• 10 jongeren, jongens en meisje worden bij elkaar gebracht in een groot kasteel. Waarom weten ze niet, wel weten ze van zichzelf dat ze niet normaal zijn. In het kasteel word ze verteld dat ze toverkrachten hebben. Iedereen heeft iets uit een andere curve, een soort groep. Er zijn in totaal 6 curves. Communicatie(1), natuur(2), helal(3), tijd(4), besturing(5) en de alleskunners. Er zijn maar 2 alles kunners, de begeleiders. Zij bezitten alle 5 andere krachten en zijn gekozen om de aardse strijders op te leiden.



    We beginnen iets anders,
    er zijn een aantal jongeren al aangekomen, een aantal andere komen nog of komen helemaal niet opdagen.
    Het begint bij de poort van het kasteel. De begeleiders zijn binnen en komen naar buiten om de poort te openen. Eenmaal binnen worden kamers toegewezen.
    Personages

    5 meiden
    curve 1- Milena Divears
    curve 2- Alivine Delouse
    curve 3- Elwyn Liama Willows
    curve 4- Sage Evangeline Clark
    curve 5- BESCHIKBAAR


    5 jongens
    curve 1- Daniël Emilio Scagotti
    curve 2- Aiden Renaldson
    curve 3- Jason Dave Delouse
    curve 4- Camiel Arduen
    curve 5- Elric Cardiel


    2 begeleiders
    -Nathan Alexander Night
    -Stephany Selfira Delores

    De meiden kamer:



    De jongens kamer
    hetzelfde maar dan blauw en groen.

    de poort



    Aankomst hal:
    klik

    eetkamer:

    klik

    Foyer: Klik


    Regels
    - OCC : tussen haakjes [] () || of {}
    - Naamsverandering doorgeven
    - Niemand buitensluiten.
    - 16+ is toegestaan.
    - Geen one-liners.
    - Ik open nieuwe topics, als er na 24 uur na het sluiten van een oud topic nog geen nieuw is, pb mij dan.
    - Maximaal 2 rollen per persoon, alleen in variatie.



    rollen topic

    Story

    [ bericht aangepast op 20 juli 2012 - 13:13 ]


    It is the unknown we fear when we look upon death & darkness nothing more. - albus dumbledore

    Elwyn

    gefascineerd luisterde ik naar zijn verhaal, hoe kan het voorbestemd zijn dat wij krachten krijgen waarmee we mensen kunnen vermoorden? ik kan ik mensen en dieren veranderen, vele criminelen droomden alleen al van zo'n gave.
    Waarom kreeg ik hem?
    ,,ik ben het met je eens, vaak voelt het...vreemd... alsof er naast mezelf nog iets anders in mijn lichaam woont." ik rilde even bij de gedachte. ,,iets wat er eigenlijk niet hoort." murmelde ik er achteraan.
    ,,maar het heeft zo ook z'n goede momenten, ik kan vluchten in een vorm waarvan niemand dat voor mogelijk had gehouden en zo van mijn vrijheid genieten." er verscheen alleen al een glimlach op mijn gezicht als ik er aan dacht, maar mijn aandacht gleed al snel weer naar Camiel toe.
    ,,wat is jou gave?" murmelde ik, uiteindelijk een beetje uit mijn gedachte komend keek ik hem weer aan terwijl ik tegen de boom aan leunde.
    ,,ik kan bijvoorbeeld in mensen en in dieren veranderen."


    Credendo Vides

    Camiel

    Ik glimlach even, haar gave was echt geweldig 'Nauw... Mijn gave is niet zo geweldig als die van jouw hoor' zeg ik met een glimlach 'Ik kan de tijd besturen, dus mensen ouder of jonger maken, dingen laten roesten of vernieuwen. Mensen vermoorden...' mijn stem vervaagt bij de laatste twee worden waarna ik even naar het kasteel kijk, de boom waar ik tegen aan leunde begon langzaam te verouderen, het kwam meer en deels door mijn gevoel die ik nu had dat de boom met de seconde meer dood begon te lijken.

    Elwyn

    ik begon weer te blozen onder zijn compliment. ,,dankje, maar jou gave klink ook bijzonder, hoe werkt het precies? en..."
    Ik volgde zijn blik die bleef rusten bij een boom die met de seconde leek te verwelken en ik stopte mijn zin.
    als vanzelf legde ik mijn hand op zijn arm. ,,hier kunnen ze je vast helpen om je af te sluiten voor die erge dingen."
    althans, ik hoopte het voor hem, net zoals ik hoopte dat ze mij konden helpen met mijn concentratie, zodat ik niet dagenlang vastzat in een dieren lichaam, waardoor ik mezelf niet meer in gevaar breng, niet steeds bijna doorga door mensen of dieren die me niet moeten.
    Ik slikte even om de gevoelens die bij me naar boven komen.
    ,,Ik..." maar ik kwam niet uit mijn woorden, dus met een zucht hield ik mijn mond weer en probeerde een traan binnen te houden, tevergeefs.


    Credendo Vides

    Camiel

    Ik kijk dr even aan, hoewel ze het probeerde goed te praten wist ik dat deze gave niet zomaar te temmen was 'Ik snap dat je mij probeert rustig te stellen, maar zover ik het allemaal geprobeerd heb lukt het niet zomaar' zeg ik en veeg de traan van dr wang af, de boom krijgt ook zijn oude gedaante terug en ik glimlach even 'Al krijg ik hier vrienden die mij accepteren vind ik het al best' ik kijk dr even aan en omhels dr dan.

