• Hallo,
    Ik zit heel erg in een dip wat betreft waar mijn ouders in geloven. Ze blijven me maar proberen om me weer te laten geloven, maar ik geloof niet meer. Dan had 'god' me maar moeten helpen toen ik hem echt nodig had. Sorry dat ik het zo bot zeg. Verder ben ik het niet eens met hoe de kerk het allemaal doet en het vrouwonvriendelijke in de bijbel. Mijn ouders luisteren gewoon niet naar me en het vreet me op dat ik mee moet blijven gaan naar de kerk zonder dat ik er iets bij voel en dat ik eigenlijk gewoon een soort van zit te faken. Ik haat het zo fucking erg.

    Iemand tips?


    26 - 02 - '16

    Zeg 'God heeft de mens niet voor niets een vrije wil gegeven.'


    Ik neem even afstand van Quizlet, sorry. Ik stop met alle RPG's.

    Feline schreef:
    (...)

    Als ik zoiets zou doen zou ik mijn vriend de komende tijden niet meer mogen zien. Ik weet hoe mijn ouders zijn. Ze hebben zelfs een gedreigd dat ze me desnoods thuis zouden houden van school en dat is de enige plek naast social media en afspreken waar ik hem zie. En die drie dingen kunnen ze me allemaal onmogelijk maken.

    Dat mag niet eens hè, dat je ouders je van school thuis houden. Je hebt een leerplicht, en ik weet niet precies naar wíé je moet bellen als ze dat doen, maar de politie wil vast wel helpen.
    Ik heb echt een probleem met mensen die hun geloof aan andere mensen opdringen. Het geloof op zich kan iets heel moois zijn, iets persoonlijks maar waar je samen van kan genieten, mits iedereen gelooft uit vrije wil. Anders is ook de hele essentie van 'geloof' op zich weg.


    "She was fury, she was wrath, she was vengeance."

    Ik herken je probleem helemaal.
    Vroeger was ik ook christelijk en mijn ouders en broertje ook ( mijn ouders zijn het nog en van mijn broertje weet ik het niet.) Maar ik moest steeds mee naar de kerk toe en ook toen ik ergens was opgenomen moest ik ook mee. Ik weet dat ik de kerk echt vreselijk vind en eerst geloofde ik het wel ,niet alles maar wel een beetje. Door dingen die zijn gebeurt geloof ik het niet meer. Ik ben net zo lang gaan zeuren dat ik weiniger mocht.
    Eerst om de week en later werdt het steeds minder en sinds een jaar ofz ga ik helemaal niet meer en mijn ouders en broertje ook niet.
    Probeer de hele tijd argumenten te geven waarom je er niet in geloofd. Het werkt wel ( bij mij dan wel) Probeer het vast te houden. Zij mogen niet jouw geloof kiezen en zeker niet dwingen. Je moet er zelf achter komen wat je geloofd en dat kunnen zij niet doen.
    Je ouders zullen inzien dat jij je eigen pad ingaat en zij je nooit mogen dwingen.

    Het is wat moeilijk om over te oordelen,
    Ik ben zelf enorm katholiek opgevoed en ben dan ook katholiek gelovig. Tot vorig jaar zat ik op een streng katholieke middelbare school en ging ik elke zondag en elke feestdag naar de kerk.
    Vorig besloot ik echter om mijn hogere studies aan een niet-katholieke school te gaan volgen en sinds dit jaar ga ik ook niet meer elke zondag naar de kerk. Hoewel het voor mijn ouders onaanvaardbaar was heb ik me samen met hen om de tafel gezet en uitgelegd hoe eht echt zat, wat ik ervan dacht en wat ik wilde.
    Probeer met je ouders te praten, hen je standpunt te doen begrijpen, zonder elkaar iets op te dringen...
    Hopelijk kan je hen zo je stanpunt tegenover het Christendom doen beseffes en zullen ze je niet meer dwingen om mee te gaan.
    Hopelijk heb je hier iets aan ;)

    Hmm, dat is behoorlijk kut, om het maar even zo te zeggen.
    Ikzelf zit niet in die situatie, dus ik weet niet echt wat ik zou doen.
    Maar kun je inderdaad geen compromis sluiten ofzo?
    Sterkte!


