• Er zijn werelden waar zielen niet meer in hun lichaam zit, maar in hun Soul. Een Soul is een dier gemaakt naar jou keuze. Hoe je bent en zult worden. Souls hebben dezelfde doen en laten en kunnen als enige communiceren met hun baas. De persoon waar ze de ziel van dragen. Om te zorgen dat Souls niet meteen kwetsbaar zijn krijgen ze een bepaalde gave. Deze krijgt de eigenaar van de Soul ook. Maar om dit te kunnen beheersen en weten hoe Souls verzorgt moeten worden zijn er lessen. Je hebt school nodig om te weten hoe ze werken. In elkaar zitten. In Soul Institution kan je verblijven wanneer je je Soul krijgt. Iedereen krijgt zijn Soul op zijn 15e verjaardag. Een goudachtig stof kont dan uit je en bind zich tot een Dier die jou Ziel draagt. Soul Institution is tussen de 15 en de 21. Daarna ben je niet meer leerplichtig en ben je vrij om te gaan. Aangezien er een "Meningverschil" is tussen delen van het land word je daarom opgeleid. Je mag zelf de keuze maken wie je uiteindelijk helpt. 
    Als je op school komt kan je al beslissen of je je krachten gaat misbruiken. Vechten voor het kwaad of klaar staat voor de verdediging van het goede. De keuze kun je maken als je oud genoeg bent. Of zelfs jong genoeg. De keuze ligt aan jou.


    Rules:
    • Geen ruzie buiten de RPG
    • 16+ is toegestaan
    • Geen perfecte personages. 
    • De gaves worden gekeurd. Het moet niet te sterk zijn Of geen zwakte kennen. 
    • OOC is [] () {}
    • Je helpt elkaar en maakt samenvattingen voor elkaar als ze het vragen. 
    • Tenzei het echt niet kan help je iemand inspringen. 
    • Naam verandering aangeven. 
    • Als je stopt meld het dan even. Dan waarschuw ik je niet voor nieuwe topics. 
    • Ik maak nieuwe topics tenzei ik zeg dat jullie ze aan mogen maken. 
    • 3 Rollen. Waarvan een jongen en een meisje en een leraar
    • Leraren moeten vol (Deze hebben ook totums) anders kunnen we niet beginnen. 
    • Geen One-Liners. Minimaal 4/5 regels. 

    Rollen
    Leerlingen: Meisjes Vol!!
    • Kate Skye Woods ~ ArmoerPanter Déjà HurtedHeart
    • Maddison Aoife Livingstone ~ SneeuwLuipaard Leopard BlueHope
    • Rachelle Lemmons ~ Zwarte Panter Nychta Sirens
    • Raico James Night ~ Uil Percy BlueHope
    • Maximilliana Sue Smitson ~ Kleine Rode Panda Puck Souvenir
    • Stephen Connery ~ Wolf Bandit Mismi
    • Anne Rose Whitlock ~ (Witte) Tijger Kyra Mismi
    • Athan caspers ~ Arabische oryx Vasilios
    • Aiden Samuel Dream ~ Jakhals Jake HurtedHeart
    • Nick Sheeran ~ Poolvos Toxic Nyan
    • Kendra Momsen ~ Mamba Porcelaneous

    Leraren:
    Verzorging Soul: Elliott Stephens ~ Fret Dusty Rechazame
    ZelfVerdediging: Gereserveerd ~ Hermelijn Souvenir
    Krachten: Nathan Miller ~ Fennec Fox Renier BlueHope
    Nachtlessen: Jadelynn Sophie Bright ~ Doodshoofdaapje Jack HurtedHeart
    Gym*: Maxwell Scot ~ Arend Caeli Nyan
    *Snelheid, Kracht en lenigheid

    LesRooster
    9:45 wakker worden
    10:00 Ontbijt
    10:30 Ochtend Gym
    11:30 Vrij
    12:00 Verzorging Soul
    13:30 Krachten
    15:00 Pauze
    16:00 Zelfverdediging
    17:30 Vrij
    18:00 Avond Eten
    19:00 Vrij
    21:00 Nachtlessen
    22:30 vrij
    23:00 Naar je kamer
    00:00 Slapen




    Je Begint:
    We beginnen dat het nieuwe schooljaar begin. Je komt met een auto die draait op blauwe energie. Dit zijn eerder koetsen dan echte auto's die wij kennen. Naar de school met een koffer. Het jaar start opnieuw en niemand kent elkaar behalve de oudste leerlingen en de leraren. Iedereen volgt dezelfde lessen. Al ben je 20 iedereen heeft dezelfde lessen. Je krijgt ook een kamer indeling. Het gaat gewoon Random, maar geen jongens bij meisjes op de kamer.


