• Texas High is een high school dat elk jaar een maand kamp heeft. Tijdens dit kamp ga je naar een plaats buiten de U.S.A., elk jaar een andere, waar je verschillende lessen volgt maar ook verschillende opdrachten krijgt te doen om elkaar beter te leren kennen. Dit jaar gaat het kamp naar Mexico, een perfecte plek voor activiteiten als kamperen, wandelen, klimmen, fietsen, kanovaren en kajakken, iets wat de docenten maar al te goed weten. Daarom sturen ze hun leerlingen een hele maand weg, om door middel van kompas en kaart hun weg terug te vinden. Iets wat heel veel leerlingen heel leuk vinden, als ze tenminste met hun vrienden in een groep mogen. Maar wat als dat niet zo is? Wat als je met mensen in een groep moet waar je helemaal geen band mee hebt?


    In dit RPG volgen we 10 jongeren, uit hele verschillende groepjes, die met elkaar in het groepje geplaatst worden. ’s Avonds laat worden ze geblinddoekt uit hun bed gehaald en in een busje gegooid, waardoor ze er geen idee van hebben met wie ze in het groepje komen. Als ze hun blinddoeken eenmaal af mogen doen staan ze met zijn alle op de middle of nowhere en voor ze het weten is het busje alweer weg gereden. Daar staan ze dan, met mensen die ze of helemaal niet kennen of waar ze echt een hekel aan hebben. Een maand lang zullen ze, zonder mobieltjes, zonder iets dat hun in verbinding brengt met de bewoonde wereld, met zijn tienen moeten overleven, proberend de weg terug te vinden. Zal ze dit lukken? Zal er vriendschap ontstaan of zullen ze alleen maar een grotere hekel aan elkaar krijgen?


    Regels:
    - Je houdt je aan de algemene regels.
    - Niet met zijn tweeën/drieën alles vol spammen.
    - Minimaal 6 regels, het liefst langer.
    - Speel realistisch. Ze haten elkaar, ga niet ineens knuffelen of na 10 berichten al zoenen.
    - Wanneer je je niet aan de regels houd, volgt een waarschuwing. Als je vijf keer de regels hebt overtreden lig je uit het RPG en zal je rol weer vrij komen te staan voor anderen die mee willen doen.




    Meiden:
    - Julia Faye Dubois - cheerleader - 18 - TheseWords
    - Leslie Fields - hoofdredacteur schoolkrant - 18 - jaimyhoi
    - Delilah "Dee" Evelyn Whittemore - toneelclub - 18 - Lahey
    - Mercedes June Williams - pestkop - 18 - Humblebee
    - Milou Ranel Addams - natuurfanaat - 18 - TheMarauders
    - Claire Karin Millens - durfal - 18 - Naomia


    Jongens:
    - Will Riley Stewart - mooiboy - 19 - Coockies
    - Gregory 'Greg' Montgommery - emo - 18 - Feline
    - Alan Rider - muzikant - 18 - TheMarauders
    - Bradley Alex MacGreggor - captain van footballteam - 19 - WillNotLearn


    Rollentopic
    Rollenstory

    Als het topic vol is als ik NIET online ben, mag de laatste persoon die op pagina 20 gereageerd heeft een nieuw forum aanmaken. Als ik WEL online ben, doe ik het zelf.

    [ bericht aangepast op 14 sep 2012 - 19:58 ]