    Tell me about it, stud.

    Oh geloof me, ik weet precies hoe je - je voelt! Sommige mensen probeerden het geloof ook aan mij op te dringen, moest ook naar de kerk en zo, maar gelukkig ben ik daar nu vanaf. (cat)
    Het probleem is enkel dat dit jouw ouders zijn en die zijn daar een stuk standvastiger in.. Zeg dat je nog steeds een vrije wil hebt en dat 'God' toch niet wilt dat de mens een robot is en daarom naar zijn voeten danst? Het moet vanzelf komen en aangezien jij er niet in gelooft en/of niets mee te maken wilt hebben, houd het sprookje voor je ouders al snel op.


    Ik heb de vetste bijbel ooit gezien. Er stond 1 woord niet in. Er stond dus: U mag overspel plegen en het moest zijn: U mag geen overspel plegen xD


    Sidera nostra contrahent solem lunamque

    Ik ben officieel katholiek, maar doe er eigenlijk niks mee. Ik ga niet naar de kerk of bid elke avond. Niet meer. Ik vind t dan ook echt lullig voor je dat het geloof je opgedrongen wordt. Zo te lezen zijn je ouders heeel streng. Ik hoop dat het gesprek met de dominee wat opleverd!


    To infinity and beyond •

    Maar lieve mensen, ik weet dat haar ouders haar geloof niet zo op horen te dringen, maar je moet het ook even vanaf hun kant bekijken.
    Ze zegt dat ze eerst wel geloofde, maar haar geloof is kwijt geraakt. Het enige wat haar ouders proberen, is haar weer terug laten geloven. Waarschijnlijk op de geheel verkeerde manier, als ik dit zo lees, maar ze bedoelen het vast niet kwaad.


    everything, in time

    No tips. Gelovige mensen kunnen heel irritant zijn.


    And remember that, in a world of ordinary mortals, you are a Wonder Woman.

    Man, wat ben ik nu blij met mijn moeder. Ik ben op een gegeven moment niet meer gegaan en was dan gewoon bij Nikki. Daar was ze niet zo blij mee en ze zeurde er telkens weer over. Uiteindelijk hebben we maar afgesproken dat ik afscheid nam van de categesatie. Dat heb ik toen ook gedaan en dat was. Gelukkig. Zo is het veel beter.
    Ik vind niet dat je ouders je hun denkwijze mogen opdringen. Dat slaat nergens op.


    I hope you drown in all the cum you fucking swallow, to get yourself to the top.

    Je mag zelf beslissen wat je gelooft, het is namelijk gewoon jouw leven.
    Jammer dat er dan mensen bestaan die niet doorhebben dat je door dwang je steeds meer gaat verzetten. :')
    Blijf volhouden! Geef je niet over, alleen maar omdat dat moet.


    "Well, well. Look who we've got here!"

    Creationist schreef:
    (...)
    Wat vreselijk irritant. En ik dacht dat ik het slecht had :O Bij jou is het nog strenger..

    Dringen ze jou de 'regels van het geloof' ook zo op? Zoals niet werken of mensen voor je laten werken op zondag, geen seks enzo voor het huwelijk?
    Die laatste hoor ik elke keer als mn vriend bij mij is en ik naar hem ga.
    Mag je trouwens wel naast hem slapen bij hem? En als hij bij jou is?


    Yep. Daar heb heb ik ook al wat trammelant mee gehad en nee als we bij mij thuis zijn mag hij niet naast me slapen. Als we bij hem zijn wel.


    26 - 02 - '16

    Chuggaa schreef:
    Chanteren mag niet. Serieus. :/
    Ik geloof zelf niet in het Christendom (of welk geloof dan ook), maar ik vind dat je ouders ontzettend overdrijven.


    Life is full of fake people

    Gewoon volhouden. Uiteindelijk zullen je ouders zich er wel bij neer moeten leggen.


    Don't find love. Let love find you.