{RPG} Nightmare of dance ~11~ - Speeltopics

Voel je de muziek door je aderen stromen? Voel je de beat, die je botten laat trillen? Zie je hoe bezwete en gebroken lichamen samenwerken om toch nog een prachtig geheel te leveren?
De groep DanceRule lijkt op het eerste zicht een gewone dansschow. Je kan er kijken naar ballet, modern, streetdance, hiphop en ballroom, allemaal uitgevoerd op topniveau, maar wat niemand weet...
De leden zijn een voor een van straat geplukt. Ze zijn wees, weggelopen of gewoon ontvoerd en zo in Zwitserland terecht gekomen. In het trainingskamp van DanceRule.
Deze RPG begint als er een nieuwe lading nieuwelingen aankomt. Ze weten niet wat ze daar doen, maar hebben 1 ding gemeen. Ze hebben wonderlijk veel danstalent.
In DanceRule kan je jezelf laten uitgroeien tot een betere danser, tot een ster! wordt aan buitenstaanders verteld, maar eigenlijk worden de dansers daar verplicht.
Ze hebben te veel en te lange lichamelijke trainingen en krijgen maar net genoeg slaap en eten. Al snel wordt hun leven een aaneenschakeling van dansen, eten en slapen, maar tussendoor krijgen ze af en toe de kans om met hun medeslachtoffers te spreken.
Zullen er relaties ontstaan? Weten ze te ontsnappen? Of blijven ze in deze hel? Waar het enige waar ze van hielden, plots veranderde in een kwelling?

Outfits!!
Jongens
Meisjes

[ bericht aangepast op 14 aug 2012 - 19:51 ]

“To live will be an awfully big adventure.”

Sam Jason Night
Ik zucht even en knik. 'Ja, we gaan.' ik kijk haar aan. 'Je stelt je niet aan, je bent juist te hard voor jezelf.' en ik meen wat ik zeg.
Want het is zo herkenbaar. 'Misschien dat ik niet hetzelfde heb meegemaakt.. Maar ik ben er wel hetzelfde mee omgegaan. Totdat het niet meer ging.'

I'm Ellie's & Mitshy's little secret. Rawr.

Nala
Ik beet op mijn lip en keek demonstratief naar het plafond
"Ik ben niet te hard voor mezelf," hield ik koppig vol.
Ik sta op en loop naar de deur. Ik wou weg van die ruimte.
Het podium dat me net nog zo vrolijk en blij maakte, vervulde me nu gewoon met pijn en verdriet. Ik zuchtte ellendig en liep weer naar de deur achter in de zaal.

“To live will be an awfully big adventure.”

{yeey, nu kunnen we hier verder ;p}

“To live will be an awfully big adventure.”

Sam Jason Night
Ik zucht en loop haar dan achterna. Ze is te koppig. En te gebroken denk ik. 'Nala,' zeg ik dan. 'Als je hier een keer terug wilt, maar niet alleen, kan je me roepen. Dan ga ik mee.' ik haal haar in en houdt de deur voor haar open. 'Wil je naar de slaapzaal of ergens anders heen? Ik weet dat je de slaapzaal zei maar misschien dat je van gedachten veranderde?'

I'm Ellie's & Mitshy's little secret. Rawr.

Nala
"Bedankt voor het aanbod." probeerde ik vriendelijk te zeggen, maar ik kon er niet aan doen dat het wat vermoeid en geïrriteerd klonk. Ik balde mijn vuisten en dwong mezelf door eens goed in te ademen om te kalmeren.
"Ik zal het onthouden."
Ik had echt geen zin om terug te gaan naar de slaapzaal.
"Vind je het erg om even naar buiten te gaan?" vroeg ik voorzichtig. Ik was het hierbinnen helemaal zat.

“To live will be an awfully big adventure.”

Sam Jason Night
Ik zucht als ik hoor hoe ze klinkt. En dan hoor ik haar voorstel. 'Ja joh, wat jij wilt,' zeg ik. 'Ik wil ook wel naar buiten. Frisse lucht enzo. Normaal ben ik altijd buiten.'

I'm Ellie's & Mitshy's little secret. Rawr.