    I'm finally back, Finally after a Year break

    Jadelynn Sophie Bright
    "Zelf verdeding geven op een school vol etters terwijl je zwanger bent" Elliott grinnikt even. "Als je hulp ofzo nodig hebt dan moet je maar even langs wippen. Ik weet inmiddels wel hoe ik die kids in toom moet houden. Zitten ook wel hele aardige tussen hoor maar de jeugd van tegenwoordig" Gaat hij verder. Ik rol onzichtbaar met mijn ogen. Slijmbal. Al ik vond het wel knap dat ze het deed. Ik had respect voor haar. Toch hield ik me maar stil. Jackie likte over mijn hand en ik knikte onzichtbaar naar haar waarna ze van het bankje in de boom springt en daarna verdwijnt.


    I'm finally back, Finally after a Year break

    Sophie Whites
    Ik glimlach. 'Als er iets is weet ik je wonen', ik lach. 'Nee, eigenlijk zelfs niet. Ik weet je te vinden.' Ik neem Lilly weer in mijn handen. 'En trouwens bedankt. Het is niet makkelijk geweest.' Ik moet me inhouden om niet te huilen. Lilly vlijt zich tegen we aan alsof ze me wilt troosten. Ik veeg de tranen weg en zeg dan: 'Maar het leven gaat voort, willen of niet.' Ik kijk naar mijn twee collega's, ze zien er vriendelijk uit. Ik heb geen spijt van mijn beslissing, helemaal niet. Nu nog een goede band met de leerlingen en dan zit het goed. 'Wat houdt dat eigenlijk precies in, die soul-verzorging?', vraag ik dan.


    Le Beau n’est que la promesse du bonheur | Will you dance, dear Emma? | page 28

    Aiden Samuel Dream
    ''Weet jij iets van de grote eik in een tuin?' Vraagt ze aan mij. Ik knik. 'Ja die staat aan de Andere kant van de school. Daar gingen we altijd heen als we vrij hadden plannetjes gingen bedenken of spijbelde.' Zeg ik met een glimlach op mijn lippen ik kijk nog is naar haar mobiel die geen hanger meer heeft. Ik weet nog dat we samen het eerste schooljaar voor haar. Ik mocht haar al gelijk en we kochten zo een Jing Jang ding alleen ik had de witte en zij de zwarte. 'Had je misschien eerst ook zo een helft van een Jing Jang vorm aan je telefoon hangen?' Vraag ik haar dan geintresseerd.

    Kate Skye Woods
    Ze haalt weer opgelucht adem. 'Ik kijk altijd een dag voordat ik naar school ga naar de leerlingen lijst zodat ik weet wie er allemaal komen en voor welke mensen met bepaalde gaves ik moet oppassen.' Zeg ik vriendelijk. 'Ik kan je trouwens helpen met je aanrakingsprobleem. Ik kan ook mijn schild over een ander trekken. Helemaal zal niet lukken, maar kleine plekjes waar mensen je aanraken wel zoals je handen.' Zeg ik vriendelijk.


    I'm finally back, Finally after a Year break

    Elliott Stephens
    Als ik de tranen van Sophie ziet, haal ik een schone zakdoek uit mijn zak en geef het aan haar. "maar het leven gaat voort, willen of niet." Ik glimlach naar Sophie. "Het komt wel goed" zeg ik, Eigenlijk omdat ik niet weet wat ik moet zeggen. "Als er iets is, Kun je gewoon met mij of met een van de andere collega's komen praten hoor. Dat lucht op dan het in te houden. We zijn te vertrouwen" Ik glimlach weer. Eigenlijk bedoelde ik alleen mezelf maar anders gaat Jadelynn weer bitchen. "Wat houd dat eigenlijk precies in, die soul verorging" vraagt Sophie dan. "Dat is eigenlijk heel simpel" antwoord ik. "Het is gewoon hoe je je soul het best kan verzorgen op verschillende situaties" Ik grinnik even. "Soms ga ik met de kids naar buiten om wat plezier te hebben met hun souls, soms gaan we koken, om te kijken wat de soul het lekkerst vind om te eten. Soms soul ehbo of gewoon uit de boeken. Maar ik probeer ze door middel van plezier wat bij te brengen. Het schijnt te helpen want er is nog niemand die bij mij heeft gezeten gezakt voor dit vak" Ik grijns trots


