{RPG} Nightmare of dance ~17~ - Speeltopics

Voel je de muziek door je aderen stromen? Voel je de beat, die je botten laat trillen? Zie je hoe bezwete en gebroken lichamen samenwerken om toch nog een prachtig geheel te leveren?
De groep DanceRule lijkt op het eerste zicht een gewone dansschow. Je kan er kijken naar ballet, modern, streetdance, hiphop en ballroom, allemaal uitgevoerd op topniveau, maar wat niemand weet...
De leden zijn een voor een van straat geplukt. Ze zijn wees, weggelopen of gewoon ontvoerd en zo in Zwitserland terecht gekomen. In het trainingskamp van DanceRule.
Deze RPG begint als er een nieuwe lading nieuwelingen aankomt. Ze weten niet wat ze daar doen, maar hebben 1 ding gemeen. Ze hebben wonderlijk veel danstalent.
In DanceRule kan je jezelf laten uitgroeien tot een betere danser, tot een ster! wordt aan buitenstaanders verteld, maar eigenlijk worden de dansers daar verplicht.
Ze hebben te veel en te lange lichamelijke trainingen en krijgen maar net genoeg slaap en eten. Al snel wordt hun leven een aaneenschakeling van dansen, eten en slapen, maar tussendoor krijgen ze af en toe de kans om met hun medeslachtoffers te spreken.
Zullen er relaties ontstaan? Weten ze te ontsnappen? Of blijven ze in deze hel? Waar het enige waar ze van hielden, plots veranderde in een kwelling?

Outfits!!
Jongens
Meisjes

[ bericht aangepast op 28 aug 2012 - 7:25 ]

"I don't pretend to be captain weird. I just do what I do." - Johnny Depp

Naomi Micheal
Ik grinnik. 'Nee, naar mijn mening nog niet genoeg.' zeg ik dan en glimlach en ga even met mijn hand over zijn wang en kijk hem dan weer aan. 'Heb ik je ook al gezegd dat ik van je hou en dat je de knapste jongen ooit bent.' zeg ik dan glimlachend en kijk hem aan.

"I don't pretend to be captain weird. I just do what I do." - Johnny Depp

Ian Silvas

Ik lach schamper. 'Ja, vast. Ze zetten me vast in de top 10 met een verminkte rug, gebrandmerkt, blauwe plekken en een groot litteken op mijn buik door een operatie.' Ik kijk haar even aan en glimlach. 'Maar zolang ik dat voor jouw ben vind ik het prima. Super zelfs,' grinnik ik. 'En ja je hebt al gezegd hoeveel je van me houd, maar zeg het nog maar vaker.'

Embrace your weirdness - Cara Delevingne

Luke Moore

Of dat dacht ik toch, enkel die van de bewakers dan.
"Wat moet ik hier?" zei ik geïrriteerd.
"Kijken Luke, kijken," zei één van hen. Mijn handen kriebelen eigenlijk om hem te slaan. Correctie, hen.
"Kom je nog mee?"
"Zeur niet zo," gaf ik als commentaar. Ze namen me weer onder bedwang en leidden me weer door de gangen.

Sidera nostra contrahent solem lunamque

Julio Martinéz
Mijn eerste reactie is een "te amo también" fluisteren, voor ik het moment vanuit mijn beleving laat spelen in mijn hoofd. De danspasjes speelden in mijn hoofd terwijl de zon op mijn rug brandde. De muziek door mijn hoofd klonk, de bekende tonen een deel van mijn gedachten overnamen. Ik vroeg om een vrijwilliger, want deze dansstijl kon je tenslotte niet alleen. Een klein jongetje bood zich aan, bruine haren, bruine ogen, zwak en vies, maar hij wilde het zo graag. Ik zei ja, vroeg hem naar voren. Deed de danspasjes stuk voor stuk voor op de muziek, terwijl iemand anders een stukje steeds opnieuw liet afspelen. We hadden net de hele dans in stapjes gehad toen ik het jongetje voor de fun een rondje liet draaien, waarna ik weer even checkte hoe mijn publiek keek. Of ze het nog leuk vonden, en of ik iets anders moest bedenken.. Gifgroene ogen vingen mijn aandacht. Brachten me aan het twijfelen, zetten me aan het denken. De licht getinte huid en de lange bruine haren die erbij hoorden stonden in mijn netvlies gebrand vanaf dat ene, korte moment. Hoewel ik normaal niet zo lang oogcontact had met één bepaald persoon, zocht ik haar ogen nu steeds even op. Het meisje leek de muziek te voelen, opzich niet zo bijzonder, maar ze had gewoon iets.. Na de dans liet ik het jongetje weer zitten tussen de andere straatmensen, wilden de mensen zelf wat proberen.. En ik vroeg of er nog wat vrijwilligers waren.. Zij bood zich aan.. en vanaf dat moment.. Ik voel het lichaam weer letterlijk onder mijn vingers, ook al staan we nu anders. Zie de blik in haar ogen weer letterlijk voor me. Voel weer wat ik toen voelde. En sindsdien.. Het leek wel magie, of iets voorbestemds ofzo. Ik weet niet of ik erin moet geloven.. Maar ze was er. Eleadora was er. En ze bleef er. Ik ook. Steeds weer.. Terwijl we dansten, en dansten, en dansten.. Het is fijn om eraan te denken, maar het laat een nare nasmaak achter als ik weer besef dat ik dat nu voorlopig even niet kan, en ik moet me inhouden om niks te fluisteren. Maar toch. Als die ene klik er niet was geweest, dan had ik nu niet eens zo gestaan. "De toekomst kan door kleine dingen bepaald worden.." Fluister ik.