    Keep your head up, keep your heart strong

    Will Riley Stewart

    Ik kijk Julia aan. 'Ik begrijp wel dat je het zelf kon dragen, maar de manier waarop je het zei beviel me niet.' Ik kijk haar aan en hoor Dee haar opmerking. Ik probeer verbaasd om te kijken. Oké, dat was ook weer niet zo aardig. moest ik ingrijpen voordat er een bitchfight kwam? 'Nou misschien wilt hij haar koffer dragen omdat hij aardig is en iemand wilt helpen, net zoals ik jouw help en Julia wilde helpen.' Ik kijk Julia even aan. Het was duidelijk dat Julia en Dee elkaar niet mochten, maar waarom eigenlijk niet, ze kende elkaar niet eens. Of gingen de toneel en cheerleader club niet goed met elkaar om? Weet ik eigenlijk ook veel, niet dat ze mijn beste vrienden zijn, maar aangezien ik er zo ie zo tussen sta straks, wil ik het voorkomen. 'Kunnen we wel even aardig blijven doen deze wandeling. Ik bedoel... Als we even uitrusten gaat ruziemaken beter en ik wil daar niet bij zijn.' Ik kijk Julia aan. 'Kan je volgende keer gewoon mijn hulp accepteren? Je gaf me namelijk het gevoel alsof ik niks goed kon doen.' Ik kijk haar aan en dan naar de jongen. Ik zucht even en loop verder.


    Embrace your weirdness - Cara Delevingne

    Julia Faye Dubois
    Toen de jongen vroeg of hij een sigaret mocht twijfelde ik even. Ze waren namelijk best duur en er was hier geen plek waar ik opnieuw sigareten kon krijgen. 'Oké, eentje dan' zei ik uiteindelijk, waarna ik in mijn koffer op zoek ging naar twee sigaretten en een aansteker, waarna ik ze beide aanstak, de één naar hem toe reikte en de andere zelf hield, waarna ik mijn koffer weer dicht deed. Toen ik hoorde wat Will zei wou ik mijn excuses aanbieden, maar inplaats van op antwoord te wachten beantwoordde hij de vraag van miss toneel, waardoor er een glimlach op mijn gezicht verscheen. 'Het spijt me' antwoordde ik toen hij vertelde dat ik hem het gevoel gaf dat hij niks goed kon doen. 'Zo had ik het niet bedoeld' Maar zoals gewoonlijk was hij al weg gelopen voor ik uit was gepraat, waardoor ik betwijfelde of hij me wel gehoord had.

    [ bericht aangepast op 2 sep 2012 - 21:02 ]


    Keep your head up, keep your heart strong

    Timity 'Tim' Landon

    Oké, veel antwoord op al die dingen kon ik niet geven, want telkens als ik wat wilde zeggen waren de andere me al weer voor. Uitendelijk kreeg ik toch een sigaret in mijn hand. "Bedankt." zeg ik met een klein glimlachje naar het meisje. "Ik ben Timity." zeg ik dan wat onzeker. Ik inhaleer even van de sigaret en zucht even. Ik heb de koffer van haar nog altijd vast en loop rustig verder. Ik vond het wel aardig van die jongen dat hij zijn excuses aanbood. Maar, meende hij het? Natuurlijk meende hij het. Wie bied er nou zijn excuses aan om het vervolgens niet te menen? Ik neem nog een haaltje.


    Egal was kommt, es wird gut, sowieso. Immer geht 'ne neue Tür auf, irgendwo.

    Delilah “Dee” Evelyn Whittemore
    Ik zucht even. 'Will, we maken geen ruzie. Ik vroeg me alleen af waarom –' Ik maak mijn zin niet af en schud mijn hoofd. 'Laat maar,' mompel ik. Blijkbaar ben ik de enige die door heeft dat cheerleader die jongen gebruikt. Okee, ergens gebruik ik Will ook maar ik heb gezegd dat hij als hij er iets voor terug wil hij het moet zeggen. Ik leg mijn hoofd op Will's schouder waardoor ik de zijkant van zijn gezicht kan zien. 'Houd je het nog?' vraag ik aan hem. 'Als je het niet meer houdt dan moet je het gewoon zeggen hoor, dan probeer ik wel te lopen'. Ik bijt op mijn lip en hoop dat hij me nog kan houden omdat ik wel zeker weet dat lopen nog steeds erg pijnlijk gaat.


    To the stars who listen — and the dreams that are answered

    [Wil iemand met Claire praten? Ze is lonely... ]

    [ bericht aangepast op 2 sep 2012 - 22:13 ]


    "I don't pretend to be captain weird. I just do what I do." - Johnny Depp

    [Walk trough Tim en Julia? :3]


    Egal was kommt, es wird gut, sowieso. Immer geht 'ne neue Tür auf, irgendwo.

