ik vind eerlijk gezegd dat jouwmouders echt niks te zeggen hebben of jij je vriend wel of niet mag zien en ik heb hier al heel veel topics over gezien hier op Q. Probeer daarover met je ouders te praten en ookal zeggen ze iets wat jij niet leukmvind, blijf klam en rustig. Zo gaan ze je ook beter begrijpen en nou ja.
Ik zal vandaag gewoon meegaan, maar leg ze uit dat je niet meer gelovig bent en dat je echt niet mee wilt, zoals je vader niet mee wilt als je gaat shoppen(;
Of ga desnood mee om je ouders een plezier te doen.
But Goodluck en ik hoop dat alles goedkomt (:

[ bericht aangepast op 10 sep 2012 - 18:21 ]

---

"It takes ten times as long to put yourself back together as it does to fall apart."

Ik ben christelijk opgevoed. Vroeger gingen we ook elke zondag naar de kerk. Ik ging ook naar een christelijke basisschool. Mijn moeder is best gelovig.
Vroeger geloofde ik ook, omdat ik simpelweg dacht dat het zo was, dat het een feit is dat God bestaat. Nu weet ik beter (denk ik).
Toen ik met mijn moeder een keer een gesprek had over het geloof in God en bovennatuurlijke dingen etc. vond ik het best eng om haar te vertellen dat ik niet in God geloof. Volgens mij vond ze het wel moeilijk te accepteren, maar ik heb haar rustig uitgelegd, met goede argumenten waarom ik niet geloof. Misschien kun jij dat ook proberen. Zet voor jezelf op papier de argumenten voor jou mening over het geloof en ga een gesprek aan met je ouders. Laat hen weten dat je respect hebt voor wat zij geloven, maar dat jij er een andere mening over hebt. Ze zullen het misschien beter begrijpen als je hen heel duidelijk de argumenten voor jou mening uitlegt.

Succes!

---

“I'd rather laugh with the sinners than cry with the saints. The sinners are much more fun.” - Billy Joel

Ten eerste: het Christelijke geloof (protestants of katholiek, maakt geen donder uit) en de Paus in Rome met aijn bladiebladieblaregeltjes staan helemaal los van elkaar. (Ik schijn op te letten tijdens levensbeschouwing.) Ik weet niet of je gewoon geen geloof hebt, een geloofdipje hebt, of nog 'op zoek bent' naar een geloof wat bij jou past, but just in case :') (En over het vrouwonvriendelijke in de bijbel; dat heeft de Katholieke shit en alle andere religieuze persoontjes er dus van gemaakt, het echte Christelijke geloof zit heel wat anders in elkaar.)

Verder; ik zou het als ik jou was gewoon tegen ze zeggen. Het beste is om een brief te schrijven, zodat ze jou ook niet in de rede kunnen vallen, ofzoiets. Of een goed gesprek met ze aangaan. Zeg tegen ze dat jij je eigen keuze hebt gemaakt en dat jij niet meer gelooft in God, etc, etc.
Zeg ook duidelijk dat dit jouw keuze is. Ik krijg namelijk het idee (naar wat eerdere probleemtopics van je) dat jouw ouders moeite hebben met je los te laten.
Veel succes!

---

Deep inside, I've never felt alive

Ik wil mijn ouders geen plezier meer doen. Mij doen ze ook geen plezier. Ze kraken continu m'n soortvan toekomstige schoonouders af over een zogenaamde verkeerde invloed terwijl dit geheel mijn eigen keuze was. Ze luisteren gewoon niet naar me. Ik baal hier zo freaking erg van. Ik wil niet meer naar catechisatie en ook niet meer naar die vervelende kerk waar ik alleen maar stomme blikken krijg omdat ik niet mee zing. Ik ben er zo klaar mee. Wat is het toch oneerlijk allemaal..

---

26 - 02 - '16

Je kunt natuurlijk een compromis sluiten. Elkaar alleen maar lopen verwijten heeft ook geen zin. Zeg dat je bijvoorbeeld tweemaal per maand ( of zo iets, het liefst vaker ) meegaat naar de kerk, als zij jou met rust zou laten wat betreft je vriend. Zeg dit wel rustig, ga ze niet lopen verwijten of een grote mond trekken, want het zijn natuurlijk nog altijd je ouders. (:

[ bericht aangepast op 10 sep 2012 - 18:49 ]

---

everything, in time

Feline schreef:
Ik wil mijn ouders geen plezier meer doen. Mij doen ze ook geen plezier. Ze kraken continu m'n soortvan toekomstige schoonouders af over een zogenaamde verkeerde invloed terwijl dit geheel mijn eigen keuze was. Ze luisteren gewoon niet naar me. Ik baal hier zo freaking erg van. Ik wil niet meer naar catechisatie en ook niet meer naar die vervelende kerk waar ik alleen maar stomme blikken krijg omdat ik niet mee zing. Ik ben er zo klaar mee. Wat is het toch oneerlijk allemaal..

