Calyce
Uiteindelijk pakte ik James' stok in een vlugge beweging en weerde daarmee de spreuken af die Bellatrix op me mij afvuurde. Éen gele lichtstraal raakte weliswaar mijn enkel en ik voelde meteen de warmte van mijn bloed over mijn voeten richting de vloer sijpelen, maar ik negeerde dit volkomen.
'Depulso!' schreeuwde ik terwijl ik de schijn creëerde dat de toverstok op haar was gericht. Maar de straal schoot niet minder dan een meter langs haar en spatte in een lichte vonkenregen tegen de muur, net niet tegen het raam dat toonde dat de morgenstond al op de loer lag.
Bellatrix werd er enkele seconden door afgeleid, waarschijnlijk met de vraag in haar hoofd hoe ik zo klungelig en onbehendig had kunnen zijn. In deze anderhalve of misschien wel twee seconden zei ik met zachte stem "Expelliarmus" waardoor ik haar ontwapende.
'Alerte Escandare!' zei ik vervolgens met een iets luidere stem en Bellatrix vloog enkele meters verder van me vandaan, bijna op een bed met een slapende patiënt erop landend.
Een klein stuk rechts van me zag ik het bruinharige meisje, Bellatrix' zus overeind komen. Ze keek geschrokken van mij, naar Bellatrix en weer terug.
Ik wist niet wat ik denken moest. Zou ze mij aanvallen en haar zuster bijstaan? Misschien is ze wel te verzwakt en staan we hier met de verantwoordelijkheid over nóg een vrijwel bewusteloze patiënt. Heeft zij misschien mijn toverstok ongemerkt weten af te pakken?
Al deze gedachten gingen door me heen in de seconde dat ik haar weifelend aanstaarde.
Andromeda
Met de grootste moeite wist ik mezelf omhoog te duwen. Ik opende behoedzaam mijn ogen en bij het aanzien van het schouwspel voor me, voelde het alsof ik na een ongelofelijk zware examendag ook nog de vloer van de kerkers mocht gaan vegen.
Ik zag dat blonde meisje dat ik kort geleden in haar bed had opgemerkt. Nu was ze aan het duelleren met Bellatrix. Ik merkte haar blik op die ze op mij liet rusten, bedachtzaam maar tegelijkertijd ook... alert? Wantrouwend misschien zelfs.
Toen richtte ik mijn aandacht weer op mijn op hol geslagen zuster. Even schoot de gedachte door mij heen dat ik misschien Cissy om hulp moest gaan zoeken, maar deze duwde ik zo gauw als ik kon weer weg en stond wankelend op. Ik stak mijn hand in mijn broekzak en wees met mijn toverstaf op Bellatrix. Uit mijn ooghoeken wierp ik een heimelijke blik op het onbekende meisje, die mij met verraste, opengesperde ogen aangaapte. Ik glimlachte waterig, bijna onopmerkzaam. Ik draaide mijn hoofd naar achteren en keek Evana en Potter geruststellend aan, ze zaten hand in hand tegen de muur aan. Hierna keerde ik me weer naar Bellatrix en sloot mijn vingers nog steviger om mijn toverstok.
'Bella...' prevelde ik, licht hoofdschuddend, nog net geen medelijden tonend. 'Ga alsjeblieft terug naar de Leerlingenkamer. Hier bereik je niets mee. Morgen, of beter gezegd over enkele uren, praten we dit uit,' ik priemde mijn ogen in de hare, met de hoop dat ze eindelijk de witte vlag zou hijsen.
Ik besefte dat haar handen leeg waren, dus vertrouwde ik erop dat ik mijn toverstok kon laten zakken. Zeer behoedzaam, echter.
Eerlijk gezegd stond ik versteld van de kalmte in mijn stem, terwijl ik vanbinnen kookte van woede en het liefst Bellatrix dezelfde vreselijke pijn zou willen laten lijden. Maar gelukkig wist ik mijn verstand erbij te houden en besloot me niet tot haar niveau te laten zakken.
[ bericht aangepast op 25 sep 2012 - 17:29 ]
Fuck the government.
en jullie reageren niet 
]
}
), dus is dat niet zo'n probleem