    Claire Karin Millens
    Ik zucht en sleep nog steeds mijn zware koffer achter me aan, waarom moest ik ook zoveel meenemen?! k zucht en besluit wat sneller te lopen zodat ikook niet meer zo achteraan loop. Ik zie Julia lopen en die jongen waar ik eest naast zat, maar die niet bepaald erg spraakzaam was en nog wat mensen, ik besluit daarnaar toe te gaan, alles beter dan hier achteraan in mijn eentje rondslenteren. Ik loop er naartoe en ga naast de jongen lopen. 'Hey.' zeg ik dan toch maar.


    "I don't pretend to be captain weird. I just do what I do." - Johnny Depp

    Timity 'Tim' Landon


    Ik kijk op als er iemand 'Hoi' zegt. Ik had net een haal van de sigaret genomen en blaas die snel uit.
    "Hoi..." zeg ik voorzichtig en kijk naar het meisje, zij is diegene die net naast me zat. Ze zei niet veel. Misschien wachtte ze tot ik wat zei of zo?
    Ik glimlach even verlegen naar haar en buig mijn hoofd wat naar voor, ter uiting van onderdanigheid. Al weet ik niet waarom ik dat doe, maar heti s een gewoonte. Ik ben bang, dat als ik me niet onderdanig opstel ik dan juist 'gepakt' zal worden. Ik bijt even op mijn lip en neem dan nog een haaltje van de sigaret.


    Egal was kommt, es wird gut, sowieso. Immer geht 'ne neue Tür auf, irgendwo.

    Claire Karin Millens
    Ik kijk naar de jongen en grinnik dan even. 'Ik bijt niet hoor.' zeg ik dan en grijns.
    'En niet roken is slecht voor je.' zeg ik dan en grinnikend en bijt op mijn lip en kijk weer even om mee heen, eigenlijk kende ik hier bijna niemand, behalve Julia en de, tja wat moet ik zeggen, stille jongen.
    Ik grinnik even om mijn gedachten en kijk dan weer naar de jongen en glimlach even kort. 'Waarom zo stil?' vraag ik dan toch.

    [ bericht aangepast op 2 sep 2012 - 22:48 ]


    "I don't pretend to be captain weird. I just do what I do." - Johnny Depp

    Will Riley Stewart

    Ik zucht. 'Je bent mij geen uitleg verontschuldigd, maar wat vroeg je je af?' Ik ben best nieuwsgierig. Ik kijk voor me uit en pas goed op waar Ik loop. Dit bleef een bos. 'En ik houd je nog met gemak. Je bent niet zwaar en ik ben redelijk sterk dus het gaat wel.' Ik loop op hetzelfde tempo door. 'Bovendien kan je toch nog niet lopen met die enkel van je. Hoe kan het eigenlijk dat jij Die steen of tak, wat het ook was, niet zag?' Ik grinnik ondanks alles toch even. Ik kijk vrolijk om je heen en zie de rivier nog steeds liggen. Eigenlijk moet je er ijs opdoen, maar dat hebben we niet.' ik kijk even opzij en zie dat ze mij ook aankijkt dus kijk ik snel voor me uit. 'Zit je eigenlijk wel lekker?' ik grinnik even en ontwijk een uitstekende boomstronk. .


    Embrace your weirdness - Cara Delevingne

    Delilah “Dee” Evelyn Whittemore
    'Waarom die jongen haar koffer zou willen dragen, omdat hij haar nauwelijks kent en ik vind dat ze gewoon haar spullen in één koffer moet proppen. We kunnen lastig een maand lang dat ding meeslepen'. Ik bijt op mijn lip. 'Maar goed, jij kent mij ook niet en toch til je me dus ik moet niet zeuren'. Ik strijk een lok uit mijn gezicht en praat verder. 'Ik heb geen idee hoe het kwam dat ik die steen niet zag, ik lette denk niet goed op. En het zou inderdaad goed zijn om er ijs op te doen maar zoals je al zei: Dat hebben we niet en ik denk niet dat áls we al een dorpje vinden, ze daar ijs hebben'. Mijn ogen glijden weg van Will's gezicht en bekijken de omgeving. 'En ik zit wel lekker, je rug en armen zijn best wel comfortabel. Misschien gebruik ik je vannacht wel als kussen of matras,' grinnik ik dan. Ik aarzel even voordat ik verder praat. 'Ik denk dat ik me misschien in jou heb vergist,' geef ik eerlijk toe.

