Wereld zonder Hemel - 1 - Speeltopics

Door een Aetherstorm is een groot deel van de Bolster Creston verwoest. Er breekt paniek uit, rellen ontstaan en het voedsel raakt op. Daarbij komt nog dat alle iViewers zijn uitgeschakeld en het dus niet mogelijk is om in de Domeinen te komen. Niemand waagt het om de wildernis in te trekken, want de Inlingen geloven dat de Wildlingen kannibalen zijn en denken bovendien dat hun immuunsysteem niet bestand is tegen de ziektekiemen die buiten zouden rondwaren. Toch besluit een groepje jongeren dat te doen: ze pakken de spullen die ze in hun rugzak kunnen dragen en vertrekken. Geen van hen heeft enige ervaring met de wereld buiten. Sommigen willen een andere Bolster zoeken, terwijl anderen deze nieuwe plek willen ontdekken. In ieder geval worden hun plannen in de war geschopt door een stam Wildlingen die vlakbij Creston wonen. Wildlingen en Inlingen kunnen absoluut niet met elkaar opschieten, maar het lijkt erop dat ze toch tot elkaar veroordeeld zijn. Wie weet wat er hier zal gebeuren?

Regels
- 16+ is toegestaan
- Niet voor een ander personage spelen
- Het maakt mij niet uit hoeveel rollen je hebt, maar zorg er wel voor dat je ze actief houdt
- Ruzie tussen de personages is prima, maar hou het gezellig tussen de users
- Ik open het liefst de topics, maar als ik er niet ben kan iemand anders het doen. Zorg er dan wel voor dat je de beginpost goed bijhoudt.
- Meld het even als je er een tijdje niet bent
- Reserveringen blijven twee dagen staan
- Username-wijzigingen doorgeven

Inlingen:
Nathan Jive Achimenus - Chantrea
Amir Silvano Clavé - Chantrea
Luna Jamy Saige - NiallsMofo
Joanne Ember Page - Samhain
Mea Gabrie Lockwest - Doudoulove
Elisabeth 'Lizz' Lauren Roux - Aragog
Ducthan Adeon Knox - MainstrEMO

Wildlingen:
Junipa Lillith Dare - Samhain (Audire)
Reina Parsel Mysha Lachesis - Chantrea (Ziener)
Faye Yara Dunaheim - Eyes (Scire)
Austen Damen Hymes - Eyes
Drew Jace Asner - Eyes
Leasedra Delilah Dawn Willow - JustMeanXx
Melrose Joannah Xanthe - Aragog (Ziener)

---

Our Father who art in Heaven. Our Father who art buried in the yard.

We beginnen als de storm al geweest is. Creston is grotendeels verwoest, maar ‘onze’ Inlingen zijn nog niet weg, maar dat duurt niet lang meer. Ze beginnen net met plannen maken om te vertrekken, zeg maar. De Wildlingen zijn gewoon bezig met de dingen die ze normaal doen, de stam is niet geraakt door de Aetherstorm. Het dorp van de Wildlingen is ongeveer een half uur lopen vanaf de Bolster.
Veel plezier *O*

---

Our Father who art in Heaven. Our Father who art buried in the yard.

[ mijn topics]

---

Je croix a toi

Nathan Jive Achimenus
Mijn staalblauwe ogen keken het groepje rond, ik wreef onbewust met mijn vingertoppen over de stoppels op mijn gezicht. Automatisch gaf ik de dames die zich bij ons hadden gevoegd een extra blik, om de rugzak vervolgens over mijn schouder te gooien. Er zaten maar weinig spullen in, omdat ik simpelweg niet veel bezittingen had.
Ik haalde een sigaret tevoorschijn en stak hem aan. De rook kringelde in alle rust naar beneden, en ik keek even over mijn schouder naar de Bolster achter ons.
"Wat is het plan precies?" gooide ik in de groep, en keek op naar de anderen. Volgens mij was ik de oudste van het stel. Ik nam een trek van de sigaret en inhaleerde diep.