    Elwyn

    Ik voelde hoe hij met zijn vinger de traan van mijn wang afveegde.
    ,,Al krijg ik hier vrienden die mij accepteren vind ik het al best." en hij glimlachte even voor hij me omhelst.
    even verstijf ik, geschrokken van de plotselinge omhelzing, maar al snel ontdooi ik en sla ook mijn armen om hem heen.
    ,,Ik accepteer je." fluisterde ik vlak bij zijn oor. ,,als je problemen hebt kan je altijd bij mij terecht."


    Credendo Vides

    Camiel

    Ik glimlach even 'En ik zal je goed in de gaten houden om je te blijven herrineren wie je werkelijk bent' zeg ik, ik kon zo wel uren blijven staan met dr, het was het eerste echte meisje wat met mij wilde praten en zelf terug omheslte. Voor de rest was ik allemaal een freack.

    Elwyn

    Dit voelde zo fijn, zo rustgevend.
    bijna onwillig maakte ik me los uit zijn armen en keek hem glimlachend aan.
    ,,kom, dan wil ik je iets laten zien." ik ging alweer op handen en voeten en kroop door de opening door, terug naar mijn open plek.
    ,,deze plek is nu ook voor jou als jij je even terug wilt trekken." riep ik hem toe, afwachtend of hij me zou volgen of niet.


    Credendo Vides

    Camiel

    Ik volg dr en kijk dan met open ogen naar de open plek waar we nu zijn, ik glimlach even 'Dankje, is soms beter om alleen te zijn dan met een hele groep vind ik' ik glimlach even, de plek was fantastisch, als ik hier elke dag een uurtje kon zitten kon ik mijn krachten onder controlle houden.

    Elwyn

    Opgewekt zie ik hoe hij met grote ogen naar de open plek kijkt.
    ,,het is inderdaad vaak even beter om alleen te zijn." zei ik terwijl ik glimlachend tegen de muur van bomen aan ging zitten.,,ik heb het hier een beetje geprobeerd in te richting, maar verder laat ik de natuur zelf zijn werk doen zoals het hoort."
    ik kijk naar een bosje bloemen dat naast me groeide en plukte een blauw bloemetje en stopte die achter mijn oor terwijl ik nog steeds de reactie van Camiel peilde.
    Hij was de eerste persoon in mijn leven die me echt leek te begrijpen.

    {het begint nu wel echt in een tweepersoons RPG te veranderen XD}


    Credendo Vides

    Camiel

    Ik grijns even waarna ik de bloem wat beter doe in dr haar 'Het is ook beter om de natuur zijn gang te laten gaan, hoewel soms een beetje helpen handig kan zijn' zeg ik met een glimlach, ik kijk dr even aan, waarom was dit de eerste persoon die mijn gave als een geschenk zag en niet als iets kwaadaardigs...

    { Hahaha idd o.0 xD }

    Elwyn

    Met een grijns deed hij de bloem beter in mijn haar stopte en ik voelde hoe ik weer begon te blozen en ik sloot mijn ogen.
    de rust die hier nu hing was echt heerlijk, geen last van de buitenwereld, geen last van het gezeik van andere mensen aan je hoofd.
    Alleen twee mensen, allebei met een gave die elkaar begrijpen.
    Voor hoelang zou dit moment duren?
    ik hoopte voor een lange tijd.


    Credendo Vides

    Camiel

    Blijkbaar stonden we al een tijdje zo als ik merk dat het begint te schemeren 'Misschien... Is het beter al we terug gaan?' zeg ik, ik moest mijn blozende gezicht deels tegen houden want mijn wangen begonnen al aardig rood te worden, ze was aardig mooi en ook nog een leuk.
    'Tenzij je vanavond hier wilt slapen?' ik glimlach eventjes wat mijn blozende gezicht nog beter verbergte.

    Elwyn

    ,,Misschien is het beter als we terug gaan."
    Even keek ik hem van zijdelings aan, ik had niet door gehad dat we hier nu al zolang zaten, de lucht was al zo verduisterd dat de enige kleuren in de lucht nog de oranje en roodroze strepen waren van de laatste zonnestralen.
    ,,Tenzij je vanavond hier wilt slapen?"
    Glimlachend keek ik hem aan. ,,dat zou eigenlijk nog niet eens zo'n slecht idee zijn, tot nu toe voelde ik niet echt veel bij mijn kamer, hier voel ik me veel fijner."
    Glimlachend en nog steeds half blozend keek ik hem aan. ,,alleen heb ik dan wel een deken nodig." even keek ik naar mijn voeten. ,,tenzij ik in een dier verander." murmelde ik erachteraan, niet zeker wetend of dat wel echt een goed idee was.


    Credendo Vides

    Camiel

    Ik glimlach even 'Als je heel eventjes geduld hebt' zeg ik waarna ik naar een paar lianen loop, ik leg mijn hand erop waarna de lianen ouder worden en meer eraan groeien. Ik ruk de groote slierten van de muur waarna ik ze rustig aan elkaar vlecht en er een deken van maakt 'Zoals ik al zei, de natuur kan alles aanbieden zolang je maar geduld hebt' ik grijns even waarna ik de deken van lianen aan haar geef.

    [Leeft de rest hier ook nog of hoe zit het?xD]


    ~