• William McKinley.. Een typische, amerikaanse school in Ohio..
    Veel leerlingen. Cheerleaders, jocks, gleeks. Vele typetjes. Vele relaties. Maar wel een leuke schooltijd, meestal..


    Originele Personages:
    Rachel Berry: MissStoran
    Finn Hudson: Fugde

    Tina Cohen-Chang:
    Mike Chang:
    Mercedes Jones: Leannan
    Kurt Hummel: Fugde
    Santana Lopez: CarrotCurls
    Quinn Fabray: Leannan
    Brittany Pierce: GeorgeWx

    Sam Evans:
    Artie Abrams:
    Noah "Puck" Puckerman:
    Blaine Anderson: XDarkWingsX
    Rory Flanagan:
    Sugar Motta:
    Dave Karofsky: XDarkWingsX
    Lauren Zizes:
    Jesse St. James:
    Sebastian Smythe: CarrotCurls
    Sunshine Corazon: TheRumIsGone
    Will Schuester: PurpleCandy
    Emma Pillsbury: PurpleCandy

    Sue Sylvester:
    Shannon Beiste:

    Verzonnen personages (Max 8):
    - Misery Mahone: MyMisery
    - Kane Olivier Night: TheRumIsGone
    - Jesy Brown: Thirlwall
    - Jordan Knight: MyMisery
    - Bennet Aedon Daxton: AlienPrinces
    - Melody Carmen Romano : CarrotCurls
    - Damon Tyler Smythe : CarrotCurls
    - Damien Smith : WhiteLips
    - Amen Nicholas Elyon : Escritura

    -Als je een orgineel personage hebt, hoeft hij/zij niet persé dezelfde sexualtiteit te hebben als in de serie!
    -Je hoeft als orgineel personage niet persé een relatie te hebben met degene waarmee je ook in de serie hebt.



    Regels:
    -Liefst meer dan één regel!
    -Schelden mag
    -16+ mag
    -Doe niet perfect!
    -OOC tussen haakjes!
    -Max. 4 personages per account!
    -We sluiten niemand buiten!



    Meedoen kan altijd, meld je hier aan!

    [ bericht aangepast op 13 juli 2012 - 10:39 ]


    Change is for weirdos ~ Niall Horan

    [Er is niet heel veel gebeurt, Rachel en Kurt hebben samen gepraat omdat ze beiden ruzie hebben met Finn en Blaine en Alex heeft soort van sorry gezegd tegen Kurt. En Lizz heeft Mitchell verteld dat ze wordt gepest. That's it geloof ik.]


    Don't be pushed by your problems; be led by your dreams.

    Blaine Anderson:

    Beschaamd liep ik naar de auto en ging er in zitten. Waarom gebeurde dit weer? Ik zuchte zachtjes en starte de auto, waarnaar ik rustig naar de villa reed. Niet te geloven, ik had alles gepland en er gebeurt wat. Nu hebben Kurt en ik ruzie om Alex, om hem! Ik kwam aan bij de villa en parkeerde netjes, waarnaar ik vermoeid uitstap. Ik voelde me zo rot en beschaamd, omdat die mensen het gewoon zagen. Ik begreep Kurt echt niet, waarom deed hij zo. Ik loop rustig naar binnen en loop naar onze kamer toe. Ik kwam binnen en zag dat de kamer leeg was, maar ik hoorde gespet van het water. Blijkbaar is Kurt in bad gegaan. Ik leg Kurt's mobiel op de tafel en ging zelf even liggen in bed. Ik was nog steeds boos op hem.


    One Who Travels A Higher Path.

    Kurt

    Ik liet het water uit het bad lopen en kleedde mezelf om, ik deed mijn haren en beetje goed en liep de kamer in. Ik schrok een klein beetje omdat ik Blaine zag liggen in bed, ik had hem niet eens horen terug komen. Ik zuchtte en keek hem aan. 'Het spijt me,' zei ik terwijl ik hem aan keek. 'Ik had niet zo moeten doen, en ja je had gelijk. Ik ben veel te wantrouwig.' gaf ik toe waarna ik hem nerveus aan keek. Moest ik het zeggen over zijn vader?


    Don't be pushed by your problems; be led by your dreams.

    Blaine Anderson:

    Ik zie Kurt binnen lopen en hij schrikt een beetje en kijkt me aan. Ik ga rechtop zitten en kijk hem aan en luisterde naar hem. Ik knikte toen hij zegje had gezegt. 'Waar is mijn mobiel?' vraag ik ongestoord verder. Ik was nog steeds boos op hem en beschaamd dat hij zo deed, waar mensen bij was. Ik was zo moe van alles, iedereen verpeste letterlijk onze relatie.


    One Who Travels A Higher Path.