    [ bericht aangepast op 2 sep 2012 - 22:58 ]


    To the stars who listen — and the dreams that are answered

    Will Riley Stewart

    'Bedankt dat je dat inziet,' glimlach ik en kijk haar aan. 'Het is gewoon een klote situatie waarin we zitten. Jij geïrriteerd omdat je niet bezig kan zijn met je musical en ik omdat ik niet met vrienden ben en gewoon met mensen die ik niet ken of niet mag. En ondanks vooroordelen slecht zijn heb ik er over de meeste wel 1 en ik weet dat iedereen die heeft.' ik zucht en glimlach. 'Tuurlijk mag je mij als kussen of matras gebruiken, ik wist niet dat je zo graag aan me zat,' grijns ik en lach. 'Grapje, grapje. Rol niet geïrriteerd met mijn ogen daar word ik verdrietig en onzeker van.' Ik glimlach, maar mijn stem klonk treurig. Dit was nog best wel gezellig. De ruzies die ik had had ik al bijgelegd. Die julia was ook de beroerdste niet en Dee ook niet. Nou gezellig toch? Ik kijk om me heen. Maar we zijn pas 1 dag weg, dus kan je ook nog niet oordelen.


    Embrace your weirdness - Cara Delevingne

    Timity 'Tim' Landon

    "Ik weet dat roken slecht is, maar ik weet niet beter." zeg ik rustig. Ik begin me al wat meer op mijn gemak te voelen. "En, ik ben zo stil omdat ik gewoon niet zoveel praat... denk ik..." zeg ik onzeker en kijk naar de sigaret. Ik tik het as eraf. Ik hou mijn hand omhoog en de sigaret tussen mijn wijs- en middelvinger. Ik houd hem vrouwelijk vast, maar klopt ook wel. Ik ben homoseksueel, ook best opelijk. Maar ik ben gewoon onzeker van wat ik doe. Ik inhaleer nog eens en blaas via mijn neus uit. Ik kijk opzij naar het meisje die er net bij is komen lopen.


    Egal was kommt, es wird gut, sowieso. Immer geht 'ne neue Tür auf, irgendwo.

    Claire Karin Millens

    'Je moet het zelf weten.' zeg ik dan en grinnik en haal mijn schuders op. 'Ja, dat is duidelijk, als je veel zou praten zou je niet stil zijn.' zeg ik dan en grinnik en kijk nu even goed op waar ik loop en kijk dan de jongen weer aan die nu ook mij aankijkt en glimlach even kort bemoedigend naar hem en kijk weer voor me en bijt dan weer op mijn lip, geen idee waarom, gewoon een gewoonte. Ik kijk dan weer naar de jongen, er is iets anders aan hem dan gewone jongens, maar wat...


    "I don't pretend to be captain weird. I just do what I do." - Johnny Depp

    Delilah “Dee” Evelyn Whittemore
    'Oh, ik zit ook zo graag aan je,' grinnik ik sarcastisch en laat mijn handen van zijn nek, onder zijn shirt door naar zijn borstkas glijden waar ik ze voor een paar seconden laat liggen en daarna weer terug trek. 'Je wordt toch niet echt onzeker als ik met mijn ogen rol?' vraag ik voor de zekerheid omdat zijn stem nogal treurig klonk. 'En met je vooroordelen,' vervolg ik aarzelend. 'Hoe dacht je dan eerst over mij?' vraag ik. Mijn armen sla ik iets steviger rond zijn nek terwijl ik mijn hoofd op zijn schouder laat rusten. 'Vind je het erg als mijn hoofd op je schouder ligt?' vraag ik op een zachte toon.


    To the stars who listen — and the dreams that are answered