Amir Silvano Clavé
Geërgerd wapperde ik de rook weg die mijn kant op kwam, en haalde een hand door mijn bruine haar.
Vanochtend had ik geprobeerd mijn moeder uit haar bed te halen, maar het had niet mogen baten. Ik had de gordijnen open gegooid, de dekens van haar afgetrokken. Ze had één blik op mijn mislukte ogen geworpen en verdween weer onder de dekens en kussens.
Dat was het moment geweest dat ik had besloten mee te gaan. Ik had het gehoord van een meisje hier in de groep. Joanne heette ze volgens mij. Maar had pas drie uur geleden besloten om ook werkelijk mee te gaan.
M'n moeder zou me niet missen.

Reina Parsel Mysha Lachesis
Zoals vaak zat ik alleen aan de rand van het dorp. Ik had niet erg veel behoefte aan gezeldschap, en daarbij trok ik anderen ook niet vaak aan. Tenminste, niet degenen die het om een gezellig praatje ging. De enigen die naar me toekwamen waren mannen, maar daar had ik al helemaal geen behoefte aan.
Ik streek mijn dikke, donkere lokken uit mijn gezicht, mijn apart gekleurde ogen gleden langs de bomen. Een groot stuk verderop merkte ik een hert op, die stilletjes door de bosjes scharrelde.
Mijn hand strekte zich automatisch naar mijn pijl en boog, maar ik hoefde het dier niet te doden. Het was onnodig, er was genoeg voedsel in het dorp.

[]

---

"Do you believe monsters are born or made?"

Mijn topics.

---

† Impossible isn't something that can't be done, it's something that isn't done before. †

Joanne Ember Page
Lichtelijk wanhopig probeerde ik mijn iViewer opnieuw op te starten - alweer - maar hij deed het niet. Het apparaatje op mijn linkeroog gaf geen enkele reactie, hoe vaak ik hem ook met mijn gedachten beval om iets te doen. De vertrouwde icoontjes die de Domeinen aangaven waren verdwenen, net als de mogelijkheid om dingen op te nemen of berichten naar anderen te sturen. Vooral dat laatste was een groot probleem, want hoe kon ik nu bij mijn vader komen? De Hovers waren immers verpletterd onder het puin toen de koepel instortte. Inmiddels was ik wanhopig genoeg om het erop te wagen. Samen met een groep anderen waren we weggelopen, de wildernis in. Ik huiverde bij de gedachte - de Wildlingen waren beesten, kannibalen, dat wist iedereen. Nathan, die ik nooit echt gesproken had, maar kende van naam en gezicht, vroeg plotseling naar een plan. Aangezien ik er absoluut geen had, hield ik mijn mond maar.

Junipa Lillith Dare
In een vloeiende beweging haalde ik de boog van mijn schouder, viste een pijl uit de koker op mijn rug en legde aan. Hoewel ik het blind zou kunnen, waren mijn ogen toch op de boog gericht: dankzij mijn gehoor zou ik het onmiddellijk weten als mijn prooi bewoog. Ik spande de pees en liet toen de pijl gaan, die door de veren op de schacht geen enkel geluid maakte. De vuurstenen punt doorboorde het konijn en ik grijnsde.
Avondeten.

---

Our Father who art in Heaven. Our Father who art buried in the yard.

Reina Parsel Mysha Lachesis
Afgezonderd van de rest in de schaduw, zoals ik vaak zat. De rest van het dorp zag me alleen maar als "dat meisje van die andere groep", en aangezien stammen meestal volledig van elkaar afgezonderd waren gingen ze liever niet met me om. Eensgelijk, dacht ik.
Ik wendde mijn blik af van het hert, en keek toe hoe Junipa een konijn doorboorde. Wat pijl en boog betrof waren we aan elkaar gewaagd. Haar scherpe gehoor hielp haar, mijn uitstekend ontwikkelde zicht deed hetzelfde voor mij.
Ondanks dat ik de meeste Wildlingen hier van naam kende, had ik met geen één een fatsoenlijk gesprek gehad. Enkel met de Bloedheer, toen ik een halfjaar geleden verdwaald aan kwam lopen.

---

"Do you believe monsters are born or made?"

Dash Mason Duncason || Inling.