    Kurt

    Ik keek hem aan omdat hij niets anders zei dan dat en gaf hem maar gewoon zijn mobiel. Ik wist echt niet wat ik moest doen en zuchtte. Hij was nog steeds boos merkte ik. Voorzichtig trippelde ik naar hem toe en ging ik naast hem zitten. Misschien moest ik het later zeggen, niet na onze ruzie. 'Kunnen we het achter ons laten?' vroeg ik terwijl ik hem nerveus aan keek.


    Don't be pushed by your problems; be led by your dreams.

    Blaine Anderson:

    Ik kijk hem onderzoekend aan en pakte mijn mobiel aan. Er was iets met hem, hij leek nerveus. Achterdochtig kijk ik hem aan, maar mijn blik verandert naar een boze blik. 'Achter ons laten he?' vraag ik hard. 'Wat denk je zelf, als jij schreeuwend en boos wegloopt uit het restaurant, waarnaar mensen naar mij kijken. Hoe denk je dat ik me op dat moment me voelde' zeg ik snauwend en sta op. Ik kijk hem niet aan en haal mijn hand door mijn haar. Ik draai me om naar hem. 'Kurt, het was beschamend. Ik heb me nog nooit zo gevoeld' zeg ik schamend.


    One Who Travels A Higher Path.

    Kurt

    Ik sloeg mijn ogen neer. 'Het spijt me, dat is nooit mijn bedoeling geweest.' zei ik oprecht waarna mijn ogen naar zijn gezicht gleden. 'Maar Blaine, ik was niet de enige die aan het schreeuwen was.' zei ik voorzichtig. Hij begon zelfs als eerst, maar dat liet ik maar achterwegen. 'Ik weet dat het geen excuus is, maar ik vertrouwde alles gewoon niet, omdat ik om je geef. En ik was gewoon boos omdat iemand onze avond verpest heeft.' zei ik.


    Don't be pushed by your problems; be led by your dreams.

    Blaine Anderson:

    'Logisch, dat ik ook ging schreeuwen, omdat jij het anders niet hoorde' zeg ik zuchtend en stond op, waarnaar ik mijn hand door mijn haren liet gaan. ik draai me om naar hem, maar keek hem niet aan. 'Kurt, ik kan mezelf heus wel beschermen. Ik ben geen slappeling, ik kan heus iemand slaan of weet ik veel wat' zeg ik, waarnaar ik hem aan kijk. 'Iedereen verpest onze avonden' zeg ik uitgelaten en haalde mijn schouders op.

    (Sorry, ik dacht echt dat ik wat gestuurd had. Dus ik wachtte op je reactie, maar er kwam niets. Blijkbaar had ik gewoon niet reageert O.o)


    One Who Travels A Higher Path.

    Kurt

    'Oké,' zei ik zacht, ik stond ook op en liep naar hem toe, ik drukte voorzichtig een klein kusje op zijn lippen. 'Misschien heb je even tijd alleen nodig, je bent nogal gefrustreerd. Ik ben in de tuin als je wilt praten.' zei ik waarna ik weg liep, maar ik stopte nog voordat ik echt weg liep. 'Blaine, alles wat ik ooit gedaan heb, deed ik uit liefde voor jou.' zei ik, doelend op het gesprek met zijn vader maar ook wilde ik niet dat hem iets overkwam. 'Vergeet dat niet.' zei ik verdrietig waarna ik echt richting de tuin liep. Ik voelde me echt dood ellendig.

    [Haha, maakt niks uit. Ik dacht dat je misschien telefoon gekregen had ofzo. XD Kan gebeuren.]

    [ bericht aangepast op 13 juli 2012 - 20:57 ]


    Don't be pushed by your problems; be led by your dreams.

    Blaine Anderson:

    Ik zuchte zachtjes, waarnaar hij weg liep en onthoude dat, wat hij zei. Ik wist dat hij alles deed uit liefde, maar hij was zo overbezorgd en wantrouwig. Ik kon mezelf echt wel redden. Zuchtend ga ik op bed zitten en staar wat voor me uit. Ik sla mijn handen voor me gezicht om even tot rust te komen. Waarom gebeurde dit de hele tijd? Misschien was onze relatie niet op de juiste tijd begonnen en moesten we gewoon even hiermee wachten. Onze relatie was veel te snel, alles ging voor ons te snel. We moesten gewoon rustig aan beginnen, maar deden dat niet.

    (Hahah, nee. Ik dacht dat ik echt een post had gedaan. XD Nouja.)


    One Who Travels A Higher Path.