Ik zit in precies dezelfde situatie, zolang ik thuis woon. Elke zondag zit ik om half 9 's ochtends in de kerk. Gewoon niet zingen en de anderen negeren, doe ik ook (:
Catechisatie is inderdaad vreselijk. Ik heb er 6 jaar op gezeten en word nu gedwongen op belijdeniscatechisatie te gaan. Een 'nee' accepteren mijn ouders niet.

Ik ben het wel eens met Bagoly.

Mag je bij je vriend slapen in het weekend? Kan je dan niet tot zondag blijven en pas in de avond/late middag naar huis gaan?
Dat doe ik ook als ik bij mn vriend logeer.

Creationist schreef:
(...)

Ik zit in precies dezelfde situatie, zolang ik thuis woon. Elke zondag zit ik om half 9 's ochtends in de kerk. Gewoon niet zingen en de anderen negeren, doe ik ook (:
Catechisatie is inderdaad vreselijk. Ik heb er 6 jaar op gezeten en word nu gedwongen op belijdeniscatechisatie te gaan. Een 'nee' accepteren mijn ouders niet.

Ik ben het wel eens met Bagoly.

Mag je bij je vriend slapen in het weekend? Kan je dan niet tot zondag blijven en pas in de avond/late middag naar huis gaan?
Dat doe ik ook als ik bij mn vriend logeer.

Nope, dat laatste mag helaas niet. M'n ouders hebben nu een afspraak met de dominee gemaakt en ik moet met hem gaan praten. Dat ga ik ook doen. Ik ga zeggen dat mijn ouders me chanteren en dat ik ruimte wil voor mijn keuzes. Ook wil ik dat hij misschien met hen gaat praten zodat zij wat hulp kunnen krijgen om ermee om te gaan, want zo kan het niet langer meer.

---

26 - 02 - '16

Feline schreef:
(...)

Nope, dat laatste mag helaas niet. M'n ouders hebben nu een afspraak met de dominee gemaakt en ik moet met hem gaan praten. Dat ga ik ook doen. Ik ga zeggen dat mijn ouders me chanteren en dat ik ruimte wil voor mijn keuzes. Ook wil ik dat hij misschien met hen gaat praten zodat zij wat hulp kunnen krijgen om ermee om te gaan, want zo kan het niet langer meer.

Ik vind het echt heel goed dat je met die dominee gaat praten, waarschijnlijk helpt het. Ik hoop voor je dat de situatie tussen jij en je ouders snel verbeterd en dat jij meer met je vriend mag omgaan (;

---

"It takes ten times as long to put yourself back together as it does to fall apart."

Je mag niemand dwingen om iets te geloven.

---

Whatever you do in life will be insignificant, but it's very important that you do it because nobody else will.

Memoria schreef:
(...)
Ik vind het echt heel goed dat je met die dominee gaat praten, waarschijnlijk helpt het. Ik hoop voor je dat de situatie tussen jij en je ouders snel verbeterd en dat jij meer met je vriend mag omgaan (;

Het is niet echt dat ik niet met hem om mag gaan, maar dat mijn ouders vinden dat hij en zijn ouders misschien wel een slechte invloed op mij hebben als het gaat om religie en dat soort dingen. Ik ben van mening dat - dat niet zo is en dat dit mijn eigen mening is die ik in de loop van de jaren heb gevormd. Dat zij dit lastig vinden snap ik, maar ik vind ook dat zij moeten snappen dat ik volwassener wordt en mijn eigen pad volg.

Ik hoop ook dat het gesprek met de dominee effect zal hebben en me eventueel een last lichter kan maken.

---

26 - 02 - '16

Moeilijke situatie, mijn opa is dominee of whatever je bent als je bij de protestantse kerk werkt of in ieder geval iets waarmee je wel mag trouwen maar heeft er totaal geen probleem mee dat ik niet in god geloof. Echt heel fijn. ^^
Maarja dat helpt jou natuurlijk niet echt.. Ik hoop dat dat dominee gesprek werkt!

---

Mai lasciare - Never give up. -- If you can't see anything beautiful about yourself, get a better mirror.