    [i]Help always come when people fight for right - Tonto [/i]

    Anne Rose Whitlock
    "ah, vandaar, nou zo gevaarlijk ben ik niet ik kan er verder niks mee" en ik glimlach even. 'Ik kan je trouwens helpen met je aanrakingsprobleem. Ik kan ook mijn schild over een ander trekken. Helemaal zal niet lukken, maar kleine plekjes waar mensen je aanraken wel zoals je handen.' Zegt ze vriendelijk. "Uiteindelijk moet ik me ook kunnen afschermen van de pijn, dat kan Kyra tenminste. Ze heeft geprobeerd dat schild ook bij mij te laten werken maar helaas. Maar we kunnen het altijd proberen" en ik glimlach even.

    Stephen Connery
    "Je kan het bij mij proberen..." zeg ik dan en ik sta op en stoot mijn hoofd tegen een tak. "au" en ik wrijf even over mijn hoofd. sukkel hoor ik Bandit grinniken ga jij nou maar achter die bal aan, anders wordt je ingemaakt door twee meiden

    Sophie Whites
    Hij biedt hulp aan, hij is echt aardig. De dame zit dar eigenlijk maar en ik hebt zo het idee dat ze niet erg gelukkig is met mijn komst. Ik luister eigenlijk maar half naar wat Elliott zegt, maar hoor overduidelijk het laatste zinnetje. 'Oké, ik ga dus goed mijn best moeten doen om je te kunnen evenaren', een kleine glimlach verschijnt op mijn gezicht. Ik heb zin om hem eens te tonen dat ik het ook kan, zijn praatjes zullen dan wel snel minderen. Maar ik weet het niet, hij zal het nooit accepteren om mij aan te vallen. Ik ben zwanger, duhh. Ik zucht. 'Oké, maar ik wil wel eens weten of ik goed genoeg ben voor deze school.', ik lach uitdagend. 'Wat dacht je van een demonstratie?'


    Le Beau n’est que la promesse du bonheur | Will you dance, dear Emma? | page 28

    Jadelynn Sophie Bright
    Ik luister naar Elliott. Ik vroeg het me eerlijk gezegt ook wel af. Het klonk leuk, maar het laatste sloeg nergens op. Je kon er eigelijk moeilijk voor zakken of niet soms? Mijn les is vrij moeilijk en gebeurd met coördinatie. Hoe overleef je. Meestal is het een Team tegen team. Andere ontmantelen en zien te overleven in ander half uur. In mijn les zit ook meer actie wat ik zelf leuk vind en ik krijg nooit genoeg van lesgeven in de nacht. Al de lessen van Elliott waren handig. EHBO was nodig in mijn les en soms moest ik het zelf geven. Ik wrijf even kalmerend over Sophie haar rug.[Dit was nog toen ze huilde!!!] Bij mij helpt het altijd. Ik kijk haar aan. De hormonen. Dat is altijd wel irritant lijkt mij.

    [ bericht aangepast op 15 aug 2012 - 14:29 ]


    I'm finally back, Finally after a Year break

    Elliott Stephens
    "Oké maarik wil wel eens weten of ik goed genoeg ben voor deze school" Sophie lacht uitdagend. "Wat dacht je van een demonstratie?" Ik haal mijn wenkbrouwen even op. "Wat voor demonstratie bedoel je?" vraag ik. "Als je vechten ofzo bedoelt, kun je beter Jadelynn vragen. Ik ben niet echt het vechters-type. Daarnaast kan ik alleen onzichtbaar worden dus ben ik sowieso in het nadeel" Ik grinnik even. "Naast het feit dat ik niet van vechten houd heb ik gezworen nooit een dame wat aan te doen, zelfs deze hier niet" ik knik even naar Jadelynn. "Maar als je een demonstratie wilt. kun je het beste haar vragen"

    [ bericht aangepast op 15 aug 2012 - 14:31 ]


    [i]Help always come when people fight for right - Tonto [/i]

    Kate Skye Woods
    ze wou het proberen. Nu kon ik oefenen. Niet dat ik haar als mijn proefkonijn zag, maar gewoon ook om haar te helpen. Ik pak haar handen vast en voel stukjes schild losscheuren van mijn schild en zich om haar handen heen wikkelen. Dit kon ze niet voelen, maar wel lichtjes zien. Bij mij zag je het bijvoorbeeld niet. 'Je handen zijn omringt als handschoenen. Je kan ze uit doen als je dat wilt door aan de lucht boven je pink te trekken.' Zeg ik vriendelijk en ik kijk naar Stephen die als proef konijn wilt staan.