    Kurt

    Ik liep naar de tuin en gelukkig was er niemand. Iedereen was vast druk bezig met het feest van Damon en Quinn of zo. Ik ging op een stoel zitten en sloeg mijn handen voor mijn gezicht. Het leek wel alsof alles gedoemd was om te falen tussen ons. Eerst was ik jaloers op Alexys en wilde ze ons uit elkaar halen, daarna pleegde ze zelfmoord en maakte Blaine het uit met me. Daarna ging het weer aan en was Blaine jaloers op Damon, toen kreeg ik een ongeluk en toen ik wakker was vertelde hij me dat hij was vreemd gegaan. Na een tijdje ging het weer aan en werd ik langzaam gek van mezelf. Ik checkte zelfs zijn mobiel om te kijken of hij me niet weer bedroog, vervolgens werd Blaine ziek. En nu gebeurt dit met Alex de hele tijd, en hadden we ruzie om hem. En het ergste moest nog komen, hij wist het nog niet eens van zijn vader.. Ik voelde me zo rot, dat het niet eens te verwoorden viel..

    [Oh, dat is dan wel vaag XD
    Misschien per ongeluk op het verkeerde knopje gedrukt, dat je dacht dat je op plaats reactie klikte of zo?]


    Don't be pushed by your problems; be led by your dreams.

    Blaine Anderson:

    Ik haal mijn handen van mijn gezicht, opeens voel ik mijn mobiel trillen. Ik neem op zonder te kijken. 'Met Blaine' zeg ik zuchtend. 'Met je vader' hoor ik aan de andere kant van de lijn. Ik schrok en werd nerveus. 'Pap, waarom bel je?' vraag ik nerveus en friemel aan mijn shirt. Dat deed ik altijd, als ik praate met mijn vader. 'Omdat jouw lieve vriendje heeft gebeld en gezegd dat jij zijn vriend bent. Blaine, waarom heb je niets vertelt?' vroeg hij kalm, maar ik hoorde dat hij toch redelijk boos ben. 'I-ik' stamel ik en wordt stil. 'Blaine, hoe haal je het in je hoofd. Je weet dondersgoed, dat we hierover nog lang niet gesproken hebben en jij gaat maar zelf beslissen wat jij wilt' zegt hij boos. 'Pap, dit is mijn leven. Ik val op jongens, of je het leuk vind of niet. Besef het dan, dat je mij ongelukkig maakt. Jij bent de gene die mij ongelukkig maakt om alles' zeg ik schreeuwend boos tegen hem, waarnaar ik ophang en mijn tranen over mijn wnagen voel rollen. Ik kon het niet geloven, hoe haalde Kurt het in zijn hoofd om mijn vader te bellen. En door hem heb ik nu ruzie met mijn vader. Woedend sta ik op en loop naar de tuin, waar ik Kurt zie zitten. 'Hoe haal je het in je hoofd om mijn vader te bellen' zeg ik woedend tegen hem en ga boos voor hem staan.

    (Dat kan inderdaad wel. Is mogelijk, ik ben ook moe, dus het kan inderdaad zo zijn. >.<.)

    [ bericht aangepast op 13 juli 2012 - 21:29 ]


    One Who Travels A Higher Path.

    Kurt

    En nu weet hij het dus wel. Ik hapte naar lucht en stond op. 'B-blaine, ik weet niet wat ik moet zeggen.' zei ik zachtjes, naar waarheid. 'Het was een ondoordachte actie, ik zag hoe erg je er mee zat en ik wilde je helpen, zo graag dat ik iets deed zonder er goed over na te denken.' zei ik met een trillende stem en ik keek hem aan. 'Wat ik net zei, ik deed het uit liefde voor jou, ik hou van je en ik zag hoe erg je dit sloopte, Blaine.' zei ik. Ik keek hem droevig aan waarna ik hard op de binnenkant van mijn wang beet. Hij was echt furieus, ik had hem nog nooit zo woedend gezien.

    [Aw poor baby :l ach je hebt weekend dus lekker uitrusten, toch?]


    Don't be pushed by your problems; be led by your dreams.

    Alex Grey:
    Ik hoor ineens iemand schreeuwen in de tuin
    en zie kurt en Blaine..
    Blaine ziet er overstuur uit
    ik blijf uit het zicht staan
    en luister mee..


    Music is my life

    Blaine Anderson:

    'Dat is het dan een hele domme actie, door jouw heb ik ruzie met mijn vader' sis ik boos naar hem. 'Je moest vedomme er gewoon niet ermee bemoeien in de eerste plaats. Ik had je zo gezegd, dat ik het een andere keer zou vertellen. Maar nee hoor je luistert niet!' schreeuw ik woedend. Ik doe een paar stappen in zijn richting. 'Het kan me geen reet schelen dat je me wilt helpen, dit wou ik zelf doen. Op mijn eigen manier en niet door jouw stomme actie' zeg ik schreeuwend in zijn gezicht. Ik was boos, nee laaiend. Hoe kwam hij er zo iets op. Ik had hem gezegd dat ik het zou vertellen, maar nu niet gewoon. Ik bald mijn handen tot vuisten. Ik had er zo genoeg van, van alles. Ook van hem.

    (Ja, inderdaad. Morgenochtend en middag nog, daarna vrij! Zondag en maandag lekker uitrusten en dan nog een week! (: )


    One Who Travels A Higher Path.