Nala
Ik knikte. Buiten was ook de enige plek waar ik volledig kon ontspannen. Ik vond vanzelf de deur naar buiten. Alsof het een instinct was dat aan me trok en me in de juiste richting leidde.
Voor het eerst was ik zenuwachtig. Wat zou er buiten te vinden zijn? Ik legde mijn hand op de deurklink en haalde diep adem voor ik ze zou open duwen.

“To live will be an awfully big adventure.”

Nala
Ik duw de deur open en zie helemaal niemand.
Ik weet niet waarom, maar het leek wel of er vandaag veel minder beveiliging was, toch kwam de gedachte om te ontsnappen niet bij me op.
Ik stapte buiten en een kleine laagje sneeuw knarste onder mijn sneakers. Ik keek bewonderend naar de besneeuwde bergtoppen om me heen. Op de plek waar wij zaten lag nog maar zo'n 5 centimeter, maar op de hoge bergen om me heen leek het wel of de sneeuw nooit zou verdwijnen.
Ik liep verder de sneeuw in en keek om me heen. Verschillende gebouwen die er al allemaal zo gewoon... strak en emotieloos uitzagen als het gebouw waar we net voor even waren uit ontsnapt.

“To live will be an awfully big adventure.”

Nala
Ik ademde de ijskoude lucht diep in, terwijl ik nog steeds om me heen keek. Plots zag ik vage gestaltes in de verte. Ik liep nieuwsgierig naar voren en na een meter of 100 zag ik dat het paarden waren.
Ik glimlachte en liep ernaartoe. Ik wist niet waarom ze hier paarden hielden, maar het maakte me niet uit waarom.
Ik rende op de weide af, blij met wat afleiding. Iets wat de glimlach weer op mijn gezicht toverde. Ik liep naar de weide toe en begon lokkende geluidjes te maken. De paarden kwamen dichterbij en ik streelde over hun prachtige neus. Ze waren echt magnifiek.
Eentje volledig wit, een andere helemaal zwart met witte sokjes en voor de rest nog wat bruine en voskleurige hier en daar. In totaal waren er zo'n 6 paarden volgens mij.
Het leek me geweldig om gewoon even op zo'n beest te kunnen zitten. Gewoon ernaast staan bracht me al rust.
"Kan je paardrijden?" vroeg ik hoopvol, terwijl ik me naar Sam omdraaide.

“To live will be an awfully big adventure.”

Sam Jason Night
De sneeuw is zoals altijd mooi. En Nala lijkt helemaal in haar element. Ze ziet paarden en loopt erheen. Ik schud op haar vraag. 'Nee, tenminste. Ik heb het nog nooit geprobeerd,' zeg ik dan. Ik heb het gewoon niet zo op paarden. Ik ben niet bang voor ze, maar ik vind het gewoon geen leuke dieren. Ik draai een ronde om mijn as. 'Waar zijn we hier?' mompel ik.

I'm Ellie's & Mitshy's little secret. Rawr.

Nala
"Ergens in de bergen." mompelde ik, terwijl ik nog steeds mijn ogen niet van de paarden af kon houden.
Ik keek Sam even snel aan, maar zag dat hij geen aandacht had voor mij en om zich heen keek naar de omgeving.
Ik kroop tussen het hek door en stapte tussen de paarden. Ik was niet bang, ik was nooit een bangerik geweest. Ik aaide over de hals en de flank van de paarden, maar dan vooral over die van het zwarte paard.

“To live will be an awfully big adventure.”

Nala
Het zwarte paard gaat plots anders staan, waardoor ik niet veel ruimte meer heb tussen zijn lichaam en het hek, maar ik zie het anders. Ik zie het als een mogelijkheid.
Ik ga op het hek staan, klaar om via dat op de rug van het paard te klimmen.

“To live will be an awfully big adventure.”

Sam Jason Night
Ik kijk de omgeving in als ik plots door heb wat Nala aan het doen is. 'Nala!' zeg ik dan. Maar niet te hard, anders schrikt het paard. Ik loop naar haar toe. 'Nala! Wat doe je?'

I'm Ellie's & Mitshy's little secret. Rawr.

-

[ bericht aangepast op 16 aug 2012 - 22:01 ]

“To live will be an awfully big adventure.”

Nala
"Euhm, niets!" mompelde ik. Ik boog me betrapt weg van het paard, waardoor ik niet meer stabiel stond en zwaaide wat met mijn armen om mijn evenwicht te houden op het hek.

“To live will be an awfully big adventure.”