Marcell/Man
"Twijfelen, alweer" Antwoord ik eerlijk. "Ik zou weten wat ik zou móéten doen, maar twijfelen of ik het zou willen. Wat meestal een nee is" Fluister ik er achteraan. "Maar dan doe ik het toch, omdat ik kijk naar wat er anders gaat gebeuren" Ik kijk haar in haar groen-grijze ogen aan en probeer het gevoel te vinden wat er onder schuilgaat. Waarom moet ze weten wat ik zou doen als ze wegloopt, terwijl ze net zei dat ze niet weg zou lopen? Geen misbruik maakt van mijn vertrouwen? Ik twijfel weer. Alweer. De botte man, of mezelf? Mezelf, of de botte man?

[ bericht aangepast op 28 aug 2012 - 21:08 ]

Stop acting normal. It gets bored.

[Ik ga! Kom strx nog wel terug op mobiel hoowr, ff. Niet lang.. Maar ik reageer dus ook weer korter en later. Xx]

Stop acting normal. It gets bored.

Naomi Micheal
Het boeit me ook niet wat anderen denken, maar voor mij ben je dat.' zeg ik dan en druk kort mijn lippen op de zijne en kijk hem dan weer aan met een glimlach. 'Ik hou van jou.' zeg ik dan weer en grijns.

"I don't pretend to be captain weird. I just do what I do." - Johnny Depp

[Is er iemand in de streetdance zaal?]

Sidera nostra contrahent solem lunamque

[Ben er weer! ^^{

I'm Ellie's & Mitshy's little secret. Rawr.

[Nee, niemand, de einige met wie je eigenlijk op het moment kan praten is Sam en die is in de slaapzaal.... Of Naomi en Ian in die ziekenhuis kamer.....]

"I don't pretend to be captain weird. I just do what I do." - Johnny Depp

Leslie Day
Hij kijkt me aan en ik hem, ik kan het echt niet langer volhouden. 'Haal me hier uit, alsjeblieft,' zeg ik dan met trillende stem. 'En je gaf geen antwoord op mijn vraag. Wat zou je moeten doen als uk wegloop? Ik ben het toch niet van plan.' Ik kijk naar beneden en fluister dan, 'Ik ben machteloos.'

I'm Ellie's & Mitshy's little secret. Rawr.

Naomia schreef:
[Nee, niemand, de einige met wie je eigenlijk op het moment kan praten is Sam en die is in de slaapzaal.... Of Naomi en Ian in die ziekenhuis kamer.....]

Sidera nostra contrahent solem lunamque

Sam
Ik sta met moeite op en merk dat de pijnstillers begin te werken. Ik kijk naar de jongen die net binnengekomen is. Ij loop naar hem toe en merk dat zelfs dat me eigenlijk wel oké afgaat. 'Hoi,' zeg ik met een schorre stem. 'Je bent nieuw hier neem ik aan?'

I'm Ellie's & Mitshy's little secret. Rawr.

[Idee weggeblazen, Sam heeft zojuist tegen Luke gepraat xd]

I'm Ellie's & Mitshy's little secret. Rawr.

Ian Silvas

Ik lach. 'Niet zovaak. Het moet wel iets bijzonders blijven. Maar ik ook van jouw.' Ik glimlach en streel met mijn duim over haar wang. 'Misschien moeten we even slapen, dan is dit sneller voorbij?' Al wist ik wel zeker dat ik nu niet kon slapen. Ik bedoel... De pijn en met Naomi! Nee, dan had ik geen behoefte aan slapen. Zo moe was ik ook weer niet.

Embrace your weirdness - Cara Delevingne

Luke Moore
"Yeah, ik ben Luke Moore. Heb jij ook zin om die vier te slaan? Ik best wel," en dan maar ontsnappen zodra je kan,dacht ik bij mezelf. De jongen voor me keek me aan
" die bewakers zijn niet leuk," zeurde ik. "Nu ik erover nadenk hoe heet jij eigenlijk."

[ bericht aangepast op 28 aug 2012 - 21:57 ]

Sidera nostra contrahent solem lunamque