    I'm finally back, Finally after a Year break

    Sophie Whites
    Komaan Elliott, werk eens mee, denk ik in mezelf. 'Oké, is goed. Als jij wilt natuurlijk.' Ik kijk Jadelynn verwachtingsvol aan. Lilly is op mijn schouder gekropen. Ik aan haar hoofdje en zoek de fret. Waar is dat beest? En waar is de Soul van Jadelynn? Lilly kruipt bang weg. Wat is er? Maar ze antwoordt niet. Soms heb ik echt een hekel aan haar, vooral wanneer ze me negeert, zoals nu. Maar het enige wat ze doet is mijn rugzak zoeken en erin weg kruipen. Ik zucht. 'Er is iets met Lilly.' Ik weet niet waarom ik dat zei, maar zonder Lilly komt er geen demo...


    Le Beau n’est que la promesse du bonheur | Will you dance, dear Emma? | page 28

    Elliott Stephens
    Ik sta op en rek me even uit. Uit het niets komt Dusty aangerent en kruipt in mijn shirt. "hé wat is er met jou ventje?" vraag ik verbaast en ik poke de bol in mijn shirt. Dusty reageert niet maar is alleen aan het bibberen in mijn shirt. "oke dit is vreemd" zeg ik. Ik kijk mijn collega's verbaast aan. "Wat is er met jou mannetje?" Ik raak het bolletje weer aan. Hij schiet uit mijn shirt en gaat bibberend in mijn nek liggen.


    [i]Help always come when people fight for right - Tonto [/i]

    |Allright! Wat gebeurt er met de Souls?|


    Le Beau n’est que la promesse du bonheur | Will you dance, dear Emma? | page 28

    Jadelynn Sophie Bright
    Ik kijk Elliott aan maar hij had gelijk. Ze kijk me verwachtingsvol aan en ik sta op. 'Waar is je soul?' Vraagt ze dan. Een seconde erna land Jackie op mijn hoofd. 'Hier is ze. Ze heet Jackie.' Zeg ik vriendelijk. Dan kijk ik naar haar Hermelijntje. 'Zonder Lilly geen Demo.' Zegt ze dan. Is Jackie zo aanstaanjagend. Waarom hield niemand van doodshoofdaapjes. Ze waren zo verschrikkelijk lief. Ik begreep er niets meer van.Dan opeens merk ik dat Jackie niet
    Meer op mijn hoofd zit maar achter mijn haren en half in mijn shirt. Jackie was niet snel bang maar dieren voelde iets aan. Ieder dier ging terug naar hun baasje. Wat was er aan de hand.

    [Dieren voelen aan als er iets gebeurt toch? Misschien een aanval van de rebellen?]

    [ bericht aangepast op 15 aug 2012 - 14:45 ]


    I'm finally back, Finally after a Year break

    Anne Rose Whitlock
    Ik kan naar het dunne schildje dat zich om mijn handen vormt en ze verteld dat ik het uit kan doen als een soort handschoen. Ik zie Stephen zijn hand naar mij uitsteken en ik kijk hem even aan. Als zijn hand de mijne schiet mijn hand naar mijn hoofd waar hij net zijn hoofd heeft gestoten en ik wrijf er even overheen, maar ik voel geen mentale pijn en daar ben ik al heel blij mee en ik haal mijn hand weer van mijn hoofd af.

    Stephen Connery
    Als ik haar hand lichtjes aanraak schiet der hand naar der hoofd naar de plek waar ik me net gestoten heb. "Omdat je zelf alleen maar een mentaal schild kan vormen, werkt die bij haar blijkbaar ook alleen op het mentale vlak"

    [Euh, nee. Ik denk dat dat een beetje ingewikkeld gaat zijn omdat iedereen dan moet meedoen enzo. Ik laat Sophie wel in coma gaan, door een of ander stofwisseling ofzo. Goed of niet?]


    Le Beau n’est que la promesse du bonheur | Will you dance, dear Emma? | page 28