Ik had me bij een groepje gevoegd. Ik had niet naar mijn ouders gegaan, gewoon weg omdat ze me toch weer zouden veroordelen. Max was de hele tijd al bij me. Ik was blij dat ik hem had. Ik had wat hondenvoer in een rugzak gedaan wat eten voor mezelf en de andere nodige spullen. Ik woonde al op mezelf maar dat maakte niet dat ik veel bezittingen had. Ik zuchtte even en zwaaide de rook weg. God wat kon dat spul stinken. Mijn vader deed het vroeger ook. Ik kon me daar zo aan ergeren. Maar goed ik mocht het laatste jaar niet klagen. Ik had geen rook gehad en was ook niet naar mijn ouders geweest of zij bij mee. Iets wat ik totaal niet erg vond. Integendeel zelf ik was er super blij mee. Ik zakte door mijn knieën en aaide Max even. Ik ging weer recht staan en keek de groep rond.

[ bericht aangepast op 3 juli 2012 - 20:26 ]

---

† Impossible isn't something that can't be done, it's something that isn't done before. †

mensen kunnen we er niet beter bijschrijven of diegene een inling of wildling is dan weeten we waar we op moeten letten

---

Je croix a toi

[Dat kan je gewoon opzoeken in de beginpost?]

Nathan Jive Achimenus
Blijkbaar was er dus totaal geen plan, niemand had het daar tenminste over. Dus, we gingen gewoon door het bos wandelen op zoek naar een nieuwe Bolster?
Met een zucht gooide ik de opgerookte sigaret op de grond en drukte hem uit met mijn schoen.
Niet dat ik zelf een plan had, maar toch.
Vanuit mijn ooghoeken keek ik even naar de hond, die iedereen met grote, trouwe ogen stond te bekijken. Ik grinnikte even, hij deed me denken aan de hond die ik zelf had toen ik nog bij mijn ouders woonde.

---

"Do you believe monsters are born or made?"

[ dan moet je dus bij elke post eerst zoeken is dat niet veel werk?]

---

Je croix a toi

JustMeanXx schreef:
[ dan moet je dus bij elke post eerst zoeken is dat niet veel werk?]

[Het lijkt mij dat je sowieso als je in gesprek met iemand bent het wel onthoud, en zoveel werk is het niet.]

---

Our Father who art in Heaven. Our Father who art buried in the yard.

Jo - Inling

De storm was weg. Eindelijk dan. De stad was verwoest en iedereen was weg. Mijn moeder hing bloedend, over iets wat vroeger de keukentafel was. Maar ik had geen tijd om te denken wand mijn huis stond op instorten. ik rende naar buiten en zonder om te kijken rende ik de straat op, en ik zag wat mensen staan.

---

Je croix a toi

[Volgens mij kan je 't daarbij we uit de post halen.]

---

"Do you believe monsters are born or made?"

[Oke, ik ben er. Waar moet ik bij beginnen ]

---

Billy Bob Bob Billy :P

[Ik reageer wat langzaam, ik ben ook aan het leren.]
Joanne Ember Page
'We moeten naar een Bolster, maar ik neem aan dat iedereen dat al bedacht heeft. Ik bedoel, we kunnen hier toch niet blijven?' zei ik, toen niemand anders reageerde. Nee, het was bepaald geen plan, maar tot zover was het mijn beste idee. Het landschap was vrij ontmoedigend: een grote lege vlakte van roodachtig zand, dat me deed denken aan de woestijn-Domeinen. De enige tekenen dat er ooit planten waren geweest waren de schroeiplekken die her en der over de grond waren verspreid.

Junipa Lillith Dare
Nadat ik mijn boog weer om mijn schouder gehangen had, begon ik in de richting van het konijn te lopen. Het was groot, vet. Technisch gezien hadden we het voedsel niet direct nodig, maar het was nooit mis om een voorraadje achter de hand te houden, en gerookt bleef het best een tijdje goed. Je wist maar nooit wanneer er een Aetherstorm over de akkers zou razen. Dat was vorig jaar gebeurd en ze hadden nauwelijks genoeg te eten gehad, iets dat ik liever niet opnieuw zag gebeuren. Met het dier in mijn hand liep ik terug het dorp in.

---

Our Father who art in Heaven. Our Father who art buried in the yard.